Megan Gwynn

Imię i nazwisko:Megan Gwynn
Pseudonim:Pixie
Rasa:Mutant
Miejsce pochodzenia:Abergylid, Walia
Wiek:17 lat
Frakcja:X-Men
Wygląd:Pixie jest niewysoka, ze swoimi sto sześćdziesięcioma pięcioma centymetrami niemal dorównuje X-23. Budowa ciała raczej nie sprawia wrażenia specjalnie atletycznej, jednak jest wystarczająco zaokrąglona, delikatnie umięśniona. Treningi w Instytucie zdecydowanie zrobiły swoje.
Długie, różowe włosy, sięgające połowy pleców zazwyczaj związuje w wysoki kucyk z grzywką, lub zostawia je rozpuszczone. Delikatne rysy twarzy wzbudzają zaufanie, podobnie jak duże, czarne oczy, które są jedną z jej cech charakterstycznych, podobnie jak różowe włosy. Oczy bowiem lśnią czernią, jednak spojrzenie ma łagodne i sympatyczne. Styl ubioru jest raczej młodzieżowy. Podczas treningów wkłada strój X-Men'a, jednak na codzień preferuje jeansy, opięte T-shirty i buty na koturnie, względnie jakieś adidasy.
Skrzydła dziewczyny przypominają coś pomiędzy skrzydłami motyla i ważki, mieniące się kolorami tęczy. Co prawda, odkąd kawałek jej duszy został odszczepiony, skrzydła wydają się być bledsze, kolory już nie są tak soczyste jak kiedyś, jednak wciąż można w nich rozpoznać tęczę. Najbardziej nasycone są, kiedy dziewczyna ma dobry humor, kiedy zaś jest smutna czy zła, bledną, szarzeją.
Charakter: Miła, pomocna, zabawna. Tu rzuci jakimś dowcipem, tam pocieszy, jeszcze zdąży kogoś odciągnąć od bójki. Uwielbia pomagać innym, rozśmieszać ludzi, poprawiać im humor. Często w tym wszystkim zapomina o sobie, jenak samą Megan ciężko zobaczyć smutną czy ponurą. Jest osobą, której smutki nie trzymają się długo, potrafi rozgonić czarne chmury wesołym pomysłem. Ceni sobie przyjaźń innych młodych X-Menów, potrafi przyjąć pomoc i przyznać się do tego, że czegoś nie potrafi. Oczywiście, jak każdy miewa dni, kiedy lepiej do niej nie podchodzić. Kiedy już na kogoś nakrzyczy... cóż, natychmiast biegnie go przeprosić. Chyba, że jest pewna, że ma rację. Ma swój honor, prawda? Płaszczyć się przecież nie będzie. Przywiązuje się do przyjaciół, jest im wierna, jak i szybko nawiązuje przyjaźnie. Mimo, że nie zależy jej na byciu w centrum uwagi, często właśnie takim centrum jest. Nie przeszkadza jej to zbytnio, lubi rozśmieszać ludzi. Podczas treningów bywała nieprzywidywalna, jednak stara się opanować swoje zapędy, nie wlatując na wszystko, co się rusza.
Umiejętności:
Samoobrona, sztuki walki, wyniesione z Sali Treningowej. Na dosyć wysokim poziomie, jednak zazwyczaj podczas walki używa nóg - dalszy zasięg ciosu i większa siła.
Moce:
Skrzydła : Pixie posiada parę insektopodobnych, cienkich skrzydeł, które dają jej możliwość latania. Jej skrzydła były początkowo bardzo podobne do motylich, mieniące się wszystkimi kolorami tęczy.Odkąd straciła kawałek duszy skrzydła poszarzały, stały się ciemne i bardziej przypominały skrzydła ważki. Wraz z upływem czasu mogło by się zdawać, że się 'naprawiły', aczkolwiek pomimo odzyskania koloru nie były już tak nasycone tęczą.

Pyłek Halucynogenny : Megan produkuje za pomocą skrzydeł pyłek, który wywołuje u ofiar przeróżne wizje. Zazwyczaj są to miłe, uspokajające obrazy, takie jak jednorożce, pluszaki, różowe wróżki, jednak Megan nie ma wpływu na to, co widzą osoby czy stworzenia, które mają kontakt z pyłkiem. Wizje są powodowane zetknięciem z pyłkiem przez kontakt bezpośredni lub poprzez nawdychanie się.


Teleportacja: Po stworzeniu jej Souldagger'a, Darkchylde nauczyła Pixie zaklęcia teleportacji, "Sihal novarum chinoth!". Tym zaklęciem Pixie może przenosić siebie i swoich przyjaciół na bardzo dalekie odległości w trybie natychmiastowym. Najlepiej idzie jej teleportacja w miejsca, które zna, musi dokładnie skupić się na celu teleportacji - najlepsze są miejsca, w których już była i które zna. Nawet pomimo niewielkiego doświadczenia potrafi teleportować się szybciej na dalekie odległości niż Nightcrawler, jej nauczyciel Teleportacji. Limity jej zdolności do Teleportacji jeszcze nie zostały odkryte.



Broń:
Souldagger: Kawałek duszy Pixie został odebrany przez Darkchylde i przekształcony w Souldagger, mniejszą wersję Soulsword. Sztylet wykazuje większość właściwości swojej większej wersji, w tym:
Nadnaturalne Cięcie: Souldagger przecina i rani obiekty i stworzenia magiczne. Rzadko się zdarza, by Souldagger ranił kogś niemagicznego.
Przełamanie zaklęcia: Jeśli Pixie używa sztyletu, by zaatakować kogoś, kto jest pod osłoną magiczną lub pod wpływem zaklęć wzmacniających, cięcie przełamuje większość barier czy zaklęć. Oczywiście, są zaklęcia i tarcze, których nie przełamie.
Przechowywanie: Megan może przechowywać swój sztylet w nicości, przywołując go kiedy tylko zechce.
Niestety, używanie sztyletu ma też słabe strony. Każde skorzystanie z broni odbija się na jej psychice, dołując ją i sprawiając, że przez  kilka dni nie ma ochoty nikogo widzieć.
Ekwipunek:
Niekiedy ma ze sobą Souldagger, jednak zazwyczaj przechowuje go gdzieś w niebycie, by nie rzucał się w oczy. Torba wypchana wszelkim dziewczyńskim badziewiem, błyszczyk, szczotka, gumki do włosów, jakiś scyzoryk, pilniczek. Oczywiście portfel i dokumenty. Parę innych rzeczy, równie mało ważnych. Czasami zwinięta byle jak i wciśnięta do torby bluza z kapturem.

Historia
Megan urodziła się w Abergylid, Walijskim miasteczku. Wychowywana przez dziadków, nie miała pojęcia o swoich mocach, do czasu wypadku, w którym samochód wjechał w jej rower. Pod wpływem zagrożenia, u Pixie pojawiły się skrzydła, które pozwoliły jej odlecieć. Należała do drużyny Paragonu, idealnie się tam wpasowując ze względu na swoją sympatię do wszystkich i chęć pomocy. Kiedy wraz z kilkoma innymi mutantami utknęła w Limbo, Darkchylde zabrała część jej duszy - w ten sposób właśnie powstał Souldagger - broń dziewczyny, z którą Pixie mocno się związała - w końcu to kawałek jej duszy. Aktualnie należy do młodszego pokolenia X-Men, plotkując z X-23, denerwując Helliona i pomagając tym, którzy jakiejkolwiek potrzebują. Niestety, ma mało czasu na rozrywki - szkoła, nauka i treningi ze Storm i Loganem, któremu uwielbia sypać pyłkiem w oczy i pokładać się z Laurą ze śmiechu, kiedy Wolverine, przekonany, że jedzie na jednorożcu, skacze po całym Instytucie. Nie rozpamiętuje tego, co się z nią działo.

Akcept, ale podpisz jeszcze regulamin.