Rozkopany plac

Każdy kolejny drobny fakt jaki analizował Rocket dodawał tylko kolejne krople dziegciu do całej sytuacji. Ciężko było powiedzieć jednak żeby zwierzak był tym zaskoczony. Jakaś dziwna karmiczna niesprawiedliwość sprawiała że zawsze lądował we wnętrzach najzaupniejszych z zadupi w najkłopotliwszych z kłopotów. W poprzednim życiu musiał być jakimś seryjnym mordercą, czy czymś, a teraz wszechświat mu się zwyczajnie odpłacał.
- Wnętrze jest chłodne. - rzucił do Starlorda po dokładniejszej inspekcji słoja - Być może zimno trzyma go w miejscu. To pewne jego słabość! Zupełnie inna od całej reszty znanych nam form życia!
Znów wpadł w swój histeryczny nastrój i musiał się na kimś wyładować. Najchętniej zrobiłby to na ich uciekinierze, ale Peter na swoje nieszczęście stał bliżej. Uwaga szopa mogła mu się jednak przydać jak już znajdą tego stwora. Elemental blastery miały swoje plusy, choć jak dla Rocketa zdecydowanie odstawały w departamencie siły ognia.
Gruntowniejsze przeszukanie statku nie przyniosło większego efektu, poza kolejnymi zagwozdkami. Najchętniej przetrzepał by pokładowy komputer w poszukiwaniu informacji o samej misji i przewożonym ładunku. Z oczywistych powodów musiał się jednak obejść smakiem. Poza tym statek wydawał się pusty, czyli mieszkaniec słoja musiał czmychnąć z niego w tym krótkim czasie pomiędzy otwarciem statku, a pojawieniem się w pobliżu Groota. Musiało mu się śpieszyć. Pomimo to nie natrafili na niego kręcąc się po podziemiach. Ślady, a raczej brak śladów wskazywał na to że stwór unosił się w powietrzu. O ile w słoju nie było tylko psychotropowych oparów i za sekundę wszyscy zaczną strzelać do siebie nawzajem w majakach.
To też nie byłaby jakaś nowość...
W każdym razie należało się przegrupować. Spotkali się więc całą grupą przy wyjściu ze statku.
-Dobrze, przeanalizujmy wszystko. - zaczął - Mamy wypaśny statek, który zdaje się być jakąś mobilną stacją badawczą. Coś się z niego wydostało i chyba nie chce rozmawiać. Chciałbym powiedzieć że nie z naszej winy, ale doświadczenie każe mi sądzić inaczej. Wewnątrz nie było żadnych innych szczątków. Powiedziałbym że to coś po prostu niczego nie zostawia jak już cię załatwi, ale szkielety które znaleźliście wskazują że okręt był celowo opuszczony. Nie chcieli być zamknięci z tym czymś? Nieważne. Najwidoczniej jeszcze nie wydostało się z tuneli i chyba powinniśmy to znaleźć zanim zacznie siać zamęt w pobliskim mieście, bo Avengers przestaną dawać nam pieniądze. Jakieś pytania?
-Jestem Groot.
-Coś pomiędzy sześć a dwanaście. -odpowiedział Rocket wzdychając - Jakieś pytania powiązane z obecną sytuacją? - zaakcentował dokładniej. Czekając na odpowiedzi ekipy zastanawiał się jakie ma właściwie opcje. Dość marne jeśli się zastanowić. Pierwszym odruchem wykorzystał zdalnie skaner Michaliny do sporządzenia trójwymiarowej mapy tuneli i wyświetlił ją sobie przed nosem, tak by inni widzieli. Niestety wcześniej musiał oddać w zastaw swój pokładowy skaner form życia aby opłacić jeden wcześniejszy włam akcję Strażników. Teraz pluł sobie w pyszczek.
Tunele wiły się nie miłośiernie. Musieliby się rozdzielić, żeby dobrze je przeczesać a jedną z żelaznych zasad Rocketa było "Nie rozdzielamy się w poszukiwaniach potencjalnie niebezpiecznej bestii na terenie w którym porusza się dużo lepiej od nas." Do tego miał tylko dwie kompetentne osoby, które mogłyby gdziekolwiek pójść same. Spojrzał jednak na Groota starającego się odkryć jak stworek zareaguje na drapanie za uchem i stwierdził że dysponuje tylko jedną.
Był niemal pewien że stwór znajdzie ich prędzej niż oni znajdą jego...
Ale może udało by się doprowadzić do tego na ich warunkach...
Stwór działał raczej instynktownie, sądząc po tym jak szybko opuścił statek. Do tego pewnie nie pałał wielką sympatią do swoich oprawców.
-Quill. Weź to swoje nieznośne pudełko od dźwięków do mojego statku i nagraj na nie te komunikaty, które wysyłał statek. Potem do nas wróć.
-Jestem Groot. - dodał szybko drzewiec, ciesząc się że Rocket odzyskał panowanie nad sytuacją.
-Dobry pomysł, idź z nim. Meldujcie co trzy minuty i patrzcie też na sufit. Ty zostań ze mną mały. Tu nie jest bezpiecznie - przytaknął drzewcowi szop i wskazał na stworka, który był w sumie jego wzrostu.
Gdy obydwoje zniknęli zabrał się za przygotowanie miejsca. Wrócił na statek i zaczął przygotowywać go do ewentualnej obrony. Zdjął pas z granatami i zaminował nimi przejście. Mógł je zdalnie aktywować i deaktywować swoją rękawicą, więc mogły czekać na powrót Quilla. Poprzestawiał też kilka ze stołów i innych mebli, aby zrobić z nich prowizoryczne osłony. Idealnym byłoby ponowne uruchomienie systemów obronnych pojazdu, ale trudno byłoby na tym w tej chwili polegać.
- Umiesz tego używać? - zapytał stworka podając mu jeden ze swoich pistoletów. Nie był pewien czym właściwie jest stwór, ale jego fizjonomia pozwalała mu chyba używać broni. - Potrafisz się na coś przydać?
Jeśli strażnicy powrócili w jednym kawałku wyjaśnił im dokładnie swój plan.
-Dobra, ten stwór z jakiegoś powodu nie chce wyjść na zewnątrz, ale zapewne nie pała sympatią do swoich oprawców. Dlatego Quill puści ze swojego sprzętu na cały głos komunikaty statku. Ich język jest dość charakterystyczny by nawet tępa bestia go rozpoznała. Pomyśli że załoga wróciła i zechce się zrewanżować. Wtedy go zaskoczymy. Kto jest za?
-Jestem Groot...
-Groot jest za! - Rocket wskazał entuzjastycznie na Groota palcem, choć mina tamtego nie wskazywała by szczególnie był "za". - Przegłosowane!
Uważał że to wciąż lepsze niż bezsensowne kręcenie się po tunelach. Jeśli pomysł przeszedł, to zabrali się za jego wykonanie. Na początku puścili komunikaty tylko delikatnie na wypadek gdyby uruchomiły jakieś polecenia statku, a dopiero później poszli na całość. Rocket schował się za framugą pomieszczenia pilotów z gotowym minigunem w rękach. Uzbroił też swoje ładunki. Groot schował się w pomieszczeniu bliżej wejścia, tak by szybciej dołączyć do Quilla gdyby coś się działo.
Pozostało czekać.
Rocket miał tylko nadzieję że w słoju to nie był jednak halucynogenny gaz i potwór, który wparuje przez właz nie będzie tak naprawdę Quillem. Gdzie byłaby satysfakcja ze strzelania do Starlorda nie wiedząc o tym że to on?

Podążał za Rocketem starając się wypatrzeć coś co mu wcześniej umknęło no poza tym "drobnym" incydentem z pękniętym słojem. No wiedział, że źle zrobił, ale w pięć sekund nie dało się opisać całego statku, choć to się rzucało w oczy. No cóż było minęło, czasu się nie cofnie.
-Lubi zimno? - rzekł unosząc brew do góry. W sumie dopiero teraz dostrzegł, że na szkle nie ma kurzu i poza ich śladami stóp nie ma tu żadnych innych.
-Czyli... To coś umie latać i zjada inne istoty zostawiając tylko szkielety jako dowód? - rzekł bardziej do siebie niż do Rocketa właściwie nie wiedząc czy ta teza ma sens. Aczkolwiek szkielet jaki znaleźli był jak najbardziej realny więc może jest on powiązany w jakiś sposób z tym wszystkim co tutaj się dzieje.
-Jak nazwałeś mój walkman?! Nieznośnym pudełkiem? O Ty... Dobra, pójdę i nagram, ale jeżeli coś mi się stanie to będzie Twoja wina - rzekł, obrócił się na pięcie i wyszedł jak obrażone dziecko. Z pomocą Groota zlazł z statku i poszedł w stronę "statku" Rocketa. Wpakował się do jego statku wyjął walkmena, ustawił na nagrywanie, a potem puścił te dziwne dźwięki, które ten rozszyfrował. Co jakiś czas patrzył w sufit zastanawiając się czym jest to coś co się wydostało z statku. Sądząc po śladach raczej było mięsożerne i nie lubiło zostawiać za sobą śladów.
-Póki co nic nie widzę - rzekł przez komunikator w trakcie nagrywania dźwięków. Kiedy był gotowy zeskoczył z statku na ziemię zastanawiając się czy przypadkiem coś go nie zje, dobrze, że chociaż w razie co był przygotowany, w ręku trzymał swojego elemental Guna z nadzieją, że uda mu się osłonić nim to coś na niego wpadnie i zje w całości.
-No to jazda - rzekł sam do siebie i puścił nagranie najgłośniej jak się dało z swojego walkmena. Uniósł go wysoko nad swoją głową z nadzieją, że echo rozniesie się po tych wszystkich tunelach. W drugiej ręce trzymał broń będąc gotowy do własnej samoobrony.

Bio przez cały ten czas siedziała wszczepiona mocno w ramię Groota, nie miała zamiaru go opuszczać, jeszcze mu się jej nie znudził. Co jakiś czas sztywniała, żeby za chwilę otrzeć się niczym kot o jego ciało. Jej nowa "zabawka" była zbyt interesująca, pochłaniała całą jej uwagę przez co nie za bardzo skupiała się na tym, co właściwie ta trójka tutaj robi. Zareagowała jednak na prośbę zostania z dwunogim szopem. Oczywiście na początku trochę posmutniała, jednak powiedziała do Groota
- Bio zaczekać na Groota
W sumie to nie wiedziała dlaczego coś w tym tunelu miałoby być niebezpieczne, dalej też nie wiedziała co robią. Uważnie jednak obserwowała Rocketa, kręcąc uszami na wszystkie strony świata. Kiedy ten podał jej broń, nastroszyła się cała jakby zobaczyłą najgroźniejszą rzecz na świecie
- Onienienienienie. Bio nie walczy! Umieć dużo ale nie walczyć
Bo z tym właśnie gestem zdała sobie sprawę, że za chwilę może zrobić się nieprzyjemnie. Walka nie leżała w jej naturze, unikała jej jak ognia. Zaraz, gdzie podział się jej obiekt zainteresowań? Na nim na pewno będzie bezpieczniej niż z szopem. Wycofanie się z ich towarzystwa mogłoby zająć zbyt długo, mogła się pogubić, wpaść na coś czego nie chciała. Więc najlepiej będzie teraz wrócić na chodzące drzewo. Tak też postanowiła, nie bacząc na nic innego, pomknęła (szukać?) do Groota z zamiarem ponownego wszczepienia się w niego. Jednak... tak na wszelki wypadek zaczęła się też stroszyć i być w pogotowiu ze swoim pyłkiem, który wywołałby gęstą chmurę pomagającą w ucieczce. Chyba ... przybycie tutaj nie było zbyt dobrym pomysłem.

Stał i stał, ale nic się nie działo. No kutfa to on stał tutaj po to żeby się poświecić dla obcej formy życia, a ten dupek nawet nie chciał łaskawie do niego przyjść! Wstyd! A tak serio to miał nadzieję, że to coś nie przyjdzie i go nie zje w całości. On nie jest smaczny, ani łatwostrawny, ani nic w tym guście. Więc hej panie kosmito jeżeli możesz to nie przychodź, dziękuję - Starlord.
W momencie kiedy pojawiło się nowe światło od razu wycelował tam broń, ale tylko tyle. Serce mu zaczęło bić mocniej zastanawiając co to jest. Świeci się jak psu jajca, ale wyjść do niego to nie chce. No masz. Światło było dziwne, miało odcień złoto-pomarańczowe i nie pasowało do żadnego oświetlenia jakie było tutaj dookoła, więc to może naprawdę obca istota, która wyszła z tej szklanej tuby? Co go bardziej zdziwiło to fakt, że to coś nie chciało podejść bliżej, bało się? Albo się wahadło przed tym aby się bardziej do nich zbliżyć. Grunt, że to coś nie rzuciło się na Starlorda z pazurami, bo jego piękny wdzięk poszedłby w piach. A kto jak kto, ale on chociaż tym będzie uwodził dziewczęta na ziemi. W tym momencie w jego głowie pojawił się obraz samego siebie z wypiętą klatą i przeczesując włosy jak Jhony Bravo, brakowało jeszcze żeby mu mięśnie klatki piersiowej zaczęły pracować. Cud miód i orzeszki. A tak wracając do aktualne sytuacji. To ten stwór bał się podejść dlatego też Quill zrobił krok do przodu w jego kierunku z zaciekawieniem. Kątem oka patrzył na Rocketa i Groota. Robił krok za krokiem dość powoli i niepewnie zastanawiając się czy to coś albo się na niego nie rzuci, albo zwieje. Obie opcje były prawdopodobne.

/Dostałam głupawki w trakcie pisania, nie oceniajcie mnie xD

Czekanie trochę dłużyło się Rocketowi, który z nudów zaczął dłubać sobie pazurem w zębach. Ze wszystkich z tych kilku zalet, które miał, cierpliwość zdecydowanie nie była jego mocną stroną. Z ukosa zerkał na Groota, jednak ten dużo spokojniej radził sobie z presją czasu. Nic dziwnego, skoro większość jego kuzynów zabija czas przeprowadzaniem fotosyntezy całymi dniami.
Nagle coś się zmieniło. Po reakcji Quilla zorientował się że ten coś zauważył. Walcząc z samym sobą w końcu rozbroił zdalnie miny u wejściu statku, gdy Peter zaczął zmierzać w tamtą stronę. Niestety ze swojego punktu widzenia szop nie był w stanie stwierdzić co właściwie zobaczył Star-lord. Czyżby kosmitka okazała się seksowna, czy tylko Star-lord znowu okazał się być bezmyślny?
Nie mogąc znieść presji Rocket podczołgał się do wejścia statku, tak by mieć jakikolwiek kąt widzenia na pieczarę pod nimi, ale tak by możliwie jak najmniej wychylać się z rampy. Był nieco rozczarowany gdy okazało się że tak na prawdę w dole niewiele widać.
Jeśli Peter miał zamiar doprowadzić do kontaktu trzeciego stopnia, to Rocket nie miał zamiaru go powstrzymywać. Ze swojego miejsca miał całkiem niezłą pozycję strzelecką. Wszystko działo się jednak jak na jego gust zbyt wolno.
Na nowo odpalił połączenie z Michaliną.
-Lucas? Jesteś tam jeszcze? - wyszeptał i od razu ściszył odbiornik tak by tylko on mógł go słyszeć. - Chyba mamy kontakt. Mógłbyś wyłączyć wasze oświetlenie? Tylko bądźcie gotowi na mój znak je przywrócić, bo nie wiemy jak zareaguje. Odbiór.
W międzyczasie odpiął ze swojego kombinezonu latarkę i rzucił ją Star-lordowi.
-Spróbuj go jakoś wywabić. - szepnął do Petera, gdy ten złapał. - Może lubi światło. Jakby co to jeszcze pomajstruj z temperaturą.
To że słój w którym trzymano stworzenie był chłodny to jeszcze niewiele im mówiło. Rocket od razu pomyślał że zimno miało utrzymać stwora w stazie, ale teoria Petera że być może wręcz podtrzymywało stwora przy życiu mogła być równie trafna. Musiał być jakiś powód dla którego stwór jeszcze nie opuścił tuneli, bo przecież nie był to aż taki Labirynt żeby do tego momentu nie znalazł wyjścia. Może chłód podziemi mu odpowiadał?
W każdym razie Rocket usadowił się wygodnie i z okiem na celowniku a ręką na spuście obserwował poczynania swojego lidera. Nie włączał jeszcze dodatkowej latarki, którą miał na broni, by nie niszczyć efektu pracy Petera. Gdyby coś poszło nie tak, gotów był szybko wykrzyczeć do Lucasa, żeby przywracał oświetlenie.
W tym czasie Groot starał się względnie utrzymać Bio w jako tako spokojnym i cichym stanie. To że przypadkiem natrafili na nią w tym miejscu zdawało się niespodziewanym zbiegiem okoliczności. Stwór zastanawiał się co jakiś nie występujący na ziemi gatunek robił w okolicy statku innego nie występującego na ziemi gatunku. Przypadek?
- Jestem Groot? - zapytał o to małego stworka, ale nie był pewien czy ten go zrozumie.
Niecierpliwiąc się działaniami towarzyszy, Groot miał też ochotę wyjrzeć co oni tam kombinują. Nie chciał jednak pozostawiać Bio bez opieki. Dlatego wciąż przytulając malucha wydłużył swoją szyję, tak by zajrzeć za róg i zobaczyć cokolwiek z dziejącej się tam sceny.

Słowa Rocketa wcale mu nie pomagały, zważając, że to ON robi tutaj za śniadanie dla tego potwora, a nie ten szop. Ciekawe czy by tak cwaniakował gdyby się zamienił z nim miejscami.
-Aha - mruknął sam do siebie pod nosem, nie za bardzo przekonany do planu swojego towarzysza. To coś świeciło się jak psu jajca, ale za cholerę nie chciało wyjść. W dodatku intensywność tego świecenia też się różnił w zależności czy stał od tego czegoś dalej czy bliżej. Największy plus tego wszystkiego było to, że było ciemno. Pominął już fakt, że jest tutaj ciemno jak w dupie. Ale tak po za tym... To całkiem spoko. Widział tego kosmitę, ale wyglądało na to jakby nie miał ciała. Mrużył oczy żeby się lepiej mu przyjrzeć, ale coś to nie dawało za dobrego efektu. Zbliżanie się do tego czegoś dawały efekty, że świeciło to mocniej, ale nic po za tym. W momencie kiedy to coś wystrzeliło zza rogu Peter stanął w miejscu mrużąc oczy. Nie widział tego dobrze, było dziwne i przezroczyste, ale za to świeciło się gdy ten stwór się poruszał. I w dodatku leciało prosto w jego kierunku. Ustawił Element Guna na Powietrze, wycelował w mackę strumieniem powietrza, który powinien spowodować, że ów macka odsunie się od niego na około metr. On sam cofnął się kilka kroków do tyłu, nie wiedząc czego się spodziewać, a że był najbliżej tego czegoś mógł się spodziewać, że się na niego rzuci bądź coś w tym guście. Chwilowo nie chciał go skrzywdzić, ale jeżeli będzie musiał się przed nim bronić to go zabije bez dwóch zdań.

-FLARK!-wrzasnął Rocket, gdy sprawy zaczęły przyjmować niespodziewany niekorzystny dla nich obrót. - Lucas! Wracamy ze światłem!
Najgorsze było to że mierząc przez muszkę od swojego karabinu nie miał dobrego strzału na cokolwiek poza plecami Quilla. Macka strzelająca w stronę ich przywódcy według Rocketa nie była jednoznaczną oznaką tarapatów. Kilkoro z byłych Quilla wyglądało bardzo podobnie i w bardzo podobny sposób okazywało uczucia. Co innego że byłe Quilla też na ogół oznaczały tarapaty.
Groot jednak zdecydowanie nie podzielał chłodnych kalkulacji swojego przyjaciela. Akurat wyjrzał zza rogu statku gdy na wpół przeźroczysta macka sięgnęła ku ręce Petera.
- GROOOOT!- wrzasnął kolos i czym prędzej pognał na pomoc, niemalże tratując złożonego do strzału przy włazie Rocketa. Zeskoczył twardo na glebę pieczary i sięgnął za wolne ramię Star-lorda, nie godząc się by potwór porwał go gdzieś w ciemności. Drugą ręką sięgnął wystającej rampy statku, tak by lepiej zaprzeć się przeciwnikowi. -Groot, Groot, Groot... - zdawał się zapewniać o czymś Petera.
Dopiero po kilku minutach zorientował się że bycie ciągniętym na raz w dwie strony może nie wyjść dla Quilla najlepiej, zdecydował się więc zmienić taktykę. Zapuścił korzenie głęboko w ziemię. Teraz skoro nie musiał już trzymać się statku dla równowagi, wolną ręką spróbował pochwycić mackę, która trzymała Quilla. Zdawał sobie sprawę że bezpośredni dotyk mógł nie być najlepszym pomysłem, lecz nie mógł pozwolić by komuś z jego przyjaciół działa się krzywda w jego obecności.
Gdyby Grootowi udało się choć na chwilę uzyskać trzymanie, Rocket aż uśmiechnąłby się do siebie. Teraz gdy macka nie znajdowała się w ciągłym ruchu, miał szansę trafić ją z karabinu. Zmrużył oczy, wycelował, wciągnął powietrze i zrobił to do czego został stworzony*, czyli pociągnął za spust.
Gdyby pierwszy pocisk nie trafił nie patyczkowałby się, tylko kontynuował ostrzał, aż potwór nie puściłby jego przyjaciół.
W tym całym zamieszaniu obydwoje zapomnieli zupełnie o Bio, która ciągle pozostawała gdzieś na statku.

*Tak naprawdę Rocket został stworzony do bycia zwierzęciem terapeutycznym. O ironio.

Nie miał zielonego pojęcia czy atak powietrzem coś da. Ba! Równie dobrze mógł pójść na całości przypalić go ogniem, ale to co się wydarzyło chwilę później przeszło jego największe oczekiwania. Pomijając fakt, że ogień nic mu nie zrobił to jeszcze to coś owinęło mu się wokół ramienia.
-Z-złaź ze mnie ty dziwolągu - warknął i wycelował bronią w mackę ustawiając go tym razem na ogień i temperaturę tysiąca stopnia. Wycelował w miejsce gdzie ani on ani jego towarzysze nie zostają zaatakowani. W dodatku ta cholerna macka była ciepła i z każdą kolejną chwilą robiła się coraz cieplejsza. Lubił gorące dziewczyny, ale nie macko podobne potwory, które się do niego kleiły. I w dodatku jego kurtka zmieniła kolor. Zaraz po tym został odciągnięty przez Rocketa i Groota jednocześnie. Nie był pewny czy ta macka coś mu zrobiła czy nie, bo był chwilowo w zbyt wielkim szoku.
-Dobra, dobra nic mi nie jest puśćcie mnie - rzekł kiedy był chwilowo ciągnięty w dwie różne strony co tylko wzmogło jego ból mięśni. Jego kurtka ściemniała w dziwny sposób, dostrzegł to dopiero kiedy Rocket zaczął strzelać do tego czegoś i się wycofało. Co nie ułatwiało im roboty, bo zaraz zniknie im z oczu. A szukanie tego przezroczystego potwora nie będzie ani proste ani przyjemne.
-Zaraz nam zwieje, trzeba go gonić! - wyrwało mu się od razu i choć jego kurtka została nieco zniszczona to nie zamierzał odpuścić temu stworowi, skoro uciekł z tego szklanego pojemnika to trzeba go złapać i upchnąć go tam z powrotem jak sardynkę.

-JESTEM GROOT!- krzyczało rozemocjonowane drzewo, które trzymało swojego przeciwnika do samego końca, nawet pomimo wrażenia odrętwienia. Groot był prawdziwym altruistą i gdy wybór polegał na cierpieniu jego samego, albo kogokolwiek z jego towarzyszy, nigdy długo się nie zastanawiał. Ewentualne ocalenie Petera było dla niego dużo ważniejsze niż własne przedramię.
Puścił mackę dopiero gdy ta dosłownie wyślizgnęła mu się z dłoni po strzale Rocketa. Szop wydał z siebie tryumfalny okrzyk za oddanie celnego strzału, jednak Groot nie był szczególnie zadowolony że stwór znów wymknął im się do tuneli. Peter na ten widok z typową dla siebie brawurą, oraz fantazją ruszył za nim w pogoń. Groot już miał do niego dołączyć, ale powstrzymał go przed tym Rocket, który znalazł się nagle tuż obok.
-Czekaj, pokaż tę rękę. - rozkazał towarzyszowi i przystąpił do oględzin przedramienia. Odrętwienie nie wydawało się postępować, ale nie wyglądało też najlepiej. Po chwili namysłu szop wyjął z kieszeni swój energetyczny nóż.
-JESTEM GROOT- panicznie zareagował na ten widok drzewiec.
-Daj spokój! Po tym wszystkim co ci się przydarzało odkąd latamy razem wciąż boisz się poparzeń!? Zresztą wiem że jesteś ognioodporny!
Pomimo protestów Groota Rocket odrąbał obumarły naskórek swojego przyjaciela. Z doświadczenia wiedział że zregenerowanie się od zera częściej zajmuje Grootowi mniej czasu niż wyleczenie spaczonych na różne sposoby fragmentów. Nie mówiąc już o tym że wolał dmuchać na zimne na wypadek gdyby martwica rzeczywiście miała postępować.
Zaraz po tym zabiegu rozejrzał się jeszcze po okolicy za śladami efektów swojego wystrzału. Spodziewał się że odstrzeli natrętną mackę, nic takiego jednak się nie wydarzyło. Chciał natomiast zorientować się czy przynajmniej w okolicy znajdują się jakieś ślady krwi. Nie uśmiechało mu się gnać na ślepo za stworem, który nie robi sobie nic z jego strzałów. Oczywiście w skali Rocketa jecgo chwilowa broń podchodziła pod kategorię "lekki kaliber" jednak nie miał czasu majstrować teraz czegokolwiek większego.
-Jestem Groot.- poradził coś przyjacielowi Groot, który masował swoją dłoń w miejscu wycięcia.
-Mówisz? W takim razie zimno prawdopodobnie go spowalniało. To już coś... -odpowiedział sprawdzając czy w jego pasie zabłąkały się jeszcze jakieś kriogranaty po którejś z ostatnich akcji. Tak czy siak ich najlepszą szansą jest teraz broń Quilla. Pozostawało mieć tylko nadzieję że Starlord nie zgubił potwora. I że jeszcze nie umarł.
-Quill, idziemy do ciebie! Groot mówi że ten stwór może nie lubić zimna! - wypowiedział przez komunikator. Całe szczęście przynajmniej pozycję Petera łatwo mu było określić dzięki jego komunikatorowi. Przy odrobinie szczęścia potwór jest gdzieś w pobliżu.
Wdrapał się na Groota i razem ruszyli w pogoń. To zdumiewające jak szybki potrafi być Groot, gdy coś go zmusi do biegu. Na wszelki wypadek Rocket przestawił swój karabin w tryb oblężniczy. W razie konieczności będzie próbował prowadzić ogień tak by ich wszystkich nie zasypać. W najgorszym razie wróci do ognia seryjnego. Nawiązał też kontakt z agentami pilnującymi wejścia, aby przekazać im to co już wiedzą. Stwór jest bytem energetycznym, a kontakt z nim nie kończy się szczególnie szczęśliwie. Gdyby wciąż mieli problemy z lokalizacją kosmity, poprosiłby jeszcze raz o zgaszenie świateł. Emitującego światło przeciwnika łatwo wytropić w ciemnych korytarzach. W razie niebezpieczeństwa od razu znowu by je zapalił.

Rocket z Grootem w biegu stanowili całkiem sprawną jednostkę partyzancką. Groot sprawnie pokonywał kolejne metry wielkimi susami. Ktoś kto zwykł widywać Groota tylko podczas spokojnych chwil, mógłby odebrać go jako ospałego powolniaka. Tymczasem zmuszony do wysiłku nie odbiegał wiele od możliwości reszty strażników. To często pozwalało zakończyć wiele konfliktów jednym ciosem drewnianej pięści, której nadejścia wróg wcale się nie spodziewał. Rocket natomiast lawirując wśród jego korony mierzył naokoło z broni wyglądając zagrożenia w każdym mijanym rogu, czy korytarzu. Nie musząc martwić się dokąd pędzą, przyjął rolę obserwatora posiadającego dostęp do broni wielkiego kalibru.
W końcu dogonili Quilla. Jego widok nie napawał jednak optymizmem. I bez słów z jego postawy dało się wywnioskować że zgubił ich przeciwnika. W końcu to Peter. Czego oni się znowu spodziewali?
Niestety sztuczka ze zgaszeniem światła nie przyniosła żadnej poprawy wszystko wskazywało na to że zgubili stwora gdzieś w tunelach. Przy odrobinie szczęścia nie przerabiał w tej chwili agentów na zewnątrz w suszone winogrona.
Wtem Rocket usłyszał drobny ruch nieco ponad nimi. Był na tyle niespodziewany, że szop aż zastrzygł uszami. Spojrzał w górę i zobaczył to, czego w sumie spodziewał się już w momencie gdy zszedł z ekipą do tych zapomnianych przez byty tuneli. Glutowaty potwór spadał na nich z sufitu. Jak oryginalnie i zupełnie nieprzewidywalnie…
- JEST NAD NAMI!!! – zdążył jedynie krzyknąć. Ciekawe czy agent Lucas podsłuchiwał ich postępy przez radio. Jeśli tak to sprawa tylko nabierała w swej kiczowatości. Brakowałoby tylko następujących zaraz potem jęków agonii. Mimo że widział co się dzieje, zadziałały jedynie najszybsze instynkty. Rocket wzniósł swoją wyrzutnię w górę i wypalił w stronę opadającego na nich obcego. Zupełnie zapomniał że chwilę temu przestawił swoją broń w tryb oblężniczy. Za chwilę wszyscy będą mieli bardzo zły dzień – uświadomił sobie gdy już pociągnął za spust.
Na szczęście wypracowane odruchy Groota okazały się równie szybkie, a przy tym znacznie mniej autodestrukcyjne. Kolos przyklękając zasłonił ramieniem Quilla i Rocketa, a drugą rękę skierował ku górze. Szybko rozpostarł z niej korzenie, które otaczając całą trójkę zaczęły pęcznieć, tak by wytworzyć dla nich prowizoryczne schronienie.
-GROOT!!
Mimo iż Groot zasłaniał ich przed atakiem kosmity, to równie dobrze zasłona przyda się przeciwko narwaniu Rocketa. Obydwoje zareagowali niemal identycznie, tak więc granat zdążył przemknąć pomiędzy pęczniejącymi korzeniami. Jeśli Quill chciał oddać jakiś strzał, prawdopodobnie miał czas na przynajmniej jeden, nim przyjaciel całkowicie ich zasłoni i pogrzebią ich zwały gleby.

Wybiegł pierwszy za stworem macko podobnym, nie miał stuprocentowej pewności, że go nie zgubi. Jego zwinność była zadziwiająco dobra jak na takie wąskie tunele. I choć Peter starał się dotrzymać mu kroku to nie należało to do łatwych zadań. Wiedział, że musi być skoncentrowany i skupiony, aby go nie zgubić, nie wiadomo co się stanie gdy wydostanie się na zewnątrz, więc im szybciej go złapią, tym lepiej.
Z drugiej strony gonienie za nim nie było specjalnie trudne, bo pomimo odległości, jaka go dzieliła to wydzielane przez niego światło pomogło mu aż nadto. Kiedy dobiegł do miejsca rozwidlenia stanął w miejscu, jedno miejsce było oświetlone, drugie nie. Prawo, lewo? W pierwszej kolejności chciał iść oświetloną ścieżka, ale było by to zbyt oczywiste zważając,że to coś kierowało się głównie swoim instynktem i chciało uciec jak najdalej od niego i jego broni. I choć pomyślał, aby do niego strzelać w trakcie pościgu, to tego nie zrobił. Stwierdził, że to zły pomysł i mógłby tym sposobem go zgubić i jak się okazało była to dobra decyzja jaką podjął. Ale i tak wyszło jak zawsze.
Zgubił go! I teraz nie bardzo wiedział gdzie miał iść i nim wybrał odpowiednią ścieżkę dotarli do niego dwójka towarzyszy, spojrzał na nich, lecz nic nie odpowiedział. Po chwili poczuł jak coś spada mu na główę... Piasek? Spojrzał w górę i zobaczył, że ten stwór zrobił coś na kształt kopca i chyba chciał ich pogrzebać żywcem! Jeszcze tego brakowało! Ledwo co wrócił do żywych, a ten potwór znowu chce go zwieść na złe tory, co to to nie!
Kiedy Rocket strzelił, Peter spojrzał na niego zdziwiony. Gdy Groot osłonił go i zaczął tworzyć skorupę Peter ustawił Element Guna na lód o najniższej temperaturze jaką uda mu się wytworzyć. I nim skorupa Groota się zamknęła Quill wystrzelił pocisk, kilkakrotnie jeżeli trzeba było w miejsce, gdzie był potwór i jednocześnie miał nadzieje, że to coś mu zrobi albo zasklepi chociaż miejsce, gdzie pojawiła się dziura. Był zbyt skupiony na zadaniu, aby rozmawiać, dlatego może tym razem go dopadnie jak trzeba. O ile nie spierdoli tunelami i wtedy wszystko przepadnie.

-Oj nie, nie nienienienie… - krzyknął Rocket, gdy uświadomił sobie co wystrzeliło z lufy jego karabinu. Niestety było już na cokolwiek za późno i po sekundzie jego wrzaski zagłuszyła eksplozja i walący się strop.
Przynajmniej był pewien że uzyskał bezpośrednie trafienie. Przeciwnik rozpostarł się nad nimi szerokim frontem i nie było szans by ani Rocket, ani Peter chybili celu. Rocket co prawda skulił się w pozycji bezpiecznej gdy tylko wystrzelił, więc nie widział co dzieje się z ich przeciwnikiem, jednak wydawało mu się że nie było szans by przetrwał ten ostrzał. Nawet bez patrzenia, na własnej skórze czół chłód wybranej przez Star-lorda amunicji. Gdyby jakimś cudem fizjonomia obcego pozwoliła przetrwać bezpośrednie trafienie z granatu własnej produkcji Rocketa, to Quill mógł zestalić jego formę trafieniami lodu. Do tego dochodziły zwały ziemi i kamieni ze stropu. Szczerze mówiąc Rocket był zaskoczony że im samym udało się wyjść bez większego szwanku.
No kill like overkill, right?
-Jestem Groot? – zapytał Groot kompanów, gdy już zapadła cisza. Teraz w absolutnej ciemności był trochę niczym atlas, trzymający strop nad towarzyszami. Kopuła z jego korzeni uszczelnionych większymi kamieniami i lodowymi odłamkami Petera stanowiła dość stabilny sufit, jednak Groot wolał na wszelki wypadek nie wykonywać żadnych gwałtownych ruchów. Mały problem polegał jednak na tym, że żeby zyskać na czasie Groot przyklęknął podczas budowania splotu, tak więc teraz uwięziony był w tej pozycji, a ich mała pieczarka nie była zbyt przestronna.
-Tak, ja jestem cały… O dziwo… - odpowiedział po chwili Rocket otrzepując się z gruzu i zapalając latarkę. Jego mały rozmiar pozwalał mu nawet komfortowo stać w tych warunkach. Oczywiście sam nie poruszył faktu, że to w sumie przez niego znaleźli się w takim położeniu.
- Jestem Groot… - zauważył to jednak jego drewniany przyjaciel.
-No co?! Miał być martwy, jest martwy! Wielkie mi halo! Teraz pomóż mi się stąd wydostać!
Rocket podszedł do ściany z której zdawało mu się że znajdowało się wyjście z tuneli, a Groot delikatnie rozsunął mu swoje korzenie, tak aby powstało przejście akurat dla jednego małego szopa.
-Nikt nie wspomina o tym Gamorze! Bo zastrzelę! – rzucił towarzyszom i zarzuciwszy sobie karabin na plecy zabrał się za kopanie. Musiał przyznać że jego łapki nadawały się do przerzucania ziemi jeszcze lepiej niż do trzymania ciężkiej broni. Nie zrobiłby jednak tego na głos, bo byłoby to równoznaczne z przyznaniem się do bycia gryzoniem, którym i tak wszyscy go nazywali. Mając teraz jednak do wyboru bycie poniżonym, albo uduszonym stanowczo wybrał to pierwsze. Widząc jego postępy Groot posłał w ślad za nim parę swoich cieńszych korzeni robiąc podpory pod tym, co już udało mu się wykopać. Miał nadzieję że odróżni świeżo osuniętą ziemię od ścian tunelu i nie zacznie przez przypadek przekopywać się nie wiadomo gdzie.
-Nigdzie się nie ruszajcie! Zaraz wracam! – krzyknął w głąb swojego tunelu jeśli udało mu się wydostać.
Dobył jeszcze raz swojej broni i plecakiem odrzutowym popędził w stronę wyjścia z tunelu. Chciał zabrać z pokładu Michaliny jakieś narzędzia, które pomogą mu delikatnie oswobodzić przyjaciół bez zawalania im na głowy większej ilości ziemi. Myślał o laserowej przecinarce, którą mógłby powoli i spokojnie wypalić przejście, ale na miejscu zobaczy czy w oko nie wpadnie mu coś lepszego. Przez całą drogę rozglądał się na boki i ten flarkin sufit, na wypadek gdyby potworów było jednak więcej. Będąc na górze wyjaśnił w krótkich słowach agentom całą sytuację, ale niestety to oni musieli iść za nim by jej wysłuchać, bo ani na moment nie zwolnił tempa na rozmowę. Jeśli udało mu się znaleźć odpowiednie narzędzie, wrócił do uwięzionych strażników i zabrał się do pracy.
Jeśli robota szła sprawnie, a nie było innej drogi do zakopanego statku, zabrał się potem za odkopywanie tunelu z drugiej strony.

Wszystko stało się tak szybko, ze Peter ledwo zdążył wskoczyć pod kokon Groota aby samemu nie zostać zmiażdżonym. Podkulił nogi ile się dało i chwilowo nasłuchiwał trzymając broń dalej wdłoni. To coś zginęło? Czy może przedostało się gdzieś w inne miejsce? Sam nie mógł być tego pewny, w końcu ciemno tu teraz jak w dupie. Pomijając ten fakt, Rocket zaczął kopać aby przedostać się na drugą stronę, brzmiało jak plan. W sumie to dobra informacja dla Gamory i choć Peter, dał "okejkę", że nie powie to nie zrobił tego na głos. Uśmiechnął się zawadiacko sam do siebie, dobrze, że było ciemno! Bo Rocket tego nie widział.
-Dajesz rade? - rzekł po chwili patrząc na Groota, trzymanie na sobie kawał ziemi nie było łatwym zadaniem. W dodatku jego atak z lodu też coś tam pomógł, jedyne co się teraz liczyło to fakt, że ten stwór zginał, chyba. Nie miał za wielkiego wyboru niż siedzenie pod kokonem Groota i czekaniem na pomoc, zawsze mógł sobie powystrzelać wyjście, ale zapewne skończyłoby się to gorzej niż stracenie pamięci i guz na głowie więc zrezygnował z tego pomysłu. Z pewnością Rocket wpadnie na coś wspaniałomyślnego i wyciągnie go z tego w jednym kawałku. Taki przynajmniej miał plan w głowie sam Quill.

Dobra siedzenie razem z Grootem nie należało do najprzyjemniejszych rzeczy, no ale co poradzić, mogło być gorzej, zawsze mogła ich zasypać ta sterta gruzu. Jednak mieli więcej szczęścia, a to dobry znak teraz pozostało tylko czekać na małego przyjaciela szopa co by im łaskawie wykopał tunel, jeżeli zrobi na tyle duży by on się zmieścił to i może Groot też/ Kto wie.
-To coś jeszcze żyje? Sądząc po wystrzałach powinien wąchać już kwiatki od spodu - rzekł sam do siebie drapiąc się palcami po brodzie. W sumie ciężko stwierdzić czy to żyje, czy nie, było półprzezroczyste i całkiem szybkie więc może posiadał jakąś regenerację, o której nie mieli zielonego pojęcia. Ciężko stwierdzić, a domysłami niewiele zdziałają. Kiedy Rocket wykopał im tunel Peter wlazł tam pierwszy i zaczął się czołgać w stronę tego większego. Broń oczywiście schował co by przypadkiem nie wystrzeliła, bo tego im do szczęścia nie potrzeba. Starał się za wiele nie rozglądać aby piasek nie powpadał mu na twarz, to nie było za przyjemne uczucie.

Rocket specjalnie nie spieszył się z odkopywaniem przyjaciół. Spawarka na ogół służąca przetapianiu elementów statków kosmicznych była aż zanadto potężna do tego zastosowania, dlatego teraz obsługiwał ją na absolutnym minimum mocy. Praca postępowała powoli, ale sprawnie. Bez niespodzianek.
Gdy odkopał już kompanów odetchnął w duchu. Gdzieś z tyłu głowy majaczyła myśl że potwór mógł dostać się do nich tunelem i załatwić na dobre. Jakimś cudem jednak napastnik nie skorzystał z okazji.
-Jestem Groot. – podziękował Rocketowi z uśmiechem Groot, gdy ten w końcu odkopał także i jego. Jak na kogoś tak rozciągliwego i panującego nad swoim ciałem, miał dziwne problemy z najprostszymi czynnościami, jak choćby z czołganiem się. Być może jego dalekie roślinne pochodzenie sprawiało ze czuł się niekomfortowo w pozycji innej niż pionowa.
Po wszystkim, Rocket zajął się odgruzowywaniem przejścia. Miał już w rękach narzędzia, więc równie dobrze mógł kontynuować. Na przyszłość i tak przyda im się przejście najkrótszą drogą, wzdłuż której agenci i tak już rozłożyli oświetlenie. Nie spodziewał się znaleźć pod ziemią nikogo więcej, tak więc gdy trafił na bryłę lodu, z rozpędu kawałek jej roztopił.
-Co do Flarku?! – zaklął na głos i szybko odjął laser od lodu. Chwilę zajęło mu połączenie faktów. Od razu, bardzo ostrożnie zabrał się za odkopywanie znaleziska. Całe szczęście że spawarka generowała ciepło bardzo punktowo inaczej mógłby przypadkiem wypuścić stwora znowu na wolność.
-Jestem Groot? – zaryzykowało swoją hipotezę drzewo.
-Ciekawe czy jest tego więcej. Miejcie się na baczności. Jakby coś miało na mnie z tej ziemi wyskoczyć, od razu to zamrażaj! I pilnuj żeby ten nie wylazł!
Rocket, nawet bardziej ostrożnie niż do tej pory zabrał się za odkopywanie reszty przejścia. Przy odrobinie szczęścia jego granat zdefragmentował obcego, a Quill przypadkiem zamroził porozrywane kawałki w bryłach lodu. Z tym że brzmiało to zbyt pięknie żeby było prawdziwe…
Pracując zaktualizował agentom sytuację. Poinformował że wyeliminowanie zagrożenia nie zostało jeszcze potwierdzone, ale zabezpieczyli żywą próbkę obcej tkanki. Gdyby ktoś pofatygował się do nich z piknikową lodówką, to oni chętnie to coś komuś przekażą.
Skoro Peter i Rocket skupieni byli na powoli odkrywanych kawałkach korytarza, Grootowi pozostało pilnowanie tyłów. Odszedł kawałek, ale nie za daleko w stronę najbliższego rozdroża, tak by mieć widok na jak największą ilość stron, po czym zaczął czuwanie. Zastygł w bezruchu do jakiego tylko drzewa są zdolne i wypatrywał dowolnego ruchu, bądź łuny światła, by od razu powiadomić o nich resztę drużyny. Przez chwilę zastanawiał się co stało się z małym stworkiem, którego znaleźli w tych tunelach. Miał nadzieję że nic mu nie było.

Agenci dotarli na miejsce gdy Rocket skończył odgruzowywać resztę przejścia. Razem z Grootem przyglądali się właśnie krytycznie odkopanym przez siebie bryłkom lodu.
-Było tego więcej nie? Chyba że od zimna się kurczy. - zastanowił się na głos Rocket, tyrkając pazurkiem jeden z kryształów.
-Jestem Groot? - odpowiedziało mu pytaniem na pytanie drzewo, wzruszając przy tym ramionami.
-Jak myślisz, co zrobią z tym ludzie? Pewnie jakąś bron do skutecznej eliminacji innych ludzi. Jak dla mnie bomba. Im mniej tych partaczy w kosmosie tym lepiej dla wszystkich. Tych kilku których znam to i tak zdecydowanie za dużo. - Rocket po chwili pochwycił ewentualne spojrzenie Starlorda. - Hej, ty jesteś pół spartaxem, tak? Dwa minusy dają plusa! Tak słyszałem!
Zaraz potem jednak odwrócił się w stronę Groota i wymownie pokręcił głową mówiąc niemo: "Wcale nie dają plusa."
Szczyt kurtuazji agentów skwitował jedynie przesadnym wywróceniem oczami i wymownym odchrząknięciem. Pertraktacje zostawił jednak Quillowi. Bądź co bądź  od tego właśnie był w paczce. Może uda mu się ugrać coś na boku, ale szczerze mówiąc sam gest dobrej woli będzie ładnie wyglądał po tym jak zawłaszczą sobie tutejszy statek. Rocket nie wyobrażał sobie innej opcji. Jeśli agenci będą chcieli go powstrzymać dojdzie do rękoczynów.
Jeśli Quill skończył się układać z mężczyznami trzeba było się zabrać do pracy.
-Dobra. Robimy to jeszcze raz. Tym razem porządnie. Wracamy sprawdzić statek. Ale ostrożnie.
Rocket mówił to konkretnie do Groota, bo nie był pewien czy Quill uważa, czy dalej rozmawia z Agentami. W każdym razie był mile widziany jeśli chciał dołączyć. Rocket zarzucił swoją spawarkę na plecy i dobył znowu swojej broni. Ubezpieczając się nawzajem i rozglądając pilnie dookoła bohaterowie znowu ruszyli na przód.
Gdy dotarli na miejsce, Groot z łatwością pokonał wysokość dzielącą go od wejścia, natomiast Rocket wleciał tam po prostu plecakiem odrzutowym. Jeśli Peter potrzebował w tym jakiejś pomocy, Groot z radością służyłby mu ramieniem.
Rocket nie sądził by obcy po odniesionych obrażeniach skrył się w swoim byłym więzieniu, ale nigdy nic nie wiadomo. Na wszelki wypadek strażnicy sprawdzili ponownie wszystkie pomieszczenia, nim przystąpili do pracy. Groot jak zwykle w podobnych sytuacjach stanął na czatach, a Rocket zabrał się do roboty. Schował swoją broń, tak by mieć wolne obie ręce i odpalił swój naramienny komputer. Podłączył się znowu z Michaliną, ale tym razem zamiast dawać komunikaty agentom odpalił radio kierunkowe dalekiego zasięgu i "wykręcił" do Knowhere.
- Cosmo? Potrzebuję przysługi. Trafiłem na jakiś niepopularny dialekt i potrzebuję go rozpracować. Zaraz wyślę ci próbkę. Jakbyś miał jakiś translator, bardzo byś pomógł. To zaawansowana rasa. Opuściła już swoją planetę. - dodał, aby ułatwić przyjacielowi szukanie, po czym wysłał mu część dialogu nad którą jakiś czas temu pracował.
Knowhere było międzygatunkowym portem i stacją badawczą, więc szansa na to że gdzieś w jej bazach znajduje się odpowiedni dodatek do urządzeń translacyjnych była dość duża. Rocket zakładał, że statek ma dość rozbudowany system kontroli komend głosowych. Jeśli otrzymał translator, zainstalował go na swoim komputerze i sprawdził na próbę kilka prostych komend. Odruchowo zarządził skan systemów statku, żeby wiedzieć na czym stoją. Zaraz potem jednak spróbował dostać się do manifestu pokładowego, żeby dowiedzieć się co tutaj właściwie przewożono i czy uda się znaleźć na ten temat jakieś przydatne informacje.
Gdyby otrzymał translator, ale ten wciąż jakimś cudem nie działał, Rocket spędziłby chwilę nad syntezatorem dźwięku, tak aby dostosować jego barwę do komunikatów, które wcześniej przyniosły jakiś rezultat.
Nie dało się ukryć że po jakimś czasie od tych wszystkich pisków zaczynała boleć go głowa.

Gdy tylko Peterowi udało się wydostać z tunelu wyprostował się i otrzepał się z grubsza z tego całego piasku. Nie żeby jakoś bardzo przejmował się swoim wyglądem, ale szkoda byłoby ubrudzić taką fajną kurtkę. Dwa minusy dają plusa! Tak słyszałem! Na te słowa przewrócił oczami.
-Haha bardzo śmieszne - rzekł z ironią w głosie, właściwie to nie przejął się tym za specjalnie. Ważniejsze było znalezienie tego stwora o ile żył i zabicie go po raz kolejny.
Peter nie bardzo miał o czym rozmawiać z agentami no, chyba że akurat o coś go pytali, a tak to obserwował to co działo się dookoła niego. Poszedł za Rocketem i Grootem, w razie co miał Element Guna w gotowości ustawiony na najniższą temperaturę zimna. Starał się tym razem obserwować to co mogło mu umknąć za pierwszym razem, może to coś jeszcze żyje i gdzieś tu jest? Jeżeli tak to jest szansa, że tym razem go wyeliminuje.