Laboratorium

First topic message reminder :

Laboratorium należy do takich bardzo nietypowych, bo połączone zostało z czymś w rodzaju więzienia - tyle że raczej krótkoterminowego i dokładnie dwuosobowego. Pomieszczenie jest sporych rozmiarów, nowoczesne, pełne wszelkiego rodzaju sprzętu, a przy jednej z jego ścian znajdują się dwie przeszklone cele - sześciany ze ściankami o krawędzi długości trzech metrów. W ich wnętrzu umieszczono tylko najpotrzebniejsze obiekty, między innymi wąskie łóżka. Szkło najprawdopodobniej jest pancerne - albo i jeszcze bardziej wytrzymałe, gdyż stanowi w końcu własność S.H.I.E.L.D.

Szczerze powiedziawszy Vic nie był zbyt chętny do odpowiadania na te pytania, głównie dlatego, że mogły zbyt wiele zdradzić. A ostatnie co teraz chciał to przyznawać się chłopakowi czym może być; nawet jeśli naukowiec Tarczy nie miał pewności, Vic wiedział. Nie był pewien skąd, ale wiedział, że nie jest mutantem. Był przerażony wizją tego co znajduje się pod jego skórą, myśl o sprawdzeniu wprawiała go w drżenie, ale będzie musiał to zrobić, sprawdzić, upewnić się. Nie był pewien, kiedy zdobędzie się na taką odwagę, ale nie mógł tego odpuścić, było to zbyt istotne dla jego całego życia, poczucia osobowości i przynależności do społeczeństwa, w którym się wychował. Chociaż słowo wychował może być w tym wypadku zbyt... Duże, zważywszy na to, że jeżeli przypuszczenia były prawidłowe, nigdy nie był dzieckiem, a wychowywanie było zbędne, w końcu o wiele prościej zaprogramować taką... Maszynę.
Tak czy inaczej rozpatrzył różne opcje, tak by coś odpowiedzieć, nie podając Billy'emu więcej wątpliwości lub podejrzeń, nie musiał wiedzieć o pochodzeniu Vica, w końcu nie byli aż tak blisko, dopiero się poznali, ledwo kilka godzin temu. Do przyjaciół im daleko, znajomi - może. Wymienili dopiero kilka zdań, nawet jeżeli zdążyli się wpakować we wspólne kłopoty, a skoro o tym mowa.
- Co tu robisz? - Nie chciał by pytanie zabrzmiało źle czy nieprzyjemnie, może trochę podejrzliwie - jednak, czy można mu się dziwić? Nie widział powodów, dla których Billy miałby sprawdzać czy Vic dotarł bezpiecznie do domu, bo skąd mógł wiedzieć, że Tarcza zabrało go gdziekolwiek indziej...? Nie chciał bawić się w szpiega i niedowiarka, ale cała sytuacja po prostu z każdą chwilą robiła się coraz dziwniejsza i bardziej stresująca. Aż nie był pewien co może o tym wszystkim myśleć, co powinien myśleć. Wiedział jednak, że nie może bezczynnie siedzieć w tej celi i pozwolić wszystkiemu dziać się własnym biegiem, musiał zainterweniować, wbić się w ten wir wydarzeń i spróbować go zmienić, na lepsze. Zaczynając od ratunku Marianelli. Potrzebował odpowiedzi, ale też kochał ją, w końcu była jego matką... I nie zniósłby, gdyby coś jej się stało... Wychowała go. Chyba. Nie miał pojęcia jak długo go miała, lata, miesiące czy dni. W końcu cała jego pamięć była wgrana i odpowiednio zmodyfikowana, całe jego życie było kłamstwem. Jednak... Wciąż postrzegał ją jako swoją matkę, kobietę, która się o niego troszczyła i dbała. Równie trudno pewnie będzie mu się pogodzić z odjęciem sobie człowieczeństwa; zawsze czuł się człowiekiem, a tego nie można tak po prostu... Stracić. Jednak nie mógł teraz o tym myśleć, były ważniejsze sprawy niż jego egoistyczne pobudki, o wiele ważniejsze.
- Nie, nie próbowałem. Sądzę, że zabezpieczyli się przed czymś takim. Inaczej nie byłoby większego sensu robić takich klatek, dla zwykłych ludzi. - Odparł spokojnie. Nie był zwykłym człowiekiem, ale to się teraz nie liczyło. Wiedział, że nie zadziałałby w tej celi, nie tak jakby chciał. Billy może miał większe szanse, chociaż ryzyko było i tak zbyt duże.
Jego wzrok podążył za Bill'ego, po czym skinął głową. Będzie to zdecydowanie więcej warta próba niż gdyby Billy teleportował się do środka, bo szczerze powiedziawszy Vic podejrzewał, że to była jedna z jego myśli.
Odsunął się o krok w tył, gdyby coś poszło nie tak, czekając na reakcję zabezpieczenia.
Panel w pierwszej chwili nie reagował, by w końcu zaświeciły się na nim różne diody... A z czasem zaczął również dymić. Drzwi się gwałtownie otworzyły, z czego Victor niemalże od razu skorzystał z tego, wychodząc na zewnątrz i odciągając Billy'ego kawałek dalej - nim panel wybuchł, wywołując alarm w całej bazie.
- Musisz się teleportować, szybko. Nie zdążę wyłączyć alarmów, jeszcze tak dobrze się nie znam na swoich mocach... - Spojrzał mu prosto w oczy, prosząco. - Pomóż mojej mamie.