Midtown High School

First topic message reminder :


Znajdująca się w Forest Hills szkoła średnia proponuje nowojorskiej młodzieży usługi edukacyjne na najwyższym poziomie. W lokalnych rankingach plasuje się co roku na wysokich miejscach a absolwenci opuszczający jej progi każdego roku zasilają grono studentów czołowych uniwersytetów.
Nikt nie zdaje sobie sprawy, że tę właśnie szkołę kończył nie kto inny a Peter Parker, człowiek kryjący się pod maską Spider-Mana.

Obecnie uczęszczają do niej m. in. Kamala Khan (znana jako Ms. Marvel) oraz przybyły z alternatywnej rzeczywistości Miles Morales (u siebie znany jako Spider-Man).

Dźwięk dzwonka reguluje tutejszą codzienność. Po korytarzach przepływają codziennie rzeki młodych ludzi plotkujących, dyskutujących, wrzeszczących i zwracających na siebie uwagę.

Nie miał nic przeciwko przejażdzce na jego ramieniu - wręcz przeciwnie. Jednak gdy weszli do miejsca gdzie odbywał się "festiwal naukowy" - jak to określił sobie Skydive, temu przyszła całkiem fajna myśl. Skrzyczenie swoich rzekomych twórców za brak przygotowanej prezentacji. I wiedział jak to zrobić by miało to ręce i nogi. Przez sekundę pojawił się nawet chytry uśmieszek na twarzy blaszanego agenta federalnego. Robot chwycił Cindy i Eugene i postawił ich na ziemi. Klęknął przed nimi i w tym momencie zaczął swoje przedstawienie.

-CZY TY ZAPOMNIAŁAŚ PREZENTACJI, DO JASNEJ CHOLERY!? NA WUJA SAMA, NIE WIERZĘ JAKA TY JESTEŚ ROZSTRZEPANA POD TYM WZGLĘDEM, CINDY. CYKA BLYAT.

Tak. To ewidentnie było bardzo dobrze przemyślane. Pokazanie że robot jest w pełni świadomy, a stworzenie takiego robota wymaga co najmniej IQ 150. Robot kontynuował krytykę kobiety. Liczył też na to, że dziewczyna zgra się z jego planem i domyśli się, co właśnie robi. Cała scena to jedna wielka improwizorka, ale i tak liczył że dziewczyna się domyśli o co chodzi.

-Wygląda jednak na to że chyba będziemy musieli improwizować. Przepraszam pana za moich twórców. Może panienka i jest genialnym naukowcem z dziedziny robotyki, ale jednego jej brakuje... Dobrej pamięci. Zapomniała zabrać przygotowanej prezentacji.... Chcę tylko zapytać..... Czy jak wywarzę ten mur w sali, to wyrwa którą zrobię będzie prowadziła na zewnątrz? Potrzebuję miejsca na tą improwizowaną prezentację.

Miał bardzo ciekawy scenariusz w planach, a że jest wielkim świadomym blaszakiem, to na pewno zainteresuje ich to, co zaplanował na prędce Skydive. Dziewczyna siedząca w naszpikowanym technologią obrotowym krześle, spojrzała się na robota. Zdziwiona, postanowiła skomentować całe zamieszanie.

-Kotku~! To ja tutaj lecę swoją maszynką, a ty już? Szybki jesteś blaszaku. Żałuję tylko, że Wujek Justin, nie dał mi czegoś bardzie zaawansowanego.

Skydive postanowił uciszyć dziewczynę jednym prostym zdaniem. Nie wszyscy pewnie to zrozumieją, ale musiał. Nie miał wyjścia swoją drogą.

-Prawdopodobnie twój ukochany Wujek Justin uczestniczył w budowie robotów które nie tak dawno robiły mi problemy w Las Vegas. I tak - miałem pierwszą walkę na koncie, nie martw się. Twoją zabawkę rozwalę pewnie tak samo łatwo.

Takiej reakcji dziewczyna się nie spodziewała, ale uśmieszek sugerował wyjątkowo pozytywną reakcję na jego groźby. Przyjęła zaproszenie do bitki.

-Czyli walka robotów? Stoi. Ciekawe co ty na to.

- Stoi. Pytanie czy umie latać ten twój złom.

-Umie, czemu pytasz?

- Jak dostanę zezwolenie na wywalenie ściany od organizatorów, to ci pokarzę jak walczą prawdziwe roboty.

Oboje palili się do walki. Nie wiadomo, czy reszta będzie chciała zobaczyć jak walczą dwa wielkie roboty, z czego jeden jest samo-świadomy. To znaczy że będzie to ciekawa scena, w historii szkoły, na pewno.

Konkursy takie jak ten związany z prezentacją osiągnieć techniki, miały jeden podstawowy mankament. Były w całości uznaniowe. Ostateczny weredyk zawsze sprowadzał się do decyzji oceniających. Jako czynny sportowiec Cindy instynktownie buntowała się przeciwko takiemu porządkowi rzeczywistości. Bo niby w czym lepszy miał być butelkowy analizator cieczy, wyposażony w zestaw filtrów uzdatniających do picia praktycznie każdą kałużę, od aplikacji na telefon monitorującej pracę serca, latającej deski czy urządzenia ładującego baterię w kilka sekund? Jak ustalić kto jest lepszy, skoro każdy gra tu w własna grę? Z drugiej strony choć nigdy nie lubiła sędziów, SIlk nie zazdrościła tym ostatnim. Posądzenie o stronniczość i brak obiektywizmu, nasuwało się same z siebie, zanim jeszcze zapadły konkretne wyniki.
Rzecz jasna wszystkie te dywagacje przestawały mieć sens, gdy do gry dołączał ośmiometrowy gadający robot. W takim przypadku końcowa decyzja wyłaniająca zwycięzcę mogła być tylko jedna, o czym doskonale zdawała sobie sprawę nawet młoda dziennikarka, nie mająca pojęcia o technologii. Jakby nie patrzeć, gdyby zebrać do kupy możliwości i funkcje wszystkich urządzeń biorących udział w zawodach, razem stanowiłyby one zaledwie ułamek tego co potrafił Skydive. Cindy nie miała złudzeń co do tego komu przypadnie główna nagroda.
No chyba że ktoś wpadnie na identyczny pomysł i również pofatyguje się tu z podobnym wielgachnym kolosem.
- No bez żartów. – Poskarżyła się bohaterka, widząc iż ktoś postanowił skopiować jej intrygę. Oczywiście główna nagroda przyciągała za sobą najróżniejsze typy i pomysły na to, jak zakombinować by zdobyć forsę.
Jury, podobnie jak Cindy, również nie wiedziało co zrobić z dwoma robotami. Na chwile zapadła konsternacja, a zaraz po niej gorąca dyskusja odnośnie tego, który z dwóch prototypów jest lepszy. Natychmiastowa propozycja stoczenia pojedynku nie cieszyła się szerokim poparciem. A przynajmniej nie cieszyła się wśród członków komisji, ponieważ zgromadzona wokół widownia prawdopodobnie nie miała by nic przeciwko obejrzeniu takiego starcia. Kilka głośnych okrzyków zachęcało wręcz do tego by natychmiast rozpocząć naparzankę, jednak ponieważ wciąż były to zawodu uczelniane, mądre głowy uparły się aby zwycięzca niósł z sobą jakieś wartości, a nie tylko to iż potrafi przyłożyć przeciwnikowi.
- Po wnikliwej dyskusji, zdecydowaliśmy iż rywalizacja rzeczywiście będzie dobrą formą oceny możliwości waszych wynalazków, jednak zamiast walki proponujemy by oba roboty zrobiły coś pożytecznego. Na przykład odgruzowanie i naprawa uszkodzonego budynku szkoły. – Postanowił przewodniczący jury. – Ten który w zadanym czasie wykona więcej czynności, zostanie ogłoszony zwycięzcą. Zgadzacie się.
- Mi to rybka. Twoja wydmuszka i tak nie ma szans z moim Wortexem. – Pogardliwie prychnęła rywalka Cindy.
- Ładna masz czapkę. Co to takiego? Garnek? – Odcięła się Silk.
- To wirtualny panel sterujący, pozwalający mi zdalnie korygować algorytmy. Zamierzam ustawić go na „pokonanie przeciwnika”, wiec z góry uprzedzam, że nie odpowiadam za to jak moja maszyna zinterpretuje komendę „zwyciężyć”. To na wypadek gdyby twój pupilek przypadkiem oberwał kawałkiem ściany. Zaznaczam też ze nie mam dużo czasu by czekać aż przeprogramujesz swój analogowy złom.
- Że co zrobię? – Zdziwiła się Cindy, nagle orientując się że gdyby rzeczywiście chciała wykorzystać zawartość plecaka Eugene, dość łatwo zostałaby przez tą tutaj rozszyfrowana. Mogła za to pokazać czyja technologia jest lepsza. – A nie, niby po co? Przecież Sky cały czas tu stoi, wszystko słyszy i kiwa przy tym twierdząco swoją wielgachna i brzydką łepetyną. A to znaczy że wszystko już wie.
Silk była przekonana co do możliwości Skydive. W końcu sam zapewniał że był wielozadaniowym robotem bojowym. Dziewczyna zastanawiała się tylko czy jeśli owo sprzątanie zamieni się w jedna wielką demolkę, komisja zawodów wciąż będzie skłonna przyznać jej pierwsze miejsce?

[z/t] z racji przeciągającego się oczekiwania na odpis