Baza zamaskowanego bractwa

Z pozoru niczym nie wyróżniający się dom na przedmieściach Paryża. Dzielnica w której się znajduje jest tak daleko od centrum, że mogłaby być osobną miejscowością. Pierwszy raz bazę oddano do dyspozycji osobom spoza bractwa, gdy Pan Ćma oddał ją do użytku Ajaxowi i BJ'owi, by ci mogli efektywniej wykonywać powierzone im zadanie. Od wścibskich oczu przechodniów dom chroni spory ogród i żywopłoty. Dom ma wiele udogodnień takich jak sala bilardowa, czy basen na tyłach. Najważniejszą jego częścią jest jednak podziemne laboratorium, do którego dostać się można wyłącznie za pomocą sekretnego przełącznika w windzie, oraz wyjścia serwisowego wąską drabinką ukrytą w szybie kominka. Powierzchnia podziemi zajmuje niemal drugie tyle co część nadziemna. Największą część stanowi laboratorium chemiczne, wyposażone we wszelkie specyfiki i urządzenia, jakie mogą być potrzebne do stworzenia niezbędnych do danego celu substancji. Jest tam też centrum monitoringu i zabezpieczeń bazy, niewielka strzelnica i poligon do testów broni, magazyn, oraz dwa wyjścia tunelami, prowadzące do lasów daleko od terenu bazy. Każde z nich prowadzi do osobnego, sztucznego, powojennego bunkru, pozornie zabezpieczonego przez francuskie towarzystwo ochrony zabytków.

Karla rozgościła się i zaczęła na podstawie bazy danych planować swoje działania. Knuła plany na temat porywania mutantów. Zaczęła szacować i kalkulować w głowie, czy faktycznie bardziej opłacało jej się porwać mutantów, czy wykorzystać ich na własną rękę. Piętnastolatka z pamięcią absolutną przykuła jej uwagę. Myślała jak wykorzystać taką osobę na własną rękę. Osoba mogąca zapamiętać wszystkie hasła i algorytmy zabezpieczeń SHIELD była na wagę złota. Zastanawiała się, czy nie lepiej będzie z pomocą technologi Fixer’a ucharakteryzować kogoś innego na piętnastolatkę. Mogłaby doprowadzić dziewczynę do szaleństwa, schizofrenii, aby Pan Ćma odkrył jej oszustwo po długiej terapii. Na ostateczną decyzję Karla miała jeszcze czas. Wolała też zobaczyć na własne oczy co potrafi owa dziewczyna. Z kimś takim mogłaby zinfiltrować, wykraść i zapamiętać najlepiej zabezpieczone informacje.


Artysta z kamieniołomów wydawał się dla niej najlepszym celem.
Skoro faktycznie otaczał się wielbicielami, Karla faktycznie za pozowała na jednego z nich, aby w odpowiednim momencie wbić aniołkowi nóż w plecy. Zwrócenie uwagi artysty nie było dla niej trudne szczególnie, że wyróżniała się z tłumu po odwiedzeniu jednego z paryskich domów mody. Karla pozowała na głupią laleczkę, natchnioną i zainteresowaną sztuką z grą aktorską, jakiej nie powstydziłaby się nawet Mystique. Nie chciała walczyć, ani informować mediów o swojej wizycie we stolicy Francji. Wkroczyła na teren kamieniołomu, rozglądając się za rzeźbami różnymi dziełami sztuki. Doszła do wniosku, że anty-systemowy artysta odrzucił propozycję Pan Ćmy i nie zgodził się, aby wpływowy mafioza został jego mecenasem sztuki. Karla czuła, że upadła nisko, aby rozwiązywać porachunki mafiozów, ale szanse na znalezienie kamienia utrzymywały ją w motywacji.