Gná (i Hófvarpnir)

Imię i nazwisko: Gna
Pseudonim: Wysłanniczka, na Ziemi przybiera imię Linda Sailman
Rasa: bogini
Miejsce pochodzenia: Asgard
Wiek: niewiele starsza od Thora
Frakcja: neutralna w kierunku dobrego, nie ma oczywistej odpowiedzi na to, po której stronie stanie.
Wygląd: Zielonooka, płomiennie ruda, o wyglądzie młodej dziewczyny. W przeciwieństwie do większości Asgardczyków jest drobna i lekka, co pozwala jej na jeszcze szybsze poruszanie się. Jej ciało, raczej dziewczęce niż kobiece, wydaje jej się być co najwyżej praktyczne. Zazwyczaj na jej twarzy gości lekki, drwiąco-uprzejmy ale łagodny półuśmiech. Jej włosy wyglądają, jakby nie widziały grzebienia od setek lat.
Kiedy jest w swojej krainie, zawsze nosi długie, proste suknie z rozcięciem do uda, wzmocnione lekką kolczugą, pod spód zakłada miękkie, cienkie spodnie zrobione z zajęczych skórek. Buty, długie nad kolano, o płaskiej podeszwie, zostawia nawet w czasie odwiedzin w Midgardzie, ale wtedy nosi odrobinę staroświecki strój do konnej jazdy.
Charakter: Gna jest zazwyczaj spokojną, łagodną osobą, ze względu na pełnioną rolę zawsze mającą chwilę na wysłuchanie potrzebującego. Niestety dla wielu mieszkańców Asgardu, jest strasznie roztrzepana i zdarza jej się przeinaczyć słowa, które ma przekazać. Do tego należy dodać raczej ironiczny charakter i zdolność do żartowania z każdego i w każdym miejscu.
Umiejętności: Bardzo szybkie poruszanie się, normalna dla mieszkańców Asgardu (może trochę mniejsza) siła i wytrzymałość.
Moce: brak charakterystycznych
Broń: miecz "półtorak" (zwany też bękarcim, sieczna część to jedna strona i pół drugiej) przy pasie, jeden sztylet w pochwie przywiązanej do odsłoniętego uda i drugi, ukryty w cholewce buta, ponadto przytroczona do siodła lekka kusza.
Ekwipunek: skrzydlaty hełm, przypominający hełm walkirii; tubus na wiadomości; bez oporu korzysta z urządzeń elektrycznych
Historia:

Mała dziewczynka, bawiąca się z wybranym dla niej źrebięciem.
Dziecko, oddane na służbę żony Wszechojca, Frigg, jako osobista pomocnica i posłaniec.
Młoda bogini, patrząca z nieustającym zachwytem na królewskich synów, Thora i Lokiego.
Ta dziwna, ta inna, ta która kochała Midgard i w przeciwieństwie do większości Asgardczyków doskonale potrafiła się tam odnaleźć.
Właścicielka Hofvarpnira, wspaniałego rumaka, który potrafił jeździć w powietrzu i po wodzie.
Ta, która miała przekazywać wieści, nigdy nie odmawiając nikomu w potrzebie.

Życie Gny było raczej przyjemne. Była prawdziwie wolna, mogła poruszać się bez przeszkód po wszystkich krainach - chociaż do niektórych zdecydowanie wolała się nie zbliżać, jeśli nie musiała. Jej życie ograniczały tylko nigdy nie zbyt wymagające polecenia Frigg i okazjonalne innych bogów. Czuła się szczęśliwa, akceptowana i potrzebna, chociaż czasem zmęczona. Szybko nauczyła się odmawiać tym, którzy równie dobrze sami mogli załatwić swoje sprawy, a pomagać potrzebującym. Jej rodzice nie przejmowali się nią zbytnio, ale przy rzadkich okazjach powtarzali, jak wielki to zaszczyt mieć za córkę pomocnicę tak ważnej bogini. Z czasem, Frigg zaczęła ufać jej coraz bardziej, powierzając sekrety dworu.
Bardzo przeżyła zdradę Lokiego, którego całe życie podziwiała na równi z Thorem, nie znając i nie rozumiejąc przyczyn jego zachowania, bała się. Bała się o ukochany Midgard i o to, co młodszy syn Odyna zamierza zrobić później.


Towarzysz - Hofvarpnir
Ogromny, ciężki rumak o karej maści, przypominający konia rasy Shire. Łagodny i spokojny, nie spadnie z niego nikt, kogo nie zechce zrzucić. Pomimo rozmiarów potrafi poruszać się szybko jak wiatr, chodzić w powietrzu i po wodzie oraz znaleźć się w każdej z Dziewięciu Krain. Ma także zaszczyt mieszkania w stajniach Odyna.
Gna, wyglądająca na jeszcze drobniejszą na jego grzbiecie, nienawidzi się z nim rozstawać. Nazywa go zdrobniale "Hof", a po stuleciach wspólnego podróżowania wystarczy jej lekkie dotknięcie aby pokierować go dokładnie tam, gdzie trzeba. Stanowią niemal jedność, krzywda jednego na pewno złamie drugie.


(gwoli szybkiego wyjaśnienia - Gná i Hófvarpnir to istoty z mitologii nordyckiej, które pozwoliłam sobie dostosować do własnych wymagań. skoro Marvel może wykręcać te piękne historie do granic możliwości, to czemu ja nie?)

Co prawda karta ma w tytule "w budowie", ale byłbym ją skłonny przyjąć i w takiej formie.

wprowadziłam kilka drobnych poprawek i krótki opis konia... nadal nie jestem w pełni zadowolona, ale chyba dłużej czekać nie wypada.

Akcept.