Luna Maximoff

Imię i nazwisko: Luna Maximoff (Amaquelin)

Pseudonim: -

Rasa: Hybryda *human/inhuman*. Genetycznie człowiek. Zmutowana przez Terrigan Mist.

Miejsce pochodzenia: Attilan, New Attilan

Wiek: 6 lat

Frakcja: Inni bohaterowie. A gdzie jej tata, tam i ona.

Wygląd: Luna mierzy sobie dokładnie 117 centymetrów i waży 21 kilogramów, posturę więc ma odpowiednią jak na swój wiek. Zgrabna i delikatna. Ma włosy w kolorze jasnego blondu, na których praktycznie zawsze ma zapleciony co najmniej jeden warkoczyk. Czasem dwa lub nawet trzy. Nigdy jednak nie wiąże ich w całości. Sięgają jej mniej więcej do połowy przedramion. Oczy ma natomiast niebieskie, ale kiedy Luna używa swoich mocy, zmieniają kolor na złoty. Jeśli chodzi o ubrania to nie ma żadnych wymagań choć zdecydowanie preferuje eleganckie ciuszki. Do tego najlepiej żeby były ciepłe. Najchętniej chodzi w jakiejś sukience, na którą zarzuca ciepły sweterek na guziki. A kojarzycie wzorek w kształcie błyskawicy, tak charakterystyczny dla strojów Quicksilvera? Luna ma taką bluzkę.

Charakter: Na pierwszy rzut oka Luna jest zwykłą, szczęśliwą dziewczynką. Wesoła, zawsze uśmiechnięta. Niezwykle ciekawa świata, szczególnie Ziemi, na której mieszka jej ojciec. Chciałaby zobaczyć wszystkie miejsca na tej planecie, zwłaszcza ocean, morze, jezioro. Każde źródło wody, które z jej domu wygląda jak olbrzymia masa niebieskości, co niezwykle jej się podoba. Jak już znajdzie się u boku Pietro, to prosi go o wycieczki w różne miejsca. Wie, że z jego prędkością to żaden problem.
Niech jednak ktoś spróbuje skrzywdzić jej ojca, a mała, słodka dziewczynka zamienia się w groźnego wroga. Jej moce pozwalają manipulować emocjami innych, więc jest w stanie wywołać w nich strach. Naprawdę olbrzymi strach. Luna jest niezwykle wrażliwa na punkcie Quicksilvera i wystarczy małe zranienie mężczyzny, by się wściekła. W jego sprawie bywa też nieposłuszna, wybierając się na Ziemię bez pytania o pozwolenie.
Jest bardzo odważna jak na tak małe dziecko. Do tego w odpowiednich sytuacjach potrafi zachować spokój i opanowanie. Nie waha się przed używaniem swoich mocy. Ciągle jednak uczy się, że nie wolno jej wpływać na emocje znajomych bez ich zgody. Nawet jeśli chce to zrobić by ich uszczęśliwić.

Umiejętności: Nic specjalnego. Poza tym, że jest bardzo inteligentna, jak na tak młodą osóbkę.

Moce:
Widzenie aury - dziewczynka jest w stanie widzieć uczucia innych osób w postaci różnokolorowych aur. Sama uczy się odpowiednio interpretować każdy kolor. Moc ta daje jej kilka dodatkowych możliwości, które może kontrolować w pewnym stopniu:

• Empatia - Luna jest empatką, wyczuwa uczucia innych osób. Może je odczytywać, a także manipulować ich uczuciami, stanem emocjonalnym, intencjami i stanem umysłowym. Może wpływać tylko na osoby w zasięgu swojego wzroku, gdyż to właśnie tego zmysłu potrzebuje by odczytać emocje innych.
  
• Prekognicja - Jej moce dają jej możliwość wglądu w przyszłość. Jest to jednak bardzo bliska przyszłość, odległa najwyżej o minutę, więc pomaga jej w unikaniu ataków.
  
• Kontrola umysłu - Jest w stanie zdejmować mentalne blokady z innych osób.
  
• Odporność telepatyczna - Ma możliwość opierania się próbom wtargnięcia do jej umysłu.
  

Broń: Kto da dziecku broń? No, ma swoje moce.

Ekwipunek:
- Telefon
- Okulary przeciwsłoneczne
- Spinki i gumki do włosów

Historia: Luna jest córką Quicksilvera i księżniczki ludu Inhumans, Crystal. Urodziła się jako zwykły człowiek, nie posiadając żadnych specjalnych mocy. Otrzymała imię po księżycu, na którym się urodziła (Księżyc to po łacińsku Luna). Kiedy jej matka przybyła z nią na Ziemię, by dołączyć do grupy superbohaterów, dziewczynka została porwana przez mutantów i wylądowała na Genoszy, kontrolowanej przez Fabiana Corteza. Na szczęście ziemscy superbohaterowie uratowali ją wspólnie, a Crystal wraz ze swym dzieckiem powróciła na Attilan. Kilka lat później, gdy Luna miała już sześć lat, ciężko ranny Quicksilver został zabrany do świata Inhumans i dostał pozwolenie na zostanie tam, dopóki nie dojdzie w pełni do siebie. Dziewczynka nie mogła się nacieszyć spotkaniem z tatą. Nie odstępowała go na krok, wypytywała o Ziemię, o to jak wygląda. Pietro nie chciał się pogodzić z faktem, że jego córka jest zwykłym człowiekiem, więc zabrał ją na swoją rodzinną planetę, gdzie wystawił ją na działanie Terrigan Mist, której miał trochę w specjalnym pojemniku. Dziewczynka początkowo była przerażona tym co zaczęła widzieć, nie kontrolowała swoich mocy i musiała cały czas nosić okulary przeciwsłoneczne. W końcu jednak Crystal zjawiła się na Ziemi, by ją zabrać z powrotem na księżyc. Quicksilver nie sprzeciwiał się, przez co Luna pomyślała, że ojciec ma jej dość i ją odsyła od siebie, ale matka jej wytłumaczyła, że ten po prostu chce by wróciła do domu. Po kilku miesiącach jednak dziewczynka postanowiła wrócić na Ziemię i ponownie odwiedzić tatę. Chwaląc się przy okazji, że nauczyła się panować nad mocą. Obecnie planuje wycieczkę.


Maskotka rodziny królewskiej, a jednocześnie strażnik i ochroniarz Luny:

Imię i nazwisko: Lockjaw

Rasa: Inhuman dog / dog-shaped Inhuman. Nie ma pewności co do tego, czym jest.

Miejsce pochodzenia: Attilan

Wiek: Nie wiadomo. Mówi się, że z rodziną królewską Inhumans jest od "zawsze".

Wygląd: Z ziemskich ras psów Lockjaw najbardziej przypomina buldoga angielskiego. Mega buldoga. Mierzy sobie jakieś 170 cm wysokości i ma około 2 m długości. Jasnobrązowy olbrzym z nieco ciemniejszymi, oklapniętymi uszami i dwoma pasmami na pysku, przez które wygląda jakby miał wąsy. Co go najbardziej różni od zwykłego psa to antenka na czubku głowy. Przypomina ona nieco kamerton. Kiedy Lockjaw używa swoich mocy psionicznych, antenka ta emituje energię.

Charakter: Lockjaw jest niezwykle inteligentnym psem. Doskonale rozumie wszystko co się do niego mówi. Potrafi myśleć logicznie i działać odpowiednio do sytuacji. Poza tym jest najsłodszym pieskiem na świecie. Przynajmniej według Luny. Pozwala wchodzić na siebie, tarmosić, tulić, głaskać. Dla członków rodziny królewskiej Inhumans zrobi wszystko. Jest wiernym towarzyszem.

Moce:
Teleportacja : podstawowa i najczęściej używana moc Lockjawa. Może teleportować się na duże odległości. Jest w stanie teleportować siebie i około jedną tonę dodatkowej masy (na przykład dużą ilość osób). Warunek jest taki, że osoba lub rzecz musi znajdować się promieniu 4 metrów od niego. Najlepiej gdy dotykają go. Jego teleportacja może działaś zarówno na odległość 3 metrów jak i 240 tysięcy mil (odległość między Ziemią i Księżycem). Nie wiadomo czy może teleportować się na większe odległości. Siła ta wyraźnie jest bazowana na mocach psionicznych, które koncentrują się na jego antenie, gdy jej używa. Teleportowanie się nie męczy go. Posiada zmysł, który powala mu dokładnie określać odległości między dwoma różnymi punktami.

Zmysł śledzenia: węch Lockjawa pozwala mu wyśledzić zapachy osób na bardzo dużych odległościach. Zapach jako taki nie może podróżować przez wymiar, więc moc ta jest prawdopodobnie również bazowana na zdolnościach psionicznych. Może się teleportować, śledząc energię umysłową jego celu.

Nadludzka siła: przede wszystkim ze względu na swoje gabaryty Lockjaw jest wyjątkowo silny. Jego szczęki mogą się zacisnąć bardzo mocno. Jest w stanie udźwignąć około 1600 kilogramów na plecach i wciąż poruszać się. Łapy, wyposażone w pazury są na tyle silne, że pies może kopać nawet w żelbetonie.

Nadludzka wytrzymałość: Lockjaw jest opisywany jako "niemal niezniszczalny".

Słabości:
Psie odruchy: Objawiają się głównie przez potrzebę gonienia za innymi zwierzętami.

Problemy z mową: Mówienie dla Lockjawa jest niezwykle trudne. Bardzo rzadko się odzywa.

Standardowe ograniczenia na moce psychiczne, czyli: empatia może nie zadziałać równie skutecznie lub w ogóle w przypadku osób o wyjątkowo silnej osobowości, potężnych telepatów i tak dalej. Prekognicja ukazuje najbardziej prawdopodobne wersje przyszłości, więc z rzadka może się zdarzyć, że zostanie oszukana. Odporność psychiczna też standard, czyli telepaci z najwyższej półki mogą się przez nią przebić.

Akcept.

Edycja po dodaniu Lockjawa:

Na pewno usuwamy "niemal niezniszczalność". Może dobrze znosić pociski małego kalibru, upadki z wysokości - oczywiście bez przesady - i tym podobne obrażenia. Teleportacja do miejsc, w których już z Luną był. A co do tego śledzenia... Wywaliłbym psychiczne, a zostawił tylko świetny węch.