Pan Fantastyczny

Imię i nazwisko:
Reed Richards.

Pseudonim:
Mister Fantastic, Pan Fantastyczny.

Rasa:
Człowiek.

Miejsce pochodzenia:
Central City w stanie Kalifornia.

Wiek:
Przed czterdziestką, przypuśćmy, że 37 lat.

Frakcja:
Inni bohaterowie.

Wygląd:
Przy wzroście 185 cm waży 82 kg. Jest szatynem, ale na skroniach już pojawiła mu się siwizna. Ma ciepłe, brązowe oczy z kurzymi łapkami w kącikach. I ta siwizna, i te zmarszczki są oznaką tego, że jest już dojrzałym mężczyzną.
Zazwyczaj pokazuje się albo w stroju Fantastycznej Czwórki, albo w ubraniach, które sam zmodyfikował niestabilnymi molekułami, aby móc swobodnie się rozciągać. Bardzo często można go spotkać z wyciągniętą ręką czy szyją, ale powstrzymuje się od rozciągania takich części ciała jak gałki oczne - kiedyś pracował w ten sposób, ale Sue to zauważyła i powiedziała mu, że jeśli zrobi to jeszcze raz, to będzie pół roku spał na kanapie. Reed nie zrobił tego ponownie.

Charakter:
Reed choruje na autyzm. Oznacza to, że ma problemy z częstymi interakcjami społecznymi, potrafi zamykać się w swoim świecie i są chwile, kiedy wszystkiego jest za dużo, ale bardzo, bardzo rzadko. Nie jest to choroba, która przeszkadza mu w codziennym funkcjonowaniu, ponieważ wiele objawów dzieli z ludźmi, którzy są po prostu introwertykami. Można jednak powiedzieć, że bez autyzmu nie byłby w stanie skupić się na tyle, aby nauczyć się wszystkiego, co wie. Wiele czasu poświęca na badania i czasami zapomina, ile czasu już minęło, jednak stara się, aby te przypadki były jak najrzadziej. Kiedy się z kimś zaprzyjaźnia, to często te więzi są dla niego tak silne, jak więzi rodzinne, więc nie widzi powodu, dla którego nie miałby walczyć za przyjaciół na śmierć i życie. Potrafi kochać i to mocno, co szczególnie widać w jego romantycznej miłości do Sue i platonicznej do Bena, a także ojcowsko-braterskiej do Johnny’ego. Nie pyszni się wyższością swojego intelektu, ale uznaje to za fakt i czasami o tym w ten sposób wspomni, co inni odbierają za pychę, co zamiarem Reeda nigdy nie jest. Bije się w pierś za to, że nie może do tej pory znaleźć sposobu, aby pomóc Benowi do powrotu do ludzkiej postaci, bo to oznacza, że nie może na coś wpaść i że przez niego przyjaciel cierpi. A Reed nie lubi cierpienia u nikogo, zwłaszcza u bliskich.

Umiejętności:
Inteligencja Reeda jest na tak wysokim poziomie, że często mówi się o nim jako o Super-Geniuszu i najmądrzejszym człowieku na Ziemi. Posiada wiele tytułów naukowych, między innymi w elektrotechnice, inżynierii mechanicznej, inżynierii lotnictwa i kosmonautyki, elektroniki, chemii, wszystkich poziomach fizyki oraz ludzkiej i kosmicznej biologii. Jest odpowiedzialny za wiele przełomów na polach podróży kosmicznych, biochemii, robotyki, polimerów syntetycznych, komunikacji, mutacji, transportu, holografii, wytwarzania energii, analizy widmowej i innych.

Moce:
Podczas podróży w kosmos, gdzie razem z Benem, Sue i Johnnym zostali poddani działaniu promieniowaniu kosmicznemu, jego główną mocą stała się szeroko rozumiana plastyczność. Używając swojej woli, Reed potrafi w bardzo szybkim tempie zmienić kształt swojego ciała czy rozciągnąć się. Im dalej się rozciąga, tym staje się słabszy. Zmiana plastyczności jego ciała jest odruchowa – gdyby ktoś wystrzelił do niego, a Reed by tego nawet nie zauważył, to jego ciało i tak pochłonie kule, nie pozwalając, aby przebiły one skórę. To samo tyczy się noży czy igieł. Każdy pocisk, który w Reeda uderzy, Reed może zaabsorbować, a następnie “odbić” go z powrotem. Kiedy zasypia, części jego ciała rozluźniają się na tyle, że wręcz “zwisają”.

Broń:
W swoim laboratorium Reed posiada wiele broni, ale używa ich tylko wtedy, kiedy jego własne ciało zawodzi, czyli kiedy swoimi mocami nie jest w stanie pokonać wroga.

Ekwipunek:
Strój Fantastycznej Czwórki, a o reszcie niezbędnych rzeczy – jak dokumenty – często zapomina.

Historia:
Reed stracił matkę w wieku 7 lat, ale jego ojciec, który był bogatym fizykiem, mimo to mocno zachęcał go do rozwijania swojego umysłu i do nauki. Reed posłuchał rady ojca i już w wieku 14 lat zaczął naukę na kilku uniwersytetach, co pozwoliło mu zdobyć tyle tytułów naukowych. W późniejszych latach jego ojciec zniknął, ale Reed nie przerywał nauki.
Uczęszczając do Uniwersytetu Columbia, wynajmował pokój u ciotki dwunastoletniej wtedy Sue Storm, która zadurzyła się w nim szczenięcą miłością, co tylko wprowadziło go w zakłopotanie. Uczęszczając do Empire State University w mieście Hegeman, na początku został przydzielony w akademiku do pokoju z Victorem von Doomem, ale Doom nie polubił go i zażądał zmiany pokoju. Nowym współlokatorem Reeda został Ben Grimm, z którym się zaprzyjaźnił. Podczas pobytu na tej uczelni ojciec Reeda ponownie się pojawił, ponieważ okazało się, że podróżuje w czasie, nie został jednak na długo. Z pieniędzy, które ojciec mu zostawił, Reed zbudował bazę operacyjną w Central City w Kalifornii, skąd pochodził. W Kalifornii też ponownie spotkał dorosłą już Sue Storm, która kontynuowała naukę na tamtejszym uniwersytecie. Zaczęli się spotykać, ale nie zawsze było tak kolorowo, jak Reed by chciał.
Reed budował statek kosmiczny, aby podjąć pierwsze kroki do ochrony Ziemi przed atakami pozaziemskimi, jednak rząd był temu przeciwny i zagroził wycofaniem środków, a na pewno nie pozwolił na próbny lot. Jednak Reed nie chciał się poddać i potajemnie wyleciał w kosmos dzięki Benowi, razem z Sue i Johnnym; właśnie podczas tego lotu zostali narażeni na kosmiczne promieniowanie, które dało im moce. Zdecydowali, że staną się grupą superbohaterów i przeniosą swoją bazę operacyjną do Nowego Jorku, do Baxter Building. Każde z nich wybrało swój pseudonim – o ile Ben, Sue i Johnny nazwali się w miarę odpowiednio do swoich mocy, Reed zdecydował się na “Pana Fantastycznego”, ponieważ kiedy jego związek z Sue był jeszcze młody, Reed zainstalował w jej mieszkaniu system, który reagował na polecenia głosowe Sue, kiedy chciała posłuchać muzyki (miał jej tylko pomóc zamontować stereo…). Był tym trochę zawstydzony, ale Sue powiedziała, że każdy, który coś takiego potrafi, jest dla niej “panem fantastycznym” i Reedowi mocno zapadło to w pamięć.

Wydaje mi się, że wszystko w porządku, przy czym ze dwa razy wspominałeś o dzieciach, których w fabule forumowej jeszcze nie było. Poza tym szczegółem - akcept.