Ahura

Imię i nazwisko: brak
Pseudonim: Ahura
Rasa:Istota Duchowa o nieokreślonej rasie
Miejsce pochodzenia: Jotunheim
Wiek: 1047(ur. 965)
Frakcja: neutralna
Wygląd: Z reguły jest w ciele kota
Charakter: Jak każdy kot, leniwa, samolubna, jest bardzo wierna, dopóki jej się to opłaca. Często kończy mówić w połowie zdania i odchodzi. Towarzyska i lubi pieszczoty, ale do czasu. Nie lubi walki woli uciec, albo się schować. Nie prowokuje, odzywa się jak chce. Rząda okazywania szacunku dla niej. Ale czasami zachowuje się jak naćpana i gada z wszystkimi nieznajomymi. Ludźmi też, co powoduje nagły wzrost wizyt u psychologa, kto normalny słyszy głos kota w głowie? Lubi mówić wierszem. Oprócz tego ostatniego mistrzostwo w udawaniu kota. Można wręcz powiedzieć, że Ahura się za taką uważa
Umiejętności: otwieranie puszek z kocią karmą
Moce: teleportacja, telepatia, zdobywanie ciał zwierząt
Broń: pazurki
Ekwipunek: brak
Historia: Powstała w Jotunheimie, gdy Lodowi Giganci zaczynali inwazję. Czemu powstała? Gdyby była człowiekiem może chciałby się tego dowiedzieć. Ale nie jest. Wszyscy poszli do portalu, ona też, co jej szkodzi. Weszła. Ciemność. Co się dzieje? Pobudka, biało. Dziwne uczucie... brrr... nazwijmy to hmmm... zimno? Tak to fajna nazwa, zimno. Jakieś stworzenie. Błysk fioletowego światła. Jestem tym stworzeniem, ciekawie, pójdę się rozejrzeć. Brudno i śmierdzi, o mysz, mysz, mysz, skocze na nią, czekaj myszko podejdź bliżej. Pyszna myszka. Czemu mówię na to myszka? Bo to się powinno nazywać mysz! O tak myszy są smaczne. A tam jest dużo takich jak ja... Nie odpowiadają na moje myśli... Gbury. Ale zniszczone to miasto. Ide gdzieś zasnąć. ale cieplutko, cieplutko, cieplu... Ciemność. Światło. Huk. Krzyk. Uciekać, nie podoba mi się. Biegnę
Tu będę bezpieczna, drzewa, o drzewa to dobra nazwa. Dobrze ide spać do tego starego drzewa. Jest coś mokrego, fuuuj, zmoczyło mi łapki. Ale to można pić. Niedobre, ale dobre. Ciemność. - pierwszy dzień życia Ahury, potem jakoś poszło, odkryła, że z czasem jest coraz wolniejsza i słabsza wtedy szybko musi znaleźć jakiegoś kota, żeby wejść w jego ciało . Minęło 20 lat, północ szwecji, grudzień - Ciekawe jak jest tam gdzie byłam kiedyś? Co to? Dziwne uczucie, byłam tam a jestem tu(Trondheim). Ale mnie tu nie ma? Ja jestem tam gdzie byłam, tu byłam dawno temu. Hmmm urosło to miasto, tak miasto. - mięło kolejne 50 lat, wschodnia Rosja, okolice dzisiejszego Smoleńska, lato- Ale duże miasto, ciekawe jak szybko urosło, chciałabym zobaczyć jak wyglądało kiedy się pojawiłam. Ciemność. Światło. Co, to to samo miasto? Ale czemu jest takie małe? Chyba się cofnęłam, gdybym wiedziała, że tak można to zrobiłabym tak wcześniej. Mogłabym jeść nieskończenie duzo myszy . I to tej samej - minęło 977 lat, jakimś cudem jestem w Nowym Jorku, lato, 30 stopniu w cieniu - Ehhh zmęczona jestem rozpierducha tutaj, jak to urosło, a 500 zimnych puchów temu nie było tu nic. Znowu ten czerwony pajac, skacze i myśli, że coś umie. SPADNIJ - powiedziała mu telepatycznie, prawie spadł, szkoda, że nie, znowu się nabrał - dalsza część historii do zobaczenia na forum

Kilka spraw. Po pierwsze, avatar jest brany pod uwagę przy ocenie, więc go dodaj. Po drugie - naprawdę nie wnikam jak planujesz grać kotem, ale obchodzi mnie już to, że w Jotunheim raczej by żaden nie przetrwał... I wątpię, żeby KOT żył tak długo. Nawet taki z innego świata. W dodatku: skąd ma moce? Na teleportację i telepatię mógłbym jeszcze pozwolić po wyjaśnieniu, ale podróże w czasie odpadają, bo to zbyt potężna magia jak na względnie inteligentne zwierzę. Oczywiście i jedno i drugie ograniczone tak jak zawsze - teleportacja do widzianych już miejsc, telepatia w stosunku do istot, które nie są za silne, aby Cię zablokować - a mogą to uczynić bogowie, silniejsi telepaci oraz ci z rozdwojeniem jaźni.

Poprawiłam. Otóż to, żaden kot by tam nie przetrwał dlatego, to nie jest kot, to ze jest napisane kot nie oznacza ze to kot(mistrzyni logiki xD). Proszę bardzo.

Ale... Nie zastosowałaś się do wszystkich sugestii - na przykład nie usunęłaś tych podróży w czasie. Poza tym: skąd u "istoty duchowej o nieokreślonej rasie" ciało, nawet jeśli jest to ciało kota?

Ciało nie należy/należało do kota, powstało razem z nią. Nie jest to kot ponieważ ma takie moce. Wygląd zewnętrzny o niczym nie świadczy, faceci często to mówią(;>).

Dlaczego unikasz wprowadzenia wskazywanych Ci poprawek?
Poza tym istota duchowa nie ma swojego ciała, jak sama nazwa wskazuje. Mogę się zgodzić na to, że w Midgardzie przyjmujesz ciała różnych kotów, ale musisz je zmieniać zanim umrą.
Dodaj ten avatar.

Ok zrobione :) Nie zmieniałam, bo chciałam co się da wywalczyć :D

W historii został fragment o cofnięciu się w czasie - ale załóżmy, że po prostu tego tam nie ma, bo już bez sensu kolejny raz to poprawiać. Nie wnikam też jak otwierasz puszki kocimi łapami, może masz na to wypracowany jakiś mechanizm, nieistotne... Niech będzie akcept.