Wolfsbane

Imię i nazwisko: Rahne Sinclair (jej imię wymawia się jak „Rain”)

Pseudonim: Wolfsbane

Rasa: mutant

Miejsce pochodzenia: Ullapool, Szkocja

Wiek: 23

Frakcja: X-men, później X-Factor

Wygląd: Rahne ma około 170 centymetrów wzrostu. Jest szczupła i atletycznie zbudowana, a jej plecy pokrywają magiczne runy. Rude włosy zawsze nosiła ścięte „na chłopczycę”, ostatnio jednak zaczęła je zapuszczać, o czym świadczy niesforna grzywka częściowo przysłaniająca zielone oczy. W formie wilczycy i formie przejściowej przybiera znacznie masywniejsze rozmiary. Podczas przemiany całe jej muskularne ciało pokrywa się rudobrązową sierścią a uszy stają się spiczaste niemal jak u elfa. W każdej z form zawsze nosi na szyi nieodłączny krucyfiks zawieszony na rzemyku. Mówi z silnym szkockim akcentem.

Charakter: trudno ją nazwać zrównoważoną. W jej charakterze dominują sprzeczne cechy, będące ze sobą w nieustannym konflikcie. Nowo poznanym osobom może się wydać oschła, zdystansowana i wiecznie zirytowana, w rzeczywistości jednak takie zachowanie wynika tyleż z wrodzonej nieśmiałości, co z głęboko zakorzenionych kompleksów i targających nią wątpliwości. Przy bliższej znajomości jej osobowość zdecydowanie zyskuje - Rahne okazuje się ciepłą i troskliwą przyjaciółką a także pełną pasji i skrywanych namiętności kobietą, trzeba jednak czasu i obustronnej cierpliwości aby dała się poznać od tej strony.
Ma fatalną skłonność do zadurzania się w płci przeciwnej, ale na ogół głęboko skrywa te uczucia. Surowe wychowanie, jakie odebrała w dzieciństwie, wpoiło jej permanentne poczucie winy, które zatruwa każdą chwilę szczęścia, jakiej mogłaby doświadczyć. Nawet jako dorosła już kobieta ma problemy z zaakceptowaniem swoich mocy i dzikiej strony swojej natury.
Rahne jest niezwykle religijną osobą, choć jej wiara więcej ma wspólnego z lękiem przed wiecznym potępieniem, niż poczuciem bożego miłosierdzia.
Cechą, która ostatnimi czasy coraz mocniej ją definiuje, jest lojalność. Dla osób, które obdarzy przyjaźnią lub uzna za swoją rodzinę jest w stanie zdobyć się na każde poświęcenie, a swoich bliskich broni z iście wilczą zaciekłością.

Umiejętności:
- jest wysportowana i wytrzymała, choć w ludzkiej formie nie odznacza się nadludzkimi zdolnościami
- jest dobrą tropicielką, także poza wilczą postacią
- może się pochwalić sporą wrodzoną intuicją
- jest oczytana, nie tylko w Biblii; zna klasykę światowej literatury i interesuje się dawnymi wierzeniami i mitologią, co nie spotykało się z aprobatą jej ojca
- ze względu na profesję swojej przybranej matki posiada pewną wiedzę z zakresu chemii i biologii; zdarzało się jej asystować Henry’emu McCoyowi podczas badań i zajęć z uczniami, ale sama nie ma duszy naukowca.

Moce:
- likantropia – Rahne potrafi w dowolnym momencie przybrać postać wilczycy lub którąś z form pośrednich. W każdym kolejnym stadium przemiany przejawia coraz więcej wilczych cech a jej fizyczne atrybuty proporcjonalnie się zwiększają – rośnie więc jej siła, zręczność, szybkość i umiejętności ofensywne. Potrafi poruszać się bezszelestnie i skutecznie ukrywać.
- zwiększenie rozmiaru – w wilczej postaci zwiększa nieco swój wzrost i masę mięśniową, nie wiadomo jednak, jakie jest źródło tej dodatkowej masy.
- przyspieszona regeneracja – rany na jej ciele, nawet poważne uszkodzenia tkanek spowodowane oparzeniami, bronią palną czy białą, leczą się znacznie szybciej, niż u ludzi i nie pozostawiają po sobie blizn.
- wyostrzone zmysły – w wilczej formie widzi w podczerwieni, dzięki czemu doskonale postrzega w ciemności obiekty cieplejsze od otoczenia. Wyczuwa feromony oraz silne emocje, jak strach czy pożądanie. Potrafi dosłownie wywęszyć konkretną osobę nawet z odległości kilometra, zapamiętać daną woń i podążać za nią. Ma też doskonały słuch, wyczulony na subtelne odgłosy niesłyszalne dla ludzi.

Kontrolowanie dzikich zwierząt - na wskutek długotrwałego wystawienia na asgardzką magię natury ciało Rahne pokryło się siatką run magicznych. Potrafi dzięki nim wpływać na zachowanie pobliskich dzikich bestii. Zdolność ta pozwala komunikować się z nimi i wydawać im polecenia, którym nie będą mogły odmówić. Moc najlepiej działa na psowate, jednak w ograniczonym stopniu wpływa na inne drapieżniki. Jest to moc o pochodzeniu magicznym, tak więc wszelkie próby magicznego wykrycia, lub zablokowania mocy będą mogły mieć zastosowanie.

Drugorzędna mutacja - na wskutek wystawienia na energię kosmiczną wewnątrz Yggdrasila przebudziła się u Rahne jej drugorzędna mutacja. Pozwala ona kobiecie na wielokrotną likantropię, czyli jednoczesną przemianę w całe stado wilków. (maksymalna liczba 6). Dodatkowym efektem mutacji jest możliwość wysuwania dłuższych, wytrzymalszych niż wcześniej, szponów z końcówek jej palców.

Słabości:
- kiedy przybiera wilczą postać, przemianie ulegają także jej struny głosowe, wskutek czego nie może porozumiewać się werbalnie. Mimo to może być podatna na próby kontaktu telepatycznego, na co wskazuje jej relacja z przyjaciółką, Danielle Moonstar. Jako że nigdy nie spotkała nikogo o podobnych mocach, dotychczas nie wiadomo czy po przemianie byłaby w stanie porozumieć się z innymi likantropami.
- choć wilczyca-Rahne zachowuje świadomość człowieka, równocześnie staje się bardziej skłonna do brutalności, nagłych wahań nastroju i nieprzewidywalnych zachowań.

Broń: kły, pazury i siła mięśni.

Ekwipunek: stary motocykl z przyczepą dla pasażera, podróżna torba z zapasowymi ubraniami, portfel z niewielką ilością gotówki i fotografią matki, telefon, srebrny krzyż na szyję, kieszonkowe wydanie Biblii.

Historia: biologiczna matka Rahne zmarła przy porodzie. Dziecko wziął pod opiekę prezbiteriański pastor, wielebny Craig. Dziewczyna dorastała w przekonaniu, że jest sierotą, nie wiedząc, że była owocem krótkotrwałego związku pastora z prostytutką. Ojciec nigdy nie wyznał jej prawdy. Nigdy też nie wybaczył sobie chwili słabości, która doprowadziła do poczęcia Rahne, co znalazło odbicie w surowym wychowaniu, nieustannej krytyce i religijnej tresurze, jakiej poddał córkę.
Kiedy Rahne osiągnęła czternasty rok życia do wszystkich nieprzyjemnych dolegliwości wieku dojrzewania dołączyło ujawnienie się jej mutacji. Nowoodkryte moce napawały ją odrazą i lękiem, jednak prawdziwy koszmar zaczął się dopiero, kiedy dowiedział się o nich pastor. Natychmiast uznał, że mutacja Rahne to dzieło szatana, a jedynym lekarstwem jest wygnanie z niej złego ducha przez spalenie jej żywcem. Przerażona dziewczyna została zmuszona do ucieczki przed tłumem skrzykniętych przez wielebnego uzbrojonych fanatyków. Ocalała zapewne tylko dzięki temu, że w panice przybrała wilczą postać, która dała jej pewną przewagę nad prześladowcami.
Szczęśliwym zbiegiem okoliczności ranną i nieprzytomną nastolatkę odnalazła doktor Moira MacTaggert – ta sama, która była obecna przy jej narodzinach. Przygarnęła dziewczynę i zaopiekowała się nią, a gdy niebezpieczeństwo minęło, postanowiła ją adoptować. Zamieszkały razem na Muir Island, w pobliżu ośrodka badawczego Moiry. Doktor była pierwszą osobą, która ofiarowała Rahne bezwarunkową miłość, jakiej zahukane dziecko wychowane przez pastora nigdy nie zaznało. Dziewczyna bez wahania uznała ją za swoją matkę, jednak rany zadane jej psychice w tak młodym wieku trudno było zaleczyć.
Kiedy dziewczyna dorosła, Moira uznała, że jej dalszą edukacją powinien zająć się profesor Charles Xavier. Zabrała córkę do Ameryki, gdzie Rahne została wychowanką jego szkoły dla uzdolnionych.
Ani wychowanie, ani nauczanie jej nie należało do łatwych wyzwań. Opanowanie własnych mocy i samoakceptacja nadal przychodziły jej z trudem, ale z czasem przynajmniej ten pierwszy cel udało jej się osiągnąć.
Niewiele lepiej radziła sobie w stosunkach z innymi wychowankami Instytutu. Choć po raz pierwszy w życiu znalazła się pośród podobnych sobie i była akceptowana, inni mutanci, zwłaszcza ci o szczególnie „nieludzkim” wyglądzie, budzili jej niepokój. Mimo to udało jej się zawrzeć kilka przyjaźni. Podczas pierwszych przygód z nową rodziną najbliżej związała się z Dani Moonstar i Samem Guthriem, choć nieodwzajemnione zadurzenie w tym drugim miało jej przysporzyć sporo bólu.
Rahne od zawsze wyjątkowo pechowo dobierała sobie obiekty uczuć, być może pod wpływem romantycznych powieści, których naczytała się jako nastolatka. Nie inaczej było w przypadku jej krótkotrwałego związku z młodszym od niej Joshem Foleyem, innym uczniem szkoły Xaviera. Podczas ich pierwszego i jedynego pocałunku okazało się, że moce Josha w reakcji z mocami Rahne pobudziły ją do niekontrolowanej agresji. Chłopak ledwo uszedł z życiem, a zawstydzona i przestraszona całym zajściem Rahne na jakiś czas zniknęła z Instytutu.
Wróciła dopiero na wieść o porwaniu profesora Xaviera i przyłączyła się do grupy ratunkowej. Misja zakończyła się tylko częściowym sukcesem, a w odczuciu Rahne porażką. Udało im się co prawda odbić profesora, był on jednak w czymś w rodzaju śpiączki, a sama Wolfsbane z ciężkimi obrażeniami trafiła pod opiekę swojej przybranej matki.
Po krótkim okresie rekonwalescencji zdecydowała się powrócić do szkoły i uczynić wszystko, co w jej mocy, aby pomóc przyjaciołom w okresie, kiedy wszystko zdaje się sprzysięgać przeciwko mutantom.

Dwie uwagi - przede wszystkim miejsce urodzenia to Ullapool, Ross and Cromarty, Szkocja. Orphan w tym tekście oznaczało, że Rahne jest sierotą. Druga sprawa natomiast tyczy się dodania avatara, ale rozumiem, że będziesz dopiero kogoś prosiła o zrobienie, tak?

***

Akcept.