Dom Państwa Birch

Póki smok rozmawiał ze swoim ludzkim towarzyszem, Loki ani myślał wtrącać się w ich dyskusję. Wolał pozwolić na to, aby zasięgnęli dodatkowych informacji, omówili między sobą sprawę... Sami wyciągnęli z niej własne wnioski. Nie musiał ich przecież do niczego popychać - wiedział, że byli inteligentni, potrafili dodać sobie dwa do dwóch... I właśnie to robili, jak wynikało z ich wymiany zdań.
Choć osobista opinia Trickstera na ten temat nie odbiła się na jego twarzy czy w postawie, to jednak mężczyźnie podobało się określenie "żywa broń", szczególnie w połączeniu z jej "kreowaniem", a już zwłaszcza wtedy, gdy robiło to S.H.I.E.L.D. Ktoś mógłby powiedzieć, że powinien przejmować się następnym pokoleniem ziemskich bohaterów, ale prawdę mówiąc Midgard i tak za bardzo go nie obchodził. Swoje plany wiązał z innymi światami... A ten był nawet skłonny zostawić bratu do obrony, gdy nie będzie mu już potrzebny. Podsumowując, ani trochę nie przeszkadzali mu więc młodzi - przyszli - Avengers, za to niezwykle na rękę były mu oskarżenia, które zapewne padną wkrótce względem agencji.
Z tego wszystkiego Loki odezwał się po raz kolejny dopiero po tym, jak został zagadnięty o wspomniane przez siebie przekręty - choć odczekał jeszcze do czasu, aż przemawiać telepatycznie przestał również sam smok. Prawdę mówiąc czekał na to pytanie... I chyba nic w tym dziwnego. Przecież sam stworzył okazję do tego, aby zostało mu zadane.
-Obawiam się, że o szczegóły musielibyście zapytać samych młodych. Słyszałem ich dyskusję, lecz oni nie byli tego świadomi - więc siłą rzeczy nie mogłem wyciągnąć z nich niektórych informacji. Wiem za to na pewno, że S.H.I.E.L.D. nie powiedziało im prawdy odnośnie celu powstania grupy. Doszły mnie również słuchy, że agencja podjęła dość intrygującą inicjatywę... Polegającą najwyraźniej na chwytaniu i badaniu przypadkowych osób obdarzonych nadludzkimi mocami na wypadek, gdyby akurat okazały się przestępcami. Podobno lepiej zapobiegać, niż leczyć, ale nie jestem pewien czy w tym wypadku ta metoda rzeczywiście się sprawdzi... Choć przynajmniej część Avengers wyraziła dla niej swoje poparcie- streścił.
Tak naprawdę mag posiadał więcej danych. Nastolatkowie dość ufnie dzielili się między sobą informacjami, inne zaś zdradzili mu po prostu przypadkowo... No i wielu kwestii domyślał się na podstawie ich zachowania. Chcieli współpracować z Avengers, nie z S.H.I.E.L.D. - a Saurian przeciwny był jednemu i drugiemu. Samego Lokiego natomiast ciekawiło tylko, jak to się wszystko dalej rozwinie...

Loki nawet nie próbował ukrywać tego, że przyglądał się poczynaniom lodowej postaci smoka, gdy ta ulegała rozpadowi, a następnie wyparowaniu. Jedno i drugie zaszło na tyle szybko, że - szczególnie to ostatnie - wskazywało nie tylko na sporą moc, ale i zaawansowany poziom jej kontrolowania. Trickster nie miał jednak zamiaru tego komentować; wolał najpierw skupić się na pytaniu, które zadał mu jego rozmówca.
-Telefoniczny, owszem. Próbują uważać, zastanawiają się nad zmianą swoich... Numerów, jak mniemam, a być może w ogóle całych aparatów, jednakże mimo to pomiędzy sobą dzielili się aktualnymi numerami otwarcie i na głos- poinformował Drakona, a w tym samym czasie na jego ustach pojawił się cień uśmiechu, wyjątkowo nawet nie jakiegoś szczególnie złośliwego, wręcz przeciwnie, może... Pobłażliwego.
Gdyby chciał, mógłby sprowadzić na młodych spore kłopoty. Nawet w tej chwili w jego głowie kłębiła się masa przeróżnych planów. Uprzejme doniesienie S.H.I.E.L.D. o drobnym buncie w ich szeregach? Wspomnienie o tym czy o owym członkom Avengers? Wydanie całej sprawy prasie, telewizji - nawet opublikowanie tej historii w internecie? Wszystko to mógłby zrobić, w dodatku praktycznie anonimowo, na przykład zmuszając do tego jakąś osobę trzecią. Tyle że... Po co, skoro mógł zamiast tego wywołać jeszcze piękniejszą burzę? Ba, nie tylko piękniejszą, ale i przede wszystkim... Istotniejszą.
-Zgaduję, że zapisujesz- rzucił w formie uprzedzenia, jednocześnie przywołując do siebie z kieszonkowego wymiaru swoją własną komórkę, aby z niej móc przedyktować wszystkie numery, które zdążył zanotować podczas spotkania nad jeziorem. Może nie każdy podzielił się wówczas kontaktem do siebie, ale to i tak lepsze niż nic. Kiedy tylko skończył, mag znów odesłał telefon na jego prawowite miejsce.
-Obawiam się jednak, że poza tym nie dostarczę ci już w tym momencie żadnych innych ciekawych informacji... Nie takich, których już byś nie znał- dodał następnie, w ten subtelny sposób powoli zmierzając do końca dyskusji, lecz pozostawiając uchyloną furtkę na wypadek, gdyby Drakon chciał zmienić temat i omówić coś jeszcze... Lub może - kto wie? - zaoferować nawet jakieś działanie.

Tak więc wyglądało na to, że machina faktycznie ruszyła, kręgi na wodzie stopniowo rosły - i tak dalej. Rozłam w S.H.I.E.L.D. rozpoczął się na dobre i Loki zastanawiał się tylko jak daleko posuną się pod tym względem sprawy, nim problem zostanie rozwiązany. Wbrew pozorom nie wątpił bowiem w to, że ostatecznie agencja jakoś sobie poradzi - w ludzkim rozumieniu istniała już na tyle długo, że raczej nie padłaby od jednego ciosu - jednakże osłabienie jej również sprawiłoby mu sporą frajdę... I zarazem dałoby na pewien czas zajęcie wielu istotom, w tym bohaterom.
-Do następnego spotkania- rzucił tylko w ramach pożegnania, gdy Drakon wyraził chęć odejścia, a w trakcie jego - specyficznej, bo specyficznej, ale jednak - teleportacji milczał przez chwilę, po prostu przyglądając się temu procesowi. Obserwowanie innych rodzajów magii w każdym wydaniu niosło za sobą pewne korzyści - wszelkie informacje mogły się kiedyś przydać, w związku z czym Trickster lubił je gromadzić.
Skoro zaś to było już załatwione i zostali z Fenrisem sami... To mogli wrócić do kwestii zamieszania w zoo. Loki spojrzał na wilka z wyraźnym namysłem, lecz z jego twarzy oraz postawy nie dało się tak naprawdę wyczytać niczego więcej - czy planował jakąś karę, czy też zamierzał jednak potraktować Fenrisa łagodnie... Mimo to mag zdążył już postanowić parę rzeczy, zresztą w dużej mierze na podstawie słów smoka.
-To przykre, że syn Surtura poległ, lecz ważne, że oczywiście starałeś się go ochronić... Zapobiec temu nieszczęściu i konfliktowi między światami- skomentował na początek. Doskonale zdawał sobie sprawę z tego, że najprawdopodobniej Fenris daleki był od takich pobudek, ale w tej chwili powoływanie się na nie przyniosłoby im największe korzyści... A w najgorszym wypadku przynajmniej stanowiłoby niezłą linię obrony. Liczył na to, że wilk sam zrozumie, że tej wersji powinien się trzymać - do odwołania.
-Niestety Midgardczycy mogą tego nie zrozumieć... Dlatego rzeczywiście powinieneś póki co zejść im z oczu. Nałożę na ciebie zaklęcie, które sprawi, że ciężko im będzie skojarzyć cię z tymi... Nagraniami, ale i tak powinieneś trzymać się z daleka od tłumów. Twój nadmiar energii spożytkujemy zaś w inny sposób- zapowiedział, lecz jeszcze nie przystąpił ani do wyjaśniania swoich planów, ani do rzucania wspomnianego przez siebie czaru.

Pomysł z podpowiedzeniem Surturowi tego czy owego brzmiał całkiem nieźle - oczywiście zakładając, że w razie czego udałoby im się utrzymać w tajemnicy ich drobny udział w tym przedsięwzięciu. Może i sam Surtur byłby na swój sposób wdzięczny, a przynajmniej miałby wobec nich dług, lecz druga strona raczej nie byłaby tym już zachwycona - wliczając w to Thora i Asgard... A póki co Loki zamierzał grać na obu frontach, by móc ostatecznie opowiedzieć się za zwycięzcą - i mieć ku temu pełne prawo... Bo przecież od początku chciał dla niego dobrze, czyż nie tak? Będą na to dowody.
-Być może- skomentował więc tylko krótko tę sugestię. Pomimo pewnych wątpliwości nie odrzucał jej jeszcze całkowicie; musiał jednak rozważyć wszystkie za i przeciw oraz ewentualnie zaplanować takie przeprowadzenie tej akcji, aby wciąż byli z każdej strony kryci. Gdyby się udało, to zapewne znacząco przyspieszyliby sprawę - a lepszego czasu już nie będzie, skoro w S.H.I.E.L.D. pojawił się rozłam.
Następna poruszona przez wilka kwestia również nie należała do najprostszych, choć z innego powodu. Jako że Trickster zdecydował się dać swoim świeżo uwolnionym - gdyż tak naprawdę państwo Heli również było więzieniem, po prostu sporym i sprawiającym iluzję władzy - sojusznikom dużą swobodę i tylko od czasu do czasu sprawdzał ich poczynania, nie był teraz do końca pewien gdzie znajdowała się pani umarłych. Co prawda miał kilka pomysłów...
-Wspominała o tym, iż chce odnaleźć Jormunganda, lecz nie jestem w stanie stwierdzić, czy rzeczywiście się tego podjęła... I jakie przyniosło to skutki. Podejrzewam jednak, że gdyby potrzebowała pomocy, to znalazłaby sposób, aby się z nami skontaktować- wyjątkowo nawet nie naginał prawdy. Już sama telepatia dawała przynajmniej kilka różnych sposobów na przekazanie wiadomości, a nie była przecież jedynym talentem Heli.
-Skupmy się na tu i teraz. Nasz smoczy przyjaciel mówił o inwazji w Houston... Sądzę, że powinniśmy lepiej zorientować się w tym, co się tam obecnie dzieje. Udaj się na miejsce i zbadaj sprawę. Broń się, gdy będzie to konieczne, ale nie atakuj jako pierwszy. Nie potrzebujemy na siłę robić sobie nowych wrogów. Przede wszystkim chcemy zdobyć informacje- zarządził. Houston znajdowało się stosunkowo blisko Nowego Orleanu, dotarcie do niego wymagało przebycia niecałych sześciuset kilometrów... A Fenris potrafił poruszać się na tyle szybko, że nie powinien to być dla niego problem. Bieg posiadał z kolei tę wyższość nad teleportacją, że nie wiązał się ze zmianami energetycznymi, które dałoby się wykryć... W związku z czym Loki po prostu umieścił w głowie wilka uproszczoną mapę tego terenu - aby ten wiedział dokąd się skierować.
Zaraz potem przystąpił już do rzucania na Fenrisa zapowiedzianego wcześniej zaklęcia - wbrew pozorom dość prostego, choć tak przydatnego. Wystarczyło skupienie się, wyobrażenie sobie pożądanego efektu, odpowiednie uformowanie energii... A do tego jeszcze jeden gest - i gotowe. Fizycznie nic się nie zmieniło; magia wpływała na sposób postrzegania i na umysły innych istot, a nie na samą postać wilka.

Loki skrzyżował już ramiona na klatce piersiowej, obserwując to, jak wilk się od niego odwraca i wyraźnie szykuje do biegu - po czym przerywa te krótkie przygotowania, aby jednak ponownie się do niego zwrócić... I to z bardzo rozsądnym zapytaniem. Na szczęście Trickster zdążył zadbać o tę kwestię - nawet jeżeli uczynił to głównie dla własnych korzyści, by móc nadzorować poczynania swoich sojuszników.
-Ustanowiłem między nami telepatyczną więź. Kiedy się na mnie skupisz i w myślach się do mnie zwrócisz, powinienem to usłyszeć... O ile nie będziemy przebywali w różnych światach czy wymiarach, gdyż wówczas nie gwarantuję, że wiadomość zostanie dostarczona- niestety Loki nie był szczególnie potężnym telepatą, a raczej wypadałoby powiedzieć, że niezbyt wszechstronnym - gdyż jego zdolności działały najskuteczniej w stosunku do osób, z którymi posiadał już jakąś więź. Co prawda silna wola oraz opanowanie przekładały się na skuteczność jego telepatycznych umiejętności, ale od zawsze wolał skupiać się na innego rodzaju czarach.
Po ustaleniu tej sprawy Fenris prędko się oddalił, Trickster zaś odprowadzał go wzrokiem tak długo, jak tylko było to możliwe. Powinien zająć się kwestią Surtura i jego syna, ale prawdę mówiąc nie był jeszcze pewien jak to ugryźć... A raczej: pomysłów miał wiele, lecz musiał wybrać spośród nich ten, który najbardziej im się opłaci. Powrót Heli również byłby miły. Właściwie mógłby sam się za nią rozejrzeć... I może wyciągnąć też coś ciekawego od Thora odnośnie ostatnich działań Avengers. Tak, to brzmiało nieźle.
Najpierw jednak Trickster mógł równie dobrze teleportować się prosto do swojego midgardzkiego lokum. Tam - chroniony oraz kryty wszelkimi czarami, jakie tylko miał do swojej dyspozycji - będzie już miał czas, aby na spokojnie zastanowić się nad swoimi następnymi krokami - i ułożyć je sobie w odpowiedniej kolejności.
Z tą myślą Loki przywołał z pamięci obraz własnego salonu, aby przenieść się bezpośrednio do niego, a w ostatniej chwili odwołał również pole siłowe, dzięki któremu do tej pory utrzymywał się w powietrzu. W mieszkaniu nie będzie mu już przecież potrzebne, a wręcz przeciwnie, mogłoby wręcz coś uszkodzić.

[z/t]