Koszmarne panele z komiksów

Wiem, tytuł jest szalenie oryginalny, możecie już przestać rzucać we mnie pomidorami. Dziękuję.

O ile jestem świadom istnienia tematu o obrazkach, zły art w komiksach zasługuje na własny temat. Ile razy można się spotkać z nieproporcjonalnie narysowanymi postaciami, błędną perspektywą, może nawet sposób w jaki artysta rysuje nasze ulubione postaci i wszystkie inne sytuacje kiedy zastanawiasz się co artysta miał na myśli. Rysowanie dla komiksów to trudna praca, w końcu masz limit czasowy i jakieś 20 stron do zrobienia, więc czasami trzeba pójść na łatwiznę. Komentarze do obrazków są mile widziane.

A teraz, panie, panowie i bezpłciowe istoty, oficjalnie otwieram ten temat.

Klasyk. Ciężko mi do tego sformułować krótki komentarz, tyle rzeczy jest źle... Największym problemem jest to jak chudy Spidey się wydaje. Jego twarz wygląda jakoś dziwnie, maska wydaje się przylegać do ciała odrobinę za dobrze, widać uszy i nos, czyli rzeczy które zazwyczaj były subtelnie naznaczone, albo niewidoczne. Spójrzcie na jego lewą rękę na większym obrazku. Nie ważne jak zwinny by nie był, nie ma mowy, że jego ręka ustawiła się w ten sposób. Może ją sobie złamał? Tło jest nieznośne, w głowie mi się kręci od patrzenia na nie.


Ramos, ten jeden artysta, którego styl wszyscy wydają się lubić, a ja nie mogę nigdy zrozumieć. Nie rozumiem czemu biorą go do poważnych historii, przez przesadzone proporcje i te dziwne wyrazy twarzy niczego nie mogę wziąć na serio. Zawsze miał jakiś dziwny problem z ekspresjami na twarzach. Często wskazywały na inne emocje, niż te na które wskazuje sytuacja, czy dialog. Widzę pełno okropnych rysunków, które inni wychwalają. Ah, tak do mojego wywodu miał być dołączony obrazek, łapcie.


A teraz zagrajmy w małą grę. Znajdź jeden panel na którym Steve Rogers przypomina Steva Rogersa! Innymi słowy koncert okropnych proporcji. Ten ostatni może jakoś ujdzie jako Cap, ledwo. Wracając do gry, dostaniecie bonusowe punkty jak zgadniecie skąd pochodzi światło, bo cienie na kolejnych panelach tylko sobie zaprzeczają. Czasami mam wrażenie, że ta historia lepiej nadawałaby się na opowiadanie, aniżeli na komiks, jest sporo dialogów na każdej stronie i strasznie mało akcji, więc forma komiksu raczej w żaden sposób nie pomaga.


Dobra, a teraz czekam, aż wszyscy zapomną o istnieniu tego tematu.

To ja się dołożę, żeby nie było że temat absolutnie bez odpowiedzi XD.

Strasznie nie lubię tego kadru z Thora. To miało być moje pięć minut. Chwila tryumfu. Nie wiem niestety skąd twórcy wzięli u mnie tak dziwną formę. Nigdy wcześniej nie przejawiałem tendencji do bycia złym bratem bliźniakiem Falkora z Niekończącej Się Opowieści.



Na obronę rysowników przemawia jednak fakt, że w innym komiksie, gdy Thor staje przed kobietami, które tkają przeznaczenie, na gobelinie rzeczywiście Fenrir pożerając słońce przypomina bardziej swego brata Jormungara niż wilka.

Po prostu ta scena wydaje mi się bardzo mało poważna i epicka z takim przedstawieniem. :P