Zalany korytarz

Dość długi korytarz na pierwszym piętrze w kształcie litery L, której krótszy element ma zaledwie nieco ponad trzy metry i zawiera w sobie przede wszystkim całkiem sporą windę. Najbardziej charakterystyczną cechą tego miejsca jest to, że podłogę zalewa substancja, którą w panującym tu półmroku można wziąć za krew - wydziela nawet metaliczny zapach. Bez obaw; to tylko zabarwiona woda. Ściany i sufit noszą na sobie ślady zniszczenia - dziury, zacieki i inne bonusy. Wszechobecna jest rdza. W ramkach umieszczono w głównej mierze wykonane najwyraźniej dziecięcą ręką obrazki, ale od czasu do czasu trafi się też jakiś dokument. Przymocowany do sufitu okrągły zegar stanął w miejscu; wskazuje godzinę piątą. Na korytarzu znajduje się ruchome łóżko, a na nim - coś szczelnie zakrytego prześcieradłem. Większość drzwi jest zamknięta na klucz.