One True Spider-Man

Imię i nazwisko: Peter Benjamin Parker


Pseudonim: Spider-Man, Friendly Neighborhood Spider-Man, Spidey, Webhead, Wall crawler


Rasa: Człowiek z DNA pająka


Miejsce pochodzenia: Forest Hills, Nowy Jork


Wiek: 24 lata


Frakcja: Inni bohaterowie


Wygląd:

Peter jest dobrze zbudowanym, wysokim mężczyzną. Nie jest barczysty, szeroki, ale swoje mięśnie ma - i zawdzięcza je tylko i wyłącznie ugryzieniu pająka. Ten plus, że nie musiał ćwiczyć. Jego kolorystyka nie wyróżnia się niczym specjalnym - brązowe włosy, piwne oczy. Często jako Peter nieco się garbi i jest ciut niezdarny, aby móc wytłumaczyć tym wszelkie siniaki i skaleczenia, które nabył jako Spider-Man. Zazwyczaj nosi ubrania z długim rękawem i długimi nogawkami, by łatwiej ukryć noszony pod spodem uniform.

Uniform, który nosi w trakcie swojej pracy jako samozwańczy stróż prawa, jest w całości wykonany ze spandeksu. Górne partie stroju, jak maska, tors, pas, rękawice, połowa rękawów i buty są czerwone ze wzorem mającym przypominać pajęczynę, zaś nogi, spora część pleców i druga połowa rękawów są niebieskie. Jego znakiem rozpoznawczym jest czarny pająk na klatce piersiowej i jego większy, szkarłatny odpowiednik na plecach. Warto chwilę poświęcić jego charakterystycznej masce. Znajdują się na niej dwa biały wizjery otoczone czarną obwódką, większe od ludzkiego oka i zazwyczaj przypominające kształtem zdeformowany trójkąt. To ubranie świetnie przylega do jego ciała, nie blokując jego umiejętności przyczepiania się do obiektów. Pod nim nosi jedynie białe bokserki w serduszka.

Charakter:

Jako Peter - przypomina zwykłego, niewyróżniającego się z tłumu obywatela. Został wychowany na dobrze ułożonego, miłego dżentelmena przez swoją ciocię i wuja. Czasami zdarza mu się zachować nieco niezręcznie, albo powiedzieć coś głupiego, a jego samoocena jest niższa od krasnala ogrodowego ale potrafi nawiązywać kontakty z ludźmi. Spędza sporo czasu z ciocią May i nielicznym gronem znajomych, gdyż niewielu takowych zdobył w szkole, przez jego skupienie na nauce. Opłaciło się to jednak, Peter posiada niesamowitą inteligencję, dorównującą geniuszom takim jak Tony Stark, czy Reed Richards i spory zasób wiedzy. Lubi sobie żartować, choć w nieco inny sposób niż jego alter ego. Zazwyczaj jego żarty nie mają na celu nikogo upokorzyć, a na serio rozbawić, nawet jeżeli czasami (zazwyczaj) bywają głupie. Zdarza mu się często mówić do siebie, dyskutując z samym sobą różne kwestie zwracając się do siebie w trzeciej osobie. Stara się unikać pokazywania swoich mocy gdy nie ma na sobie stroju, nawet jeżeli to oznacza oberwanie parę razy. Nie cieszy się najlepszym szczęściem.
Jako Spider-Man - zachowuje niektóre cechy, które wykazuje jako Peter Parker, choć często stara się je jakoś maskować. Najbardziej zauważalne dla ludzi, którzy nie mieli okazji go lepiej poznać jest jego poczucie humoru. Ciągle rzuca żartami i obelgami, nawet podczas walki. Jego strategia polega na wytrącaniu przeciwnika z równowagi i maskowaniu swojej inteligencji głupimi żartami. Tak samo jak jego alter ego, te żarty nie zawsze są najwyższych lotów. Potrafi być poważny, kiedy sytuacja tego wymaga, albo kiedy jest zły na coś. Często stawia bezpieczeństwo cywili nad przewagę w walce. Nie ignoruje żadnego przestępstwa, nawet tego najmniejszego. Nie każdy problem rozwiązuje jednak przemocą, chętnie próbuje uspokoić złoczyńców słowami, jeżeli widzi po nich, że to możliwe. Często udaje się pobujać na sieci by przemyśleć różne sprawy. Walka z przestępcami odciąga go od jego rozmyśleń, co okazuje się przydatne gdy chce przestać się martwić. Potrafi być niesamowicie uparty, podejmując nawet najbardziej desperackie kroki by osiągnąć cel. Czasami zdarza mu się rzucać groźbami pod wpływem stresu, bądź złości (czasami grożąc nawet śmiercią), ale nigdy nie ma zamiaru zamieniać ich w czyn. Wierzy, że ukrywając swą prawdziwą tożsamość chroni bliskich mu ludzi. Wiele razy myślał (żeby tylko myślał...) o porzuceniu swojej funkcji jako Spider-Man, zazwyczaj po jakiejś miażdżącej porażce. Czasami ma dość ciągłego spóźniania się, okłamywania bliskich, ogólnie czasu który Parker tracił na rzecz swojego drugiego ja. Wie jednak co się stanie gdy zabraknie go… Wie co należy robić...Wie czego potrzebuje Nowy York, może nawet cały świat- Spider-Mana.

Kieruje się w życiu dewizą "z wielką mocą wiąże się wielka odpowiedzialność".

Moce/umiejętności:

Pajęcza Siła: Peter zyskał siłę domowego pająka powiększoną proporcjonalnie do masy jego ciała. Ogromna siła, jaką dysponuje Spider-Man budzi podziw niemal u każdego bohatera uniwersum Marvela. Peter jest w stanie podnieść ciężar o wadze 10 ton, a w przypływie stresu czy gniewu jest w stanie wydźwignąć znacznie więcej. Niejednokrotnie widziano go w sytuacjach, które wydawałaby się wprost niemożliwe. Spider-Man podnosił autobusy, podtrzymywał duże elementy konstrukcji budynków, które spadały na przechodniów, własnymi plecami przenosił płyty blokowe, a nawet za pomocą sieci powstrzymywał budynki przed runięciem. W filmie Sama Raimiego zatrzymał siłą własnych mięśni pędzący pociąg. Po przemianie w Pająka, w którego zamieniła go Królowa, siła Spider-Mana wzrosła do 15 ton, zaś po zmartwychwstaniu (zrzuceniu skóry i hibernacyjnej regeneracji w kokonie) wynosi ona aktualnie 25 ton, jednak - jak już wiadomo - pod wpływem emocji Ścianołaz może podnieść ciężar bliski 30 tonom, jeśli nie dokładnie tyle.

Spider-Man wykorzystuje w głównej mierze swoją siłę do walki wręcz. Często musi jednak kontrolować się, aby nie skrzywdzić potencjalnego przeciwnika. W przypadku zwykłych ludzi Spider-Man może powalić ich do nieprzytomności jednym „lekkim” ciosem, w przypadku super-łotrów potrzebuje o wiele większego nakładu siły (niektórzy przeciwnicy tacy jak Venom i Carnage wykazują odporność na ciosy ze strony Spider-Mana, zatem do ich pokonania Peter wykorzystuje swój spryt). Pajęcza siła w połączeniu z cechami Petera takimi jak determinacja, opanowanie, cierpliwość, wytrwałość oraz spryt, czyni z niego bardzo potężnego przeciwnika.

Pajęcza Szybkość: W wyniku ukąszenie pająka Peter odziedziczył pajęczą szybkość, która pozwala mu reagować niezwykle zwinnie w ekstremalnych i niebezpiecznych sytuacjach. Spider-Man rusza się i reaguje kilkadziesiąt, dokładnie 40 razy szybciej niż zwyczajny człowiek. W parze z tym idzie także nadludzki refleks. Peter jest w stanie uniknąć wystrzelonej kuli (jeśli znajduje się odpowiednio daleko i pajęczy zmysł wcześniej go ostrzeże), ciosów przeciwników czy też spadających obiektów. Pajęcza szybkość sprawia, że Spider-Man jest ciężkim celem do zatrzymania bądź zestrzelenia. Ponadto, kamery mogą mieć problem z uchwyceniem Spidey'ego w akcji, gdy ten za szybko się porusza - wtedy widoczne jest tylko czerwono-niebieskie rozmycie.

Pajęczy Chwyt: Pajęczy Chwyt to zdecydowanie najbardziej niezwykła i użyteczna moc, jaką Spider-Man odziedziczył po radioaktywnym pająku. Zapewnia mu ona naturalną pajęczą umiejętność wspinania się po ścianach i suficie. Dzięki niej Peter może dostać się w niemal każde miejsce niedostępne zwykłemu człowiekowi jak np. otwory wentylacyjne czy szyb windy. Często zresztą korzysta z tej umiejętności, aby ukryć swoją obecność, chowając się niczym pająk w rogu pomieszczenia czy też na suficie. Przyklejanie się do powierzchni ratuje go przed śmiercionośnymi upadkami z dużych wysokości. Spider-Man jest w stanie „przykleić się” niemal do wszystkiego, wliczając w to ruchome obiekty (np. autobusy, ciężarówki, helikoptery). Bohater ma jednak trudności z przyczepieniem się do wypolerowanych (posmarowanych olejem czy tłuszczem) powierzchni. Spider-Man używa również pajęczego chwytu do podnoszenia ciężkich przedmiotów (powierzchnią dłoni jest w stanie unieść ogromny głaz, często wystarczy nawet dotyk jakiegoś przedmiotu palcem, aby podnieść go na pewną wysokość).

Umiejętność ta związana jest z elektrycznością statyczną. Po śmierci z rąk Morluna i zmartwychwstaniu Pajęczy Chwyt Spider-Mana objął całe jego ciało, dzięki czemu może przenosić ciężkie przedmioty na swoich plecach oraz „przykleić” maskę do swojej twarzy, tak aby przeciwnik miał trudności z jej ściągnięciem.

Pajęczy Zmysł: Pajęczy zmysł to najbardziej wyrafinowana i skuteczna moc, która wielokrotnie ratowała Spider-Manowi życie w ogniu walki. Ma ona formę jasnowidzenia bądź szóstego zmysłu, który świadomie uaktywnia się i ostrzega go przed niebezpieczeństwem czy pobliskim zagrożeniem. Pajęczy zmysł objawia się mrowiącym dzwonieniem z tyłu jego głowy. Kiedy Spider-Man nie jest w stanie zbadać natury niebezpieczeństwa, może ocenić stopień jego zagrożenia intensywnością „dzwonienia”. Pajęczy zmysł ostrzega przed trzema rodzajami niebezpieczeństwa: fizycznym, zagrażającym jego prywatności i potencjalnym. Najmocniej działa na Spider-Mana fizyczne zagrożenie. Kiedy wróg pragnie zadać mu śmiertelny cios bądź snajper mierzy do niego z dalekiej odległości, pajęczy zmysł wywołuje uczucie silnego bólu, który pobudza bohatera do szybkiej reakcji bez chwili wahania. Pajęczy zmysł wielokrotnie ratował Petera przed ujawnieniem swojej drugiej tożsamości. Kiedy jego prywatność jest zagrożona (np. kiedy ktoś obserwuje go w chwili zmieniania stroju) zmysł pająka daje o sobie znać. Peter potrafi również rozpoznać czy ktoś kłamie bądź ma niecne w stosunku do niego zamiary. Co ciekawe, gdy ktoś zaczyna kojarzyć osobę Parkera ze Spider-Manem, bohater doskonale zdaje sobie z tego sprawę i zyskuje szanse rozwiania tych podejrzeń. Pajęczy zmysł potrafi także ostrzegać przed potencjalnym niebezpieczeństwem takim jak ukryta broń, zamaskowana osoba czy przechodzący w pobliżu wróg. Przydaje się również do unikania zastawionych pułapek, rozpoznawania środków bezpieczeństwa czy też informowania o niebezpiecznych czynnikach otoczenia (nietrwałej konstrukcji budynku, śmiertelnym gazie, kruszącym się stropie itp.) Bardzo użyteczny jest w ciemnych pomieszczeniach lub w sytuacjach, gdy Peter utraci na pewien czas zdolność widzenia.

Z powodu genetycznych zmian Królowej oraz przemianie w „Innego” pajęczy zmysł został znacznie udoskonalony. Obecnie odpowiada również za psychiczną więź ze środowiskiem, głównie z owadami i pajęczakami (z pająkami tworzy swoistą empatię), a także wzmacnia wzrok Spider-Mana w ciemności oraz wyczuwanie wibracji przekazywanych z włosów na rękach oraz pajęczych sieci. Podsumowując, pajęczy zmysł to swego rodzaju wewnętrzny, biologiczny radar, którego wartość w warunkach bojowych jest nieoceniona.

Największą zaletą pajęczego zmysłu jest jego „współpraca” z pozostałymi umiejętnościami Spider-Mana. W połączeniu ze znakomitym refleksem i nadludzką zręcznością pajęczy zmysł czyni go jednostką niezwykle trudną do pokonania i skutecznego wyeliminowania. Doskonałym na to przykładem jest wielokrotny wystrzał z automatycznego karabinu, przed którym Spider-Man jest w stanie ochronić się bez żadnego uszczerbku fizycznego. Często bohater nie musi nawet myśleć o zagrożeniu, jego imponujący refleks wykona za niego całą robotą. Pajęczy zmysł jest więc znaczącym dodatkiem, „dobrym przyjacielem”, na którego Peter może liczyć, gdy zawiodą go inne umiejętności. Jednak i on bywa czasem zawodny. Dla przykładu, Green Goblin wynalazł gaz, który zagłuszał pajęczy zmysł Petera, dzięki czemu Osborn był w stanie poznać tożsamość Spider-Mana. Ponadto wrogami „niewidocznymi” dla szóstego zmysłu Petera są symbionty Venom oraz Carnage.

Niezłomna wola: Spider-Man ma tak mocną Siłę Woli, że jest wolny od zła i pokus. Jak wiadomo, przez lata starał się zrównoważyć swoje życie studenckie z obowiązkami superbohatera. Jest w stanie wyjść z porażki jeszcze silniejszy. Jego siła psychiczna jest również pokazana, gdy skutecznie zmagał się z kontrolą nanobotów Doktora Octopusa. Profile psychologiczne prowadzone przez Marię Hill ujawniły, że nikt nie ma tak silnej tożsamości jak Spider-Man, co dodatkowo pokazuje zakres jego siły woli. Ben Reilly z Ziemi-94 uznał go za największego ze wszystkich Spider-Totemów w Multiwersum. Mimo to wielokrotnie był przejmowany przez symbiontów, a czasem poważnie rozważał, a nawet próbował zabić swoich przeciwników.

Intelekt: Peter Parker posiada naturalny talent naukowy, wyróżniając się jako najlepszy uczeń w liceum i na studiach. Opracował wynalazki, takie jak wyrzutnie sieci i Spider-Nadajniki, gdy był jeszcze w szkole średniej. Intelekt Petera zapewnił mu również miejsce w Horizon Labs, a także uznanie niektórych genialnych umysłów Ziemi, takich jak Hank Pym. Ponadto wynik IQ Petera w college'u był taki sam, jak ten Reeda Richardsa, gdy był w jego wieku.
Wynalazca / Inżynier: Dzięki swojej wiedzy i doświadczeniu w zakresie mechaniki, robotyki i inżynierii Peter był w stanie wykorzystać swój niesamowity intelekt i zasoby w Horizon Labs do stworzenia wielu wynalazków, takich jak cztery Spider-Zbroje, kostium, dzięki któremu mógł skuteczniej działać w ukryciu, słynne już wyrzutnie sieci czy też słuchawki redukujące hałas.

Inne moce: Spider-Man wyróżnia się jeszcze paroma cechami, które odróżniają go od zwykłego człowieka.

Nadludzka wytrzymałość: Spider-Man dysponuje kondycją, której nie może osiągnąć przeciętny człowiek. Przez długi okres czasu może pozostawać w ciągłym ruchu oraz prowadzić aktywność fizyczną, zanim dopadnie go zmęczenie. Pod wodą potrafi wstrzymać oddech nawet do 8 minut. Ponadto, napięte mięśnie Petera są na tyle twarde, że ten musi często unikać ciosów ze strony zwykłych przestępców, inaczej ci łamaliby sobie ręce, atakując go.

Nadludzka odporność: Z powodu wzmocnienia szkieletu, wewnętrznych/zewnętrznych tkanek oraz systemu nerwowego ciało Spider-Mana jest znacznie bardziej wytrzymałe i odporne na uderzenia oraz urazy w porównaniu do zwykłego człowieka. Dzięki temu wzmocnieniu ciosy przeciwników nie wyrządzają mu dużej szkody. Jednak nie jest on nietykalny, gdyż poważniejsze obrażenia zadane przez potężnych przeciwników takich jak Morlun nie są obojętne dla jego zdrowia. Spider-Man wykazuje też mniejszą podatność na narkotyki oraz różne trucizny i toksyny, gdyż przyspieszony metabolizm zwiększył tolerancję jego organizmu na używki. Wyjątkiem jest alkohol, na który Spider-Man reaguje jak każdy człowiek.

Nadludzka regeneracja: Peter posiada zdolność szybkiej regeneracji, która pozwala mu skutecznie i prędko leczyć zadrapania, złamania kości oraz lekkie lub średnie rany. Szybciej też wychodzi z takich ludzkich chorób jak przeziębienie czy grypa. Nie posiada jednak takiej zdolności samoleczenia jak Green Goblin czy Wolverine.

Nadludzka zwinność/zręczność: Spider-Man jest nadzwyczajnym akrobatą, a jego ścięgna i tkanki łączne są dwukrotnie bardziej elastyczne niż u przeciętnego człowieka.

Nadludzka równowaga: Spider-Man potrafi utrzymać doskonałą równowagę w każdej pozycji, jaka jest możliwa do przyjęcia przez Człowieka-Pająka. Kieruje się przy tym instynktem, który pozwala mu balansować praktycznie na każdym obiekcie, niezależnie od tego, jak mały i wąski jest ten obiekt. Unikalny styl walki Spider-Mana polega na zsynchronizowanym połączeniu równowagi ze zręcznością, siłą oraz szybkością.

Nadludzki wzrok: Spider-Man dysponuje wyostrzonym zmysłem wzroku, dzięki któremu odznacza się doskonałą celnością przydatną, zwłaszcza w szybowaniu po mieście na pajęczych sieciach lub łapaniu za pomocą sieci spadających osób.

Nadludzka skoczność: Z powodu swojej siły Spider-Man potrafi skakać na duże wysokości. Może skoczyć na wysokość kilkunastu pięter bądź przeskakiwać z jednego budynku na drugi nawet, jeśli dzieli je spora odległość. Jednak jeśli chodzi o dokładną wysokość, to Spider-Man jest w stanie unieść się na sto metrów dzięki swojej skoczności.

Słabości:

Peter nie posiada tak zaawansowanego czynnika regeneracyjnego, jak Wolverine czy Deadpool, co oznacza, że można go zranić czy nawet zabić, aczkolwiek nie jest to takie łatwe ze względu na Pajęczy Zmysł, który od razu informuje Parkera, gdy wykrywa zagrożenie.

Zakłócenia Pajęczego Zmysłu: Pajęczy Zmysł Spider-Mana może stracić swoją skuteczność, jeśli zostanie zablokowany lub tymczasowo osłabiony przez wyspecjalizowany sprzęt lub niektóre narkotyki. Nie "uruchomi się" również, jeśli wykryje coś, co nie jest zarejestrowane jako zagrożenie, jak np. klony Spider-Mana lub symbiont Venoma i jego potomstwa. Pozbawiony swojego Pajęczego Zmysłu, Spider-Man staje się podatny na inwigilację i ataki, a bujanie się na sieci wymaga od niego większego skupienia.

Chlorek etylu: Być może jako efekt uboczny zdobycia jego mocy, Spider-Man jest podatny na pestycydowy chlorek etylu. Ta substancja chemiczna jest często używana jako broń przez Zabójców Pająków.

Warto też odnotować, że grożenie śmiercią innym może go czasem zatrzymać. Albo przynajmniej odwrócić jego uwagę i/lub dać szansę na pokonanie go. Jest to słabość, która była używana przeciwko niemu więcej niż raz.

Ekwipunek:

Wyrzutnie Sieci: Wyrzutnie sieci były najbardziej rozpoznawalnym obok kostiumu znakiem szczególnym Spider-Mana. Zamontowane na nadgarstkach urządzenia (jedno na lewym, a drugie na prawym) wystrzeliwują przez dysze wylotowe samoprzylepną, kleistą substancję, która przy kontakcie z powietrzem wysycha, zamieniając się w wytrzymałą sieć. Spust pojedynczej wyrzutni spoczywa w dłoni i aby uwolnić sieć wymaga podwójnego nacisku przez dwa środkowe palce. Chcąc wystrzelić sieć Spider-Man przyjmował charakterystyczną pozycję ręki.

Co pewien czas Spider-Man musiał uzupełniać zapas sieci. W tym celu przeładowywał wyrzutnie sieci małymi pojemnikami (tzw. ampułkami lub fiolkami sieci) zawierającymi kleistą ciecz przemieniającą się w sieć. W początkach swojej kariery Spider-Man przechowywał zapasy w użytecznym pasku noszonym pod kostiumem. Nieco później ulepszył swoje wyrzutnie, dodając do nich wyglądający jak bransoleta magazynek automatycznie wymieniający puste pojemniki na pojemniki pełne. Wyrzutnie sieci Spider-Mana wymagały stałej konserwacji, gdyż co pewien czas zacinały się bądź nieprawidłowo funkcjonowały.

Od czasu do czasu wyrzutnie sieci były modyfikowane, by wyrzucać inne ciecze. Po nabyciu zdolności produkcji organicznej sieci Spider-Man oddał wyrzutnie sieci swojej żonie, Mary Jane Watson w ramach prezentu na Walentynki. Peter przerobił je na bransoletki, które oprócz estetycznej funkcji mają służyć MJ do samoobrony.

Ben Reilly (klon Petera Parkera) znany jako Scarlet Spider, a potem Spider-Man II, używał zmodyfikowanych wyrzutni sieci, które strzelały ostrymi, szybko działającymi strzałkami zawierającymi środek uspokajający. Magazynek jego wyrzutni zawierał również tzw. „sieć uderzeniową”, czyli kulki sieci, które eksplodowały przy uderzeniu i owijały cel w sieciowy kokon. Wystrzał strzałek i kulek sieci następował przy określonych ruchach nadgarstka w przeciwieństwie do wystrzału zwykłej sieci za pomocą podwójnego nacisku na spust umieszczony w dłoni. Wyrzutnie sieci Scarlet Spidera były większe od wyrzutni Spider-Mana, a ich użytkownik nosił je na zewnętrznej stronie swojego kostiumu.

Pajęcza Sieć: Po zdobyciu pajęczych mocy niezwykle zdolny i kreatywny Peter Parker wynalazł sztuczną, lepką substancję o właściwościach pajęczej sieci jak również noszone na nadgarstkach wyrzutnie tej substancji. Przy kontakcie z powietrzem (a dokładniej z jego składnikiem, tlenem) substancja natychmiast wysycha, zamieniając się w wytrzymały materiał. Niektóre źródła podają, że pojedyncza nitka sieci jest mocniejsza od struny fortepianu, a sama sieć ma w przekroju wytrzymałość na rozciąganie o wartości 120 funtów na milimetr kwadratowy. Skład chemiczny pajęczej sieci jest nieznany, ale porównuje się go do składu nylonu o silnych właściwościach przylepnych.

Za pomocą swojej pajęczej sieci Spider-Man potrafi:
– wystrzelić cienką nitkę sieci w kierunku wysokiego budynku, a następnie szybować na „pajęczej linie”. Dzięki temu szybko przemieszcza się przez rozbudowane miejskie obszary. Szybkość jego „lotu” nie została określona, ale wiadomo, że przebycie Manhattanu zajmuje mu 11 minut. Przypuszcza się, że wynosi ona maksymalnie 75-100 mil na godzinę.
– wystrzelić grubą „linę sieci”, którą związuje pojmanych przestępców, w tym super-łotrów, tak, aby w bezpieczny sposób zajęli się nimi funkcjonariusze policji.
– pokryć mały obszar niezwykle lepką plamą. Takim „obszarem” mogą być ludzkie oczy (przeciwnik zostaje oślepiony), usta (przeciwnik nie może mówić ani krzyczeć), a także pistolet lub mała bomba (działanie tych przedmiotów zostaje zablokowane). Jeśli przeciwnik naciśnie spust zablokowanego siecią pistoletu, istnieje ryzyko, że odstrzał rozerwie jego dłoń/rękę.
– zarzucić olbrzymią pajęczynę przez ulicę lub alejkę, by schwytać w sidła poruszające się osoby lub pojazdy.
– tworzyć małe konstrukcje takie jak spadochrony, posągi, manekiny, kije baseballowe, użytkowe szybowce, trampoliny, rękawice (przydatne w walce z Electro), siatki, zatrzymujące powietrze maski tlenowe (przydatne do oddychania pod wodą), bandaże, szelki, kuloodporne tarcze, zatyczki, łaty, a nawet hamaki.

Syntetyczna sieć rozpuszcza się w nieszkodliwy gaz po około jednej godzinie. Spider-Man często modyfikował swoją sieć, gdy spodziewał się walki ze szczególnie niebezpiecznym przeciwnikiem. W walce z Electro posługiwał się nieprzewodową siecią, zaś przeciwko Human Torchowi siecią opóźniającą palenie. Nawet stworzył kwaśną (żrącą) sieć, która rozpuszczała odporny na uszkodzenia pancerz Rhino.

W historii „Changes” (Spectacular Spider-Man Vol. 2 #15-20) Spider-Man przeszedł transformację, która sprawiła, że uzyskał zdolność produkcji organicznej sieci ze swoich nadgarstków. Przypuszcza się, że jego biologiczne „wyrzutnie sieci” znajdują się w przedramionach. Skuteczność biologicznej sieci zależy od jego zdrowia i odżywiania. Po zdobyciu tej zdolności Spider-Man przestał używać mechanicznych wyrzutni sieci, a więc także wynalezionej przed wieloma laty pajęczej substancji.

Pajęczy znacznik: Spider-Man używa małych elektronicznych „pajęczych-znaczników” własnej produkcji, które pozwalają mu śledzić poszczególne obiekty lub osoby. Zwykle Spider-Man podrzuca jeden z nich odchodzącemu przeciwnikowi bądź rzuca nim, by przyczepił się do uciekającego wroga. Następnie podąża za celem do jego kryjówki. Dzięki pokryciu lepką substancją znaczniki mocno przylegają do ciała śledzonego osobnika. Niekiedy Spider-Man używał strzelającego mechanizmu ze swojej wyrzutni sieci do podrzucania pajęczych znaczników z większą precyzją i na większe odległości.

Zewnętrzna obudowa znacznika ma kształt małego pajączka z odnóżami do aerodynamicznego lotu. Znaczniki są niewielkimi przedmiotami, dzięki czemu ciężko jest je zauważyć, choć niektórzy przebiegli wrogowie odnajdywali pluskwy Spider-Mana i niszczyli je.

W początkowych latach kariery superbohatera Spider-Man używał małego elektronicznego odbiornika, by podążać za sygnałem swoich znaczników (o funkcji nadajników), ale ostatecznie zmodyfikował je tak, aby emitowały one sygnał na częstotliwości odbieranej przez jego pajęczy zmysł. Jednakże elektroniczny odbiornik miał większy zasięg, podczas gdy pajęczy zmysł wyczuwa obecność znaczników w najbliższym otoczeniu.

Czasami przeciwnicy Spider-Mana wykorzystywali jego znaczniki, by zwabić go w pułapkę. Wrogowie dysponujący odpowiednią techniczną wiedzą przeprogramowywali znaczniki, tak aby przeciążały one pajęczy zmysł Spider-Mana.

Klon Spider-Mana, Ben Reilly również odbierał sygnał pochodzący ze znaczników Petera. Ben stworzył zmodyfikowaną wersję oryginalnego znacznika. Miał on postać mikro-kropki. Podobnie jak u Petera, znaczniki Bena były wystrzeliwane przez wyrzutnie sieci i mogły przyczepiać się do większości powierzchni. Latały one jak miniaturowe Frisbees (plastikowe talerze do rzucania na wolnej przestrzeni).

Po ratunku z rąk szalonego porywacza, żona Spider-Mana, Mary Jane Watson nosi wzmocnioną wersję pajęczego znacznika w naszyjniku z wisiorkiem. Ów znacznik wysyła mocniejszy sygnał, dzięki czemu Spider-Man może wyczuwać go z większej odległości.

Pajęcze-znaczniki określa się również jako pajęcze-wskaźniki, pajęcze-pluskwy, pajęcze-szperacze lub pajęcze-nadajniki.

Użyteczny pasek: Spider-Man trzymał swoje wyposażenie w pasku noszonym pod kostiumem. Pasek zawierał wbudowany pajęczy-sygnał, zapasowe pojemniki z pajęczym płynem, pajęcze-znaczniki oraz automatyczny aparat. Pasek był podręcznym miejscem, do którego Peter Parker mógł schować maskę, gdy nie miał na sobie kostiumu Spider-Mana.

Pajęczy-Sygnał: Pajęczy-sygnał to zogniskowane światło o dużej mocy, które przenika przez soczewkę ozdobioną wzorem przypominającym maskę Spider-Mana. Był to wczesny wynalazek Petera Parkera, którego praktyczne znaczenie okazało się krótkotrwałe. Pajęczy-sygnał służył głównie do zastraszania niezbyt groźnych, nerwowych przestępców. Niekiedy był wykorzystywany jako sygnał o pomoc. W ciemności zaś służył jako latarka o szerokim snopie światła.

Aparat Fotograficzny: Pierwszy aparat fotograficzny Petera Parkera należał do jego ojca, Richarda, a po śmierci rodzica do wujka Bena. Peter dostał go od cioci May. Był to aparat automatyczny (tzw. aparat z samowyzwalaczem): wbudowany mechanizm zegarowy pozwalał ustawiać czas, po którym następowało zrobienie zdjęcia. Czynność ta mogła być powtarzana. Z czasem dodano do niego czujnik ruchu, który uruchamiał urządzenie, gdy przed jego obiektywem miał miejsce ruch. Aparat miał z tyłu wyciągniętą metalową płytkę, która umożliwiała przymocowanie go siecią do ściany lub innego przytwierdzonego obiektu bez ingerowania w jego funkcje. Zwykle Peter umieszczał aparat w miejscu, skąd mógł zrobić zdjęcia przestępcom, z którymi walczył jako Spider-Man.

Na przestrzeni wielu lat Spider-Man udoskonalał swój aparat, gdy poprzednie egzemplarze ulegały uszkodzeniu lub całkowitemu zniszczeniu z powodu toczącej się walki.

Zrobione zdjęcia samego siebie w kostiumie Spider-Mana Peter Parker sprzedawał gazecie Daily Bugle. Praca niezależnego fotografa (a czasami fotografa na etacie) stanowiła główne źródło jego dochodów. Dzięki dobremu oku dostawał przeróżne zlecenia. Wykorzystując swoje moce mógł fotografować nietypowe wydarzenia, do których normalna prasa miała ograniczony lub zabroniony dostęp. Niestety skąpstwo wydawcy Daily Bugle często było przyczyną zaniżania wartości cenowej jego zdjęć.

Dzięki swoim zdjęciom Peter Parker zdobył wiele nagród w dziedzinie fotografii. Daily Bugle wydał też album z jego zdjęciami zatytułowany „Webs”.

Historia:

Jego rodzice umarli w katastrofie lotniczej gdy Peter był jeszcze małym chłopcem. Nie pamięta jacy byli, wszystko co o nich teraz wie, wie od wujka Bena i cioci May, którzy przygarnęli go do siebie. W wieku 15 lat na publicznym pokazie bezpiecznego postępowania z odpadami nuklearnymi został ugryziony przez napromieniowanego pająka, uzyskując proporcjonalne moce pająka. Został Spider-Manem, jednak nadużywał swoich mocy dla własnego zysku.
Pewnego razu Parker miał zły dzień. Ktoś wykiwał go z pieniędzy, które należały mu się. Ów osoba goniła za jakimś mężczyzną, patrząc na tą sytuację pewnie go okradł. W umyśle Petera była to karma za to, że został wcześniej oszukany. Oszust kazał mu go zatrzymać, ale on nic nie zrobił, dał złodziejowi przebiec obok niego, nie oglądając się nawet do tyłu, tylko by zagrać mu na nosie.
Jakiś czas później dowiedział się, że ten mężczyzna postrzelił jego ukochanego wujka Bena. A miał szansę i moc by go powstrzymać, by nie dopuścić do czegoś tak okropnego… Od tego dnia postanowił zostać bohaterem, żyjąc mottem jego wujka “With great power comes great resposibility”.
Aby pomóc w płaceniu rachunków, zaczął sprzedawać zdjęcia Spider-Mana do gazety Daily Bugle.
Udało mu się też zakończyć edukację średnią i wyższą, ale tylko przez to stał się członkiem prekariatu; nadal nie miał stałej, stabilnej pracy, a jego kwalifikacje zawodowe były o wiele za wysokie jak na pracę w gazecie. Ach, ta współczesna gospodarka.

Akcept.