Budynek główny rezydencji - wejście

First topic message reminder :


Oto główny budynek rezydencji pochodzący jeszcze z XVII wieku. Pierwotnie był to dom rodziców Antharasa, aż do momentu tragedii jaka w tym domu się wydarzyła. Kiedy się tutaj ponownie wprowadził po swoim szkoleniu, odnowił go, a służba która od wieków służy jego rodzinie nadal tam pracuje. Z pokolenia na pokolenie z dziada pradziada wierna i dobrze opłacana służba dba o ten budynek oraz służy hojnemu Panu domu.
Wnętrze mieszkania urządzone jest w stylu typowym dla XVII wiecznej brytyjskiej rezydencji szlacheckiej. W skład budynku głównego wchodzi: Duża biblioteka, pokoje gościnne, kuchnia, łazienki, jadalnia, salon oraz taras z widokiem na ogrody. Pośrodku konstrukcji (jest zbudowana na bazie kwadratu z wycięciem w środku) jest niewielki plac.
Korytarz wejściowy

Rhoshan za bardzo nie wiedział co odpowiedzieć, w końcu poczuł się teraz trochę jak dziecko, które zostało skarcone przez dużo starszego dorosłego. Oczywiście nie zmienia to faktu, że wdzięczny był za każde wspomnienie które otrzymał oraz to osobliwe ostrzeżenie jakie dał mu egzekutor. Nic tylko przeprosić się cisnęło. Z samej grzeczności i szacunku, w końcu tamto Rhoshanowi wyrwało się. Okazji jednak nie miał, gdyż Ankylon zniknął tak szybko jak się pojawił. Sam brak widowiskowości tego zdarzenia był widowiskowy, w końcu w jednym momencie Widmo stoi przed lisem, a zaraz potem jakby za mrugnięciem powieki znika.
No cóż, najwyraźniej egzekutor załatwił tu już swoje interesy i ruszył gdzieś dalej. Chociaż po reakcji Daalkiina, która wyglądała na mówiącą „Typowe…” mógł się domyślić, że tak zazwyczaj się dzieje. Pewnie by sobie jeszcze pogawędzili, gdyby nie to przypadkowe zjawisko jakim był Rhoshan. Z jednej strony uważał, że egzekutor faktycznie jest trochę straszny, jednak z drugiej nie widział w nim złej istoty. W końcu miał okazję do zlikwidowania kogoś kogo nie powinno tu być, a jednak tego nie zrobił. Chwilę później Kerrija podeszła bliżej Rhoshana. Wyglądała dosyć niepewnie, zatem postanowił jej nieco podnieść morale. Początkowo zaczął od wykrzywienia pyska w ciepły uśmiech, chciał nawet coś powiedzieć zabawnego jednak… jednak właśnie przerwał mu to Daalkiin kwestią, którą wypowiedział.
Rhoshan odruchowo się obrócił rozglądając, jednak dopiero po chwili zanotował densorina, który się pojawił. Jak to się stało, że go nie wyczuł ani nie usłyszał? Zapewne był biegły w podkradaniu się, stąd też stanowisko zwiadowcy pasowało do niego. Wzrostowo był podobny do Daalkiina, kolorystycznie też się zgadzało ale tym razem był to jeden gatunek, czyli wilk. Jak każdy densorin tak i ten musiał przejść jakiś trening szlifujący jego ciało, w końcu miał budowę atletyczną. Pewne było, że jest szybki, zwinny oraz wygimnastykowany, w końcu po co komu zwiadowca, który jest dużym, ciężkim i powolnym klocem? Sam jego pancerz nawet sugerował rolę jaką spełniał w oddziale. Nie była to zbroja płytowa czy inna cięższa rzecz, a coś lekkiego, trochę szat, trochę pancerza oraz rękawice które nieco rozmiarowo się wyróżniały spośród całego zestawu. Na dodatek pulsowały jakąś zieloną energią. Nie sądził, że to może być magia chociaż kto wie? Może zwiadowca też znał się na niej? Rhoshan zlustrował go spojrzeniem, kiedy zapytał o to kim jest. Oczywiście Odrodzony go przedstawił chociaż co dziwniejsze zwiadowca wyglądał na zaskoczonego.
- Rhoshan – przedstawił się. Jeśli tamten wyciągnął łapę to i Rhoshan uścisnął mu dłoń. Jednak jeśli zdecydował się nie przedstawiać to trudno. Oczywiście jeśli nie był skory do wyciągnięcia dłoni jako pierwszy to Rhoshan to zrobił. Jednak jak nie uzyskał odzewu to po chwili opuścił zwyczajnie rękę i wysłuchiwał tego co zwiadowca ma do powiedzenia.
Czyli nadal mają Młodego? Widocznie akcja ratunkowa się nie udała, a nawet gorzej bo złapali kolejną osobę. Będzie ciężko, a jak Akarynth się o tym dowie to chyba nie będzie zadowolony - pomyślał Rhoshan. Myślał o tym z perspektywy strategicznej, w końcu teraz oni mieli dwóch zakładników i mogą o wiele więcej próbować wytargować. Na szczęście Zwiadowca też znalazł jedną z ich baz, co nieco dawało pola do manewru. Kerrija natomiast wydała się bardzo zdumiona, że Auriela dali radę pojmać. Musiała mieć do niego sporo zaufania i wiedzieć, że to nie jest osoba która da się łatwo złapać. Wyglądało na, że trzeba będzie uderzyć w nich większymi siłami. Jednak… czy Rhoshan może mieć większe szanse przeciwko magii? Przekonamy się, ale tanio skóry nie sprzeda. Kerrija miała teraz namierzyć pozostałych członków zespołu. Zaterra, bo tak miał na imię Zwiadowca miał zostać z nimi i pilnować by nic nie nabroili.
Daalkiin chyba zaczyna się uczyć od Widma, bo też dosyć szybko znika.
- Jakie są siły przeciwnika i czym dysponują? Plus… wiesz może jak to się stało, że złapano Auriela? – zapytał w końcu Rhoshan. Był dosyć ciekawy co może ich tam czekać, w końcu na akcje nie powinno się iść na jedno wielkie hura… chociaż jemu pewnie by to pasowało jeśli chodziłoby o samą walkę fizyczną.