Poligon Stark Industries

Istnieją pewne bidne firmy, jak Nissan, czy Amerykańska Armia, które muszą sobie budować poligony na pustyniach, których nikt nie chce. I jest Stark Industries, gdzie Tony Stark kupuje spory kawałek ziemi na północny-wschód od Nowego Jorku.
Teren poligonu jest ogrodzony i strzeżony, znajdują się na nim zarówno zwykłe budynki, jak i liczne hangary. Niegdyś właściciel Stark Industries testował na nich broń, jednak później, gdy działalność militarna firmy została zawieszona, poligon zmienił się w miejsce do testowania kolejnych zbroi oraz zabawek dla Avengers i Shield.

Tony wylądował na samym środku wielkiego, wylanego betonem obszaru, na którym zazwyczaj testował silne materiały wybuchowe i dał znać ochronie, żeby w miarę możliwości zawinęła stąd wszystkich jak najszybciej. Później spojrzał na Torcha, który wylądował obok niego i z którym jakimś cudem nie rozmawiał całą drogę. Cudem, bo żaden z nich nie był milczącym typem, nawet kiedy był wkurzony.
- Nie wiem, czy cie to pocieszy, ale Pym nie ma pojęcia co z nim zrobić. - poinformował Storma
Jego samego to nie pocieszało. Nadal byli w mrocznej dupie, ale teraz przynajmniej z dala od cywilizacji i tylko we trójkę. Bez Carol., o czym przypomniał sobie z cieniem żalu.
- I ja też nie, pomijając rozłożenie się z piknikiem i czekanie na rozwój sytuacji.

Poligon nie był miejscem, które Johnny by chętnie odwiedził. Za dzieciaka wojsko go fascynowało i wtedy dałby wiele żeby móc się znaleźć na poligonie. Teraz nie było tym zbyt podekscytowany. Szczególnie, że mieli jeszcze jeden problem na głowie. Nieprzytomnego, lub śpiącego, mężczyznę, który emitował w huk energii, a Torch nie wiedział, który z nich pierwszy dotrze do swojego limitu. Był w stanie pochłonąć sporą dawkę energii, ale nie wiedział, czy ten ich golem w końcu przestanie emitować energię czy nie.
Blondyn wylądował obok Starka, jak tylko ogień zniknął z jego stóp. Nie chciała przypadkiem rozpuścić kawałka podłoża. Rozejrzał się szybko dookoła, po czym wrócił spojrzeniem do drugiego bohatera.
- Nie mam nic przeciwko. Szczerze to nic poza śniadaniem dzisiaj nie jadłem. - odparł typowym dla siebie lekkim tonem. Nie ma sensu dołować się i być ponurym, oboje wiedzieli, że sytuacja jest poważna. Torch chętnie by skorzystał z oferty pikniku, bo był trochę głodny.

- Wiesz, to faktycznie nie jest taki głupi pomysł. Możemy na nim upiec kiełbaski. - stwierdził beznamiętnie, jakoś dostosowując się do lekkiego tonu Torcha. Przy nim nie miał zamiaru okazywać większych emocji.
Jednak jedzenie, jak trywialnie nie brzmiałoby w tej sytuacji, naprawdę nie było takim głupim pomysłem. Tony też nie jadł od dawna. Dlatego (dość leniwie z jego strony ale hej, przecież mógł) podleciał szybko do najbliżego budynku socjalnego, żeby rozejrzeć się w kuchni. Ku własnej wielkiej radości znalazł tam butelkę Coli i mrożone pizze w lodówce.
Wrócił do Johnny'ego tryumfalnie z tym jakże wspaniałym lunchem i pomachał mu przed nosem pudełkiem mrożonej pepperoni.
- Odgrzejesz nam jedzenie?

Z początku Johnny myślał, że Stark jedynie żartuje sobie, przeciągając jego żart odnośnie jedzenia. Lub zarzucił sarkazmem, ale do tego nie pasował mu ton głosu. Chwilowe oddalenie się mężczyzny od niego również nie przekonywało Torcha do końca, ale kiedy zobaczył, jak ten wraca z pizzą i colą, nie mógł się powstrzymać przed szerokim uśmiechem. A jednak! Tony nie był aż takim sztywniakiem, jak mu się wydawało. Naprawdę postanowił podążyć za jego sugestią odnośnie posiłku.
Miał nadzieję, że ich lawowy golem nie rozpuści za bardzo podłoża, skoro on ciągle pochłaniał ciepło i energię, które ten wydzielał. Potrzebował obecnie rąk, jeśli miał im odgrzać zamrożoną pizzę. Odkładając więc śpiącego - nieprzytomnego? Sam nie wiedział, ale to nie było ważne - mężczyznę, blondyn przejął pudełko z pizzą od Tony'ego, uprzednio pozbywając się ognia z dłoni. W końcu miał ją podgrzać, a nie spalić.
- Pizza i cola. Brakuje piwa do kompletu i dobrego filmu. - stwierdził, rozpakowując ich zamrożone jedzenie. Kto nie lubił pizzy? On osobiście ją uwielbiał. Nie ważne, jaką choć dobrze, jeśli miała w swoim składzie jakieś mięso. I mało kukurydzy, nie cierpiał jej. Była zjadliwa, ale nie w jego guście. Do pizzy najlepsza była oczywiście cola. Ewentualnie piwo, jak już wcześniej wspomniał. Do tego jakiś dobry film i niemal idealny wieczór gotowy. Niemal, bo do całkowicie idealnego wieczoru przydawała się też dziewczyna.
Nie chcąc przesadzić z odgrzewaniem, Johnny nie użył ognia do tego, lecz prostego podwyższenia temperatury swojego ciała. W ten sam sposób odgrzewał sobie kawę czy herbatę. Zajmowało mu to dosłownie kilka sekund. Wkrótce więc pizza zaczęła parować i Torch odłożył ją na pudełko, które wcześniej położył na ziemię. Oczywiście od razu się poczęstował kawałkiem.
- Czyli co? Czekamy teraz, aż nasz golem wybuchnie lub nie, odmieniając się z powrotem w siebie? Obecnie to możemy robić zakłady o to, czy jestem w stanie wchłonąć całą energię, którą on wydziela, czy nie. Bo nie mam bladego pojęcia i oczywiście bym obstawiał, że dam radę. - odezwał się w końcu po tym, jak przełknął pierwszy kęs pizzy. On sam nie miał żadnych pomysłów. Nie był tym od myślenia tylko tym od działania. No, chyba że myślenie nie wymagało od niego wiedzy naukowej. Wtedy mógł się postarać. W obecnej sytuacji naukowcy i ich naukowe myślenie byłoby bardzo przydatne. Ta myśl sprawiła, że Torch wyciągnął swój telefon - który jakiś cudem był w stanie przetrwać jego płomienie, magia - i zaczął pisać smsa do Reeda. Mógłby ruszyć swój naukowy tyłek.

Tony sam nie do końca wierzył, że to robi, ale doceniał absurd sytuacji. Hej, czemu nie pizza?
- Piwo brzmi dobrze, ale nie pijemy na służbie. Dobre wzorce, te sprawy. - powiedział, chętnie przyjmując ciepłą, chrupiącą pizzę - Dzięki.
Otworzył maskę i sam zaczął jeść, starając się myśleć, że to naprawdę piękny dzień i uroczy piknik, nawet jeśli nie w jego ulubionym towarzystwie. Czy pod ich dupami paliło się obecnie mniej? Nie. Ale pustka na poligonie sprawiała, że mimo wszystko adrenalina opadała, a myśli jakoś łatwiej uciekały od maskary w mieście.
- Jako, że nie możemy obaj obstawiać tego samego, to zakładam, że nie dasz rady. Oczywiście tylko dlatego. - powiedział i uśmiechnął się krzywo.
- Jeśli chodzi o to, co robić, chętnie dowiedziałbym się czegoś od Pyma albo lokalnego eksperta od promieniowania, doktora Bannera. - dodał - A ty mógłbyś zapytać szwagra.
W zasadzie to w głębi serca liczył na to, że na Hanka spłynęło jakieś oświecenie od ich ostatniej rozmowy, więc ponownie spróbował nawiązać z nim kontakt.
- Pym, tu Stark, ponownie. Tak, ja w tej samej sprawie faceta, który zaraz wybuchnie. Jakieś sugestie?

- Chyba doskonale wiesz, że żaden ze mnie dobry wzór. - Z uśmiechem na ustach machnął ręką lekceważąco, ale nie kontynuował tematu piwa. Cola całkowicie mu wystarczyła. Drugi ulubiony napój, zaraz po alkoholu. Na kolejnym miejscu plasowała się kawa. I tu kończyła się jego lista.
Torch miał nadzieję, że naprawdę wygra ten zakład. I to nie dlatego, że wygrałby ze Starkiem - choć to też była przyjemna część wygranej - ale dlatego, że wolał uniknąć wybuchu ich lawo-golema. Ze względu na zniszczenie, jakiego by dokonał, jak i ze względu na jego życie. Johnny nigdy nikomu nie życzył śmierci. Nawet Doomowi, którego nienawidził całym swoim ognistym serduszkiem.
- Właśnie piszę do Reeda. - odparł Starkowi, machając mu telefonem przed nosem kiedy ten wymienił kilku najmądrzejszych ludzi. Wiedział, że ma geniusza w drużynie, a geniusze czasem byli przydatni. Jak tylko skończył pisał wiadomość, wygasił telefon i schował go z powrotem do kieszeni. Fakt, mógł się skontaktować z jajogłowym przez komunikator, ale sms będzie równie skuteczny.
- Banner by się przydał, fakt. Coś wie o promieniowaniu. - Którego w dodatku doświadczył na własnej skórze. Blondyn kontynuował zajadanie się pizzą, starając się rozluźnić i mając nadzieję, że może chociaż Pym zdążył wymyślić coś. Takie siedzenie i czekanie nie wiadomo na co wcale mu się nie widziało. Sue wybrała sobie zdecydowanie ciekawsze rzeczy do roboty. I ciekawsze towarzystwo. Nie żeby Stark był aż tak zły, ale on jednak wolałby kobiece towarzystwo.

Komunikator zatrzeszczał krótko, zanim słowa Pyma stały się wyraźne i zrozumiałe.
- Nie mam na to czasu, Stark... Wiesz czym jest epidemia wampirów?
- Chyba widziałem to w jakimś filmie. - parsknął z irytacją Tony. Już wiedział, że nie otrzyma takiej pomocy, na jakiej mu zależało. Chyba co najwyżej słowa otuchy. - Ja wiem, że jesteś bardzo zajęty, ale ja jestem w sytuacji co najmniej beznadziejnej.
- Mów o co chodzi. - powiedział tylko Pym, chociaż koniec tego zdania rozmył się nieco w odgłosach jego pracy. Nie musiał nawet dodawać "i tak nie będę cię słuchać", bo Tony wyczuwał jego brak zainteresowania nie swoimi problemami. Nie mniej, Stark i tak na szybko wyłożył mu całą kwestię, licząc na to, że chociaż jakieś pojedyncze słowa-klucze zaczepią wolne szare komórki Hanka. Może trochę się przeliczył, ale o dziwo Pym nie zostawił go z niczym. Wręcz przeciwnie, sam zaczepił odpowiednie szare komórki wynalazcy swoim wcale-nie-ironicznym pytaniem:
- A nie miałeś od tego jakiejś zbroi? Przecież masz zbroje do wszystkiego.
Najlepsze w tym wszystkim było to, że owszem, Tony miał zbroję. A na pewno jej prototyp, gdzieś w jednym z tych wielu magazynów. Nie do końca rozwiązywało by to ich problem ale może mogliby bez większego ryzyka zabrać wtedy delikwenta do laboratorium gdzieś w mieście?
To był jakiś plan, ale wolał najpierw poczekać na opinię drugiego eksperta na linii.

Johnny zaśmiał się cicho, słysząc rozmowe Starka z Pymem. Gość strasznie przypominał mu zachowanie Reeda wobec niego czasami.
- Chyba postanowił się olać totalnie. - stwierdził z lekkim rozbawieniem. Może i nie powinno go to śmieszyć, bo jednak ich problem był całkiem poważny, ale lepiej śmiać się niż płakać. To drugie i tak w niczym nie pomoże, więc równie dobrze można szukać pozytywów w całej tej sytuacji.
- Jonathan. - Blondyn skrzywił się, niemal podskakując w miejscu kiedy z jego komunikatora dobiegł go głos Reeda. O wilku mowa. Oczywiście, że nie mógł użyć telefonu, pewnie rozmawiał z nim, siedząc jednocześnie nad jakimś wynalazkiem czy inną pierdołą. - Komora, w której testowaliśmy twoją temperaturę nadal stoi w laboratorium. - przekaz był krótki i zwięzły. Torch westchnął i potrząsnął lekko głową.
- No to teraz jest nas dwóch olanych przez naszych kujonów. - stwierdził, spoglądając na Starka. Powinien był się spodziewać podobnej reakcji od Richards'a. Pewnie stwierdził, że to jakaś pierdoła, a on miał wazniejsze sprawy do roboty niż zajmowanie się nią.