Pokój Icarusa

Pokój dwuosobowy, obecnie jednak zamieszkiwany tylko przez Jaya. Ściany w beżowym kolorze, podłoga wyłożona zielonym dywanem. Część Icarusa jest wyraźnie zadbana choć nie przesadnie. Na biurku można znaleźć komputer jak również kilka płyt z różną muzyką. Stoi na nim również zdjęcie Julii. O łóżko z błękitnym prześcieradłem i poduszką oparta jest gitara. Od czasu do czasu na krześle przewieszona jest jakaś bluza.

Wbrew temu, co mogłoby się wydawać, Josh nie miał nic przeciwko właśnie takim, a nie innym reakcjom Jay'a, włącznie z tym niedawnym dźgnięciem między żebra, na które odruchowo odchylił się lekko w drugą stronę, z opóźnieniem starając się od niego uciec, nim powrócił do poprzedniej pozycji. Nie, zachowanie aniołka wyraźnie wskazywało na jego rozluźnienie, to zaś sprawiało, że blondyn był z całej tej sytuacji - i z siebie samego - bardzo zadowolony. Chciał, żeby rówieśnik wciąż czuł się przy nim swobodnie. Zmiana statusu ich relacji mogła na to wpłynąć, ale najwyraźniej do tego nie doszło... Na szczęście.
Z drugiej strony mógł przecież trochę ponarzekać, prawda? W żartach. Drocząc się. Jay również to teraz robił, odpowiadał mu pięknym za nadobne, więc tym lepiej... Choć Elixir musiał przyznać, że aniołek drażnił się z nim w o wiele słodszy sposób, naprawdę zakrawający na flirtowanie. Być może nawet umyślnie? To była ciekawa myśl. Co prawda całe jego wyobrażenie Jay'a podpowiadało mu, że nie, na pewno nie, ale ostatnio poznał przecież takie fakty z jego życia, których nigdy by się nie spodziewał, więc... Może jednak?
- Przy tobie na pewno - odparł na początek, chociaż zgoda, nie był to jego najlepszy tekst. Przewidywalny, typowy, ale trudno, pierwszy przyszedł mu do głowy i tak już musiało zostać. Poza tym słowa te mimo wszystko spełniały jakąś funkcję. Subtelnie podkreślały, że Josh nie miał zamiaru dać się wywalić na wolne łóżko... Ani nie pozwoliłby na to, aby rudzielec mu na nie uciekł. Planował spać tuż przy nim i kropka, a skrzydlaty nie musiał nawet świadomie tego wychwytywać. Ważne, by przekaz trafił do jego podświadomości... Prawdę mówiąc tak byłoby pewnie nawet lepiej.
- Ale tak sobie myślę, że mógłbyś sprawić, by spało mi się jeszcze lepiej... - dodał, równocześnie powoli pochylając głowę, dbając przy tym o to, aby aniołek wiedział, że planował coś zrobić... I może nawet domyślał się co dokładnie. Usta blondyna znalazły się najpierw nisko na policzku Jay'a, gdzie złożył pierwszy delikatny pocałunek, za którym jednak podążyły kolejne. Kilka wzdłuż linii jego szczęki, kierując się w stronę brody, a potem następne już pod nią, wysoko na szyi - wszystkie lekkie, choć powolne, stanowiące niewiele więcej niż muśnięcia warg. W trakcie tych pieszczot Josh pilnował, aby nie spłoszyć rudzielca żadnym innym działaniem, przez które Jay mógłby uznać, że przesadzał. Skupiał się tylko i wyłącznie na tych całusach.
- Mam propozycję. Jeden porządny pocałunek, pokażesz mi jak namiętny potrafisz być, a potem dam ci już na teraz spokój. Kołysanka i pójdę grzecznie spać. Co ty na to? - zaoferował przymilnym tonem, przez który przebijały się jednak wyraźne nutki figlarnego rozbawienia, których Elixir nawet nie starał się ukryć. Przemawiając nie uniósł tak naprawdę głowy, więc spoglądał na twarz aniołka pod nieco nietypowym kątem, nie mniej jednak widok miał dobry... W gruncie rzeczy pewnie trochę lepszy od niego.
Jeszcze nad jeziorem ustalili między innymi to, że zwykłe pocałunki były w porządku, w związku z czym w tym momencie uzdrowiciel mimo wszystko nie spodziewał się odmowy, nawet przy swoich dodatkowych warunkach i przy wzięciu poprawki na to, że przebywali w łóżku. Nie były to w końcu aż tak istotne różnice, prawda? Jay powinien się zgodzić... Oby, bo choć Josh oczywiście miał ochotę na pieszczoty, to przede wszystkim zżerała go ciekawość. Chciał się przekonać jak Jay rozumiał namiętność albo przynajmniej jak daleko był skłonny się posunąć na tym etapie ich relacji. Zdawał się subtelnie podkreślać, że do niewinności i nieświadomości miał daleko, więc... Wypadało tę teorię przetestować w praktyce. Można by wręcz rzec, że Elixir robił to prawie dla dobra nauki. I własnego. Głównie dla własnego.
Czekając na reakcję i odpowiedź aniołka, blondyn jeszcze raz musnął ustami jego szyję, przy okazji ciesząc się wdychanym przez siebie zapachem Jay'a. Nie mógł nic na to poradzić. Zrzucał winę na feromony. Albo po prostu na swój gust, jedno z dwojga lub oba naraz... Prawdę mówiąc przyczyny nie obchodziły go na tyle, aby miał się nad nimi głębiej zastawiać, szczególnie w takiej chwili. Ważne, że ta woń mu się podobała.

Szczerze mówiąc Josh był nastawiony całkiem optymistycznie, nie tylko ze względu na swoje jakże logiczne rozumowanie, ale i przez dotychczasowe reakcje aniołka. W końcu jak do tej pory na wszystko mu pozwalał i nawet się przy tym uśmiechał, więc najwyraźniej w jakimś stopniu mu się podobało, tak? Albo przynajmniej mu to wszystko nie przeszkadzało, a od biedy nawet z tym blondyn był skłonny pracować. Przecież od czegoś musieli zacząć, żeby potem stopniowo posunąć się dalej.
Z tego względu odpowiedź Jay'a stanowiła dla niego niemałe zaskoczenie - i od razu sprawiła, że kąciki jego ust zauważalnie opadły, a czoło lekko mu się zmarszczyło. Jego spojrzenie w dalszym ciągu nie opuszczało twarzy rudzielca, lecz teraz stało się uważniejsze, bardziej... Oceniające? Jak gdyby starał się od nowa zewaluować postawę rówieśnika i wyciągnąć z niej wnioski, równocześnie słuchając jego wyjaśnień.
Wyglądało na to, że inaczej od siebie zrozumieli warunki zawartej niedawno umowy - innego wyjaśnienia Elixir raczej nie widział. To... W porządku, blondyn nie mógł z czystym sumieniem powiedzieć, że trochę mu to nie przeszkadzało. Liczył na coś więcej. Przecież namiętne pocałunki wciąż były zwykłe! Po prostu w usta i tak dalej. Nie prosił o nic bardziej intymnego, bo wiedział, że by tego nie dostał i z tą myślą już się pogodził. Na poważniejsze pieszczoty musiał zapracować, tyle ustalili i naprawdę zamierzał się postarać. Ale to?
W normalnych okolicznościach Josh pewnie by się w tym momencie zirytował, albo raczej popadł we frustrację. Chyba nikt nie mógłby mu się dziwić, a przynajmniej nikt taki, kto kiedyś przechodził przez coś podobnego. Mimo wszystko uzdrowiciel był tylko zdrowym i pod każdym względem sprawnym nastolatkiem - a co z tego, że potrafił biokinetycznie kontrolować swoje hormony? Nieistotny detal. Choć pewnie będzie w końcu zmuszony do skorzystania z tej możliwości. Tyle że... Elixir był też z natury istotą bardzo przekorną i upartą, a Jay powiedział właśnie coś, co dostarczyło mu świeżej dawki motywacji. Że niby on nie wytrzyma do tego kiedyś? Umiał być niesamowicie cierpliwy, dzięki wielkie. Kiedy chciał. Albo gdy go do tego prowokowano.
- Nie doceniasz mnie, zapamiętam to sobie, zobaczysz - skomentował nieco ciszej, choć nie na tyle, aby rudzielec miał problemy z rozróżnieniem wypowiadanych przez niego słów. W końcu chciał, aby je dobrze zrozumiał. I oczywiście poczuł się nimi odpowiednio pouczony. W związku z tym Josh pozwolił również, aby przez jego głos przebiła się delikatna nutka teatralnej urazy. W pewnym sensie czuł ją naprawdę, ale wolał, aby Jay odebrał ją w złagodzonej wersji. Mimo wszystko nie zamierzał przecież robić mu żadnych wyrzutów, więc lepiej było, aby wziął ten tekst za żart... A blondyn i tak dzięki temu odreagował.
Skoro zaś już o reakcjach mowa... To chyba sprawy znowu wylądowały w rękach Elixira, nawet jeżeli przed chwilą wyraźnie stwierdził, że chciał, aby tym razem to aniołek go pocałował, a nie po prostu na pocałunek pozwolił. Szkoda. Będą musieli jeszcze trochę nad tym popracować, ale póki co - darowanemu koniowi nie spoglądało się w zęby, jak twierdziło stare przysłowie czy tam powiedzenie. A Jay wcale nie prezentował się mniej zachęcająco tylko dlatego, że Josh się odrobinę zawiódł.
Z tego właśnie względu blondyn nie potrzebował żadnej zachęty, aby wyprostować i unieść głowę, a następnie dla wygody przesunąć się trochę wyżej, przy okazji - wyjątkowo nieumyślnie - ocierając się o klatkę piersiową rudzielca. Jedna z jego dłoni również zmieniła położenie, jej palce wplotły się we włosy Jay'a, powoli zgarniając je do tyłu, a następnie się na nich zaciskając... Wyczuwalnie, ale nie boleśnie mocno. Dzięki biokinezie Elixir potrafił dokładnie określić kiedy powinien przestać. Chciał tylko lekko za nie pociągnąć.
W końcu także i ich usta się ze sobą wzajemnie zetknęły, a w tym samym momencie blondyn opuścił powieki, decydując się póki co polegać na swoich pozostałych zmysłach - w tym na tych, które gwarantowała mu jego mutacja. To te ostatnie dawały mu w tej sytuacji najwięcej i podczas gdy stopniowo przyspieszał początkowo delikatny i powolny pocałunek, to dzięki nim odbierał nie tylko swoje, ale i Jay'a reakcje, aż do poziomu tych chemicznych, zachodzących głęboko w ich ciałach. Uczucia czy nie, pieszczoty były po prostu przyjemne, a świadomość, że w jakikolwiek pozytywny - pobudzający - sposób działał na skrzydlatego, sprawiała Joshowi niebywałą satysfakcję.

Sprawiając komuś przyjemność Josh tak naprawdę rozkwitał - nie tylko dlatego, że czuł reakcje drugiej osoby, więc dokładały się one do jego własnych, ale i po prostu przez to, że bardzo głęboko siedziała w nim potrzeba zadowalania innych, aby w ten sposób podbudowywać własną samoocenę oraz ego. Do tego ostatniego chłopak z pewnością by się nie przyznał, bo sam ledwo zdawał sobie z tego sprawę i taka myśl przychodziła do niego jedynie w rzadkich momentach samoświadomości, a na co dzień w ogóle jej do siebie nie dopuszczał... Ale grunt, że działało to w praktyce, napędzając jego poczynania i nakazując mu dokładać do nich wszelkich starań.
Może i więc pocałunek sam w sobie nie był dla Elixira niczym wyjątkowym - bo przecież nie takie rzeczy zdarzało mu się już robić z różnymi osobami - lecz nastolatek i tak czerpał z niego niezwykłą satysfakcję, której wcale nie starał się ukryć, ani nawet ograniczyć. Przeciwnie, aż zamruczał z zadowoleniem, niezbyt głośno, ale też i w żadnym razie nie cicho, wyraźnie informując Jay'a o swojej aprobacie... Nie tylko dla jego działań, choć je również doceniał, ale i właśnie dla reakcji aniołka. Wiedział, że rudzielec zaczynał się wczuwać. Nie pozostawał na niego obojętny. Jego ciało wchodziło w stan gotowości, powoli się nakręcało, a to wszystko następowało dzięki Joshowi... Jak miło. Naprawdę, czy mógł istnieć jakiś lepszy komplement? Uzdrowiciel sądził, że nie.
Poza tym... Podobało mu się po prostu zachowanie Jay'a. Takie... Prawie uległe? Nie całkiem, nie do końca, bo mimo wszystko blondyn doskonale rozumiał, że skrzydlaty cały czas się pilnował - a przez to przy okazji także Elixira - ale i tak pozwalał na całkiem sporo. Układał głowę tak, jak życzył sobie tego Josh, dawał mu kontrolować pocałunek, lecz równocześnie nie pozostawał kompletnie bierny, sam objął go w pasie, angażował się w jakimś stopniu w pieszczoty. Wszystko to razem stanowiło idealne połączenie, przynajmniej dla kogoś takiego jak Josh, który preferował kierować ogólnym biegiem wydarzeń, ale niekoniecznie decydować dosłownie o wszystkim. Niespodzianki były ciekawe, a rządzenie się potrafiło się w końcu zrobić monotonne.
Prawdę mówiąc przez takie pobłażliwe traktowanie blondyn z każdą chwilą czuł się tylko coraz bardziej i bardziej zachęcony, lecz gdzieś tam w głębi ducha plątała mu się jeszcze świadomość tego, iż obiecał aniołkowi jeden pocałunek, a potem spokój. Nie był tym zachwycony, jasne, ale potrafił dotrzymywać słowa... Szczególnie wtedy, gdy oznaczało to, że być może w przyszłości dostanie coś więcej za dobre sprawowanie. Więc zgoda, może nie działał kompletnie altruistycznie, ale kto mógł go za to winić? Miał wrażenie, że w ogólnym rozrachunku i tak wychodził na moralny plus.
To właśnie dlatego Josh powstrzymał się jakoś przed spróbowaniem czegoś więcej - i także z tego względu wreszcie zacisnął palce nieco mocniej, lecz wciąż ostrożnie, na włosach rudzielca. Równocześnie z tym ostatnim przygryzł też delikatnie jego dolną wargę, za którą następnie z wyczuciem pociągnął, powoli cofając głowę. Tuż po jej puszczeniu rozchylił do połowy powieki i zerknął z góry na Jay'a, nim posłał mu lekki uśmiech, polegający właściwie na uniesieniu tylko jednego z kącików ust Elixira. Jego spojrzenie zdawało się wyrażać pochwałę, ale nie był na tyle głupi, aby wymówić ją na głos. Wzrok to jedno, taka aprobata mogła nawet stanowić komplement, ale wypowiedzenie jej całkowicie zepsułoby efekt. W końcu rudzielec nie był psem, żeby chwalić go za dobre sprawowanie. Nawet jeżeli uzdrowiciel nie miałby nic przeciwko założeniu mu obroży. Mm, to interesująca wizja... Do zapamiętania na później.
- Dobrze tak wyglądasz - skomentował zaś póki co najzupełniej szczerze, w tym samym momencie wymownie zerkając na usta aniołka, nim ponownie przeniósł spojrzenie ku jego oczom. Jego palce bez pospiechu rozluźniły swój uchwyt na miękkich, rudych kosmykach, aż wreszcie Josh przeczesał je raz i drugi, by na koniec przenieść dłoń na klatkę piersiową Jay'a. Nie mógł się powstrzymać przed takimi drobnymi zaczepkami - i nawet nie chciał. Bez nich po prostu nie byłby sobą, a ptaszyna zdawała się na ogół pozytywnie na nie reagować. No, pozytywnie albo wcale, bo i tak się zdarzało.
Trwając w swoim postanowieniu o byciu grzecznym - żeby się czasem zaraz nie rozmyślić - Elixir osunął się niżej i w ogóle zmienił nieco swoją pozycję, układając się teraz wygodniej na aniołku. Nie zszedł z niego całkowicie, głowę i jedną rękę w dalszym ciągu opierał na jego klatce piersiowej, a do tego zahaczył o jego nogę swoją własną, lecz poza tym trzymał się już teraz częściowo u jego boku. Co z tego, że przez poduszki za plecami Jay'a wciąż leżał dość wysoko? Nie przeszkadzało mu to, a zasypiać miał przecież i tak w sposób nienaturalny, czyli o wiele szybszy, więc nie narzekał.
- Ostrzegam, że zostaniesz tak na jakiś czas uziemiony, więc radzę znaleźć wygodną pozycję - zastrzegł pogodnym tonem, samemu również jeszcze trochę się moszcząc, a przez to raz po raz ocierając się o ciało rudzielca. W końcu zsunął nawet dłoń na jego skrzydło po przeciwnej do siebie stronie i znów wplótł palce w jego piórka, lecz na tym poprzestał, nie maltretując ich już bardziej. Pomimo zmęczenia był teraz zadowolony. Nie myślał nawet o swoich plamkach... Nastrój wyraźnie mu się poprawił.

Na pytanie rudzielca Josh obrócił lekko głowę, aby zerknąć na jego twarz i od razu posłał mu rozbrajający uśmiech, zdający się żartobliwie mówić brawo, zrozumiałeś. W tym czasie Jay zdążył już zacząć osuwać się niżej i układać wygodniej, w związku z czym uzdrowiciel odpuścił sobie słowną odpowiedź i jedynie zamruczał potakująco, jak gdyby wyraz jego twarzy sam wszystkiego nie wyjaśniał. W związku z całym tym przemieszczaniem się aniołka on również musiał trochę poprawić swoją własną pozycję, ale w minimalnym stopniu... I już po chwili był gotowy do spania.
Wreszcie usatysfakcjonowany osiągniętym ułożeniem ciała, Elixir powoli nabrał powietrza w płuca, po czym westchnął głęboko, z wyraźnym zadowoleniem, równocześnie przymykając oczy. Zamierzał właśnie rozchylić usta, aby poprosić o obiecaną kołysankę, gdy Jay z własnej inicjatywy zaczął nucić coś spokojnego i kojącego, nie do końca znajomego, ale i nie do końca obcego... Ale tyle melodii było do siebie przecież podobnych, że Josh wcale by się nie zdziwił, gdyby jego skojarzenia okazały się błędne.
Grunt, że piosenka działała, szczególnie - a może głównie? - w połączeniu ze zdolnościami aniołka. Na moment Josh wtulił się w niego nieco mocniej, a nawet potarł policzkiem jego klatkę piersiową, lecz zaraz później zaczął już powoli odpływać, nie pozwalając swojej biokinezie z tym walczyć. Przeciwnie, zaciągnął ją do pomocy, przygotowując swoje ciało do fazy odpoczynku. Och, jak bardzo tego po ostatnich godzinach potrzebowało...
Nie śnił. Choć może wypadałoby raczej powiedzieć, że nie pamiętał o czym śnił, nawet jeżeli przez chwilę tuż po przebudzeniu - gdy przebywał jeszcze na krawędzi przytomności, w tym przytłumionym, nieokreślonym pomiędzy - przez głowę przemykało mu jeszcze parę niewyraźnych obrazów... A tak naprawdę bardziej odczuć. Nie potrafiłby ich nazwać, ale wydawały mu się... Ciepłe. Pozytywne. Przypominały mu stan lekkości, w jakim nie znajdował się od dawna, odkąd zaczęły się wszystkie jego problemy... I były niczym przesypujący się przez palce piasek, nieuchwytne, zwiewne. Parę sekund - i zniknęły, a on nie potrafił ich zatrzymać.
Mimo to spał wręcz zaskakująco dobrze. Nie wiedział jak długo wypoczywał, ale oceniał, że przynajmniej przez kilka godzin... A kiedy w końcu zmusił się, aby rozchylić nieco jedną powiekę i zerknąć w stronę okna, szybko przekonał się, że miał rację, gdyż na zewnątrz było już ciemno. Późny wieczór albo noc... Co potwierdzał zresztą jego zegar biologiczny. W porządku, to mu odpowiadało. Ten dzień i tak spisał już na straty i nie zamierzał wykorzystywać go do niczego innego, jak tylko do regenerowania sił.
Oko nastolatka znów się zamknęło, a następnie jego usta opuściło ciche, lekko drżące westchnienie. Biokineza sprawiała, że nie mogło mu być tak po prostu zimno, a przynajmniej nie bez zaistnienia skrajnych warunków pogodowych, ale musiał przyznać, że trochę dziwnie mu się spało bez okrycia... Za to z drugim ciałem obok - wręcz doskonale. Mógłby się do tego przyzwyczaić. Ciekawe ile czasu zajęłoby Jay'owi zaakceptowanie, że regularnie sypiał w jego łóżku... No nic, w końcu na pewno pogodziłby się z tym faktem.
Póki co jednak Josh nie zamierzał go tym pomysłem drażnić. Zamiast tego przeciągnął się powoli, przy okazji ocierając się o bok rudzielca niczym zadowolony z życia kocur, po czym skorzystał z tego, że trochę się przy tym przesunął - i od razu zabrał się za mizianie nosem jego szyi. Uznał, że była to wystarczająco niewinna pieszczota, aby aniołek bez problemu ją zaakceptował. Wszystkie działania blondyna wyrażały jeszcze jego senność, bo nawet nie próbował przyspieszyć procesu rozbudzania się biokinezą. Po co? Tak mu było dobrze. A do tego Jay tak ładnie pachniał... Feromony to potężna broń, zawsze tak twierdził.
Palce jednej z dłoni Elixira wyplątały się z piórek, które do tej pory bardzo luźno i delikatnie trzymały, po czym przeniosły się na klatkę piersiową Jay'a, opierając się na niej mniej więcej na wysokości jego serca. Tak czy siak czuł jego bicie, ale w ten sposób było chyba... Normalniej. A czasami lubił udawać normalność, nawet jeżeli nie miał już szans do niej powrócić - i szczerze mówiąc by tego nie chciał, nie na stałe.

Podczas gdy Josh powoli się rozbudzał, docierało do niego coraz więcej szczegółów z zewnątrz... A raczej większość z nich odbierał już wcześniej, tylko jego wciąż zaspany umysł nie potrafił ich od razu właściwie zinterpretować. Teraz, miziając tak szyję rudzielca i świadomie skupiając się na biciu jego serca, zorientował się, że pracowało zbyt szybko... A pozostałe oferowane przez organizm aniołka wskazówki prędko wykluczyły podniecenie, na które Elixir mógłby w innym wypadku po cichu liczyć.
Jay z pozoru wcale nie wyglądał na zdenerwowanego - ale z drugiej strony rzadko kiedy sprawiał takie wrażenie, nawet wtedy, gdy blondyn wyraźnie czuł, że chłopak się stresował. Jego puls stopniowo się uspokajał, oddech również wracał do normy... To samo można było powiedzieć o hormonach i aktywności mózgowej, szczególnie pobudzonego ciała migdałowatego, przynajmniej zakładając aniołkową normę, tak czy siak mijającą się trochę z poprawnymi wynikami. Więc najwyraźniej nie stało się nic pilnego czy poważnego, co wywołałoby dłuższą i intensywniejszą reakcję... W porządku, to już coś. Co innego wykrywał...? Bo oczywiście nie mógł kontynuować swojego pomysłu z udawaniem normalności i po prostu o to zapytać.
- Wiem - odparł na początek bez choćby cienia skruchy w kwestii łaskotania. Przeciwnie, brzmiał wręcz na zadowolonego z siebie, dumnego ze swojego zachowania... I po części tak właśnie było, choć szczerze powiedziawszy trochę przesadzał, licząc na poprawienie Jay'owi nastroju. Skoro już praktycznie bez pytania wpakował mu się do łóżka i przez ostatnich parę godzin używał go jako poduszki, to chyba był mu coś za to winny. Wbrew pozorom rozumiał takie zależności. Tylko czasami naprawdę nie zwracał na nie uwagi. Albo umyślnie je ignorował...
Pomimo tej reakcji, Josh chwilowo odpuścił sobie dalsze pieszczoty i obrócił lekko głowę, aby po prostu oprzeć ją na ramieniu Jay'a i obserwować jego poczynania. Nie odzywał się, pozwalając mu sprawdzić godzinę i samemu również zerkając z zainteresowaniem na ekran telefonu. Prawie północ... Pewnie powinien wrócić do siebie. David najprawdopodobniej już spał, więc przynajmniej o nic by go nie pytał - aż do rana, kiedy w końcu by go dopadł. Może to jednak nie był najlepszy pomysł. Zresztą, trwała już cisza nocna, a w jej trakcie uczniowie nie mogli chodzić po korytarzach, tak? Musiał trzymać się zasad. Wszyscy ciągle mu to powtarzali, więc ten jeden raz mógł im przyznać rację.
Uzdrowiciel zdążył już ponownie przymknąć oczy, rozważając powrót do krainy snów, gdy aniołek znów się odezwał. Co prawda nie sprawiło to, że Elixir rozchylił powieki, lecz pomogło mu podjąć decyzję o odłożeniu zaśnięcia na później. Skoro Jay pytał o coś takiego, to najwyraźniej on sam był wyspany - i być może czegoś oczekiwał. A Josh miał spore doświadczenie z sytuacjami, gdy ktoś czegoś od niego chciał. Na tym się znał.
- Nawet tak. Tak myślę. Zregenerowałem siły, ale później pewnie się jeszcze na trochę zdrzemnę - potwierdził. Nie kłamał, bo czuł, że jego organizm uzupełnił zasoby energii i tak naprawdę nie potrzebował już dłużej spać... Mógłby, ale nie musiał. W nocy na ogół nie miał po prostu niczego lepszego do roboty. Mimo wszystko - wbrew temu, co pewnie niektórzy o nim myśleli - nie łamał przepisów na prawo i lewo, dlatego wolał nie opuszczać pokoju podczas ciszy nocnej, jeżeli nie posiadał w tym jakiegoś głębszego celu. To oznaczało, że musiał działać na tyle cicho, by nie zbudzić Davida - a do tego w ciemnościach, choć to ostatnie mu akurat nie przeszkadzało, bo potrafił przebudować swoje oczy na kształt kocich, a wtedy nie wymagał dużej ilości światła, aby widzieć. Tak czy siak nie zostawiało mu to wiele interesujących czy przyjemnych zajęć do wyboru.
Teraz sprawy prezentowały się jednak inaczej, bo w końcu Jay również nie spał. Josh nie musiał na niego uważać. Jasne, tak czy siak nie mogli za bardzo hałasować, bo przeszkadzaliby sąsiadom po obu stronach, a w dodatku mógłby się też nimi w końcu zainteresować jeden z nauczycieli, ale... Ale byli przynajmniej w stanie rozmawiać, a to już lepsze od bezsenności w ciszy, ciemnościach i samotności, na którą Elixir narzekał szczególnie w okresie tuż po przebudzeniu się jego mutacji i przybyciu do Instytutu.
- Chyba że masz coś lepszego do zaoferowania. Nie odmówię odrobinie rozrywki w środku nocy - dodał więc do swojej poprzedniej wypowiedzi, równocześnie uśmiechając się z rozleniwieniem. Wyjątkowo nawet nie zamierzał uciekać się do dwuznaczności, ale sam zauważył ją od razu po tym, jak opuściła jego usta... A przecież się jej nie wstydził. Najwidoczniej jego umysł automatycznie sięgał po niegrzeczne teksty, już tego z nim nawet nie konsultując. Powinien się był spodziewać, że kiedyś wreszcie do tego dojdzie.
Kąciki ust nastolatka zadrgały lekko, sugerując, że walczył z poszerzającym się uśmiechem - co najmniej - lecz ostatecznie jakoś nad nimi zapanował. Z drugiej strony powinno to dobitnie sugerować, że w gruncie rzeczy nie planował niczego złego, tylko po prostu sobie żartował... Nawet jeżeli jego palce zaczęły właśnie kreślić przypadkowe kształty na klatce piersiowej aniołka, głównie kółka, półkola i tym podobne zawijasy.

Brwi Josha uniosły się wyraźnie, gdy Jay wspomniał o spełnianiu jego prośby z wcześniej. Dosłownie sekundę zajęło mu zorientowanie się o co dokładnie chodziło, a kiedy już to do niego dotarło... To przez krótką chwilę nawet nie był pewien jak powinien zareagować. To znaczy, owszem, na logikę wiedział, że aniołek zdecydowanie nie sugerowałby niczego niegrzecznego i najpewniej tylko się z nim drażnił, ot, reagował żartem na jego własną zaczepkę, ale z drugiej strony... Z drugiej strony Elixir właśnie w subtelny - i, zgoda, niepoważny - sposób zaoferował mu coś więcej, na co rudzielec odpowiedział propozycją pocałunku. Och, prosił się o zmolestowanie, naprawdę. Chyba nie zdawał sobie sprawy z tego, jak bardzo.
Blondyn już zamierzał się odezwać - by oczywiście zaakceptować ten pomysł, bo przecież nie byłby sobą, gdyby z własnej i nieprzymuszonej woli zrezygnował z realizowania takiej wizji - kiedy Jay ponownie zabrał głos... I to natychmiast go uciszyło, a wręcz wprawiło w zamyślenie. W lepszym oświetleniu aniołek zapewne byłby w stanie na podstawie wyrazu twarzy Josha ocenić to, jak w jego głowie obracały się trybiki, ale ciężko powiedzieć czy potrafił to zrobić w bladym blasku padającym przez szybę. Co prawda do tej oczy pewnie przyzwyczaiły mu się już do ciemności, a przynajmniej tak Elixir zakładał po własnych... Ale nie, nie to było teraz najważniejsze.
Pytanie brzmiało: mizianie czy może jednak zdobywanie wiedzy? W normalnych okolicznościach odpowiedź blondyna mogłaby się wydawać oczywista, tyle że istniały pewne dziedziny, które faktycznie go interesowały i w ich przypadku akurat rzeczywiście chciał się uczyć, szczególnie na własną rękę, dosłownie i w przenośni. W końcu sam niedawno poprosił Jay'a o taką możliwość i to wbrew pozorom nie dlatego, że chciał go bezkarnie zmacać... No dobrze, nie tylko dlatego. W każdym razie, grunt, że decyzja nie należała do najłatwiejszych i uzdrowiciel aż przygryzł na moment dolną wargę, rozważając plusy i minusy obu opcji... Albo raczej zastanawiając się w którym scenariuszu dobrych stron było więcej, bo złych nie widział.
- Jedno i drugie? - odparł wreszcie, lecz szczerze mówiąc zabrzmiało to bardziej na pytanie niż na ostateczny wybór. Nastolatek nie sądził, aby Jay miał coś przeciwko takiemu rozwojowi wydarzeń, ale na wszelki wypadek wolał się upewnić. Przy oporach rudzielca pocałunek i tak potrwa pewnie tylko chwilę, a potem będą się już mogli zająć nietypowym wydaniem zabawy w doktora, więc naprawdę nie musieli się przejmować dzieleniem czasu... A Josh naprawdę chciał się dowiedzieć cóż takiego wyczuwał w organizmie aniołka, czego nie wykrywał w nim wcześniej. Był pewien, że się nie mylił, że zdecydowanie zaszła jakaś zmiana, tylko nie potrafił jej jeszcze dokładniej określić, a to nie dawało mu spokoju - raz po raz do niego powracało i go męczyło.
Przez cały ten czas, nawet pogrążając się w głębokim namyśle, Elixir ani na moment nie przestawał delikatnie miziać klatki piersiowej rudzielca, ale też nie przekształcał tej pieszczoty w nic więcej... W nic poważniejszego. Cieszył się po prostu tym, że Jay w ogóle ją akceptował. Wbrew pozorom potrafił być słodki i subtelny - tylko zwykle nie widział ku temu powodów, a sam nie czuł takiej potrzeby. Przy skrzydlatym sprawy wyglądały inaczej. Wiedział, że musiał się starać i uważać na swoje działania. Planować. Zdobywać teren po kawałku. Naprawdę, gdy tak się nad tym zastanawiał, to prawie przypominało mu to grę - a w czym, jak w czym, ale w nich był akurat świetny.
Jak przez mgłę do chłopaka docierało też to, że powinien zainteresować się czymś jeszcze. Miał wrażenie, że umykało mu coś istotnego, ale za nic nie mógł sobie przypomnieć o co mogło chodzić. Chyba wszystko już sobie wyjaśnili? Jay wiedział o jego plamach, tak naprawdę jako jedyny, usłyszał również mniej więcej co stało się na wyspie... Choć, zgoda, otrzymał dość okrojoną relację z tamtych wydarzeń... I nawet dopowiedzieli sobie to i owo odnośnie zasad panujących w ich związku. Co pozostawało?
Czoło blondyna lekko się zmarszczyło, ale tak naprawdę nie przychodziło mu do głowy nic innego. To było coś z ich niedawnej dyskusji, a przynajmniej tak mu się wydawało... No nic, ta kwestia pewnie w końcu sama do niego wróci, gdy przestanie jej tak intensywnie szukać w pamięci. Zwykle tak się to kończyło, prawda? Czyli musiał tylko trochę poczekać. A w międzyczasie mógł się zająć czymś o wiele przyjemniejszym. Albo raczej kimś. Dokładniej swoją ptaszyną. Przecież miał pocałunek do odebrania.
Z tą myślą Josh w końcu uniósł się odrobinę, mimo wszystko niechętnie, bo w dotychczasowej pozycji spoczywało mu się naprawdę miło i wygodnie. Od razu pożałował częściowej utraty ciepła, jakie biło od ciała Jay'a, ale na szczęście nie zamierzał wstawać, tylko w dalszym ciągu trzymać się tuż przy nim... Po prostu w innym ułożeniu. Przede wszystkim przesunął się bardziej nad niego, jedną dłoń dla równowagi pozostawiając na materacu, drugą zaś wciąż na jego klatce piersiowej i teraz pełniej się na niej opierając. Jego spojrzenie przeniosło się ku oczom rudzielca i zaraz potem uśmiechnął się do niego czarująco.
- Działaj. Chyba że, w myśl przejmowania inicjatywy, chcesz się też znaleźć na górze. W takim wypadku nie mam nic przeciwko i pozwalam ci nas obrócić - och, doskonale wiedział, że aniołek najprawdopodobniej tego nie zrobi, więc po prostu się z nim droczył. Liczył na to, że może nawet wywoła na jego policzkach rumieńce albo uzyska jakąś inną słodką reakcję... Lub, alternatywnie, po prostu Jay'a rozbawi. To także byłoby miłe. Może nawet fajniejsze. Lubił, gdy osoby wokół niego - przynajmniej te dla niego ważne - miały dobre humory. Zwłaszcza wtedy, kiedy mu je zawdzięczały.

Obejmujące go ramię jeszcze nie stanowiło dla Josha żadnego zaskoczenia. Przeciwnie, po prostu bardzo mu pasowało, ale nie zapaliło w jego głowie czerwonych lampek... Gdyż to nastąpiło dopiero w momencie, gdy Jay zaczął wyraźnie odchylać ich obu na bok. W porządku, tego się nie spodziewał. Sam to zaoferował, jasne, ale nie sądził, że aniołek na poważnie skorzysta z jego sugestii... No proszę, jaki był ostatnio pełen niespodzianek. Jeszcze trochę i zdobędzie tym jego serce.
Nie chcąc jednak w zbyt oczywisty sposób okazać po sobie tego, że rudzielec tak skutecznie go podszedł, Elixir nie tylko pozwolił mu sobą pokierować, ale i sam dołożył się do tego ruchu, przez co pociągnął za sobą Jay'a do końca - aż ten znalazł się ponad nim. Wówczas luźno oplótł ramionami jego szyję, rzecz jasna w tym czasie nieprzerwanie odwzajemniając zainicjowany przez aniołka pocałunek, lecz nawet nie próbując przejąć nad nim kontroli. W pewnym sensie robił to z ciekawości. Zastanawiało go jak daleko rudzielec się posunie, nim zacznie się wycofywać.
Poza tym natomiast Josh musiał przyznać - przed samym sobą, bo na głos nie powiedziałby tego nigdy - że samo wrażenie było... Nietypowe. Przede wszystkim nowe i to właśnie na to zrzucał całą resztę, bo w końcu do tej pory nie miał jeszcze okazji bawić się z żadnym innym chłopakiem. Nie oznaczało to, że czuł się źle. Przeciwnie. Musiał się tylko przyzwyczaić do ciężaru i kształtu męskiego ciała na swoim... I może zrezygnować z paru odruchów. Póki co bardzo skutecznie z nimi walczył. I nawet nie popadał w żadne nowe, choć - co przyjemnie go zaskoczyło - miał na to ochotę. Mmm, ale Jay pewnie nie ucieszyłby się z objęcia go nogami w pasie, ani z niczego podobnego... Więc lepiej było jeszcze się z takimi zagraniami wstrzymać, jak intrygujące by się nie wydawały.
Dzielnie trwając w tym postanowieniu, blondyn skupił się więc na tym, co mógł zrobić rękami. Początkowo jego paznokcie powoli przejechały po karku aniołka, nie zadrapując go, lecz raczej delikatnie łaskocząc. Wówczas jego dłonie zaczęły się bez pospiechu rozdzielać. Jedna powędrowała wyżej, aby mógł luźno wpleść palce w rude kosmyki, druga zaś w tym czasie skierowała się niżej, wzdłuż kręgosłupa, lecz tylko kawałek. Pamiętał o tym, że miał nie ruszać miejsca między skrzydłami, choć bardzo go to kusiło. W tej chwili powstrzymywał się też jeszcze przed aktywnym używaniem biokinezy - czyli do czegoś więcej, niż tylko odbierania sygnałów i sugerowania się nimi dla uzyskania lepszych efektów. Nie był pewien jak Jay by na to zareagował, więc wolał go nie zirytować...
Och, a miał w głowie tyle wspaniałych pomysłów! Pilnowanie się było takie nudne i męczące. Gdyby mógł, to przede wszystkim zacząłby od rozłożenia skrzydeł rudzielca. Wyobrażał sobie jak pięknie by z tej perspektywy wyglądały... Choć z drugiej strony po lewej mieli trochę mało miejsca, gdyż ograniczała ich ściana, więc może to jednak dobrze, że musiał z tego zrezygnować. Ale tej wizji i tak nikt mu już nie odbierze. No, chyba że jakiś telepata, technicznie rzecz biorąc istniała taka opcja, ale niby czemu miałoby do tego dojść?
Nic przyjemnego nie mogło jednak trwać zbyt długo i wreszcie nadszedł czas na to, aby pocałunek dobiegł końca... Choć Josh przeciągał go jak tylko mógł. Jego powieki zatrzepotały, nim rozchyliły się na dobre, a następnie jego spojrzenie skupiło się na twarzy aniołka. Wiedział, że sam oczy miał pociemniałe - co w tych warunkach skrzydlaty niekoniecznie będzie w ogóle w stanie dostrzec - choć zadbał o to, aby zapanować nad większością pozostałych... Naturalnych reakcji swojego ciała. Biokineza to cudowna sprawa.
- Zastanawiam się co jeszcze ukrywasz - skomentował cicho, a równocześnie na jego usta wstąpił już lekki uśmiech, wypadający gdzieś na granicy figlarnego i zaczepnego, drażniącego się. Jego dłonie pozostawały na swoich dotychczasowych miejscach i wyraźnie nie spieszyło mu się do zmiany pozycji, lecz na pewno nie zaprotestowałby, gdyby Jay zdecydował się znowu ich jakoś obrócić... Lub w jakiś inny sposób nim pokierować. Wbrew pozorom potrafił być bardzo ugodowym stworzeniem. Czasami. Szczególnie wtedy, kiedy tak czy siak było mu dobrze i miło - jak na przykład teraz.

Brwi Josha najpierw lekko się uniosły, lecz w następnej chwili już opadły i jego czoło wyraźnie się zmarszczyło, gdy Jay zaczął opowiadać mu o swoich planach na przyszłość. To było... Dziwne. To znaczy, jasne, blondyna pewnie też kusiłaby rola muzycznej gwiazdki, gdyby posiadał w tym kierunku jakieś predyspozycje, bo kto normalny nie chciałby być sławny, bogaty i uwielbiany przez rzesze fanów, ale mimo to... Opuszczenie Instytutu - albo raczej już samo odmówienie dołączenia do X-Men, kiedy padłaby taka oferta - jakoś mu nie leżało. Niemalże nie mógł tego zrozumieć. Logicznie potrafił, ale... Nie emocjonalnie?
Nie mógł powiedzieć, że było to jego marzeniem, bo jeszcze z rok temu w ogóle o takich sprawach nie myślał. Tyle że odkąd objawiły się jego moce i przybył do szkoły... Chyba po prostu nie widział dla siebie żadnej innej przyszłości. Powodów ku temu posiadał mnóstwo, a przynajmniej do połowy z nich za nic by się nie przyznał - z jednej strony chciał spełnić się przez oferowanie swoich możliwości drużynie, swoim, jak zawsze podświadomie szukając własnej wartości w działaniu dla innych, z drugiej zaś... Czuł, że ze swoim odmiennym wyglądem i tak nie będzie miał większych szans na opuszczenie Instytutu. Wcześnie zaczął edukować się z zakresu działań X-Men i innych bohaterów, dokładniej je śledzić, aby kiedyś, może za parę lat, gładko przejść do aktywnej służby. I... Ta wizja mu się podobała. Wciąż.
Z drugiej strony... Jay bardzo się od niego różnił i Josh doskonale zdawał sobie z tego sprawę. Pod wieloma względami byli praktycznie jak dzień i noc - nawet jeżeli tego porównania wolał używać w stosunku do pewnej innej osoby i teraz poczuł się nieco dziwnie, że tak łatwo i prędko przyszło mu na myśl. Tak czy siak, najważniejsze wydawało mu się to, że choć rzeczywiście nie rozumiał do końca punktu widzenia aniołka, to chyba go po prostu akceptował. Z tym ostatnim i tak zwykle nie miał problemów.
W związku z tym więc Elixir odpuścił sobie póki co komentowanie tej kwestii i skoncentrował się na pieszczotach... Przynajmniej aż do chwili, gdy rudzielec wspomniał o ich pocałunku nad jeziorem. Na te słowa uzdrowiciel nie mógł powstrzymać cichego parsknięcia śmiechem, po którym od razu pokręcił z rozbawieniem głową, nim przymilnie musnął nosem policzek Jay'a. Jak gdyby potrzebował zachęty pod postacią hipnozy, żeby pocałować kogoś atrakcyjnego i dającego pozytywne sygnały... Naprawdę, aniołek mówił prawie tak, jak gdyby zupełnie go nie znał.
- Czyli chciałeś, żebym to wtedy zrobił? Taki wprowadzałeś nastrój? Podświadomie? - zagadnął z zadowoleniem, bo co prawda spodziewał się zaprzeczenia, lecz w gruncie rzeczy i tak starał się jedynie trochę podroczyć się z rudzielcem. Lubił zapędzać go - oraz, zgoda, inne osoby również, taką miał naturę - w kozi róg, a nauczył się już, że wbrew pozorom nie było to wcale takie proste. Oczekiwał po nim większej wstydliwości, a tu proszę, Jay najczęściej spokojnie zbijał jego zaczepki szczerymi odpowiedziami i logicznymi argumentami. Na swój sposób nawet to Josha bawiło... Na pewno na tyle, aby kontynuował tę zabawę. Skrzydlatemu chyba zbytnio nie przeszkadzała, więc sumienie miał czyste. Względnie. Przynajmniej pod tym kątem.
Usatysfakcjonowany pytaniami, które udało mu się zadać w tej rundzie, Josh ponownie skupił się na pieszczotach. Szczerze mówiąc z każdą chwilą coraz bardziej się rozbudzał, nawet jeżeli w dalszym ciągu wyraźnie garnął do ciepła, jakie oferowało mu ciało aniołka. Owszem, w żadnym razie nie musiał tego robić, bo jego mutacja tak czy siak zadbałaby o jego komfort, ale... W ten sposób było mu przyjemniej i normalniej, dlatego tak wolał. Jego usta prędko powróciły na szczękę rudzielca, zaś palce zsunęły się z okolic jego szyi niżej, ponownie wędrując po jego klatce piersiowej, znów bez konkretnego celu czy wzorca. Jedną nogę blondyn ugiął w kolanie i częściowo wsunął ją na udo Jay'a, szukając wygodnej pozycji.

Dokładnie tak, jak Josh się tego spodziewał, Jay prędko zaprzeczył jego sugestiom - i, zgoda, blondyn tak naprawdę nie sądził, aby jego rówieśnik bezpośrednio kłamał czy nawet starał się coś zachować dla siebie, w związku z czym nie naciskał i nie męczył go tą kwestią dalej. Ważne, że mieli okazję trochę się ze sobą poprzekomarzać. Albo raczej on mógł podrażnić aniołka... Który, również zgodnie z oczekiwaniami Elixira, zbył jego zaczepki logicznymi, rozsądnymi odpowiedziami. Bardzo poważnymi, to oczywiste. Przemyślanymi... Jak gdyby Josh wcale sobie nie żartował, tylko na serio mu coś wytykał. To chyba właśnie to tak go w tym wszystkim bawiło.
Z drugiej strony uzdrowiciel ledwo powstrzymał odruch przytaknięcia, że owszem, Jay powinien bardziej uważać na swoje zachowanie. Niby byli teraz parą, więc posiadał pełne prawo się o to martwić, ale... Taki komentarz jakoś nie wydawał mu się właściwy. Może dlatego, że i tak nie spodziewał się po rudzielcu świadomego flirtowania z innymi, a za przypadkowe nie mógł go tak naprawdę winić? A może przez to, że sam doskonale zdawał sobie sprawę z tego, że osobiście będzie miał problemy, aby się przed tym czasem powstrzymać? Nie to, żeby nie zamierzał się postarać. Tylko... Momentami się zapominał. Nie wspominając już nawet o tym, że takie po prostu posiadał poczucie humoru. Najczęściej zaczepiał najzupełniej niewinnie.
- Taki jest z grubsza plan - potwierdził z kolei, gdy aniołek zwrócił mu uwagę na to jego przemieszczanie się. Trochę oszukiwał, fakt, bo żadnego planu w gruncie rzeczy nie posiadał, ale odpowiedź brzmiała nieźle i to najważniejsze... A nastolatek i tak zakładał, że Jay bez problemu domyśli się, że znowu żartował. Choć ton jego głosu właściwie na to nie wskazywał, wręcz przeciwnie... Ale bez przesady, byli przyjaciółmi wystarczająco długo, aby skrzydlaty potrafił zinterpretować jego zachowanie i słowa. Chyba. A jeżeli nie, to może w końcu rudzielec się dla niego zarumieni. Albo, patrząc na sytuację bardziej realistycznie, nie wytrzyma i odeśle go na drugi koniec łóżka, żeby był grzeczny. Może jednak nie powinien aż tak bardzo ryzykować...
Zmiana tematu. Tego właśnie w tej chwili potrzebował. Albo nawet nie, bo najpewniej wystarczyłoby tylko trochę odciągnąć uwagę Jay'a, ażeby przypadkiem nie przyszło mu do głowy za karę odsunąć od siebie blondyna... A co jak co, ale Elixir potrafił akurat być bardzo zajmujący. Po części ze względu na swoją czarującą osobowość - lecz i inne zalety. Jedną z nich zresztą już obecnie wykorzystywał, gdyż w dalszym ciągu wędrował ustami wzdłuż linii szczęki aniołka, teraz całując przy samej jego brodzie.
- Poza tym, aniołku, nie narzekaj. Jestem lekki, a ty taki silny, że moja waga tak czy siak nie powinna ci robić dosłownie żadnej różnicy. No i dodatkowo cię ogrzewam. Spytałbym czy nie jest ci zimno, ale ty sam jesteś trochę jak piecyk... - a do tego oczywiście biokineza i tak na bieżąco informowała go o takich kwestiach. I było lato, co oznaczało przyjemną temperaturę nawet nocą... Choć bez okrycia Josh mimo wszystko czuł się nieco dziwnie - z pełną świadomością, że pod nim zrobiłoby mu się już za ciepło i jego mutacja musiałaby wkroczyć, aby to naprawić. Człowiekowi to jednak ciężko było dogodzić. Szczególnie na swój sposób rozpieszczonemu przez dotychczasowe warunki życia człowiekowi. I pomyśleć tylko, że poprzednią noc spędził w jaskini bez jakichkolwiek wygód...
Nie, lepiej było się nad tym nie zastanawiać. Blondyn wcale by jakoś strasznie nie protestował, gdyby ostatnie wydarzenia nagle odeszły w niepamięć - dobrze, może nie aż tak, bo jednak nie chciałby mieć większych luk we wspomnieniach, ale na pewno mogłyby się porządnie zatrzeć, żeby jego egzystencja odzyskała chociaż takie pozory normalności, na jakie chłopak mógł sobie pozwolić mieszkając w pełnym mutantów Instytucie. One zaś... Nie były wielkie. Ale zawsze nieźle sobie radził z udawaniem. Nawet przed sobą samym.
Tymczasem usta Josha nie miały już gdzie zawędrować w obranym do tej pory kierunku, a przynajmniej nie bez zmieniania całej jego pozycji, w związku z czym nastolatek zmuszony był trochę zmodyfikować swoją strategię działania. Z boku brody Jay'a odbił w dół, na jego szyję, powoli schodząc coraz niżej, aż wreszcie dotarł do obojczyka rudzielca. W tym celu tak czy siak trochę się przesunął, ale w takim stopniu potrafił to jeszcze zaakceptować, więc nie narzekał. Jego usta zatrzymały się na dłużej we wgłębieniu powyżej kości, gdzie doskonale wyczuwał tętno - nie tylko biokinetycznie, ale też tak po prostu, zwyczajnie, przez wargi. Dopiero po kilku sekundach uniósł głowę.

Wbrew pozorom Josh naprawdę nie próbował z rozmysłem schlebiać Jay'owi - albo raczej, zgoda, robił to świadomie, lecz nie po to, aby coś od niego tą drogą wyciągnąć. Ot, po prostu załączył drobny słowotok, żeby odwrócić jego uwagę, ale na pewno nie starał mu się w ten sposób podlizać... A odnosił wrażenie, że aniołek właśnie tak to odebrał, na poważnie albo przynajmniej sugerował to w ramach żartu. To... Nie do końca mu się podobało, choć musiał przyznać, że na ogół nie był powyżej takich zagrań. Tylko może nie w tym przypadku. Skoro już się starał, to, no, starał się. Na tyle, na ile potrafił.
Z drugiej strony zdawał sobie sprawę z tego, że tłumaczenie się tylko by go pogrążyło, w szczególności ze względu na to, że nie przychodziło mu do głowy żadne dobre wyjaśnienie, a nie wiedział czy chciał podać to prawdziwe. Nie dlatego, że było mu głupio albo się wstydził albo uważał, że jest na to za wcześnie - nic z tych rzeczy. Po prostu... Wątpił, aby rudzielec mu uwierzył. W związku z tym nastolatek wolał milczeć i skupiać się na pieszczotach, równocześnie pozwalając Jay'owi pogłaskać się po głowie. To ostatnie oznaczało wiele, bo zazwyczaj bardzo ostrożnie podchodził do swojej fryzury - owszem, nawet w środku nocy, w łóżku, kiedy i tak została już naruszona przez sen. Miał swoje standardy i musiał się ich trzymać. Kim by był, gdyby tego nie robił?
Na szczęście pocałunki szybko chłopaka zaabsorbowały i prawie zapomniał o tym nieporozumieniu... Ale oczywiście wtedy musiała mu się skończyć odsłonięta skóra. Naprawdę, Jay powinien spać bez koszulki. Przecież posiadał do tego wszelkie predyspozycje, a i ze skrzydłami byłoby mu tak chyba łatwiej. Gdyby nie plamy, Elixir na pewno nie kłopotałby się zbędnymi warstwami materiału, szczególnie tej nocy... W tym towarzystwie. Choć wówczas aniołek mógłby mu nie pozwolić spać tak blisko. Musiał to sobie jeszcze dobrze przemyśleć. Nie na teraz, z oczywistych powodów... Ale może na przyszłość.
Tyle że na kombinowanie Josh miał jeszcze czas, teraz zaś jego uwaga skupiła się na rudzielcu i jego słowach. Spojrzenie blondyna padło na jego twarz, a jedna z jego brwi natychmiast się uniosła, przez co wyraz jego twarzy zdawał się obecnie mówić coś w rodzaju och, naprawdę? Jay zdecydowanie brzmiał na za bardzo zadowolonego z siebie - albo raczej z tego, że Elixir natknął się na tak okropną przeszkodę. Wstyd. Wcale nie był taki niewinny, jak się wydawał... Ale to potwierdzał właściwie na każdym kroku i uzdrowiciel zaczynał się już do tego przyzwyczajać.
- Tak się jakoś złożyło - potwierdził na początek, po czym jego brew opadła, by zrównać się ze swoją bliźniaczką. Mimo wszystko nie chciał nawet utrzymywać pozorów... Między innymi dlatego, że przyszedł mu właśnie do głowy sposób na odcięcie się - przynajmniej słownie, bo chyba na tym etapie nie powinien jeszcze ryzykować wprowadzania swojego planu w życie. Coś czuł, że za to już by oberwał. I może zostałby zrzucony z łóżka... A na pewno z Jay'a, na którym w tym momencie praktycznie spoczywał. Może nie centralnie na nim, ale wystarczająco, aby można było stwierdzić, że na nim leżał.
- Ale to nic, na szczęście koszulkę można z dołu podwinąć i znowu będę miał spore pole do manewru. Tyyyle skóry - zauważył więc, równocześnie uśmiechając się do rudzielca iście anielsko. Oczywiście znajomość jego charakteru najpewniej psuła to wrażenie, ale z drugiej strony chłopak doskonale rozumiał, że - czysto fizycznie - potrafił osiągnąć taki efekt. Jasna kolorystyka, symetryczne i miłe dla oka rysy twarzy... Tak, miał do tego zadatki. I ani trochę nie obchodziło go to, że Jay najprawdopodobniej bez problemu przejrzy przez tę grę. Skoro rudzielec go zaczepiał, to odpowiadał mu tym samym, nigdy nie potrzebował do tego żadnej większej filozofii.