Fort Tryon Park

First topic message reminder :







Park publiczny w Washington Heights na Manhattanie, mogący poszczycić się wspaniałym widokiem na rzekę Hudson. Poświęcony został tematyce średniowiecza; znajduje się tutaj The Cloisters, oddział Metropolitan Museum of Art. Więcej na temat muzeum TUTAJ.

Dźwięk najpierw upadającej a potem sunącej po ziemi broni skłonił Mel do podniesienia głowy. Przez kilka chwil rozglądała się po korytarzu rozmyślając czy nie powinna go znaleźć i podnieść, zdecydowała jednak przeciwko temu.
Ze swojego miejsca obserwowała rozwój sytuacji, nie chciała się plątać w bójkę, szczególnie że nie miałaby żadnych szans. Z rozmyślań wybiło ją stwierdzenie mężczyzny, z resztą również ubranego w spandeksowe gatki.
- Nie jestem złodziejką...
Mruknęła cicho pod nosem nieco oburzona. Każda chwila czekania aż w korytarzu rozlegnie się odgłos uderzania o posadzkę butów biegnących tu policjantów dłużyła się niemiłosiernie.
Zciągnęła brwi rozmyślając nad czymś a potem gwałtownie zaczęła się rozglądać. Widmo wróciło na korytarz i w podobnym zamyśleniu obeszło Cat i Pantherę.
Tamto coś, dziwne uczucie, nie było naturalne. Powinniśmy się stąd zwijać.
Bezpardonowo wygłosiło opinię.
- Ale skoro nie było naturalne to czym to było, gdzie miało źródło?
Skierowała pełne namysłu pytanie do swojego przyjaciela, zupełnie zapominając o miejscu i sytuacji w jakiej się znalazła. Wstała gwałtownie z kucek jednak pozostała nadal pod ścianą.
Nie mam pojęcia...
Widmo wzruszyło ramionami i oparło się o ścianę na przeciw czarnowłosej.
- Nie dobrze.
Błękitnooka jakby przypominając sobie o sytuacji w której się znajdowała spojrzała z nie ukrywaną furią na swojego towarzysza.
- To wszystko twoja wina
Rzuciła oskarżycielsko.
Ale popatrz, gdybyśmy tu nie weszli to byłby tylko kolejny nudny wieczór, a tak było zabawnie
Melyonem w odpowiedzi jedynie wydała z siebie niezadowolone warknięcie. Dla pozostałych musiało to chyba wyglądać przedziwnie gdyż de facto rozmawiała właśnie z powietrzem albo pustą ścianą.
Wypuściła z siebie powietrze i postarała się opanować przemożną chęć chodzenia w tę i wew tę.

T’Challa nie spodziewał się, że posadzka będzie aż tak śliska - a w połączeniu z jego wcześniejszą akcją wprowadzi go tym samym w poślizg. Ciężki, wręcz osłabiający wydech wydobył się z wnętrza jego klatki piersiowej, kiedy plecami napotkał ścianę. W tym momencie stracił przewagę nad złodziejką numer jeden, oddalając się nieco - to przecież nie było częścią planu.
-Lepiej bronić prawa niż je łamać, ale gdyby nie Wy, nie miałbym zapewne co robić. - odparł na jej słowa po chwili, beznamiętnym tonem głosu. Z minuty na minutę słyszał coraz to głośniejsze kroki ciężkich butów taktycznych, które echem odbijały się po korytarzach tego muzeum. Czekał na przybycie mundurowych, jednak do tego czasu musiał zająć się panną Hardy.
Jego chwilowe rozmyślania zostały zastąpione głosem Melyonem. Uniósł lekko brew pod maską, nie ruszając się ze swego poprzedniego miejsca - dalej bacznie obserwował każdy ruch Kotki, aby w razie czego rzucić się w pogoń czy też obezwładnić. Rozwiązań było wiele, jak i możliwości.
-A więc nie jesteś złodziejką, tak? Będziesz tłumaczyć się policji, co tutaj właściwie robisz. - stwierdził, słuchając jej monologu. Czy ona właśnie mówiła do siebie? A może widziała coś w powietrzu, coś, czego nie mógłby dostrzec zwykły człowiek? Tego nie wiedział, jednak to nie było w tym momencie najważniejsze. Musiał działać, ale z elementem zaskoczenia. Kolejną rzeczą, której nie wiedział dzisiejszej nocy, były możliwości manualne białowłosej.
Praktycznie każdy mięsień w ciele Pantery był naprężony, dokładnie tak, jakby kot przygotowywałby się do szybkiego skoku na swoją ofiarę podczas polowania - tak też było. Tkwił przyczajony w miejscu, korzystając z właściwości kolorystycznych swojego nie-spandeksowego stroju - idealnie zlewał się z cieniem, rzucanym przez ściany i brak większego dostępu do światła.

Niestety, Felicia miała zbyt mało czasu, by zareagować. Co prawda spodziewała się, że mężczyzna zechce ją tylko obezwładnić - w końcu co za bohater uderzyłby kobietę? To takie niemoralne, takie złe. Ale widocznie będzie musiał się w końcu przemóc, bowiem droga Kocica nie miała zamiaru odpuszczać. Kajdanki? Nie pasowały jej do reszty stroju. Trzeba było jak najszybciej stąd zwiewać. Łatwiej będzie zgubić pościg, niźli próbować jakichś sztuczek podczas gdy celuje do ciebie kilku uzbrojonych mężczyzn. W białowłosą niczym piorun uderzyła Pantera, której jednak atak nie przeszedł do końca dobrze.
Podłoga była śliska, na korzyść panny Hardy. Black Panther był dość masywnym mężczyzną, więc to chyba oczywiste, że kobieta straciła równowagę i upadła. Jednakże strój dawał jej pewne możliwości - zawsze upadała na cztery kończyny. Tak też było tym razem, a więc z szybkim wstaniem nie powinno być problemu. Kotka była zwinna... i w tym momencie rozjuszona. Przecież chciała tylko coś zwinąć, nikogo nie zabiła!
- Ups? - wydała z siebie jedynie westchnięcie, gdy ten walnął plecami o ścianę. Rozciągnęła się zmysłowo, poprawiając białe włosy. Na jej usta wpełzł chamski uśmieszek, który powiększył jeszcze bardziej, gdy Felicia zauważyła jego pozycję. Doprawdy, polujący zwierz!
Nie miała zamiaru próżnować, nawet jeśli rozmyślania zakłócone zostały przez czarnowłosą obok, która zarzekała się, że nie jest złodziejką. Ale po co miałaby tutaj wchodzić w środku nocy? Ciekawe, czy na komisariacie przyjmą jej zeznania. Kocica miała na razie większe problemy.
Zerkała ukradkiem na okna, aby przygotować sobie w głowie plan ucieczki. Gdzie będzie bliżej? Jak łatwiej się stąd wydostać?
Panna Hardy miała zamiar zaatakować Panterę, próbując wyskoczyć w jego kierunku - chciała dopomóc sobie ścianą obok, chociażby po to, by się od niej odbić. Zawsze to doda jakiejś większej prędkości, czyż nie? Zależało jej na tym, aby być blisko niego. Dlaczego? Być może łatwiej się tak atakowało. Kto wie, co ma w głowie białowłosa?

Ocena aktualnej sytuacji przez Panterę musiała być dość szybka, w szczególności, że wszystko pomiędzy zebraną tutaj czwórką osób działo się w tempie ekspresowym.
Nie zastanawiając się ani chwili dłużej, przyjął na siebie część siły rozpędu spowodowanej odbiciem się Black Cat od ściany - a część dlatego, że wiedząc co się stanie, po prostu przesunął się w trakcie jej lotu lekko w bok, chcąc tym samym doprowadzić do walki w zwarciu.
- Pospieszyłaś się. - mruknął, przeciągając moment bezczynności. Wykorzystywał fakt, że kobieta zdecydowała się jednak na atak, zamiast uciec przez uprzednio wycięty otwór. Tym razem to on znienacka skoczył na nią uprzednio wysuwając pazury, co było słychać dzięki charakterystycznemu dźwięku niosącym się cichym echem po otoczeniu - chciał ją nieco przestraszyć, aby przestała myśleć na świeżo, oraz sprowadzić do parteru. Nie miał na myśli wyrządzenia żadnych szkód kobiecie. Ma odpowiedzieć za to, co próbowała zrobić. Aktualnie był skupiony na swoim zadaniu czy też celu, nie chcąc pozwolić sobie na moment słabości w postaci dekoncentracji.

Cóż.
Kotka miała teraz niemały problem - co prawda udało jej się odbić od ściany i ze skutkiem uderzyć w Panterę, ale czy to wystarczało, by go powstrzymać? Raczej nie. Musiała myśleć szybko, napięcie było ogromne. Trudno było właściwie cokolwiek w tej sytuacji wymyślić. Może i zdecydowanie się na atak w tej sytuacji nie było najmądrzejszym posunięciem, ale musiała kontynuować.
Jej taktyka była podobna do tej, co wcześniej; chciała atakować z bliska. Była niemalże przekonana o tym, że Pantera jej nie skrzywdzi. W końcu co to za bohater, który uderzy kobietę? Co jak co, ale osoby jego pokroju miały wielkie zasady, jeśli chodzi o moralność.
Uważnie obserwowała ruchy mężczyzny, aby w jakimś wypadku się obronić. Kto wie, ile asów w rękawie posiada. To było chyba oczywiste, że jest lepiej wyćwiczony od Felicji - słyszała o nim nie raz. I teraz miała przekonać się o jego umiejętnościach, choć niezbyt jej to pasowało.
- Zawsze się spieszę - odpowiedziała, posyłając mu zadziorny uśmieszek. Jeśli będzie miała okazję, to spróbuje wycofać się do okna z uprzednio wyciętym otworem. Trzeba będzie zdecydować się na ucieczkę.
Niestety.

Nadal wściekła na swojego przyjaciela zaczęła rozglądać się po korytarzu, tym razem rozglądając się w poszukiwaniu strażnika, aby zobaczyć co ten robi. Nie skupia się jednak na nim długo, z tej prostej przyczyny że jej wzrok zostaje raczej przykuty przez walczących. Nerwowo przygryza wargę i wpatruje się w nich nieco nie obecnym wzrokiem. Nadal głęboko zastanawiając się nad tamtym dziwnym nie zdrowym, ciężkim i ogólnie nie przyjemnym uczuciem. Nie było naturalne, czyli coś je powodowało, tylko co, może jakiś przedmiot, ale zniknęło więc może był tu ktoś jeszcze?
Z jej ust wydostało się kolejne ciężkie westchnięcie. Jeśli do tego czasu w korytarzu nie pojawiła się policją to zaczęła się powoli przesuwać w stronę strażnika, licząc na to że jeśli uda się jej do niego podejść to jednak podzieli się z nią tymi chusteczkami, gdyż w całej tej sytuacji obecnie najbardziej irytował ją zapchany i cieknący nos.
Przyjaciel usiadł na parapecie tego samego okna którym wcześniej cała trójka nocnych nie spodziewanych gości muzeum dostała się do środka.

Oby tylko zdążyli... to zdanie przemknęło przez jego myśl, słysząc kroki zbliżających się strażników ładu, przecież może wydarzyć się wszystko. Nie miał zamiaru bezczynnie na nich czekać, monitorując zachowania Felicii, czy przypadkiem nie cofa się w stronę okna. I tak by na nią skoczył, ewentualnie przed nią, aby zagrodzić jej jedyną drogę ucieczki z wręcz oblężonego budynku.
Chcąc czy też nie chcąc, pozostawał z nią w zwarciu, próbując założyć obezwładniającą dźwignię - liczył się przy tym z jej umiejętnościami i też tym, że nie pierwszy raz z takimi chwytami się spotyka.
-W tym wypadku pośpiech działa na Twoją niekorzyść. - odpowiedział po chwili, korzystając z chwili wolnej od wyprowadzania cięcia pazurami u lewej dłoni, nie mającego wyrządzić krzywdy, lecz jedynie efektu zastraszenia, całkowicie ignorując w tym momencie strażnika mierzącego z broni palnej w ich stronę - Jeden zły ruch, za szybki, a spadniesz. Upadek z tej wysokości nie byłby raczej niczym przyjemnym, nie uważasz? - rzecz jasna miał na myśli ucieczkę przez okno, która była bardzo ryzykowna.
Po dłużej obserwacji, dało się zauważyć, iż coś było nie tak - szczególnie podczas bliższego kontaktu z Black Cat; nazwa mówiła za siebie, więc Pantera zachowywał największą ostrożność, uważając, aby przypadkiem coś mu nie zaszkodziło - nawet on sam sobie.

Melyonem powolutku podeszła do strażnika i stanęła obok niego po czym głośno pociągając zasmarkanym nosem.
- Too, czy mogłabym te chusteczki.
Mruknęła w jego stronę, stojąc spokojnie z opuszczonymi wzdłuż ciała rękami. Powoli zbierało się jej na tęgie kichnięcie, nie miała zamiaru osmarkać strażnika, ale jeśli nie dostanie chusteczki to może się tym to skończyć.
Ile oni mogą biec? Nudzę się
Przyjaciel zamajtał nogami kiwając się w przód i w tył komentując sytuację w typowy dla siebie sposób. Miała nadzieję że uda jej się opróżnić swoje zapchane zatoki zanim wbiją tutaj policjanci, ale raczej na to już nie będzie miała szans. Westchnęła więc głęboko.

Czas mu się dłużył, oczekując na strażników porządku miasta Nowego Jorku - mimo tego, musiał dotrwać do końca tej potyczki, jakże wyrównanej pod względem różnych umiejętności kontrujących siebie nawzajem. Pomimo ataków, które wyprowadzał Black Panther, Kotka dawała radę odchylać się za każdym razem. Przez jego myśl przeleciało dziwne pytanie, czy przypadkiem nie złamała sobie jeszcze kręgosłupa. Wyglądało to dla niego co najmniej nienaturalnie, jednak zważając na rozciągnięcie kobiety nie miał co się dziwić. W końcu, też mógł tak zrobić.
Całe szczęście, że cały czas był skupiony na swym celu aby nie uciekł - dzięki temu kątem oka dał radę ujrzeć podejrzany ruch dłoni kobiety - a po tym, wystrzał haka wraz z linką. Taka natychmiastowa niespodzianka wystarczyła, aby T'Challa od razu uchylił się z trakcji lotu niebezpiecznego dla niego narzędzia. Faktem było, że w tym momencie złodziejka miała okazję do ucieczki, wykorzystując zgotowany Panterze efekt zaskoczenia, który zresztą bardzo dobrze jej wyszedł.
Gdyby unik wykonany przez T'Challę udałby się, prawdopodobnie mężczyzna rzuciłby się za Felicią - o nie, nie miał zamiaru tak łatwo odpuszczać.

Czarnowłosa złapała sprawnie paczkę chusteczek i od razu wyciągnęła jedną z nich i wydmuchała nos. Stanęła spokojnie pół kroku za strażnikiem i obserwowała dwójkę walczących. Przyglądała się jak kocica rzuca się w stronę okna, słyszała jak policjanci stają.
Ucieknie
Przebiegła jej przez głowę myśl, panowie stróże porządku w prawdzie mają broń ale chyba z niej nie skorzystają, w końcu mogliby trafić kogoś znajdującego się pomiędzy nimi a uciekającą białowłosą.
Zawsze możesz czymś rzucić
Zasugerował głośno przyjaciel stając obok Mel, dziewczyna zaś tylko się uśmiechnęła. Szybko wyciągnęła z torebki butelkę wody przesuwając się pół kroku tak aby mieć dobry widok, wycelowała po czym zamachnęła się i cisnęła celując w głowę złodziejki. Niby trochę dziwny albo lekkomyślny pomysł ale jeśli coś działa, albo może zadziałać, to nie jest to głupie. Miała nadzieję że butelka trafi w cel i chociaż spowolni uciekającą. W końcu pomoc w pochwyceniu Black Cat mogłaby zadziałać na korzyść błękitnookiej.

Dobrze, udało się. Jakby odetchnął z ulgą, podnosząc się od razu z przysiadu do pozycji stojącej, aby migiem spiąć odpowiednie mięśnie i ruszyć za złodziejką. Wiedział, że funkcjonariusze już tutaj są - dodatkowo, usłyszał szczęk odbezpieczanej broni. Rzeczywiście, byłoby to bardzo złe i nieporządne działanie, gdyż policjanci mogliby postrzelić przypadkowo samych siebie, a tego Black Panther by nie chciał.
- Nie strzelać! - rzucił naprędce za siebie, aby tym samym ostrzec mężczyzn. Tylko tyle powiedział, aby powrócić uwagą do głównego wątku, jakim była Felicia.
Nie miał nawet czasu, aby wyminąć nadlatujący pocisk znikąd, toteż odczuł jego małą masę na swoim torsie - jednak ten fakt zadziałał na niekorzyść złodziejki, z czego T’Challa bardzo się ucieszył. Zawsze starał się wykorzystywać słabe punkty bądź słabe momenty swojego przeciwnika, a butelka rzucona przez Melyonem zdziałała wiele w tym kierunku - nie zwlekając, T’Challa niczym dziki kot rzucił się z pazurami na swoją przeciwniczkę w celu powalenia jej z rozpędu, jaki nabrał wraz z siłą wyskoku i swoją masą.

Czarnowłosa natomiast zmarszczyła brwi, to nie do końca miało tak zadziałać ale ważne że zadziałało. Zaczęła się rozglądać dookoła zastanawiając się czy cokolwiek jeszcze może zrobić.
Zwróciła uwagę na nieszczęsne okno i zaczęła się rozglądać w poszukiwaniu jego odłamków, niestety wyglądało na to że szyba skończyła na zewnątrz. Nawet jeśli nie miała szansy spróbować go naprawić to podeszła do niego i stanęła tuż przed nim, plecami do zewnątrz.
To było rozczarowanie, zazwyczaj trafiasz
Mel skrzywiła się na kolejny komentarz przyjaciela, miał dzisiaj dzień obserwacji i irytujących komentarzy. Mimo wszystko rzut butelką zadziałał, choć musiała przyznać widmu rację czuła się nieco rozczarowana tym że minęła się z celem, zrzuciła to jednak na fakt że tamta dwójka się przemieszczała. Rzuciłaby czymś jeszcze jednak nie wydawało się dziewczynie aby miała w torebce coś co mogłoby nadawać się na improwizowany pocisk obalający. Zadowoliła się więc staniem przed oknem mając nadzieję że jeśli Cat będzie chciała przez nie wyskoczyć to przynajmniej odepchnie ją na bok zamiast wypychać na zewnątrz.

Przygniótł ją prawym kolanem na wysokości odcinka kręgosłupa lędźwiowego, chcąc też złapać kobietę za nadgarstki, tuż po uderzeniu w dolną część żeber mężczyzny, aby uniemożliwić jej dalsze nieudolne próby zadrapania T’Challi bądź wygrzebania się spod niego, co raczej było mało możliwe biorąc pod uwagę jej aktualne, niefartowne położenie.
- Mówiłem Ci, abyś poddała się póki był na to jeszcze czas. Uniknęłabyś nieprzyjemności takich jak teraz, Black Cat. - stwierdził spokojnie, trzymając ją w dalszym ciągu pomimo jej rozluźnionego ciała - Trafisz teraz zapewne w ręce policji, o czym również wspominałem, a kajdanki nie są zbyt wygodne. Będzie to dla Ciebie nauczką.
Zdawał sobie sprawę, że nawet jeżeli trafi w ręce policji, to nie zbyt długo zabawi u mundurowych - biorąc pod uwagę jej zdolności, którymi mogła się poszczycić. Może nawet uda jej się zbiec w fazie przewozu na komisariat? Kto wie. Robota podjęta przez Czarną Panterę kończyła się podczas oddania złodziejki w ręce mężczyzn, którzy właśnie kierowali w ich stronę.
- Skujcie ją. - rzucił za siebie, chcąc poinformować funkcjonariuszy, nie zmieniając swej pozycji, którą to przyszpilił do podłogi Felicię - Jest w Waszych rękach.

W tym czasie Mel stała spokojnie pod oknem przyglądając się przygniecionej złodziejce. Uznała że nie będzie się przemieszczać ani zbytnio zwracać na siebie uwagi, kto wie może w tym całym zamieszaniu wszyscy skupią się na tym aby białowłosa nie uciekła i dzięki temu błękitnookiej się upiecze, może uda się jej wyjść za wszystkimi z budynku a potem gdzieś umknąć.
Cicho westchnęła obserwując dalszy bieg wydarzeń. A pomyśleć że gdyby nie fakt iż zdecydowała się pójść po pracy do parku żeby zrobić kilka szkiców to nie wplątałaby się w tą sytuację. W duchu obiecała sobie że następnym razem gdy zobaczy kogoś biegającego po dachach to natychmiast zadzwoni na policję zamiast biegać za nim.
Rozejrzała się nieco niespokojnie przypominając sobie tamto niezdrowe uczucie, dawno zniknęło ale myślenie o nim powodowało ciarki niepokoju.
Powinnaś pojechać do domu dziadka, przeszukać książki, może tam znajdziemy podpowiedź
Mruknęło widmo szturchając jednego z policjantów z niezdrową fascynacją wymalowaną na jego obliczu. Czarnowłosa w zamyśleniu skierowała wzrok za okno.
- Może
Szepnęła cicho pod nosem i przymrużyła oczy, dobrze wiedziała że tamto zjawisko będzie ją intrygowało i męczyło, nieznośnie będzie unosiło się gdzieś z tyłu głowy. Ziewnęła, czuła się zmęczona i nie zanosiło się na to by miała dziś szansę szybko się położyć.
Ponownie przeniosła wzrok na Black Cat.
Ciekawe co ona kombinuje?
Pomyślała równocześnie z zadanym przez przyjaciela pytaniem.

Zmarszczyła brwi zupełnie nie rozumiejąc intencji złodziejki. Gdy tylko usłyszała co powiedział policjant przeniosła na niego wzrok.
- Oczywiście
Powiedziała i uśmiechnęła się słabo w jego stronę, z lekkim niepokojem spojrzała na jego uzbrojenie które na szczęście nie było skierowane w jej stronę. Delikatnie odepchnęła się od parapetu i jeśli policjant ruszył to dziewczyna ruszyła razem z nim. Odchodząc zapewne rzuciła jeszcze krótkie spojrzenie w stronę pantery. Nie mogąc się powstrzymać w pewnej chwili ziewnęła. Chyba skończy się tym że następnego dnia nie pójdzie na uczelnię.
Nie powstrzymała się również od niewypowiedzianej refleksji że wychodzenie normalnie, albo prawie normalnie bo w towarzystwie policji było mimo wszystko o wiele przyjemniejsze niż chodzenie po dachu a z pewnością o wiele bezpieczniejsze.

Agentka Tarczy akurat wracała z parku do wieży, gdy nagle zobaczyła wymijającą ją sznur radiowozów zaciekawiło ją to.
Więc zmieniła swój kierunek i pobiegła za owymi pojazdami, które zatrzymały się przy gmachu biblioteki.
Rudowłosa przystanęła na chwile, ale zaraz wznowiła chód w stronę budynku, by zaczerpnąć trochę informacji odnośnie do tego, co tu się wydarzyło.
Długo jednak nie musiała czekać, gdy naglę zobaczyła jak z budynku jest wyprowadzona przez funkcjonariuszy  zakuta w kajdanki Black Cat.
Wdowa popatrzyła na nią, ale zaraz jej wzrok przykuł inny osobnik, więc przystanęła przy schodach aż Czarna Pantera zejdzie na dół.
Gdy w końcu Pantera  stanął przy niej, ta skierowała ku niemu swoje zielone oczy, które jak to u niej kryły wszelakie tajemnice.
-Widzę, że trafiłam na koniec imprezy, wyjaśnisz mi co tu się wydarzyło?-
Niektórych osób jeszcze kobieta nie wyłapała, więc ich się nie zapyta. Ja na razie sprawozdanie  z ust Czarnej Pantery dla niej jest wystarczające .

Teraz wypadałoby wrócić do reszty spraw, przypominających akcję sprzed kilkunastu minut, w mniejszym bądź w większym stopniu. Tym razem Pantera wybrał drogę przeznaczoną dla cywili, czyli nic nie związanego z dachami czy oknami - czyli po prostu schody, które prowadziły do wyjścia z muzeum.
Panowało tutaj spore zamieszanie, chociażby wyrządzone przez przewijających się funcjonariuszy policji, bądź światła syren przylegające do ścian - bądźmy szczerzy, światło to drażniło wzrok T’Challi przystosowany już do ciemności. Mrużył oczy, jednak nie przeszkadzało mu to w przyuważeniu postaci, która jakby… czekała na właśnie jego zejście? Kiedy zbliżył się wystarczająco blisko rudowłosej, wszelkie pytania Czarnej Pantery zostały rozwiane w momencie, gdy kobieta postanowiła się do niego zwrócić. Po dłuższej chwili analizy jej twarzy, zdołał ją rozpoznać.
- Kogo me oczy widzą.. Czarna Wdowa. - skrzyżował ramiona na torsie, w ten sposób stając w dogodnej dla siebie pozycji - Włamanie, Black Cat.. Muzeum. Udało mi się obezwładnić złodziejkę, co raczej sama zauważyłaś. - podążył na chwilę spojrzeniem na radiowóz, w którym prawdopodobnie znajdowała się wcześniej wspomniana osoba - I tak, ominęła Cię.. impreza.