Alias Investigations

Agencja detektywistyczna, której właścicielką i jednocześnie jedynym pracownikiem jest Jessica Jones. Prowadzona w lekko zaniedbanym biurze, którego centralnym punktem jest masywne biurko i stojące przy nim fotele dla Jess oraz klientów. Oprócz tego na wyposażenie biura składa się kilka szafek oraz regałów z aktami, laptop i telefon. Poza tym w środku znajduje się parę innych mniejszych przedmiotów

Po odstawieniu mężczyzny do szpitala wróciła jeszcze na miejsce tego zdarzenia. Miała tam zlecenie do dokończenia, poza tym chciała poszukać w okolicy czego co wskazałoby na to co mogło się przydarzyć tajemniczemu jegomościowi. Do mieszkania wróciła tuż przed świtem. Była okropnie zmęczona, ale wspomnienie wczorajszego wieczora nie dawało jej zasnąć. Analizowała w głowie wszystko co miało wtedy miejsce, być może umknął jej jakiś ważny szczegół, który nadałby kierunek dalszym działaniom. Leżała w łóżku wpatrując się w sufit i nad wszystkim dokładnie się zastanawiała. Była pewna, że to co stało się temu mężczyźnie nie było dziełem przypadku. Największą zagadką pozostawał ślad na szyi. Co sprawiłoby, że żyły w jego pobliżu przybrałyby tak ciemny kolor? Nie wyglądał na ranę, chyba że była bardzo niewielka. Przypominał bardziej użądlenie, co wskazywałoby, że coś mężczyźnie wstrzyknięto. Ale jaka substancja mogła doprowadzić go do takiego stanu? Niewiedza nie dawała jej spokoju.
Może w Internecie uda jej się odnaleźć podobne przypadki, którymi nikt wcześniej się nie zainteresował? „Dobra, Jess, gdzie zostawiłaś swój laptop?” Przeszukała całe mieszkanie, lecz po przenośnym komputerze nie było ani śladu. Oczywiście, nie zabrała go z biura. Przecież nie spodziewała się, iż będzie jej teraz potrzebny. Jeśli chce czegoś się dowiedzieć, będzie musiała tam zaraz pójść. Nie była to żadna oficjalna sprawa, ale po prostu miała ochotę dowiedzieć się o co w tym wszystkim chodzi. W międzyczasie może otrzyma jakąś wiadomość na temat stanu zdrowia mężczyzny. Jeśli mu się poprawi, być może uda jej się zamienić z nim parę słów.
Przebrała się w czyste ubranie, wypiła mocną kawę i wyszła. W pobliskim kiosku kupiła gazetę, którą teraz schowała do kurtki. Nie miała długiej drogi do przebycia, więc po kilkunastu minutach spaceru znalazła się przed budynkiem, w którym wynajmowała biuro. Dotarła przed drzwi, na szybie których widniał napis Alias Investigations. Za pomocą kluczyka otworzyła je i weszła do swojego drugiego domu. Tak jak się tego spodziewała, laptop leżał na solidnym biurku. Zajęła miejsce w swoim fotelu, wyciągnęła gazetę i rzuciła ją obok komputera. Przysunęła bliżej siebie popielniczkę, zapaliła papierosa i zabrała się do roboty. Uruchomiła komputer, przeglądarkę i rozpoczęła przeczesywanie Internetu w poszukiwaniu jakichś informacji.

Zdawała sobie sprawę z tego, że odnalezienie informacji, których potrzebowała może być bardzo trudne i zajmie jej trochę czasu lub będzie niemal niemożliwe. Przekopywanie się przez masę stron, które w ten czy inny sposób zajmują się sprawami ludzi z mocami uświadomiło jej jednak jak popularni stali się w dzisiejszych czasach ludzie uzdolnieni. Coraz częściej pojawiały się portale śledzące niemal każdy krok lubianych bohaterów, pośród których niepodzielnie króluje Spider-Man. W takich właśnie chwilach cieszy się, że zarzuciła karierę i nie musi zmagać się z uwielbieniem fanów. Zresztą, na świecie pojawia się coraz więcej osób z mocami, którzy na swój osób odwalają brudną robotę, dzięki czemu media mają pożywkę i temat na każdy kolejny numer, wydanie wiadomości i inne debaty w telewizji. Jej uwagę przykuł jeden z artykułów wspomnianych na pierwszej stronie zakupionej gazety. Oprócz tekstów dotyczących aktualnych zdarzeń ze świata dość mocno wyróżniał się ten o nadludziach. Ten sam, swoją drogą bardzo chwytliwy, tytuł znalazła także w sieci. Postanowiła zerknąć na niego okiem, mimo iż nie wiązała z tym żadnych nadziei. A może jednak się zaskoczy i dowie się czegoś ciekawego? Już pierwsze akapity utwierdziły ją w przekonaniu, że nie ma tu czego szukać. Poza przykuwającym uwagę całość tekstu jest tylko stekiem bzdur, którymi jakiś pisarzyna postanowił podzielić się z łaknącymi „wiedzy” czytelnikami.
Nie dotrwała do końca artykułu, gdy wznowiła swoje poszukiwania. Zmieniła nieco wyszukiwania i niemal natychmiast uzyskała wyniki, które częściowo mogły ją usatysfakcjonować. Część dalej była nic nie warta, bo dotyczyła tylko urojeń po narkotykach czy innych silnych używkach. Wśród tego wszystkiego odnalazła jednak coś wartego uwagi, choć nadal prawdopodobnie nie mającego nic wspólnego z prowadzoną przez nią sprawą. Mimo to może to być jakiś punkt zaczepienia. Wprawdzie MGH nie powinno wywoływać takich reakcji jak u tamtego mężczyzny, ale znane są przypadki, gdy organizm ludzki drastycznie reaguje na wszelkiej maści specyfiki. Facet mógł mieć po prostu pecha, a może to nie ma żadnego związku. Może uda jej się znaleźć coś więcej na temat tego środka. Z której strony nie patrzeć i tak nie miała nic lepszego do roboty. Z klientem, w związku z jego innymi zobowiązaniami, umówiona jest dopiero na następny tydzień, a wszystko inne spokojnie może poczekać. I wtedy zadzwonił telefon, służbowy, co w ostatnim czasie wcale nie działo się tak często. Położyła papierosa, któregoś z kolei odkąd przyszła do biura, na krawędzi popielniczki i pewnie podniosła słuchawkę.
- Jessica Jones, agencja detektywistyczna Alias Investigations. Słucham? – wypowiedziała tę samą co zwykle formułkę i czekała na odpowiedź dzwoniącego. Miała nadzieję, że ten ktoś ma dla niej coś ciekawego. Dla odmiany chętnie zajęłaby się czymś innym niż kolejnym romansem czy ucieczką ukochanego dziecka.

Tak jak podejrzewała. To co się stało mężczyźnie nie było dziełem przypadku, czyli przynajmniej jedna kwestia już się wyjaśniła. Nadal jednak pozostawało wiele niewiadomych. Dlaczego on? Co mu wstrzyknięto? Kto mu to zrobił i gdzie? Oraz czy da się to jakoś odwrócić? Nie podobało jej się to, że pogarszanie stanu zdrowia faceta postępuje tak szybko. To oznaczało, że miała niewiele czasu na wyjaśnienie tej sprawy i być może odnalezienie lekarstwa. Bo przecież musi takowe istnień na wypadek, gdyby sprawca, czy osoba odpowiedzialna za ten eksperyment, czy cokolwiek to było, popełnił jakiś błąd. Musiał być przygotowany ewentualność, że coś pójdzie nie tak i wstrzyknie tę substancję sobie lub któremuś ze współpracowników, o ile tacy byli. Rzucone na koniec pytanie nie było czymś czego się nie spodziewała i nie rozważała od początku. Decydując się na pomoc musiała liczyć się z pewnym zagrożeniem, zwłaszcza gdy nie wiedziała z czym miała do czynienia.
- Nie wiem, być może. Właściwie jest to dość prawdopodobne. Nie był w najlepszym stanie, gdy starałam się mu pomóc. Do tego musiałam się przedrzeć przez pół Manhattanu, by wam go dostarczyć. Sądzisz, że to co mu tak bardzo zaszkodziło może się przenosić także na innych? - podczas transportu może i starała się zachować środki bezpieczeństwa, ale nigdy nie można wszystkiego przewidzieć.
- Od samego rana staram się znaleźć coś co mogłabym połączyć z tym mężczyzną i jego objawami. Nie odkryłam zbyt dużo. Coś jednak przykuło moją uwagę. Specyfik znany jako MGH, jego nazwa dość często przewijała się w znalezionych historiach. Podawany dożylnie, lecz nie powinien powodować tak ostrej reakcji. Nie mam nic więcej, ale warto sprawdzić. – może w jakiś sposób ta skromna wiedza przyda się w uratowaniu mężczyzny. Tak się jednak nie stanie jeśli szpital nie znajdzie się w posiadaniu próbki tej substancji. – Mogę spróbować je zdobyć, może uda się powiązać MGH z tym co mu wstrzyknięto. – nie powinno być problemów ze znalezieniem dilera, od którego można to cholerstwo kupić, tudzież ładnie poprosić o próbkę do badań jeśli będzie stwarzał problemy. Być może nawet udałoby jej się odnaleźć znaleźć tego kto w ten sposób faceta skrzywdził.
- Nie znalazłaś przy nim żadnych dokumentów lub czegoś co mogłoby mi pomóc prześledzić miejsca, w których mógł wczoraj przebywać? – w całym tym bałaganie całkiem zapomniała o przeszukaniu jego ubrań. Zresztą nawet nie sądziła, że sprawa okaże się o wiele poważniejsza niż pierwotnie przypuszczała.

Ulżyło jej, gdy usłyszała odpowiedź na swoje pierwsze pytanie. Niby od tamtego czasu nie czuła się choć odrobinę gorzej, ale niczego nie można było wykluczyć. Night Nurse nieco ją uspokoiła, choć oczywiście nadal istniało pewne zagrożenie. W dalszym ciągu słuchała kolejnych poruszanych przez nią kwestii, Jessica nie chciała wtrącać się do wypowiedzi, gdyż mogła wtedy nie dosłyszeć jakiegoś interesującego faktu, który mógłby pomóc, nakierować ją na jakiś trop.
Gdy usłyszała nazwę TBA od razu wydało jej się, że już kiedyś ją słyszała. Nie potrafiła sobie jednak przypomnieć do czego się odnosi. Wpisała więc podany ciąg liter do wyszukiwarki i po chwili otrzymała odpowiedź. Klub nocy na Brooklynie, kawał drogi od Willow St. Jeśli był tam wczorajszego wieczoru musiał skorzystać z taksówki lub metra, by dostać się w tą okolicę. Lub ktoś go tam celowo zostawił. W każdym bądź razie wydaje się, że TBA będzie dobrym miejscem, by poszukać jakiegoś tropu. Któryś z pracowników musiał go widzieć, może nawet zna mężczyznę osobiście.
- Sprawdziłam. To klub na Brooklynie. – rzekła w gwoli wyjaśnienia, gdy przez dłuższą chwilę nie odezwała się ani słowem. - Mam jeszcze jedną prośbę. Mogłabyś zrobić i przesłać mi jego zdjęcie? Na odwrocie wizytówki, którą ci dałam, na wszelki zapisałam prywatny numer telefonu i adres mailowy. – zdjęcie może się przydać, gdyby musiała komuś przypomnieć wygląd ofiary. – A ja się przygotuję, gdyż wygląda na to, że wybieram się dziś na imprezę. Dostarczę wam tę próbkę jak najszybciej się da. – znów nastąpiła krótka przerwa, po czym Jess odezwała się wyraźnie zaintrygowana. - Czekaj, co powiedziałaś? Zielona krew? Dość niezwykła cecha. – która mogła, ale wcale nie musiała, nieco ułatwić jej zadanie.
- Informuj mnie na bieżąco, gdyby dochodziło do kolejnych zmian w stanie zdrowia pacjenta, dobrze? – wiedza ta może okazać się przydatna.

- To ja ci dziękuję. Postaram się to załatwić tak szybko jak tylko będę mogła. Do usłyszenia. – odpowiedziała i jeśli Night Nurse nie miała nic więcej do dodania odłożyła słuchawkę telefonu. Podczas trwającej krótką chwilę rozmowy odłożony papieros zdążył się już w sporej części wypalić. Chwyciła kupioną wcześniej gazetę, otworzyła na reportażu z wydarzeń mających miejsce w Houston i dopaliła fajkę.
Zastanawiała się jaki powinien być jej następny ruch. Jeszcze jest dość wcześnie, o tej porze w klubie nikogo pewnie nie zastanie, z tym musi więc poczekać do godzin wieczornych, z drugiej strony nie może marnować zbyt wiele czasu po prostu się obijając. Mogłaby poszwendać się w pobliżu TBA, popytać ludzi, ale wątpiła w jakiekolwiek szanse powodzenia takiego działania. Być może przez kilka najbliższych godzin mogła odwiedzić kilku dilerów i popytać ich o MGH, spróbować dowiedzieć się więcej na jego temat i wycisnąć z nich jakieś nazwiska, ale w ten sposób istniałoby prawdopodobieństwo, że szukany przez nią osobnik mógłby zostać ostrzeżony i zdołałby się upłynnić. Niektórzy handlujący takimi rzeczami znali się i informowali jeśli coś było nie tak. Być może powinna wrócić na Willow Street. Facet nie znalazł się tam bez powodu. Albo chciał wrócić do domu, albo go tam zostawiono, czyli może udałoby się znaleźć kogoś kto go zna lub widział zdarzenia z wczorajszego wieczora. Wcześniej jej się to nie udało, lecz pora była niezwykle późna. Nie wszyscy mogli być skłonni do pomocy osobie zataczającej się jak pijany, czy na pierwszy rzut oka nie wyglądającej najlepiej. Po natknięciu się na niego mogli wrócić do swoich domów lub innych zajęć i nie było ich w pobliżu, gdy Jessica wróciła ponownie obejrzeć tamto miejsce. Być może rozejrzenie się po okolicy w dzień pozwoli jej znaleźć coś co pominęła w nocy. Odłożyła gazetę, wyłączyła komputer i opuściła swe biuro.

[zt]