Centrum

Centrum miasta i okolice.

- Dr. Sofen, słucham? - przysłuchiwała się, kiedy kolejna zawiedziona duszyczka dzwoniła, z chęcią umówienia się na wizytę. Karla zatarła dłonie, uśmiechając się podle.
- Przykro mi, ale mam pełny grafik wszystkie wizyty w piątek są już... zarezerwowanę. Proszę spróbować w następnym tygodniu! - zapisała godzinę klienta i zachichotała śmiechem złoczyńcy. Obrót w poradni był naprawdę wielki. Miała ochotę wziąść sobie na staż jakiegoś młodzika, ale ciężko było spełnić jej wymagania.

Blaze wyruszając do Niemiec, musiał zabrać kilka rzeczy z swojej kryjówki jako że ten kraj był jego centrum dowodzenia, wszak można wszędzie tutaj się dostać, a wątpił czy by w Polsce w centrum Europy, mógł mieć tyle pieniędzy by żyć spokojnie. Raczej wolał pozostać w kraju za Odrą, gdzie mógł planować dalsze działania wyjeżdżając na obrzeża miasta. Gdy wyczuł nagle mroczne moce nie było to nic dziwnego, bo świat jest tego pełen ale aż go zainteresowało wszak wydawało mu się że będąc tutaj dość długo mógł wyplewić te stworzenia, a przynajmniej większość, dojeżdżając do małej wsi jedno z mieszkań było otwarte na oścież, wziął drobny toporek w razie czego, by nie wchodzić do ciasnych pomieszani z bronią długą, wchodząc powoli nagle widział jak kobietę pożera, stworzenie które przypomina niemowlaka, jednak jego ostre jak brzytwa zęby są znacznie większe, a ślepia puste niczym nie było życia, nagle Johnny’ego ciało wybuchło piekielnym płomieniem zabiją te stworzenie, wychodząc z pomieszczenia zabrał ciało tego ,,dzieciaka” by przygotować do analizy musiał spojrzeć na księgę i może więcej powie na temat tego potwora, najgorsze będzie to jeśli spotka się z plagą wszak nie chciał by nie było więcej ofiar, wsiadając na motor pojechał do swojej kryjówki gdzie w piwnicy zaczął badania jak i przez całą noc studiował na temat tych demonów co może wiedzieć więcej.

JB gdy skończył studiować bestiarusz wiedział, że to kwestia czasu kiedy te demony rozpieszczeniom się po tym landzie, to też musi znaleźć stworzenia które nakłania do takiego zła ale pierw, ale to dopiero kiedy będzie poranek to będzie mógł działać. To też ruszył w stronę klubu do którego często chodzi, nie wiedział czego się za bardzo spodziewać. Nie musiał płacić z racji tego że ludzie znali go i wiedzieli kim jest ruszył w stronę loży VIP gdzie zaczął sobie pić drinki i obserwować ludzi. Może coś mu coś się uda zauważyć co go zainteresuje, będzie w stanie pogadać tak po ludzku, bo z racji tego że dużo podróżuje brakuje mu towarzystwa. Aż zobaczył młodą blondynkę o dość wysokim wzroście, pewnie też go ujrzała raczej było by mało możliwe by mieć możliwość uciec od wzroku kobiet, z racji na jego skromność i przystojność, zaprosił ją i usiadł przy stole który był na obrzeżach całej imprezy by mogli pogadać na spokojnie, o ile oczywiście się zgodzi.

Nie minęła minuta, a ktoś się do niej dosiadł. Przynajmniej był to znak, że wciąż się nie zestarzała. Na szczęśćie w owym miejscu grała głośna muzyka, zbyt głośna, aby się przedstawić. Było to na jej korzyść, gdyż imię chłopa było ostatnią rzeczą, jaką miała ochotę zaprzątać swoją głowę. Jej wewnętrze potrzeby przyciągania atencji zostały częściowo zaspokojone. Ostatecznie usiadła przy stoliku. Wstrzymała się od alkoholu, aby nie paplać za dużo o swojej pracy, która częściowo spotykała się z krytyką ciemnego społeczeństwa. Ostatecznie, dosiadli się do stolika, socjopatka usadowiła się na kanapie i wywaliła obie nogi na blat stolika. W zasadzie to żałowała, że odeszła od muzyki. Wysłuchiwanie pijanych chłopaczków w barach było męczące i drażniło ją. Jako złoczyńca nie charakteryzowała się zbyt wielką cierpliwością. Jej uwagę zwróciła czarna ramoneska. Nie było by w tym nic podejrzliwego, gdyby nie fakt, że jakiś palant popierniczający po harley'u wybudził ją ze snu. Przygryzła nerwowo wargę, ale po chwili opanowała mimikę i ponownie przybrała słodką, niewinną buźkę. W zasadzie to nie musiała nawet nic mówić. Niewiele obchodziło ją poznawanie nowych ludzi. Generalnie wieczór upłynął w miłym towarzystwie, popili, pogadali. Karla nawet ukradkiem jedną flaszkę absyntu, kiedy zabrakło już wszystko do picia. Jednak coś przeszkadzało jej w rozmówcy. Jego mimika, zachwanie było dziwne. Miała wrażenie, że ten pogrążony człowiek przeżył piekło w swoim życiu. Była w stanie to odczytać i utworzyć coś na podobiznę profilu psychologicznego tajemniczego jegomościa. Postanowiła się więc nie pakować w kłopoty. Zważywszy na fakt, iż dopiero niedawno udało jej się podstępnie wydostać z więzienia. Przy bliższej okazji udała się do toalety. Tam przeniknęła przez sufit i z dachu budynku wróciła do swojej poradni psychologicznej.

[zt]