Lotnisko

Felicia przez prawie całą podróż samolotem myślała nad fałszywym imieniem i nazwiskiem, jakie mogłaby przyjąć na czas pobytu na Syberii. Rozumiała, że ostrożności nigdy za wiele, więc bardzo poważnie przyjęła do siebie tę część polecenia. W końcu poirytowana brakiem pomysłów, zdecydowała się na Mary Kay – tak nazywała się znana linia kosmetyków, których ona w sumie od czasu do czasu używała. Nic oryginalnego, w sam raz na supertajną misję, gdzie trzeba było się zakamuflować.
Syberia bardzo źle brzmiała w uszach kogoś, kto lubi całymi dniami wylegiwać się w ciepłym pokoju pod puchowym kocem z kotami u boku. Jednak kwota jaką wyznaczono za wykonanie zadania bardzo, ale to bardzo kusiła. W końcu Felicia… oh, Mary - uwielbiała wręcz spędzać czas na kradzieżach czy też wykonywaniu zadań dla znanych i możnych osobistości, nawet jeśli miałoby to znaczyć, że przez to podpadnie jeszcze bardziej wymiarowi sprawiedliwości. W sumie już dawno nie słychać było w telewizji o tajemniczym włamywaczu i złodzieju. Kotka na pewno musiała to jakoś zmienić.
Gdy wylądowała i wyszła z samolotu, to zimno, jakie w nią uderzyło, odczuła niemalże w każdym milimetrze drobnego ciała. Mimo, iż ubrała naprawdę ciepłe rzeczy, takie jak puchowy sweter, czy też Czarne, sztuczne furto, które powinno chronić przed zimnem. Szybko przeszła przed odprawę paszportową bez zbędnych problemów. W końcu cały sprzęt miała schowany w specjalnej do tego walizce. Kotka dysponowała bardzo złożonym i drogim sprzętem, z którym się prawie nie rozstaje, i to nie była na pewno pomadka czy też tusz do rzęs.
Po wyjściu z budynku lotniskowego, rozejrzała się dookoła w poszukiwaniu czarnego samochodu, o którym mowa była w liście…

Felicia widziała wiele luksusowych samochodów, więc ten wcale nie zrobił na niej większego wrażenia. Osobiście wolała droższe okazy, takie jak Porshe i inne drogie marki, którymi wozili się najbogatsi. Nie była jednak bardzo wybredna, i tak nie należało do niej. Miała dojechać tylko do celu, wsiąść na skuter i znów w drogę. Jedyne, czego się obawiała, to był las, przez który miała jechać. Mogło się ściemnić dosyć szybko, w dodatku nocne zwierzęta na pewno nie będą jej pytały o to, czy przybyła w dobrych zamiarach, czy też złych. Włączając samochód, silnik cudownie powarkiwał, co sprawiło, że Kotka chociaż na chwilę zapomniała o czających się zwierzętach, jakby jakieś chciało ją zaatakować, to je po prostu rozjedzie, prawda? Gorzej ze skuterem. Ruszyła z piskiem opon, co nie do końca planowała, jednak w końcu była podenerwowana, tak? Jechała przez wyznaczoną ścieżkę, na której było mniej śniegu niż dookoła. Syberia… Nie mogli wybrać lepszej miejscówki? Na przykład upalne Hawaje, gdzie zadanie wykonywałaby w bikini i piła drinki z palemką. Zanim skończyła rozmyślania, dojechała do chatki, przy której stał skuter, o którym pisano w liście. A wiec wszystko szło zgodnie z planem – wspaniale. Nie lubiła niespodzianek, które psuły jej idealną fryzurę. Wysiadła z samochodu, zamykając go za pomocą elektronicznego pilota. Podeszła niemalże od razu do skutera i westchnęła. Chwyciła za walizkę i przymocowała ją do kosza (?) przyczepionego do skutera.  Nie czekając długo, włączyła skuter, a chwilę później także i GPS’a.
- No to do Tunguski…