Szkoła

Rozpylenie - powtórzył w myślach Banner. Pierwsze co przyszło my do głowy to jakiś atak terrorystyczny, lecz Tarczownik szybko zdementował jego przypuszczenia. A więc ktoś prawdopodobnie testował tutaj tę bakterię. I niestety test wyglądał na udany. Fascynujące, choć doktor nie chciał nawet myśleć, co może się stać przy prawdziwym ataku, jeśli zostałby skierowany, na przykład, na jakieś wielkie miasto. Mogli tylko mieć nadzieję, że prędko to się nie stanie, a wcześniej zdążą znaleźć antidotum i powstrzymać tego, kto to zrobił.
Podczas tych rozmyślań, grupa otrzymywała odpowiedzi na kolejne pytania, co sprawiało, że wszystko zaczynało coraz bardziej się rozjaśniać - mogli wykluczyć kilka teorii, stworzyć nowe - choć wciąż nie mieli prawie nic. Czegoś się dowiedzieli, ale to oczywiście nie wystarczało, by zrobić lekarstwo, a to oznaczało, że przed nimi jeszcze dużo pracy. Wypadałoby więc jak najszybciej się do niej zabrać. Zanim jednak to nastąpiło, Bruce w milczeniu wysłuchał rozmowy agenta z Jane (która dalej zadawała dużo pytań, ale to dobrze - były odpowiednie) i dokładnie analizował każde ich słowo. I wciąż nie wnosiło to prawie niczego nowego. Teraz mogą tylko z niecierpliwością czekać na dalsze wyniki i studiować te już otrzymane, które niedługo pewnie dostaną. A do tego potrzebne będzie im jakieś miejsce, w którym będą swe badania przeprowadzać, co słusznie zauważyła Jane.
Dalej milcząc, Bruce skierował się za członkiem SHIELD w stronę pokoju przystosowanego specjalnie do ich potrzeb. Wyglądał, oczywiście, jak każda inna klasa szkolna, tyle że ławki i krzesła zostały odsunięte na boki. Mimo to przypominały się lata szkoły, egzaminy, godziny nauki i inne mniej lub bardziej przyjemne związane z tym tematem sprawy. Nie byli tu jednak aby wspominać, tylko by leczyć epidemię, więc Banner przerwał te rozmyślania i od razu wziął się do pracy, podchodząc do biurka i chwytając za tablet, który na nim leżał, by zagłębić się w wyniki badań. Lekturę przerwał mu dźwięk komunikatora Johnny'ego Storma, z którego to mogli usłyszeć wiadomość. Dość niepokojącą, swoją drogą. Banner był ciekaw, czy wybuch, o którym była mowa mógł mieć jakiś związek ze sprawą, którą właśnie badali.

Johnny z rozbawieniem dostrzegł cień irytacji malujący się na twarzy agenta. Albo przynajmniej czegoś do niej podobnego. Tłumaczenie, które nastąpiło zaraz po tym, było już bardziej logiczne. Nie, żeby sam nie zauważył swojej odporności na choroby... ale przecież właściwie nikt mu nie dawał gwarancji, że akurat ta konkretna bakteria, wirus, czy czym to tam się różni, akurat nie okaże się być odporta na wysokie temperatury... i co wtedy?
Mimo wszystko, przekonanie o prawdziwości tej teorii dosłyszalne w głosie agenta i sama wstawka o zazdrosnych mieszkańcach miasta nieco poprawiła Johnny'emu humor oraz podniosła poziom pewności siebie. Nie, żeby normalnie mu tej pewności brakowało...
Mężczyzna chciał też od razu zapytać dlaczego w takim razie musi chodzić w tym strasznym skafandrze ochronnym, lecz jego rozmówca go uprzedził, nieświadomie na nie odpowiadając. Chociaż, właściwie pewnie spodziewał się czegoś w tym stylu. Albo wolał uprzedzić Johnny'ego zanim ten zacznie w najbliższym czasie spędzać więcej czasu na zewnątrz narażony na działanie choroby, a potem stanie się wesołym roznosicielem morderczej bakterii. Hm. W pewnym sensie mogłoby to być skuteczne przy spotkaniach ze złoczyńcami. Wystarczyłoby kichnąć, wrócić do domu i czekać aż sam zgłosi się po pomoc albo padnie. Plan miał jeszcze kilka minusów i niedociągnięć, alee...
Tak czy inaczej Human Torch skinął głową z już trochę większym pojęciem na temat tego, jaki w ogóle był sens jego obecności w tym miejscu. A kolejne słowa przewodnika dotyczące ich wyjścia w teren tylko jeszcze bardziej mu poprawiły humor. Od razu przeniósł wyczekujące spojrzenie i swoją uwagę na Jane i Bruce'a, a po wypowiedzi pani doktor klasnął w dłonie. Albo raczej klapnął, skafander trochę utrudniał klaskanie.
- No, to dajcie pani doktor pokój, w którym może przupudrować nosek, rzucie tabletem i w drogę. Tutaj chyba i tak niewiele pomożemy, więc w drogę, przygoda i do pracy! - uśmiechnął się zachęcająco.

Johnny, nie chcąc przeszkadzać jeszcze specjalistom w rozmowie i ogólnie w przeglądaniu wyników badań, chwilowo wciąż jeszcze ignorował komunikator, który odezwał się znanym mu dobrze głosem Herbi’ego. Póki to nie było jakieś naglące wezwanie, a bardziej informacja, z którą mógł zrobić to na co aktualnie miał ochotę, postanowił poczekać na rozwój wydarzeń, ewentualnie odzywając się za moment czy dwa.
Zaś jeśli chodzi o badania… cóż, tutaj było na co popatrzeć. Znaczy, o ile kogoś interesowały zmiany chorobowe. Przedstawione w dosyć realistyczny sposób. Fuj.
Torch, stanął za Jane żeby też móc zerknąć na malownicze obrazki.
- Uh.
Przechylił głowę i aż się skrzywił lekko kiedy dotarł do zdjęć pęcherzy i innych obrzęków skóry. Całość wyglądała naprawdę paskudnie… nie, żeby Johnny nie widział gorszych rzeczy w rzeczywistości czy na horrorach… jednak kiedy pomyśli się, że to epidemia i dopadła tyle osób, nabierało to o wiele poważniejszego znaczenia. Mężczyzna po raz kolejny ucieszył się ze swojej ognistej odporności – gdyby mógł, przytuliłby swoje płomienie, pogratulował sprytu oraz zdolności.
- Wąglik, nie wąglik, zdecydowanie trzeba to powstrzymać. Wygląda gorzej niż brzmiał opis – stwierdził jakże dyplomatycznie, zerkając wciąż jeszcze na ekran.
Za to pomysł z przełożeniem konferencji brzmiał póki co dla Johnny’ego najbardziej sensownie ze wszystkiego o czym do tej pory była mowa. No, z większości. Ale w końcu było to jakieś strategiczne działanie.
- A macie tu lub w pobliżu jeszcze coś ważnego, co mogło stanowić dodatkowy istotny cel ataku? Może udałoby się wtedy rozejrzeć za potencjalnymi wrogami i odnaleźć sprawcę?

Obrazy, które pojawiły się na ekranie laptopa naprawdę nie wyglądały zbyt przyjemnie. Były wręcz okropne, nie na tyle jednak, by Bruce nie mógł na nie patrzeć i od razu odwracał wzrok. W swoim życiu widział już wiele odrażających rzeczy (walczył kiedyś nawet z zombie!), więc nie zrobiło to na nim większego wrażenia, choć myśl o tym ile osób została zarażona i co muszą teraz czuć... uh. Banner bacznie obserwował wszystkie zdjęcia, schematy i szybko stwierdził, że agent miał rację - faktycznie przypominało to jakąś odmianę wąglika. Jeśli te przypuszczenia zostałyby potwierdzone, ułatwiłoby to im trochę sprawę. Wiedzieliby z czym mają do czynienia, byłoby łatwiej niż w przypadku całkiem nowej choroby. Teraz muszą przeprowadzić badania i, kto wie, może ta teza okaże się prawdziwa.
Motyw działań atakującego, który przedstawił agent, też wyglądał na całkiem prawdopodobny. Bardzo możliwe, że był to jedynie test przed zbliżającym się spotkaniem. Przełożenie go było więc rozsądnym wyjściem, więc doktor kiwnął tylko głową, dając do zrozumienia, że uznaje to za słuszne. Następnie wrócił do analizy informacji znajdujących się na laptopie Jane, wciąż słuchając jednak rozmowy Johnny'ego i Tarczownika. Jako, że nie znalazł w zapisach na komputerze nic nowego, co przykułoby jego uwagę, szybko stwierdził, że rozsądną decyzją byłoby wyjście w teren i zbadanie domniemanego epicentrum.
-W zasadzie, to dlaczego nie pójść by tam już teraz? - po rzuceniu propozycji, Bruce spojrzał po zebranych, czekając na ich odpowiedź. Według niego, pójście tam teraz, zebranie informacji, a następnie powrót do szkoły i analiza tego, czego dowiedzieli się w terenie i tego, co zostało ustalone już wcześniej byłoby dobrym wyjściem. Sądził, że inni też tak zdecydują, bo o ile Jane mogła faktycznie chcieć zostać tu i zająć się badaniami, to raczej wątpił, by Human Torch postanowiłby posiedzieć tu i popatrzeć jak pracują naukowcy.

Pomysł, że cała ta epidemia była być może wynikiem czy skutkiem ubocznym jednego morderstwa, był dość abstrakcyjny. I trochę straszny. No, morderca miałby niezły rozrzut, trzeba przyznać. Pozytywną stroną takiej teorii była szansa, że na tym by morderca poprzestał... o ile nie miał większej ilości wrogów. Wtedy całość robiła się bardziej niepokojąca.
- No, jeśli uznamy to za prawdziwą opcję, to facet zaszalał. Albo kobieta. Hm. Może to jakaś zemsta po rozstaniu z chłopakiem? To by wyjaśniło poziom zniszczeń. Wiecie jak to jest z mściwymi kobietami ze złamanym sercem... bez urazy, pani doktor -posłał Jane uśmiech. Nie do końca przepraszający, ale na pewno pokazujący, że Torch nie miał zamiaru tu nikogo obrażać. Jeszcze by go osądzono o jakieś seksistowskie poglądy, a tego teraz nie chciał.
Na słowa Bruce'a uśmiech Johnny'ego poszerzył się od razu.
- Tak, Pan Banner dobrze mówi! - zarzucił mu ramię na szyję w przyjacielskim geście. Aż chyba za przyjacielskim jak na relacje osób, które zaledwie widziały się kilka razy, ale Torch zdawał się nie zdawać sobie z tego sprawy. - Możemy jechać czy lecieć nawet zaraz. O ile pani Foster nie ma nic przeciwko, im wcześniej tym lepiej.
- Zawsze też możemy ewentualnie zrobić wstępny zwiad z doktorkiem, jeśli pani będzie wolała zostać tutaj, nie ma problemu. Wiadoko, nie każdy lubi pracować w terenie - dodał jeszcze po chwili namysłu. Nie chciał czasem wywierać na nikim presji, wolał się zabezpieczyć też na taką możliwość. Może akurat ładna pani doktor jest typem człowieka, który woli pracować przy biurku, w bezpiecznym gabineciku?

Jane pokiwała głową w zastanowieniu na słowa agenta. Zaraz po jego informacji, a także i wyjściu - zaczęła się przygotowywać do tego, by rozpocząć badania w terenie. Zamilkła, chwilowo nie zwracając uwagi ani na Johnny’ego, ani na Bruce’a, szykując sobie wszystko, co uznała za potrzebne. Domyśliła się, że przy kombinezonach są komunikatory (o ile te nie były wbudowane), a sprzęt, jaki zostanie użyczony im na zewnątrz, będzie przydatny i kompatybilny ze sprzętem tutaj. Miała wrażenie, że raczej nie pozwolą jej wnieść czy wynieść czegokolwiek, aby czasem choćby przez rzeczy martwe niesprecyzowany wirus się nie przedostawał. Nawet jak na nią - brzmiało to nieco absurdalnie, ale trzeba było zachować środki ostrożności.
- Na co głównie zwracamy uwagę? - spytała, odwracając twarz do Bannera.
Gdy była gotowa, wyszła do agenta.

/zt

Johnny uśmiechnął się szeroko na odpowiedź pani doktor dotyczącej wyjścia w plener. Bardzo dobrze, wycieczki grupowe miła rzecz. No i chociaż sam chętnie będzie robił za patrol z góry (bo oczywiście miał w planach odpalić płomienie i przefrunąć się nad miastem) jednak jego punkt widzenia może nieco różnić się od wyspecjalizowanych, mądrych oczek doktor Foster. Od Bannera z resztą też, ale to tam.
Tak czy inaczej, słysząc pytanie dotyczące czasu na przygotowanie się do wyprawy, Human Torch od razu skinął głową na zgodę. Kwadrans to aż za dość! Na szczęście Johnny nauczył się już jakiś czas temu, że powinno się szanować kobiecą potrzebę odpowiedniego przyszykowania się do wypadu na miasto. Nawet jeśli to jest aktualnie zarażone morderczą chorobą, cieszyć się trzeba było, że damie wystarczy 15min, a nie, że będą czekali dwie godziny...
Z zamyślenia wyrwało go wyjście agenta.
- No, to przyszykować się i w drogę! Czyyyli ja chyba już mogę iść - stwierdził po chwili namysłu. W końcu, on żadnych specjalnych sprzętów nie potrzebował. Pełnił tu tylko funkcję bodyguarda i ewentualnie awaryjnego środka transportu lub inteligentnego drona powietrznego...
Dlatego też Johnny skierował się zaraz w stronę drzwi za którymi czekał agent.
- To ja posiedzę tam z naszym kolegą, a wy zaraz dołączcie - rzucił jeszcze wesoło, pomachał im i zniknął za drzwiami. I faktycznie, wyjątkowo grzecznie jak na siebie, właśnie tam zaczekał aż pojawi się para szalonych naukowców... Znaczy, Jane i Bruce. A gdy tylko przyszli - można było ruszać!

[z/t Johnny i Banner]