Biuro Warrena

Już sama miała okazję wznieść się powietrze kiedy była jeszcze w Londynie, a raczej na jego obrzeżach. Dlatego nie mogła się przekonać jak wygląda miasto z lotu ptaka, no nie licząc zdjęć oczywiście. Wolała być ostrożna, za to Angel widocznie nie zwracał na to uwagi i swobodnie latał po nowojorskim niebie. To może sama się też do tego w końcu przekona, kto by tam zwrócił uwagę na latającą dziewczynę. Nie miała żadnych problemów podczas tej podróży, nie ma lęku wysokości, a choroba lokomocyjna w tym wypadku lotnicza nie działa. Nawet gdyby to w jej wieku już chyba nie spotykana. Za to bardziej była zajęta podziwianiem miasta niż zadawaniem pytań, nawet nie wiedziała teraz o co powinna pytać za bardzo. Gdy już byli na miejscu i Windy mogła już stanąć poczuła się dziwnie. Nagle stały grunt pod nogami, podobne uczucie po zdjęciu łyżew lub butów na obcasie. Aż naszła ją ochota by pójść na lodowisko. Tak czy siak.
-I to bardzo - odpowiedziała z uśmiechem do Angel'a. Nie, no naprawdę? Czy ona zawsze jest pół nagi? W sumie co się dziwić, ukrywanie takich skrzydeł pod ubraniem chyba nie jest za wygodne.
-W sumie to napiłabym się czegoś - tak od samych propozycji naszła ją ochota by zwilżyć czymś gardło - Czym zajmuje się twoja korporacja? - taka tam zwykła ciekawość i tyle.

Co za szybka reakcja, w sumie to korporacja i raczej była by zdziwiona gdyby on sam musiałby pójść po co do picia. W końcu co to za szef co sam ma sobie latać za kawą czy herbatą? Chyba, że jest na diecie i każdy krok się dla niego liczy, ale on na takiego nie wygląda oczywiście. Usiadła sobie na fotelu i czekała, aż ktoś przyjdzie z napojami. Przy okazji trochę się rozglądała po gabinecie. Całkiem przyjemnie urządzony i miło jej się tutaj siedziało. Nie jest też na zbyt nowocześnie, pomieszczenia wydają się takie puste i bez duszy. Dlatego jest zwolenniczką drewna i starodawnych mebli, chociaż nie chciała by tak urządzić swojego pokoju. Co za dużo to nie zdrowo. Nadaje charakter wnętrzom przez małe akcenty.
W końcu się doczekała, aż ktoś przyjdzie. Jednak nie spodziewała się całego wózka z napojami. Chyba wszystko na nim było, poza alkoholem. Nie przyglądała się za bardzo Latynosom, czy jej się wydaje, że właśnie ich można najczęściej spotkać w tego typu pracy?
-Dziękuję - podziękowała panom i w jednej chwili zdecydowała na herbatę, Earl Gray nawet się tu znalazła. Chociaż lubiła ją bardziej za sam zapach. W filiżance na małym talerzyku, pomieszała ją chciała chwilkę poczekać, aż ostygnie. Wysłuchała co nie co na temat firmy, opłacalna i raczej klientów nie zabraknie.
-Oczywiście, że tak - odpowiedziała na pytanie o swoich zdolnościach. Odkryła je w dość nieprzyjemnej sytuacji, ale tego chyba nie musi mówić. Na pokaz postanowiła przyśpieszyć proces stygnięcia herbatki i wywołała mały podmuch w pomieszczeniu. Przeleciał przez cały pokój, Angel również mógł poczuć ten powiew. Na końcu wietrzyk dotarł do filiżanki by stopniowo ją chłodzić. Gdy już minęło spokojnie mogła się napić herbaty.

-Tak, wiem to - odpowiedziała króciutko gdy tylko usłyszała imię Ororo, kobiety dzięki, której się tutaj znalazła i przeleciała cały Atlantyk. Kilka bonusów? Czyli potrafi znacznie więcej od Windy? Ona sama nie jest pewna czy wiatr to jej cała moc, nie miała okazji by ją bardziej rozwijać. Jednak musiała się wsłuchać w słowa Angel'a. Wszystkie imiona jakie usłyszała chciała w miarę zapamiętać i chyba przede wszystkim to najważniejsze. Profesor Xavier. Niestety nie mogła za wiele powiedzieć na ten temat poza zadawaniem pytań poza tym tylko słuchała i chciała zrozumieć tą sytuację w jakiej się znalazła. Faktycznie, była trochę nie wygodna. Dopiero co przyleciała i jej rzeczy są w Instytucie i już słyszy, że kolejna przeprowadzka była by dobra dla jej bezpieczeństwa. To dlatego nikogo nie spotkała w samym Instytucie, było tak pusto.
Widocznie na razie będzie musiała się dostosowywać do panujących obecnie sytuacji. Jakoś sobie z tym poradzi. Wypiła kilka kolejnych łyków herbaty i wzięła głębszy oddech.
-Nawet nie zdążyłam się rozpakować i muszę się znowu przeprowadzać. W Instytucie stoją jeszcze nierozpakowane pudła - odpowiedziała i uśmiechnęła się. Był to trochę nie zręczny uśmiech. Nie wiedziała co powinna powiedzieć więcej w takiej sytuacji. Pierwszy raz przeżywa coś takiego i faktycznie teraz chyba może zaufać tylko Angel'owi. Bo poznała tylko Ororo i jego, a czy jest sens wracania do Londynu? Chyba już nie bardzo. Chociaż przyszło jej coś do głowy, gdy jeszcze była mowa o profesorze.
-Można wykrywać innych? Znaczy się, kiedy używają mocy?

-Szybko - rzuciła gdy z jego usta padły słowa, że za 20 minut jej rzeczy zostaną przywiezione. takiego tempa to się nie spodziewała. Tak mieć ludzi od wszystkiego, jedno słowo i wszystko podane na tacy. Jak nie raz sobie o czymś takim marzyła, no ale jednak trzeba zapracować na takie luksusy. Windy niestety nie nadaje się tego typu roli, więc pozostają marzenia. Tego raczej nikt nie zabroni.
-Rozumiem, w takim razie w taki sposób mogłam zostać odnaleziona? - tak tylko przypuszczała. Chociaż w ostatnim czasie nie używała tak mocy, tylko przy spotkaniu ze Strom i tutaj. Może jeszcze wcześniej? Jednak chyba nie musi tego dociekać.Trafiła do odpowiedniego dla siebie miejsca i tyle. Może przy innej okazji, bardziej sprzyjających się dowie jak do tego doszło. Mimo wszystko przez dziewiętnaście lat nie opuszczała Wielkiej Brytanii. Upiła kolejny łyk herbaty. W sumie to w ciągu minuty już filiżanka była pusta. Tak jakoś wyszło. Wstała z fotela i odłożyła filiżankę biurko, oczywiście jeśli nie będzie w tym problemu. Podeszła do okna by zobaczyć widok na miasto.

Dziewczyna wydawała się nie być specjalnie zaniepokojona zaistniałą sytuacją. Bardziej przypominała Warrenowi osobę zaintrygowaną całym procederem jaki miał miejsce. Dokończył swoją herbatę na szczęście nie musiał polegać na jej uspokajających właściwościach. Był opanowany, wręcz zadowolony. Zapewne z tego, że emocje związane z przekazaniem najbardziej stresujących informacji zdążyły już opaść jak fusy w filiżance herbatki, którą oboje raczyli swoje kubki smakowe. Dziewczyna podeszła do okna, uprzednio zadawszy mu kolejne, acz interesujące pytanie. Istotne dla ich obu, toteż Anioł czuł się w obowiązku by niezwłocznie na nie odpowiedzieć:
- Zdolności wymienionych mutantów są nieco ograniczone zarówno przez odległość od poszukiwanych osobników, jak i nakład energii potrzebny do ich lokalizacji czy też specyficzne talenty niektórych z nich. Istnieją bowiem tacy, którzy posiadają dar polegający na swego rodzaju wyłączaniu mocy innych.Stąd szansa na ich odnalezienie jest stosunkowo niewielka. Osobiście znam też mężczyznę, swoją drogą mojego przyjaciela, a także rezydenta instytutu którego umysł jest wyjątkowo odporny różne telepatyczne triki. Niesamowicie trudny do sforsowania. Co się tyczy Twojej osoby możesz spać spokojnie, myślę że ludzie odpowiedzialni za zniknięcie kluczowych członków szkoły nie szukali byle kogo, skupieni byli zdecydowanie na konkretnej osobie. Mianowicie Profesorze, reszta została moim zdaniem pojmana, by że się tak wyrażę nie utrudniała zadania jakie sobie wyznaczyli. W dodatku nie wiem, czy sam Xavier byłby w stanie udźwignąć i wychwycić każde użycie mocy. Wyjątkowo uzdolnionych bowiem wciąż przybywa. Charles osobiście wychwytywał tylko tych, których moc ujawniła się nagle, lub za sprawą utraty kontroli nad nią. Robi to tylko i wyłącznie po to, by pomóc młodym ludziom takim jak Ty w ogarnięciu daru jaki posiadają. Mnie też bardzo pomógł, aczkolwiek nie musiał specjalnie się wysilać by mnie znaleźć. Można powiedzieć, że swego czasu rzucałem się w oczy. Bogu dzięki w pozytywnym tego słowa znaczeniu. - zakończył śmiejąc się lekko. Po chwili podszedł do okna, by również podziwiać widoki za oknem. Był do nich przyzwyczajony, aczkolwiek obserwacja ich w czyimś towarzystwie sprawiła, że ów proceder nabrał nieco innej barwy.

Nieco później rozległ się dźwięczny sygnał płynący z telefonu młodego mutanta. Nadszedł sms informujący o tym, że misja powierzona jego pracownikom polegająca na dostarczeniu rzeczy z instytutu do podziemnego kompleksu zakończyła się sukcesem. Z resztą jak prawdopodobnie wszystkie tego typu zlecenia w Worthington Industries:
- Widzisz? Twoje rzeczy już czekają na Ciebie w odpowiednim miejscu. Co powiesz na to bym pokazał Ci, gdzie będziesz rezydować - zaproponował.

(Jeśli się zgodzi oboje do Podziemnego Kompleksu)

z/t