Przed budynkiem

First topic message reminder :

Okolica Avengers Tower składa się z czterech przecinających się ulic. Jest jednym z wyższych budynków, choć całkiem niedaleko znajduje się Baxter Building.
Niewielki plac przed wejściem do Wieży składa się z kilku dodatków zieleni, paru ławek czy też śmietników na odpady. Na trawniku jest metalowa tablica, na której wyryta jest nazwa budynku.
Dolne części Avengers Tower kształtem przypominają wielokąt. Jako podstawa jest dodatkowo wzmocniony betonowymi słupami. Duże drzwi wejściowe są rozsuwane automatycznie, na fotokomórkę. Pierwsze pomieszczenie po wejściu do budynku to Lobby.
Przy wejściu jest dodatkowa osłona i zadaszenie podparte na słupach z vibranium. Pod wieczór wokół Wieży rozpalają się okrągłe światła ulokowane na chodnikach czy też słupach i nad wejściem do budynku.

- To będzie dobre. – Pietro uśmiechnął się z rozbawieniem, przesuwając lizaka z jednego kącika ust do drugiego. Tym razem nie zamierzał czekać do zmroku, nie miał zamiaru się kryć; zresztą, w jakim celu miałby to robić? I tak nie zdołają go pojmać, a nie wyobrażał sobie lepszego miejsca na kolejny cel. Stał na chodniku po drugiej stronie ulicy i ściskał w dłoni puszkę sprayu, leniwie obserwując ludzi. Samochody, tłumy zmierzające z metra lub do metra, uczniowie, pracownicy, drobni sprzedawcy, psy, gołębie, żebracy, całe to skotłowane towarzystwo nie spodziewało się tego, co miało zaraz nastąpić.
Wyrzucił patyczek od lizaka do kosza i naciągnął na srebrne włosy kaptur bluzy, a potem spokojnym krokiem przeszedł na drugą stronę ulicy, podchodząc do budynku. Okazały wieżowiec o jasnych, gładkich ścianach niemal prosił, by go wybrudzić.
Jakaś kobieta krzyknęła, grupka nastolatków roześmiana i zaskoczona szturchała się łokciami, wyciągając palce w kierunku siedziby nowojorskiej policji, a Pietro śmiał się pod nosem, wypisując sprayem litery na sporej wysokości. Robił to szybko i pewnie, płynnymi ruchami dłoni operując strugą rozprężanej powietrzem farby. Kiedy skończył zwyczajnie wystrzelił w dół i zniknął w tłumie, a pusta puszka upadła na bruk i potoczyła się po nim dźwięcznie, w ciszy jaka nagle zapadła.
„WE ARE SUPERIOR!”

-Cholera. Zrąbałem. Pierwszy raz w życiu biznesowym zje***łem.- Mówił coś pod nosem, krytykując siebie, za swój brak kultury. Tommy wiedział co odwalił. Pierwszy raz - taka wpadka.. Chłopak wyzywał siebie w głowie jakim jest idiotą. Nie powinien tego robić. Ale przynajmniej będzie wiedział by następnym razem takiego błędu nie popełnić. To była totalna PR-owa klapa. Teraz jedyne co, to Tommy ma chęć odpocząć w swoim domu, i założył tylko swój flagowy gadżet - Kalvińsky SmartGlass i założył słuchawkę Bluetooth firmy Jabra, którą potem włączył, podłączając do swojego smartfona, dzwoniąc na numer z którym zazwyczaj kontaktuje się z SI.
-Boris. Przygotuj mi jakiś transport do Malibu. Muszę stąd zmywać i to zaraz. Wykonaj kalibrację SmartGlassa pod system GPS i rozpocznij analizę trasy która będzie najszybsza i najbezpieczniejsza. Ile ci to zajmie? A i jeszcze zrób dwie rzeczy. Raz - przygotuj mojego Boeinga 757 do startu za 24 godziny, konferencję prasową w Kijowie i w Warszawie.  i umów mnie na najbliższy termin z sekretarką panny Potts. Stark Industries. Wiesz co masz robić?- Spytał z tonem osoby wkurzonej i winnej tego co się stało. Właśnie zraził do siebie jednego z najbardziej wpływowych ludzi w kraju i wiedział że słono za to zapłaci. Ale wiedział też, że PR działa czasem cuda. Wawa i Kijów były dwoma najbardziej rozpoznawalnymi miejscami. Kijów m.in dlatego że trwał tam konflikt, a taka tragedia nie mogła mieć znów miejsca. Miał nadzieję że pan Stark się zgodzi. Niestety jednak - zje***ł sprawę po całej linii.. Mimo to postanowił że naprawi swój PR-owy błąd. Czuł że zrąbał sprawę po całości. Wyjął swoją Berretę i załadował pistolet pełnym magazynkiem. Przed tym, komora na magazynek była pusta. Teraz musi liczyć też amunicję a tej ma jeszcze 4 magazynki maks. Nic więcej. Może po drodze jakieś znajdzie..
-k***a k***a k***a.....- Przeklinał coś pod nosem typowym dla Polonii Amerykańskiej akcentem, karcąc siebie dalej za to co zrobił.
[z/t]

Myślniki. Przypominam ponownie.
~ Loki