Boisko

Storm bez usłyszenia zdania Scott'a przeniosła go w jakimś cholernym tornadzie do rezydencji, a dokładniej na boisko tej że posiadłości.
Summers zawsze dziwił się swojej przyjaciółce jak ona może podróżować w czymś takim, a na dodatek teraz miał okazję samemu spróbować.

- Ororo mówiłem, że nie mam zamiaru tutaj wracać więc po co ściągnęłaś mnie tutaj siłą? - powiedział lekko poirytowany i wcale się z tym nie krył.

Po tym co powiedział do Storm spojrzał na swój były dom i stwierdził, że nie zmienił się od czasu gdy opuścił go, a już jakiś czas minął.

Tak prawdę mówiąc Scott miał różne myśli w tej chwili.
Jedne mówiły, żeby stąd znowu odszedł a drugie mówiły żeby został.
Decyzji jeszcze nie mógł tak podjąć, ale od razu odpędził od siebie wszelakie myśli bo w końcu wiedział, że jest tu Emma i na pewno wyczuła go swoimi mocami i możliwe nawet że czyta mu w myślach.

Scott, chciał po raz kolejny czepiać się swojej przyjaciółki o powód sprowadzenia tutaj go ale w głowie po raz kolejny usłyszał głos Emmy po czym powiedział po raz kolejny do Ororo.

- Ororo, pójdę tam z tobą tylko po to żeby wam ten jeden raz jeszcze pomóc, a potem wracam do siebie. A jak ta wiedźma jeszcze raz wejdzie mi do głowy to ją straci. Dobra chodźmy. - powiedział Summers po czym ruszyli razem przed wejście do rezydencji.

[z/t] dla mnie i Storm (jakby się pojawiła).

// pierwszy post

Sofia nie była w stanie zbyt długo przebywać w budynku szkoły. Zdecydowanie lepiej czuła się na zewnątrz. Spacerując dotarła do boiska, które (co bardzo dziwne) było o tej porze puste.
Dziewczyna spędziła w szkole już trochę czasu. Nadal nie mogła się nadziwić jak różniło się to miejsce od jej poprzedniej szkoły. Tutaj nie została odtrącona. Wręcz przeciwnie. Chyba wreszcie ma przyjaciół. To cudowne uczucie.

Jasne. Tęskniła za matką. Za Caracas. Ale biorąc pod uwagę ostatnie wydarzenia z jej życia... Niewiele osób w jej wieku może pochwalić się pobytem w areszcie. Ale...
To czas spędzony w instytucie mogła zaliczyć do tych szczęśliwszych okresów w jej życiu.
Usiadła na trawie, przymknęła oczy i wystawiła twarz w kierunku słońca.
Wiatr, jak zwykle przyniósł jej szum, który nauczyła się już 'filtrować'. Dziewczyna potrafiła wyłapywać fragmenty rozmów. Tak było też i tym razem.

...dzięki temu mutanci zyskają w oczach ludzi...
New Mutants...
...reprezentować żadnej konkretnej grupy...
...nie wszyscy mutanci są dobrzy, ale to samo tyczy się ludzi...

Sofia zmarszczyła brwi. Rozpoznawała te głosy.
Nori, Josh, Laura, Jay...

Wstała i otrzepała dżinsy.
Czyli oni coś planują! Ale jak to tak? Sami? Bez niej?
Zdecydowanie Sofia czasami była zbyt pewna siebie. Rozejrzała się dookoła, jakby czekając na jakiś znak.
Powinna coś zrobić. Przecież nie będzie siedzieć w szkole, podczas gdy oni... No właśnie. Co oni wykombinowali?
Nie zastanawiając się zbyt długo, Sofia ruszyła szybkim biegiem w kierunku budynku.

//zt Gabinet Emmy Frost