Rozdroże przy kapliczce

Ghost Rider jechał szybko. Bardzo szybko jak na trasę leśną. Ślad ognia jaki zostawiał motor z pewno nie pozwalał Wasp i Venomowi zgubić się. ich towarzystwo było...Przydatne. Jechał cały czas ową dróżką, aż zatrzymał się na tym osobliwym rozdrożu...Jego uwagę przykuła nie tylko chirurgiczna precyzja tego "skrzyżowania" oraz ślady samochodu. Największą uwagę Jeźdźca przykuła kapliczka...Splugawiona kapliczka. Cuchnęła śmiercią... Ghost patrzył na nią, i zauważył że zamiast rzeźby ma do czynienia ze szkieletem...Cuchnęło to aż na kilometr czymś nieczystym...Czyżby kolejny demon wybrał się na wycieczkę na Ziemię? Wtedy Ghost Rider pomoże mu wrócić do domu. Na tabliczce znajdował się osobliwy napis...Dia de los Muertos... Dzień Umarłych...Latynoski wariant Halloween...Ale to święto radosne, wspominające przodków...Tu natomiast śmierdzi złem...
- Dzień Umarłych...Trupy chcą wrócić... Niedoczekanie..
Mruknął Jeździec, rozglądając się...Zbadać kapliczkę czy ruszyć jedną ze ścieżek, oto jest pytanie...

Anty-Venom spokojnie szedł rozglądając się uważnie. Wolał nie zostać i tym razem zaskoczony przez przeciwników. Na wszelki wypadek cały czas miał przednią część swojego kostiumu na rękach zmienił w ostrza podobne do tych, które posiada modliszka. Znaleźli się na jakiegoś rodzaju cmentarzu. Nie wyglądało to dobrze. Czyżby umarli wychodzili ze swoich grobów? Nie jest to naturalna kolej rzeczy. Bóg nie chciałby tego. Może w końcu nadszedł ten dzień, kiedy Eddie będzie mógł uzyskać swoje odkupienie? Czy też jest to dzień apokalipsy, o którym święty Jan pisał w swej księdze? Nie ważne od tego Anty-Venom tak długo jak będą wychodzić ze swoich przytulnych trumienek będzie robił z nich tylko kawałki mięsa niezdolne do poruszania się, a co za tym idzie skrzywdzenia innych. Tym razem nie musiał się powstrzymywać. Mógł robić co chciał - całe zniszczenie, wszystko to przed czym codziennie się powstrzymuje ścigając przestępców dzisiaj będzie dla niego prawdziwą rozkoszą - będzie mógł wszystkich tych, którzy staną przeciwko niemu rozcinać na kawałki, rozrywać ich ciała w najbrutalniejszy sposób, budząc tą najmroczniejszą i sadystyczną część swojej podświadomości, która zawsze musiała u niego jakoś znajdować swoje ujście. Niczym wielki głodujący czekał tylko aż przeciwnik się pokaże. Normalny człowiek wolałby takiego spotkanie uniknąć, jednakże Brock dawno do takich osób już nie należał. Tym razem jednak jego "demony" mogły posłużyć w jakimś dobrym celu. Szkoda jedynie, iż prawdopodobnie z powodu choroby swojego symbiota był troszkę słabszy niż zazwyczaj. Zresztą nie ważne, im bardziej namęczy się aby wszystkich wykończyć tym lepiej. W końcu jakaż jest przyjemność ze zniszczenia w kilka sekund całej grupy nieumarłych, jeśli nie można się przy tym ani odrobinę zmęczyć?

Lecąc rozglądała się dookoła. Las. Las. Wszędzie las. Super. Las i droga którą kiedyś ktos jechał. Za dużo to to nie daje. Jakoś życie w buszu jej się nie uśmiecha, wolałaby wrocić do swojego mieszkania. Albo chociaż do jakiejkolwiek cywilizacji. Ale na razie sie na to nie zanosi.
Doleciała do kapliczki jako ostatnia. Dziwne to skrzyżowanie. Takie.... Sztuczne. Ale mniejsza o to. Dziwniesza była kapliczka w której stała spora figurka z ludzkich kości. Chyba ludzkich. Pod spodem napis, który niezbyt pociesza. Mogliby tu trzasnąć drogowskaz...
- Jak myślicie, którędy teraz? - Spytała. Bo co miała zrobić? W którą stronę nie pójdą i tak nie bezie wiedziała dzie sa, chyba ze trafią w dobrą drogę i uda im sie łaskawie wyjść z tego przeklętego lasu. Znikome szanse, prędzej wejdą głębiej w las. Albo znowu wyskoczy im jakas niespodzianka w postaci... Czego? Zmutowanego trupa? Byc może. Chociaż za coś normalniejszego by sie nie obraziła. Może tak jakieś zwierzaczki? Jakoś... Zmutowane wilki chyba byłyby troche... przyjemniejsze niż truposze. Nie?

Nie zwracał uwagi na pozostałych. Jego wzrok pozostawał skupiony na kapliczce, niezmącony niczym.
- To śmierdzi...Śmiercią...
Powiedział Ghost swoim gardłowym głosem, przypominającym nienawistny szept demona. Nagle kopnął nóżkę swojego piekielnego motocykla i zsiadł z niego, akcentując każdy swój ruch. Na nieszczęście, nieczyste myśli Anty Venoma strasznie pobudzały Zarathosa by wyszedł na wierzch...Lecz na razie miał co innego przed swoimi ślepiami. Kaplicę. Jeździec Piekła podszedł do niej, patrząc się tam, gdzie "Matka Boska" powinna mieć oczy...Stał na wyciągnięcie ręki od figurki, jakby ją badając swoim przenikliwym wzrokiem, chcąc coś wyczuć. Na pewno ma tu miejsce machinacja złych sił, pytanie czy to demony czy ktoś inny...Może dzięki temu zdoła wytropić tego który ich tutaj zesłał. Wyciągnął kościstą dłoń, chcąc dotknąć kapliczki...Jeżeli go odrzuci, znaczy to że nie została splugawiona. Jeżeli nastąpi inny efekt... powinien wyczuć, co za tym wszystkim stoi. Bądź co bądź, jest istotą z Piekła. Błogosławione czy zbrukane przedmioty oddziałują na niego.

Tak jak się spodziewał, to nie była zwykła kapliczka.Przekrzywił głowę, słysząc ten paskudny śmiech...Może, gdyby był człowiekiem a nie łowcą nagród stworzonym przez Diabła, może po jego plecach przebiegłby dreszcz...Ale nie był zwykłym Johnem Smithem. Był Jeźdźcem z Piekła. Widział bardziej makabryczne widoki niż rechoczące szkielety. Wystarczyło, że spojrzał na siebie w lustrze po transformacji.
Kiedy "posąg" rozpuścił się w powietrzu, wodził to tu, to tam, jakby węsząc za źródłem tej duchowej energii... Dusza, z pewnością...Bardzo silna. Oraz bardzo nieprzyjazna.
-Upiór...
Powiedział, jakby do siebie, by nagle spojrzeć na Wasp. A raczej to co za nią stało. Konkretniej szkielet z kosą. Zupełnie jak Kostucha, tyle że...bez szat.
- Padnij!
Ryknął, a z rękawa jego kurtki natychmiast, jak z pistoletu wystrzelił ostro zakończony łańcuch, zupełnie jakby Ghost Rider był postacią pewnej konsolowej bijatyki. Chciał nabić upiora na swój eteryczny łańcuch, a następnie spalić piekielnym ogniem...Lecz najpierw musi bydlę złapać. Oby tylko Wasp skurczyła się w porę, bo skończy jako szaszłyk.

Kolejne nie wiadomo co wydobywające się z kapliczki. Czemu jej to nie dziwi? Bo osoby jej pokroju chyba ciężko zadziwić. Janet za dużo juz widziała. Po prostu.
Nie ma to jak krzyknąc do kogos unoszącego się w powietrzu "padnij", nie? Więc zmaiast "padnąc" wzniosła sie wyżej i zmniejszyła. Jezeli zdążyła i łancuch jej nie wywiercił dziury w brzuchu to dobrze by bylo, zeby nie rąbła w barierę... Teraz dopiero zobaczyła o co chodziło. Za nią stała... uboższa wersja bajkowej śmierci? Chyba tak. Uboższa, bo nie miała standardowego czarnego wdzianka. Ale na kosę to ją stać było. W każdym bądx razie jeśli jescze kolega jej nie załatwił, to janet próbowała jej jakoś zaszkodzić (skąd to przeczucie, ze niewiele to da?) i zaczęła w nią strzelac.


// nie bijcie za długość, nie maiłam weny *-*

Jak tylko zjawa znikła w towarzystwie bolesnego syku, Jeździec zaśmiał się złowieszczo przez ledwo otwartą żuchwę...Zatem ogień piekielny ją boli...Zatem ma duszę, którą można spalić. A jeżeli ma duszę, to może ją wyczuć. I tak też zrobił. Wodził nie za zapachem kwiatów a za duchową esencją upiora, zaś z drugiego rękawa wychynął kolejny łańcuch. Obydwie bronie Ghost Ridera wiły się dookoła niego, jakby żyły własnym życiem, rozżarzone do czerwoności, miejscami płonące. Zarathos był gotów na jatkę...Z własną parodią.
- Wyłaź, wyłaź, gdziekolwiek jesteś...
Syknął, a jego "życzenie" się spełniło. Co prawda czuł jak się materializuje, więc miał więcej czasu na reakcję. Niestety, kosa nie jest najlepszą bronią. Jest długa, ruchy nią wyraźnie, a do tego ciężko się nią walczy w zwarciu. Ghost Rider błyskawicznie wykonał unik, polegający na głębokim schyleniu się i skręcie tułowia, zupełnie jakby bronił się przed ciosem sierpowym. Celem było rzecz jasna uchylenie się przed ostrzem kosy. Równocześnie wykonywał długi krok do przodu i zamachnął się jednym z łańcuchów od dołu, jak biczem. Dopiero wtedy ów łańcuch zapłonął w pełnej krasie. Wolał ograniczać użycie ognia do minimum, wiedząc że jest osłabiony, prawdopodobnie przez tych, przez których się tu znaleźli...Jeżeli wcześniej ją zabolało - tym bardziej zaboli teraz. Jeżeli to jej nie dobije, uderzy drugim łańcuchem dla pewności... Baczył też na kościotrupy które wyszły spod ziemi, i czekał aż zbliżą się do niego...Wtedy potraktuje je podobnie jak potwory nad jeziorem.