Mia Faust

Imię i nazwisko:

Mia Faust

Pseudonim:

Brak

Rasa:

Człowiek

Miejsce pochodzenia:

Kansas City

Wiek:

25 lat

Frakcja:

naukowiec i wynalazca HYDRY

Wygląd:

Mia to kobieta o ostrych rysach twarzy, posiadająca rzadko spotykany nawet w Europie typ urody. Ma długie, sięgające pasa włosy w kolorze bardzo ciemnego, niemal czarnego brązu. Są naturalnie delikatnie falowane i gęste, same układają się w przyjazną dla oka fryzurę co jest o tyle dobre, że większość kosmetyków do stylizacji włosów nie działa na nie. Cera jasna, ale jej niezdrowa bladość została nabyta poprzez spędzanie niemal każdej wolnej chwili w laboratorium. Twarz trójkątna, usta kształtne i pełne, nos niewielki i lekko zadarty ku górze. Stalowoszare tęczówki okalają ciemne, długie rzęsy, nad nimi zaś swe miejsce mają równie ciemne brwi. Żadna więc z niej aryjska piękność. Mia jest trochę zbyt chuda jak na swój wzrost - 50kg przy wzroście 176cm - ale winę za to ponosi jedynie ona sama i wybrany przez nią trym życia. Posiada szczupłe ramiona oraz nogi, niewielkie stópki i dłonie, zakończone długimi, zgrabnymi paluszkami, wprost stworzonymi do delikatnych, precyzyjnych ruchów przy stole doświadczalnym. Zazwyczaj nosi kombinezon ochronny, pod nim zaś byle jakie spodnie i zmięty t-shirt. Nie oznacza to, że nie potrafi się ubrać elegancko i kobieco - po prostu nie robi tego jeśli nie musi.

Charakter:

Nie ma rzeczy, której Mia nie zrobiłaby w imię nauki, tak można by podsumować ją w kilku słowach. By jednak w pełni oddać osobowość panny Faust należałoby dopisać jeszcze parę zdań. Jest to osoba bardzo pewna siebie i inteligentna, co w połączeniu z zamiłowaniem do eksperymentów tworzyłoby niebezpieczną mieszankę wybuchową, jednak zbyt wiele czasu spędza w laboratorium by stanowić niebezpieczeństwo dla kogokolwiek. Ma świadomość roli, którą gra w Hydrze i że chociaż nie są to pierwsze skrzypce, najlepsi z najlepszych, może sporo zmienić w szeregach organizacji. Oczywiście, jeśli tylko zechcieliby porzucić stare, nieefektywne metody na rzecz odrobiny nowatorskiego myślenia. Mia to pracoholiczka, profesjonalistka w każdym calu, i chociaż stroni od ludzi, posiada wrodzony talent do zjednywania sobie słuchaczy. Może być słodka, niewinna, żartobliwa lub bezlitosna, okrutna i mściwa - o ile tylko przyczyni się to do uzyskania pożądanych wyników. Rzadko kiedy odczuwa strach, natomiast presję by być lepszą od ojca i dziadka nieustannie.

Umiejętności:

• Biegle włada angielskim, niemieckim, rosyjskim, polskim. Również odrobinę francuskiego i hiszpańskiego.
  
• Zna podstawy samoobrony, obsługi broni palnej i sporo teorii na temat sztuk walki oraz władania bronią białą.
  
• Duża wiedza z zakresu anatomii, chemii i mechaniki, poparta wieloletnim doświadczeniem i licznymi prototypami urządzeń wykonanych dla Hydry i użytku własnego. Ostatnio poszerza znajomość fizyki i astronomii oraz programowania.
  
• Bez najmniejszego problemu wykonuje szereg obliczeń w pamięci, nie ma kłopotów z zapamiętywaniem informacji i wykorzystywaniem ich nawet w sytuacji zagrożenia życia. Posiada nieustanny głód wiedzy.
  

Moce:

brak

Broń:

standardowe wyposażenie każdego agenta Hydry to pistolet i dwa zapasowe magazynki. W tym przypadku jest to Beretta 92, z której jednak Mia korzystała do tej pory jedynie podczas obowiązkowych ćwiczeń na strzelnicy.

Ekwipunek:

iRis - urządzenie przypominające na pierwszy rzut oka zwyczajne szkła kontaktowe, stworzone jednak do stałego noszenia bez możliwości jego zdejmowania. Sterowane albo komendami głosowymi (w przypadku wyszukiwania informacji i trasy) albo poprzez bezpośrednie zmiany ustawień w oprogramowaniu sterującym (uproszczona wersja znajduje się w telefonie Mii, pełna na komputerze w laboratorium). Mia ma dzięki niemu dostęp do bazy danych Hydry oraz swojej własnej, zawierającej w głównej mierze wyniki eksperymentów, ich przebieg oraz ostatnio wprowadzone ulepszenia. Poprzez ingerencję bezpośrednio w strukturę oka nie tylko naprawia wadę wzroku, ale też powstrzymuje jej rozwój i, co okazało się przyjemnym efektem ubocznym, poprawia jakość widzenia w nocy - w bezgwiezdną, ciemną noc Mia widzi jak w pochmurny dzień. Dzięki odpowiednim algorytmom, iRis w sytuacji domniemanego zagrożenia może analizować ruchy osób znajdujących się najbliżej i 'przewidywać' czy mają zamiar zaatakować. Trzeba jednak uprzednio włączyć w oprogramowaniu opcję obserwacji, ponieważ w codziennym życiu raczej przeszkadza i wprowadza w błąd niż pomaga. Nie można za pomocą iRis przewidywać ruchów osób z zaburzeniami, niepoczytalnych. Z mniej przydatnych funkcji: istnieje możliwość dostosowania koloru tęczówek, ale to raczej gadżet niż rzeczywiście przydatna rzecz. Jest kilka problemów wykluczających ten wynalazek z masowej produkcji. Pierwszy i najważniejszy to montaż - samo nałożenie soczewek na powierzchnię oka do najtrudniejszych nie należy, jednakże włączenie ich, a tym samym 'scalenie' z gałką oczną i podrażnienie licznych nerwów, sprawia potworny ból i przez sam fakt wejścia w ingerencję z nerwami wzrokowymi potencjalnie stwarza niebezpieczeństwo utraty wzroku. Od tego momentu iRis staje się częścią oka i nie jest ani nie było przewidziane usunięcie go - chyba że z całym okiem. Wszelkie naprawy i ewentualne ulepszenia muszą być wprowadzane na żywym pacjencie, do tego raz w tygodniu należy powierzchnię soczewek traktować specjalnymi kroplami, zawierającymi związki potrzebne do prawidłowego funkcjonowania urządzenia.

Historia:

Mia reprezentuje czwarte pokolenie naukowców z rodziny Faust w szeregach Hydry. Do formującej się podczas drugiej wojny światowej organizacji zapisał się pradziadek Mii, który po klęsce Niemiec w 1945 roku przeniósł się, jak wielu innych członków Hydry, do USA. Wychowywała się, przenosząc z jednej ukrytej bazy do kolejnej, pozostając niemal zawsze pod opieką ojca oraz jego współpracowników. Szybko dało się zauważyć zainteresowanie dziewczynki przeróżnymi dziedzinami nauki. Gdy jej rówieśniczki bawiły się lalkami, ona przerysowywała modele komórek i inne szkice z podręczników, rozkręcała drobne urządzenia i poznawała ich działanie. Lata mijały, a mała Mia obserwowała pracę swojego ojca, samej również biorąc udział w wielu badaniach. Ponadto nie tylko kopiowała schematy z książek, czytała je i próbowała tworzyć własne. Dość wcześnie dała o sobie znać wada wzroku Faust, która najpierw niewielka i nadająca się do usunięcia zwykłymi okularami, okazała się całkiem poważnym problemem. Gdy miała piętnaście lat, choroba postępowała na tyle szybko, że realną była groźba całkowitej utraty wzroku. Pragnienie powstrzymania nieuchronnego kierowało szarooką przy tworzeniu iRis, dopiero później dodawała wszelkie usprawnienia związane z korzystaniem z baz danych itp. Nigdy nie pomyślała że czegoś jej brakuje, że być może inaczej powinna pokierować swoim życiem. Hydra to 'rodzina', ale bardzo specyficzna - gdy coś schrzanisz, nikt po ciebie nie wróci. Może i nie miała wyboru jakie życie chce prowadzić ale nie oznacza to, że nie podoba jej się obrana droga.

Akcept i podpisz jeszcze z tego konta regulamin.