Opuszczony blok

First topic message reminder :


Blok który stoi sam sobie na obrzeżach miasta, nikt nie chce go ruszyć gdyż to głównie siedlisko bezdomnych i brudu oraz z sentymentu.
Nikt tutaj nie zadaje pytań ani nie podgląda jak coś robisz więc to idealne miejsce na ukrycie się przed czymkolwiek.
Wyższe piętra nie są odwiedzane przez bezdomnych w obawie o zawalenie budynku choć on sam jest w dobrym stanie i nic takiego nie powinno się stać.

***

WA poszukiwał właśnie takiego miejsca, nikt groźny tu nie zagląda i można w spokoju robić swoje.
Na swoją kryjówkę objął piąte piętro budynku a w nim jedno z mieszkań gdzie na drzwiach namalował żółtą uśmiechniętą i postrzeloną buzie.
Wnętrze mieszkania wysprzątał i ponaprawiał meble które były uszkodzone. Lata spędzone w wojsku się przydały.
Kiedy skończył robotę usiadł na krześle, włączył krótkofalówkę którą ukradł policjantowi i zaczął naprawiać swój karabin.
Jak przewidywał szkody nie były wielkie a naprawa przy jego umiejętnościach to była pestka.

Mikael nie zatrzymywał dziewczyny. Podświadomie wiedział, że nie bardzo może pomóc dziewczynie, z takimi rzeczami trzeba poradzić sobie samemu. Nie wiedział, czy jej się to uda, ale miał taką nadzieję. On próbuje sobie z tym poradzić od ponad 5 wieków i sam nie wie, czy udało mu się uleczyć. Z jednej strony pogodził się ze śmiercią rodziny, z drugiej jednak strony, gdyby mógł spełnić jedno swoje życzenie, to by ich ożywił. Wie jednak, że jest to niemożliwe, dlatego skupia się na zemście, aby zająć czymś umysł i nie myśleć o tej tragedii. Kiedy dziewczyna zniknęła już z terenu, Mikael obudził wszystkich meneli i resztę, po czym sam spojrzał w niebo i wyleciał oknem, znikając na horyzoncie...

z/t