Kagura

Nikt nie powie, że Kagura wygląda na swój wiek. Zawsze traktowano ją jak dziewczynkę, gdyż prezentuje się bardzo młodo. Dla tej kobiety czas jakby stanął 10 lat temu i nie rusza z miejsca. Wygląda zdrowo, twarz pozbawiona zmarszczek i przebarwień. Na policzku widnieje jeden charakterystyczny pieprzyk. Kolejną charakterystyczną cechą Kugury jest noszony przez nią makijaż. Maska clowna, bo tak ją sama nazywa. Mowa o sporej ilości kolorowych kosmetyków, które powodują, iż twarz wygląda na bladą, a ciemne oczy wieją chłodem, nie zapominając o fioletowych ustach. Komponują się one z fryzurą kobiety. Są to dwie gęste kitki z przeplecionych kosmków o różnym kolorze, albowiem Kagura nosi siwy i fioletowy odcień. Część twarzy przykrywa nieułożona grzywka.
Stroje w jakich się nosi, a raczej łachmany to istna abstrakcja. Brakuje im ładu i składu, a jednak coś nadaje spójności. Zazwyczaj zobaczysz ją w poszytych strzępkach materiałów, które zasłaniają niektóre elementy ciała. Strój taki ciągnie się od klatki piersiowej aż po stopy, tworząc tym samym bardzo wygodny uniform cyrkowca. Na rękach zaś doczepiono rękawki z bufonami, których zakończeniem są stalowe rękawice. Rękawice zaopatrujące palce w ptasie szpony.
Czasami można ją również spotkać w bardziej wyjściowych, lecz wciąż śmiesznych przebraniach. Wtedy nosi staromodne suknie, wszystko w klimacie cyrku.

Na pierwszy rzut oka, widać że Kagura ma nierówno pod sufitem. Jest osobą z specyficznym temperamentem, który może objawiać się na różne sposoby. Ogólnie, zachowuje się jak wariatka, której w głowie tylko zabawa. Zabawą jest oczywiście zadawanie bólu i niszczenie. Już w dzieciństwie ulubionym zajęciem dziewczynki było wyrywanie skrzydeł ważką i wrzucanie ich do mrowiska. Warto dodać, iż jest osobą otwartą i bezwstydną. Maska clowna, którą nosi czasami ustępuje trzeźwej analizie wydarzeń, ale musi jej się po prostu chcieć pomyśleć. Nie przebiera w słowach, jest kapryśna i nieznośna.

Jeśli można powiedzieć, że istnieją japońskie czarownice to Kagura jest jej doskonałym przykładem. Czerpie moc z mistycznych run. Za ich sprawą nauczyła się kilku sztuczek:

* Tarcza Arkana- Wystawienie rąk w danym kierunku powoduje, że Kagura tworzy niebieską taflę przed sobą. Krążek wypełniony runami potrafi obić nadciągający atak fozyczny. Tarcza może być podtrzymywana, lecz jest niewielka i powstaje wyłącznie w miejscu wystawienia rąk.

* Znikająca Niespodzianka- Japońskie sztuki walki wpłynęły na zdolność znikania. Kagura może przenieść się w dowolne miejsce, ale w bardzo bliskiej odległości od miejsca postoju. (6 metrów) Kobieta po prostu znika, automatycznie materializując się gdzieś obok. Czar służy głównie do unikania, lecz czasami Kagura wprowadza napastnika w pułapkę. Mianowicie, podczas fizycznego ataku , Kagura znika, a na jej miejscu pojawiają się wirujące runy (zielone prostokąty, przypominające karty do grania), które ranią poprzez nacięcia ciała.

* Arkana Żywiołów- Czarownica wystawia rękę w wyznaczonym kierunku, kolejno szkicując wzory run w powietrzu

- Niebieskie runy po trafieniu w cel, rażą go prądem jednocześnie paraliżując
- Czerwone runy po trafieniu w cel, wybuchają niczym granat i wzniecają ogień
- Złote runy po trafieniu w cel, tworzą gigantyczną falę światła, która oślepia
- Szare runy po trafieniu w cel, odpychają przeciwnika. Runy emanują żywiołem powietrza, dlatego potrafią wznieść rywala i miotnąć nim daleko

Urodziła się w Tokyo w zamożnej rodzinie. Jej ojciec był znanym biznesmanem, który zajmował się tematyką paliw ołowiowych. Matka jako wykształcona kobieta, zwiedziła cały świat i od małego wraz z mężem próbowali wychować córkę na godnego następcę nazwiska. Niestety los chciał, że chuliganica miała w nosie bycie grzeczną, bardziej interesowały ją chore zabawy. Od niepamiętnych czasów wyrywała głowy lalkom, skrzydła ważkom  itd. Oczywiście rodzice zauważyli niechciane przejawy katowania otoczenia, jednakże pozostawali bierni. Momentem zwrotnym było morderstwo domowego kota. Ulubieniec ojca  został po prostu zasztyletowany przez 5 letnią dziewczynkę. Po tym Kagure wysłano do zakonu, który słyną z surowości. Nie przyjmowano tam dzieci, to też znajomości wysoko postawionego rodziciela zdziałały cuda. Kagure uczono pokory i szacunku dla życia. Za każde przewinienie wymierzano jej karę cielesną, co z czasem zaczęło podobać się dziecku. Dzień za dniem, rok za rokiem poczęto szkolić ją w sztukach walki. Poznawała wymarłą japońską kulturę, stare wierzenia na temat run. I nastąpił moment zwrotny, jeden z zakonników odkrył, iż w dorastającej dziewczynie drzemie nieznany potencjał- magia. Dzieci z ludzkich rodzin nie dziedziczą takich zdolności. Inwigilacja rodziny przez zakonników doprowadziła do wyjawienia prawdy. Matka Kagury rzekomo dokonała aktu seksualnego z pomiotem szatana, lecz pod ludzką postacią. Pomimo że była nieświadoma swoich poczynań, mąż wyrzucił ją z domu, wszak zdradziła go. To wszystko nie interesowało już 18 letniej Kagury, żyła ona w klasztorze i nie w głowie były jej familijne ekscesy. Bycie grzecznym powoli dobijało dziewkę, więc postanowiła zacząć nowe życie. Nie było łatwo, odizolowana od świata miała problem z zaklimatyzowaniem się. Bez środków do życia, bez niczego wyszła na ulicę. Los chciał, że napotkała przejezdnego Rosjanina, który zaproponował jej pracę w cyrku. Bez większego namysłu zgodziła się. Lot do Rosji i praca gimnastyczki- wszystko lepsze niż klasztor. I faktycznie było dobrze, albowiem cyrk był tylko przykrywką dla grupy kryminalistów. Tam Kagura nauczyła się co to pranie brudnych pieniędzy, okradanie, morderstwa, porwania i tym podobne. Chciwi Rosjanie od razu wykorzystali potencjał dziewki, robiąc z niej maszynę do zabijania. Nauczyli ją zapasów oraz prowizorycznej sztuki zabójców. Dostała także stalowe hula hop, za sprawą którego miała masakrować przeciwników mafii. Tak też się działo. Niezwykle atletyczna, wyposażona w śmiertelną broń oraz magiczne sztuczki, dziewczyna stała się ikoną cyrku. A wiemy, iż nic nie może wiecznie trwać. Kagurę przestało bawić bycie narzędziem, teraz ona chciała rządzić. Żaden facet nie dałby młodej, japońskiej kurwie rządzić. Dlatego zradza się kolejny konflikt, aż którejś nocy ma miejsce krwawa rzeź. Kagura wybija część ważniejszych osobistości, ale nie udaje jej się przejąć kontroli nad grupą przestępczą. Robi sobie wrogów, więc ucieka do stanów. Z niewielkim zapasem pieniędzy rozpoczyna kolejną drogę. Ma być pełna przemocy i złych czynów. Dziewka chce siać chaos, ażeby finalnie stać się ikoną przestępczości.
Bo nikt nie będzie nią rządzić, ona chcę rządzić innymi.