Baza Mojave

Zadowolona z wyjaśnienia sprawy spojrzała na Clinta, to na starszego osobnika. Stwierdziła, że problem jest zażegnany i nie ma już czym się przejmować. Resztą mogą zająć się zwykli agenci.
-Czyli znieść cię na dół i wracamy do pracy?- spytała Sokole oko zerkając na dziurę za nimi. Mimo wszystko wciąż robiła na niej nie małe wrażenie. Uśmiechnęła się robiąc piruet i uniosła się nad głową drugiego Mściciela, gotowa w każdej chwili chwycić go, by zanieść go w dół. Spojrzała znad jego głowy na ludzi znajdujących się wewnątrz krateru. Porównanie ich do owadów dziwnie ją rozbawiło, przez co tylko szerzej się uśmiechnęła.

Chwyciła go za koszulkę i jeszcze raz zniosła na dół. Mogłoby się wydawać, że lot z Clintem w dół będzie łatwiejszy niż lot w górę zważywszy na tą słynną grawitację czy coś. Nic bardziej mylnego. Wasp musiała się nieźle namachać skrzydłami by nie gruchnąć ze swoim ciężarem o ziemię. Lądowanie było więc dla Hawkeye'a dużo mniej przyjemne.
Wciąż ciężko dysząc wróciła do dużej formy. Otarła czoło, przeklinając wcześniejsze gonienie w te i nazad.
-Pomyśl nad dietą.-zasugerowała mu niezbyt miło, acz była całkowicie pewna, że trafnie. Oczywiście, jeśli chce by ta dalej go nosiła. Po chwili, gdy złapała oddech rozejrzała się znowu po obrazie nędzy i rozpaczy, w niczym nie przypominający sielskich krajobrazów Głowackiego.
- Czego więc szukamy? - spytała rozgrzewając ramiona na wypadek kolejnego lotu.

Zarówno Clint, jak i Wasp usłyszeli tę informację, na co Barton skinął, przyjmując wszystko do wiadomości. Zastanawiał się, co robił tutaj obcy mężczyzna. Mężczyzna, który wzbudził w nim pewne podejrzenie.
- Nie narzekam na swoją dietę, bez przesady! - jęknął, spoglądając na Wasp. Akurat odezwał się w momencie, gdy twardo wylądował na ziemi, na szczęście nie robiąc sobie krzywdy (zawstydziłby się, gdyby nie złapał równowagi!). - Picie kawy, jak dla mnie, jest zaletą w diecie - dodał. Tak, dieta Clinta była taka, na jaką on miał ochotę danego dnia.
- Niech ktoś nadzoruje przez całą podróż tego wątpliwego obywatela - zwrócił się do agentów i Wasp. - Jak często zdarza się, aby zmartwiony obywatel pokonał tyle kilometrów, by ostatecznie zgodzić się na odwiezienie? Raczej bardzo rzadko. Chyba że ma jakiś plan - takie były podejrzenia Clintona.
- Sprawdźcie też czy u góry nie zostało coś, co ma jakiś znak - powiedział do następnych agentów i rozejrzał się po pomieszczeniu. W końcu zwrócił się do agenta, który ich tutaj przyprowadził, jaki Wasp.
- Zaczekamy na informacje od Ms. Marvel, zlecenia od Hill. Na razie lepiej sprawdzić czy wszystko jest w jak najlepszym porządku tutaj - poinformował, poprawiając swój kołczan. I się zamknął, choć na chwilę.

Obdarzyła go lekko złośliwym uśmiechem na jego obronę przed określaniem go mianem grubego. Znów rozejrzała się po obrazie nędzy i rozpaczy zastanawiając się co takiego "obiekt" mógłby tutaj zostawić. Po za bałaganem.
Przez chwilę zastanawiała się czy to Clint popada w paranoję, czy może ona przypadkiem nie za bardzo bagatelizuje sprawę tego dziwnego obywatela. Mogłaby przecież przysiąc, że ten po prostu znalazł się w złym miejscu i czasie. Gdyby tak podejrzewać wszystkich to człowiek szybko wpadłby w paranoję. Ale to było tylko jej zdanie. Kobieta rozejrzała się po pomieszczeniu jeszcze raz.
-Zostawiła tu syf, kiłę i mogiłę... czego my tu mamy niby szukać?- nie potrafiła pojąć powagi ich misji. Szczerze wolała już z Ms. Marvel walczyć z mutantką. Przynajmniej miałaby jakieś poczucie celu. Tu błądziła jak we mgle i czuła się ciężarem dla Hawkeye'a.

Clint może miał paranoję, może nie. Od zawsze wykazywał się pewną podejrzliwością, która od czasu najazdu kosmitów i Lokiego zyskała na sile. Niezbyt sympatycznie podchodził do bogów. Zwłaszcza, jeśli ci byli w posiadaniu dzidy, którą mogą za lekkim tknięciem zniewolić osobę. Nie chciałby powtarzać tego po raz kolejny. I nie będzie powtarzał, nie ma mowy.
- Upewnić się czy zaraz na nas się coś nie zawali i czekać na polecenia od Hill - odparł Clint bardziej znużonym tonem. Wtedy do nich podszedł agent, a Barton uniósł spojrzenie znad kołczanu, w którym przekładał strzały, bo coś mu przeszkadzało w aktualnym układzie. Dotychczasowym raczej.
Skinął na słowa o nieszkodliwości promieniowania. To było najważniejsze. Nawet jeśli zabrzmiało absurdalnie, kiedy raz jeszcze Clinton te słowa przetworzył w myślach, rozglądając się po pomieszczeniu.
- Wiadomo gdzie się zatrzymała? - spytał i zastanowił się. - Dobrze by było sprawdzić odległości od jej aktualnego miejsca pobytu do większych miast - poinformował. Spojrzał na Wasp w nadziei, że ona coś doda od siebie.

Cóż, stwierdzenie Clinta było logiczne. Tyle, że to zajęcie wciąż jej nie odpowiadało. Zmniejszyła się z zamiarem poszukania czegoś w miejscach, gdzie normalny człowiek się nie wciśnie. Jednak powstrzymało ją pojawienie się agenta.
-A przypadkiem nie jest ona niedaleko Nowego Yorku?- zauważyła przytomnie przypominając sobie, że przecież dlatego Ms. Marvel mogła liczyć na ciekawsze zajęcie. Pomyślała jednak nad pytaniem dla agentów.
-I czy przypadkiem nie bawi się w Hulka, i nie próbuje zmiatać wszelkiego życia z powierzchni ziemi.- dodała robiąc ździebko niewinną minkę. Szczerze nie wiedziała co jeszcze mogłoby im się przydać. Odwróciła się więc by przeszukać wszelkie szczeliny w poszukiwaniu... dalej nie wiedziała czego. Więc zwyczajnie w świecie sprawdzała czy aby te nie osłabiły za mocno konstrukcji bazy.

Hawkeye skinął krótko na słowa agenta, nie mając - przynajmniej na ten moment - nic do powiedzenia. Z jednej strony miał poczucie, jakoby jego obecność w tym miejscu była już zbędna, aczkolwiek z drugiej - cały czas miał wrażenie, że jednak czegoś do końca nie zrobił. Niespokojne uczucie, pojawiające się w ten sposób, niemalże zawsze towarzyszyło Bartonowi.
Clinton zmarszczył brwi i spojrzał na symbol, którym był naznaczony kamień. Przechwycił go, najwidoczniej nie obawiając się jakichkolwiek konsekwencji i zastanowił się.
- Tak, ten - powiedział i zaraz spojrzał na Wasp oraz agentów. - Jak wylatywaliśmy na górę i ten… obywatel się pojawiał to czymś rzucił - wyjaśnił. - Możecie to zeskanować i sprawdzić, co to za symbol? - spytał, obracając jeszcze przez chwilę kamień w dłoni, a potem oddał go któremuś z agentów.

Gdy okazało się, że agenci znaleźli jakąś rzecz w jednej chwili podleciała do nich. Zdumiona spojrzała na kamień potem na Clinta. Wiedziała, że ma sokoli wzrok, ale teraz poczuła do niego ewidentny szacunek. Ona sama nawet tego nie dostrzegła mimo, że również obserwowała tego feralnego obywatela.
- Ale co to niby miałoby robić?- spytała przestrzeń wokół siebie bo wątpiła by ktoś wyjaśnił co taki kamulec mógłby zrobić. Przeobrazić się? Wyklułby się z niego smok? Powstał mor? Ile pytań i na żadne nie ma odpowiedzi. Gdy wrócił agent z informacjami zastanowiła się. Była światkiem najróżniejszych rzeczy, na boga jej przyjaciel był jednym z najważniejszych Asgardzkich bogów. Demony też przejdą.
- Sądzisz, że ten "obywatel"...- zaakcentowała bardzo wyraźnie ostatnie słowo- Był opętany, lub co gorsza był tym demonem?- myśl, że właśnie wysłali z tym typem agentów zmroził ją. Przeklęta niech będzie empatia i wszelkie jej przejawy.

Nie bez powodu Clint miał taki pseudonim, jaki miał. I to mu w pełni odpowiadało.
Barton przeczuwał, że agent, któremu zlecił znalezienie informacji, coś wyszuka. Nie wiedział jednak, jak początkowo zareagować na nowe dane. Nie pokazując po sobie niepokoju i niezadowolenia, przyglądał się obu kartkom, dając także możliwość i Wasp, ażeby w nie zajrzała.
- Sam chciałbym wiedzieć, co te kamienie miałyby robić - przyznał chłodnym tonem, patrząc na pieczęć. - Cokolwiek by to było, lepiej, że się dowiedzieliśmy - westchnął, podając kartki albo Wasp, albo agentowi, który ich informował o bieżącej sytuacji dotyczącej Carol i Jean.
- Jak nie bożek chaosu z dzidą, to zaraz demon z pretensjami - powiedział Clint słabym żartem, który mógłby zaliczać się do sucharów. Udanych, choć pełnych bólu, zapewne. Samo wspomnienie o Lokim (pozdrawiam) go irytuje. - Przydałby się agent od egzorcyzmów - rzucił do Rowlanda, a potem przyjrzał się Wasp.
- Wątpię, by losowy obywatel bawił się w rzucanie znaczonymi kamieniami - przyznał. - I nie wiem, co o tym myśleć. Zwłaszcza, że jest co innego do roboty. Niemniej, trzeba go obserwować, przynajmniej na czas podróży. O ile to możliwe - dodał.

Zmarszczyła brwi i uniosła ramiona do nieba nie mogąc uwierzyć w to, że agenci mogą być tak niesamodzielni. Co do dowcipu Clinta na początku nie za bardzo pojęła o co mu się rozchodzi. Dopiero później skojarzyła Loki'ego z bożkiem chaosu i po raz kolejny żałowała, że nie ma tej wspólnej walki na swoim kącie.
- Więc na co czekasz? Połącz się z tym kontaktem, byśmy wiedzieli co z tym fantem zrobić!- ofukała go niezadowolona, że nie potrafi, albo nie może sam podjąć działań. Z tego, że musi pójść do toalety, też się będzie im spowiadał? A przecież, T.A.R.C.Z.A co chwila wyciągała jakieś karty po rękawach. Wasp już powoli gubiła się w tej rozciągłości.
- To raczej nie my prawda?- powiedziała na ostatnie pytanie Clinta i z niechęcią rozejrzała się po pomieszczeniu. Im dłużej tu była tym bardziej miała ochotę komuś przywalić, za danie jej tak nudnego zadania.

Clint byłby idiotą, gdyby był zdziwiony i pokazał to zdziwienie. Mógł przecież spodziewać się, że SHIELD dba o to, by mieć chociaż po jednego agenta, który zna się na danej dziedzinie, a tych na świecie było sporo.
Nic jednak nie powiedział w tym momencie, swoje spojrzenie kierując na Wasp i poniekąd dziwiąc się jej fuknięciem, które - przynajmniej dla Bartona - było w tym momencie bezcelowe i dość idiotyczne.
- Nie po to każdy zajmuje się czym innym, żeby jeden robił wszystko za pozostałych - skwitował pokrótce odpowiedź do Wasp, wyprzedzając agenta w ewentualnej reakcji. Fakt, Hawleye potrafił zrozumieć poddenerwowanie sytuacją, aczkolwiek nie uważał, że wyżywanie się na kimś było dobre. Najwidoczniej za dużo treningów z Rogersem dało mu do myślenia. Pewnie dlatego poniekąd wolał z Natashą mieć do czynienia, jak już się znajdywali na sali.
- Najlepiej będzie spróbować zniszczyć ten kamień, czy coś z tą pieczęcią. Nie wiem, złamać, cokolwiek? - zwrócił się do Rowlanda z wyrazem twarzy na tyle wymownym, by wyczytać z niego, iż Clint naprawdę nie ma pojęcia, co powinien zrobić w takiej sytuacji. - Dobra. Najlepiej wysłać paru agentów na górę. aby upewnili się, że nie ma dodatkowych kamieni z jakimś oznaczeniem, zniszczyć lub wyprowadzić na teren, który nie znajduje się blisko jakichś miast. Ewentualnie niech specjalista od tego się zajmie. Byleby tego nie było tutaj - polecił, przekazując kartki agentowi. - I poinformuj o tym Hill, na zaś.
Zastanowił się nad słowami Wasp.
- Możesz się dowiedzieć czy Hill ma dla ciebie jakieś zadanie - stwierdził. Nietrudno było zauważyć, że jej się ta misja nie podoba. Clint czuł się dobrze. W końcu coś robił i wypadało się dowiedzieć tego i owego.
- Jak wielkie są szkody bazy? - spytał.

Barton skinął krótko na słowa agenta. Nic więcej nie miał od siebie do dodania w kwestii pozbycia się kamieni. Głównie dlatego, że decyzja Rowlanda go w pełni zadowalała. Nakazał jedynie, aby poinformowali go, gdy już się pozbędą.
- Nie wiem czy jest szansa na to, aby się dowiedzieć kim był ten obywatel. Dobrze byłoby mieć jego zdjęcie na wypadek następnego, nietypowego spotkania. Rozpoznanie twarzy, coś w tym stylu - powiedział, jednak nie był pewien czy takie coś miało w tym momencie prawo bytu. Sam Barton wszystkiego nie mógł wiedzieć, a szkoda! - Za dużo NCIS.
- Rozumiem - odparł krótko na wspomnienie o Strange’u. Clintowi nigdy nie podobały się informacje dotyczące strat w materiałach, jak i ludziach. Niezbyt zadowalające poczucie, czego każdy był świadomy. Wiedział też, że w tym przypadku zadecyduje Hill albo i sam Fury.
Spojrzał na przybyłą blondynkę, marszcząc brwi w pewnym niezrozumieniu i zaciekawieniu, które pojawiło się w oczach Clinta.
- Nową zabawkę? - spytał, nieco radosny jak dziecko. Hawkeye uwielbiał zabawki, ale tylko te, które mu się dobrze kojarzyły. Zastanowił się. - I czemu wszyscy wybierają Nowy Jork? Nie mogliby chociaż raz wybrać, nie wiem, jakieś Karaiby? Las Palmas? - mruknął do siebie i skinął na kobietę, by kontynuowała lub ich wprowadziła w temat. Zerknął tylko na Rowlanda.
- Informujcie na bieżąco, jeśli coś by się tutaj stało.

Lekko się zaczerwieniła na jego słowa zawstydzona. Może faktycznie przesadziła z pokazywaniem uczuć? Wolała się nie odzywać martwiąc się, że znów palnie jakąś głupotę.
Informacja o Strengu... potrzebowała chwili by skojarzyć osoby. Jednak wkroczenie pani laborant sprawiło, że przestała rozważać swojego zachowania, oraz imiona innych członków agencji.
Niepokój wymieszał się z ekscytacją. Wreszcie coś będzie się dziać, a dodatkowo będą mogli przetestować jakiś wynalazek! Normalny człowiek pewnie by się zaniepokoił tą niewiedzą, ale gdzie tam Wasp.
-Jaką zabawkę?- natychmiast odkaszlnęła, uświadamiając sobie jak dziecinnie to zabrzmiało. Jak dziewczynki, która obserwuje prezenty pod choinkę i nie może się doczekać by je otworzyć.
- Nie martw się. Na Karaiby też kiedyś polecimy... i szczerze nie chciałabym by w takim miejscu robiono coś złego.

Clint nie miał, jak zostało już wspomniane, najmniejszego problemu z tym, aby przyswoić sobie dane informacje. Ostatnimi czasy cała ich grupa miała swoje mniejsze czy większe misje, choć dla niego wszystkie były niemalże tak samo ważne. Nie kwestionował, która jest która, aczkolwiek nie znaczyło to, że nie ma osobistego rankingu.
Uśmiech laborantki mógłby być odrobinę przerażający, ale sam łucznik na to nie zwrócił szczególnej uwagi. Myśl o testowaniu czegoś nieco podniosła mu poziom adrenaliny, jednak trudno było powiedzieć, że nie może się doczekać. Większe zniecierpliwienie wobec tego wyrażała Wasp. I agent Rowland. Przynajmniej w mniemaniu Clintona.
- Powinno - mruknął, niezbyt ufnym tonem, ale skinął krótko, zaraz zmierzając za kobietą w towarzystwie Janet, jak i agenta. Spojrzał na mężczyznę, który postanowił z nimi iść. Wysłuchał tego, co ma do powiedzenia i przytaknął, przyjmując informację do siebie.
- Lepiej dmuchać na zimne - podsumował.
Smukły odrzutowiec całkowicie skupił na sobie uwagę Bartona. Mężczyzna jednak, wbrew oddanej uwadze, słuchał kobiety równie uważnie. Była to kwestia przyzwyczajenia, lata praktyk czy czegokolwiek innego, co pasowałoby do zachowania łucznika.
- Powinniśmy. Dziwnie to brzmi - przyznał, z nieco ironicznym uśmiechem na twarzy, który posłał towarzyszącym im osobom. - Jaka jest pewność, że dotrzemy w jednym kawałku? Wbrew pozorom, jedyne, co jest właściwie mi najmniej potrzebne to chyba uszy - powiedział niepewnie. Ot, żarcik Clinta, który nie zawsze był na miejscu. Prawdopodobnie nawet nie był na miejscu teraz, ale gdyby on na to zwracał uwagę… to byłoby dobrze.

Słuchała wypowiedzi agenta jednym uchem zastanawiając się co takiego mają zamiar na nich testować. Uśmiech laborantki powinien pewnie ją przestraszyć, ale najpewniej przez zbyt długie przebywanie z Ant Manem zrobiła się niewrażliwa na te delikatniejsze objawy szaleństwa.
Jej uśmiech i radość stopniała, a woda z tego orzeźwiła jej instynkt samozachowawczy. Oni zakładali, że ona i Clint przeżyją przelot przez to urządzenie. Swoją drogą wcale nie pocieszała ją wizja tych wszystkich cząsteczek łączących się i nie łączących.
- A mnie jest wszystko potrzebne, nawet uszy. Czasami muszę założyć okulary- podchwyciła żart Clintona zaplatając ręce na piersiach i stając w pozycji, która mogła świadczyć o odmowie skorzystania z dziwnego urządzenia.- Choć przynajmniej tyle dobrego, że nie ma nazwy jak lek na potencję.- jej poczucie humoru też nie było w najlepszym stanie.- Naprawdę nie możemy skorzystać z bardziej konwencjonalnej metody?- spytała powątpiewając, czy dadzą radę przetrwać ten lot. Gdyby powiedział to jej jakiś Avenger, najpewniej by na to poszła. Ale to była nieznana kobieta, która mogła być jakimś złym popaprańcem bo takich też pełno było na ziemi. A Wasp, nie była zbyt pewna, czy urodziła się pod wystarczająco sprzyjającą gwiazdą, by ryzykować choć fragment, może nie idealnego, ale jednak wciąż jej ciała na testy Tarczowników. W końcu każdy mógł się jej przydać.