Maksymilian Kalt- Rotwolf

Imię i nazwisko: Maksymilian Kalt
Pseudonim: Her Kalt, Rotwolf
Rasa: Android
Miejsce pochodzenia: Ziemia, Niemcy, Erfurt
Wiek: 94 lata, wygląda na 27
Frakcja: Czarne charaktery
Wygląd: Wysoki (185 cm), przystojny, jest niemalże idealnym przykładem "germańskiej", lub jak ktoś woli- skandynawskiej urody. Niebieskie oczy, blond włosy krótko przystrzyżone i lekki zarost na brodzie, choć wąsy są starannie zgolone. Całości twarzy dopełniają wąskie usta i zaokrąglony, jak to się mówi- rzymski nos. Barczysty, ale nie przesadnie, widać że jego sylwetka to dobre połączenie genów i treningu. Zwykle lekko uśmiechnięty, z jego oczu da się wyczytać wyrozumiałość i dobroć. To jednak tylko pozory, jedynie powierzchnia, gdyż większość jego ciała, tuż pod skórą jest zrobiona z metalu. Maksymilian starannie ukrywa ten fakt, nakładając na te części ciała, gdzie skóra jest sztuczna warstwy pudru i/albo ubrania. Praktycznie cała prawa strona jego ciała, oprócz małych elementów twarzy i boku, a także lewa dłoń i lewe udo jest sztuczna. Co do stroju, nosi zwykle czarne garnitury, w których prezentuje się nadzwyczaj dobrze, elegancko.
Charakter: Na pozór spokojny i opanowany, ceniący kulturę, naukę i sztukę, zawsze uprzejmy i szarmancki, dobrze wychowany. Jednak jest to jedynie maska, gdyż gdy się zdenerwuje, potrafi zachowywać się jak prawdziwy furiat, zdolny jest w niwecz obrócić cały swój kamuflaż z powodu jednego drobiazgu, który go zirytuje. Choć sam twierdzi, że nie posiada uczuć, wiele mu pozostało, jak na przykład strach, czy narcyzm. Zazwyczaj jest bardzo pewny siebie, długie oczekiwanie wypracowało u niego cierpliwość, ale i gorzki cynizm, który przeradza się niekiedy w ostry sarkazm. Nie potrafi być samokrytyczny, duma narodowa i opracowanie planu zagłady znacząco wzmocniły jego egoizm, którym i tak cechował się od dawna. Ambitny, dąży do celu po trupach, nie można mu wierzyć, ani zaufać. Inteligentny, posiada dość sporą wiedzę z wielu dziedzin.
Umiejętności: potrafi posługiwać się wieloma rodzajami broni palnej, a także niektórymi rodzajami broni białej. Zna się na pułapkach, szyfrach i maszynach.
Moce: Jest szybszy i silniejszy niż normalny człowiek, potrafi podnieść do 700 kg i ścigać się z jadącym ze średnią prędkością samochodem. Jednak jego głównym atutem jest olbrzymia wytrzymałość, upadek z bardzo dużej wysokości, czy uderzenie przez rozpędzony tir tylko lekko go ogłuszy. Nie jest podatny na niskie, czy wysokie temperatury. Jego metalowe części odbijają pociski ze zwykłej broni, a te ludzkie regenerują się w dość szybkim tempie. Niemniej jednak nie jest niezniszczalny, ani nieśmiertelny.
Broń: Wyrzutnia mini rakiet w prawej dłoni, krótkie wiązki laserowe ze wskazującego palca lewej dłoni, krótkie, ale wytrzymałe ostrze z prawego nadgarstka, zwykły pistolet z lewego uda, radar w prawym oku- pozwala wykryć duże pola energii.
Ekwipunek: standardowy: telefon komórkowy, tablet, okulary przeciwsłoneczne. Bojowy: wbudowany w pancerz plus części wymienne.
Historia: Urodził się w 1918 roku. Od dziecka rodzina wpajała mu patriotyzm i przekonanie, że naród niemiecki górował, góruje i zawsze będzie górować nad innymi narodami, dlatego malutki Maks już w wieku sześciu lat czuł się tym lepszym, tym wybranym. Zapatrzony w męskich przedstawicieli swojej rodziny, którzy zawsze byli wojskowymi (ojciec doslużył się stopnia feldwebelleutnanta [sierżanta-porucznika]w armii cesarskiej, w 1916 roku zginął na froncie rosyjskim)) od maleńkości pragnął pójść w ich ślady. W 1934 roku wstąpił do Hitlerjugend. Podczas dwudziestolecia międzywojennego pilnie pobierał nauki, odbierając wszechstronne wykształcenie. Oprócz standardowych przedmiotów szkolnych przygotowywał się fizycznie i psychicznie do tego, co miało wkrótce nadejść, a czego był pewien, czując to niemal instynktownie. Ćwiczył więc sporty walki, szkolił w posługiwaniu bronią, uczył się taktyki. Jego nienawiść i chęć zemsty stawała się większa z roku na rok, dał się więc bez problemu porwać przemówieniom Hitlera, zafascynowany nową ideologią i pełen wiary, że ten właśnie człowiek jest szansą na ziszczenie się marzeń jego i jego narodu. Gdy tylko nadarzyła się taka okazja, wstąpił do wojska i ochoczo wyruszył na front. Brał udział w ataku na Danię, gdzie się zasłużył i Norwegię, podczas którego został awansowany do stopnia unteroffiziera. Swoją wojskową karierę zadedykował ojcu, do którego cały czas się porównywał, a teraz wreszcie doszedł do tej samej rangi w wojsku. To był najszczęśliwszy dzień w jego dotychczasowym życiu. Wkrótce jednak posmakował możliwości i przywilejów, jakie dawał mu nowy stopień, życie stało się ciekawsze, otwierało przed nim perspektywy, jakie były dotychczas mu niedostępne. Zaczął obracać się w coraz to ciekawszych środowiskach, dzięki wpływowym przyjaciołom udało mu się dowiedzieć, że sztab naczelny pracuje nad nową cudowną bronią, która miała raz na zawsze przeważyć szalę wojny i dać Niemcom zwycięstwo i wieczne panowanie. Sielanka jednak nie trwała długo, wkrótce został rzucony do ataku na ZSRR. Tam wykazał się niezwykła inteligencją, sprytem i sprawnością fizyczną, jakiej nabierał przez wiele lat pobytu w Hitlerjugend. Dzięki swoim walecznym czynom i niezwykłemu rozeznaniu stał się sławny na polu bitwy. Nim jednak doszło do tych najbardziej morderczych walk, nim wojska niemieckie zostały zatrzymane, niczym rozpędzona fala o twardą tamę, Maksymilian został ranny i musiał zostać odesłany z frontu w głąb kraju, aby móc się wyleczyć. Rana szybko się goiła i po kilku miesiącach mógł wrócić, ale wówczas ponownie usłyszał o pracach nad super bronią, jak się okazało, w kilku wariantach. Dzięki swoim kontaktom dowiedział się też, że jedną z nich miał być nadczłowiek, super-żołnierz, nieśmiertelny, niemęczący się, nieznający strachu ani bólu, o nadludzkich możliwościach. Na początku roku 1943 skontaktował się z ludźmi odpowiedzialnymi za ów projekt i zgłosił się na ochotnika. Wstępne testy przeszedł bardzo dobrze, uzyskał prawie stuprocentową zgodność z tym, czego oczekiwali badacze. Tak więc Maksymilian kierowany chęcią zwiększenia swoich umiejętności bitewnych, żeby jeszcze bardziej przysłużyć się wojsku, a także z rodzących się pobudek egoistycznych, aby samemu poczuć władzę, zyskać moc, zgłosił się na ochotnika. Rok później, to jest w roku 1944, po wielokrotnych testach, tajnych badaniach i eksperymentach różnego rodzaju, z których jedne miały na celu zwiększenie jego siły fizycznej, inne psychicznej,eksperyment zakończył się powodzeniem. Dzięki temu Maksymilian zyskał umiejętności wykraczające poza umiejętności przeciętnego wyszkolonego żołnierza. Oprócz "zwykłych" nadludzkich możliwości uzyskał kilka specyficznych, doskonałych do pojedynczych misji. Jego ciało zaczęło się dużo szybciej regenerować, być znacznie wytrzymalsze na wszelkie przeciwności, a nawet rany. Przyjął pseudonim Rotwolf i rozpoczął działalność, wykonując kilka niebezpiecznych, indywidualnych misji. Jednak już wkrótce się dowiedział, że był jedynie prototypem, że obecnie powstają super-żołnierze znacznie od niego lepsi, silniejsi, szybsi i wytrzymalsi. Nie zrażony tym faktem nadal wypełniał swoje zadania, wciąż upojony swoją mocą. Pod sam koniec wojny, podczas gdy wykonywał jedną ze swoich misji, na budynek, w którym się znajdował spadły bomby aliantów, równając go z ziemią. Maksymilian przeżył, ale stracił prawą rękę, nogę i większość prawej strony tułowia, a spora część ciała, które pozostało, została poważnie uszkodzona. Został jednak uratowany i zabrany przez profesorów do tajnej bazy daleko poza frontami wojny, gdzie w miarę upływu lat zniszczone organy zastąpiono mu sztucznymi, mechanicznymi. Po pewnym czasie był w stanie sam uzupełniać swoje braki, tworząc na nowo własną sylwetkę i całkowicie odzyskując utracone części. Udoskonalał się przez wiele lat, a dzięki danej mu wytrzymałości przeżył bez starzenia się. Obecnie jego życie jest podtrzymywane głównie przez robotyzację organizmu. Przez ten czas, na wpół przez własnych wysłanników, na wpół przez łączenie się z komputerami dorobił się pewnego majątku, a nawet firmy w Stanach Zjednoczonych, oficjalnie zarejestrowanej na Jamesa Teuta. Wreszcie, po wielkiej bitwie Avengersów, postanowił zacząć działać i wypełnić swój wielki plan, który opracowywał przez te wszystkie dekady.

Uwagi co do mocy mam następujące: upadek z dowolnej wysokości wypadałoby zmienić na sporej, bo na przykład spadanie z paru kilometrów raczej Cię już zabije. Tak samo skrajnie wysoka lub niska temperatura też może Cię skrzywdzić, choć oczywiście pozwalam na znacznie zwiększoną odporność pod tym względem. Jeśli chodzi o umiejętności, to tylko zaznaczę, że możesz trafić na bronie palne, którymi nie będziesz do końca potrafił się posługiwać - w końcu sporo jest ich typów. Poza tym wszystko jest okej.

Poprawione.

Akcept.