Sypialnia Roberto

Popijając powoli resztkę wina, Berto patrzał na widok za oknem, tak aby w polu widzenia miał również przyjaciela. Czekał aż jeden z jego pracowników posprząta po ich kolacji. Kiedy Samuel skierował swoje spojrzenie na niego, Latynos delikatnie się uśmiechnął. Widząc jak ten opiera dłonie na biodrach, wiedział, że szykuje się znowu jakaś reprymenda. Znał gesty blondyna, w większości potrafił odgadnąć, który co oznaczał. Dzięki temu wiedział, na co ma się przygotować. Nie było to takie dziwne, biorąc pod uwagę fakt, że ich przyjaźń trwała już dobre dziesięć lat.
- Parę minut. - dodał na potwierdzenie, kiwając przy tym lekko głową i posyłając Cannonballowi niewinny, uroczy uśmiech. Taki, przy którym dziewczynom nogi się uginały w kolanach. A przynajmniej chłopak lubił tak o tym myśleć. Był bardzo pewny siebie i swojego uroku. I nawet jeśli ten urok miał nie działać na Guthrie'go to i tak nie mógł sobie darować użycia tego małego tricku.
- Jeszcze powiedz, że mi kołysankę zaśpiewasz i opatulisz kołdrą. Mamo. - burknął na jego słowa, ale i tak nie mógł się powstrzymać od poszerzenia uśmiechu. To miłe, że Samuel tak się o niego martwił, ale przeważnie potrafił o siebie sam zadbać. Czasami. No dobra, rzadko jego plany kończyły się po jego myśli. Zazwyczaj kilka minut przekształcało się w co najmniej godzinę.
Kiedy przyjaciel go objął, Sunspotowi zrobiło się cieplej. Nadal udawał naburmuszonego, ale posłusznie ruszył z nim do wyjścia, nie mając większego wyboru skoro ten go trzymał. Poprawił laptopa pod pachą, po czym wolną dłonią objął blondyna na wysokości pasa, dla wygody wsuwając dłoń w jego kieszeń na boku. Bardzo go kusiło umieścić palce w innej kieszeni, ale resztkami woli powstrzymał się przed tym. To byłoby zbyt podejrzane.
Przez korytarze, prowadzące do części z sypialniami i pokojami gościnnymi, szli w większości w ciszy. Berto już się nauczył czerpać przyjemność z samej obecności starszego mutanta i wystarczyło mu, że był obok. Dopóki go miał koło siebie, wszystko było w porządku.
- Wiesz, nie musisz rano wstawać tylko po to żeby sprawdzić czy się wyspałem. Śpij, ile chcesz. - odezwał się w którymś momencie, gdy mijali kolejne metry korytarza i skręcali w część odpoczynkową. Od jego pokoju dzieliło ich już tylko kilka metrów. To nawet nie minuta spaceru. A szkoda. Wolałby dłużej sobie tak iść z Samuelem. Ramię w ramię, w lekkim objęciu. Dobrze, że Cannonball się przyzwyczaił do tego, jak lekko Latynos podchodził do kontaktu fizycznego.
W końcu dotarli pod drzwi jego pokoju i się zatrzymali. Bobby się odsunął od chłopaka na krok i obrócił w jego stronę, nie stając prosto twarzą do niego, lecz lekko po skosie. Wysunął w międzyczasie dłoń z jego kieszeni, powoli ją przemieszczając na biodro bliżej siebie.
- Zaprosiłbym cię do środka, ale na pierwszej randce nie wypada, a sam powiedziałeś, że mam być grzeczny. - zaczął, odrobinę się przysuwając w stronę Samuela. Na ułamek sekundy się zawahał, co można było zauważyć w tym, jak uciekł lekko spojrzeniem z oczu na ramię blondyna. To jednak minęło szybko. Przecież zawsze był pewny siebie, nie mógł teraz nagle się zastanawiać, czy robił dobrze. Uniósł się lekko na palcach - jak on nie cierpiał tego, że jest niższy-, przyciskając dłoń mocniej do biodra starszego mutanta i pocałował go krótko  w usta. Nie można tego nawet było nazwać pocałunkiem, co najwyżej całusem. Buziakiem. Wciąż był w stanie wyczuć smak wina na jego wargach.
Wszystko to trwało dosłownie kilka sekund, ale jemu już zdążyło serce zabić nieco mocniej w piersi. Cofnął się, stając znów płasko na stopach.
- Ale buziak na pierwszej randce jest wręcz wskazany. - dokończył swoją wcześniejszą wypowiedź, cofając szybko dłoń z biodra przyjaciela - Dobranoc. - rzucił jeszcze, nim się obrócił szybko o sto osiemdziesiąt stopni i zniknął za drzwiami swojej sypialni, nie dając Samowi dojść do głosu. Nie chciał teraz widzieć jego reakcji. Tak szczerze to po prostu się bał, jak na to zareaguje. Dlatego wolał szybko się zmyć z miejsca zbrodni.