Quincy St (i okolice)

First topic message reminder :

Ulica mieszcząca się we wschodniej dzielnicy Brooklynu - Bedford-Stuyvesant, która graniczy z Williamsburgiem, Clinton Hill, Brushwick i Brownsville.
Quincy Street jest równoległa względem Lexington Ave, Gates Ave czy Monroe St, a krzyżuje się z Tompkins Ave, Marcy St i innymi ulicami. Nieopodal znajduje się Herbert Von King Park, komisariat policji, kościół czy też szkoła średnia. Zaczyna się na Broadwayu, kończy na Gates Ave (lub odwrotnie).
Przy tej ulicy znajdują się głównie budynki mieszkalne, kamienice, a także sklepy spożywcze i lokale usługowe. Wszystkie zaopatrzone w schody przeciwpożarowe, które są w zaułkach, na tyłach lub - co rzadsze - na froncie budynków.

Angel posłusznie odwrócił twarz ku nieznajomej. Gdy spojrzał w jej oczy, zamrugał szybko kilka razy.
Gdzieś już kiedyś widział podobne. Może nie tak zielone, ale zdecydowanie piękniejsze.
Słysząc pytanie kobiety, milczał przez chwilę. Rozejrzał się niepewnie dookoła obserwując Lockheeda. Skinął głową, ponownie wykonując posłusznie niewypowiedziane polecenie rudowłosej.
-Oczywiście, że tak. - potwierdził, chcąc jeszcze bardziej podkreślić chęć niesienia jej pomocy. O tak. Dokładnie czuł, jak bardzo go potrzebuje. Nie mógł jej teraz zostawić samej. To było zbyt niebezpieczne. Te stwory na dole na pewno w dalszym ciągu na nią czyhały. A Warren nie mógł dopuścić do tego, by stało jej się coś złego, prawda?
Rozmyślania Angela przerwał pokaz umiejętności Lockheeda, który postanowił przysmażyć jednego z napastników.
Mężczyzna utkwił wzrok w smoku, i bezpiecznie wylądował na dachu budynku, wypuszczając nieznajomą z objęć.
-Tu jesteś bezpieczna. Przynajmniej na razie.
Mówiąc to nie patrzył jej w oczy, tylko zerkał w stronę czających się potworów.
Na szczęście nie musiał mówić nic więcej, gdyż wiadomość od Emmy uratowała go z opresji. Przymknął oczy na chwilę, starając się wyłapać cały sens przekazu. Gdy kobieta skończyła mówić westchnął cicho, i starając się ignorować kobietę, a jednocześnie nie wyjść na chama, zwrócił się do swojego X-menowego towarzysza.
-Odstawmy panią w bezpieczne miejsce i ruszajmy. Mamy kolejne zadanie.

Wyglądało na to, że Lockheed się nie mylił co do słabości stworów. Wyraźnie bały się jego ognia, o czym świadczył fakt, że osobnik oddalił się od niego na bezpieczną odległość. Będzie musiał pamiętać, by przekazać tą informację Frost. Co prawda nie lubił kobiety, bo Kitty jej nie lubiła, ale to nie sprawiało, że miał zamiar zachowywać się lekkomyślnie. Jako telepatka mogła się z nim porozumiewać bez słów, więc smok nie będzie musiał się odzywać by przekazać jej informacje. Informacje, które jego zdaniem, były dosyć istotne. W razie większych problemów z nimi będą wiedzieć, którzy mutanci są najodpowiedniejsi do walki.
Teraz jednak miał kolejny kłopot, nieco mniejszy, ale jednak. Nietoperzy było coraz więcej, co mu się nie podobało choć nie wydawały mu się w ogóle groźne. Prychnął na nie ogniem, niewielkim kłębem, który szybko zniknął w powietrzu. Czuł, że coś jest z nimi nie tak. Jeśli ktoś nimi sterował to nie ich winą było to co robiły. Nie chciał krzywdzić niewinnych zwierząt. Kolejno wypuścił dym z pyska, którym również mógł ziać i wzleciał nieco wyżej, mając nadzieję jak najszybciej ominąć nietoperze. Miał wrażenie, że Angel sobie już radził. Był blisko X-coptera, stwory się na razie nie zbliżały. Zwinnie omijał niewielkie nietoperze i w końcu udało mu się dostać na dach, gdzie siedział wcześniej. W locie pochwycił swoją wcześniejszą zdobycz w łapy i jak najszybciej się oddalił. W razie problemów Angel na pewno wezwie wsparcie.

z/t

Angel, całkowicie mimowolnie uśmiechnął się szeroko. Zdecydowanie podobało mu się działanie Lockheeda. Dobrze było mieć obok znajomą... mordkę.
I mimo że nie widział go, to sama obecność smoka, dodawała mężczyźnie otuchy. Zwłaszcza, że miał wrażenie, że Lockheed radził sobie całkiem nieźle.
Oderwał wreszcie wzrok od ciemnych plam na niebie i spojrzał na wtulającą się w niego kobietę. Czuł na ramieniu uścisk jej dłoni i ciepło bijące od jej ciała. Jeśli chciała zwrócić na siebie jego uwagę, to zdecydowanie jej się to udało.
Angel nie wiedział jakich sztuczek używała rudowłosa, jednak zmrużył oczy i stwierdził, że podoba mu się spojrzenie jakim go obrzucała. Delikatnie, nie chcąc jej urazić wyswobodził się z jej, uśmiechając się nieznacznie.
- Dobrze. Jeśli znasz takie miejsce, to z przyjemnością Cię tam zabiorę.
Nie wiedzieć czemu, ale Angel mimo wszystkich misji, jakie przeżył z X-menami, to nigdy wcześniej nie czuł się tak... Bohatersko? Niemalże jak Superman broniący swojej Lois. Bardzo podobało mu się to uczucie.
Wyciągnął obie dłonie, po czym wziął ją na ręce. Kątem oka zobaczył jak Lockheed oddala się od nich. Poczuł ulgę. Teraz nic już nie przeszkodzi mu w uratowaniu pięknej niewiasty.
-Prowadź więc. - wyszeptał jedynie, po czym rozłożył skrzydła i wzbił się w powietrze na kilka metrów.