Pokój do ćwiczeń

Cristal przechadzała się samotnie korytarzami domu Stark nim trafiła do sali do ćwiczeń
kiedy doszła o mało nie wypuściła butelki z ręki , sala była przeogromna ,a ściany kontrastowe i tak aby nie było nie domówień w sali były lustra ,różne przyrządy do ćwiczeń oraz miejsce do boksu .Dziewczyna weszła i upiła łyk szkockiej z butelki .Podeszła do okna widok na morze i roślinność zapierał dech w piersi .Dziewczyna położyła się po chwili na panelach i rozmyślała czy dobrze zrobił zostawiając Queen death samą .Pamięcią wróciła do momentu jak jej siostra wyrwała sobie serce z piersi .Były to jej urodziny Cristal szykowała się do nich od kilku dni .Sala urodzinowa była gotowa ,a właśnie przywieziono suknię Cristal była to szmaragdowa suknia w cekiny z gorsetem ,kiedy dziewczyna była gotowa poszła do wujka aby się mu pokazać ,a ten się uśmiechnął widać było iż nic nie zakłóci uroczystości .Dziewczyna poszła do pokoju siostry ,ale zastała skromny list.

Droga Cristal

Wybacz ale nie będzie mnie na urodzinach twoich ,ale może to i lepiej weź moją szmaragdową kolie .Jeśli wrócę będę inną osobą ,ale miłość do ciebie się nie zmieni
Twoja siostra Biggi .

Cristal była uradowana i nie mówiąc nikomu o zniknięciu Cristal wzięła jej kolię i pobiegła do służącej .Służąca jednak nie była tym zadowolona bo kolia należała do zmarłej przy połogu matki Biggi ,ale Cristal to nie obchodziło nawet nie chciała tego słyszeć.
-Sara chcesz dla mnie jeszcze pracować to milcz .-oznajmiła surowym tonem i wyszła do ogrodu i spojrzała w niebo przecież jej matka tez tak zmarła ,a ona miała dziś urodziny
Cristal otarła łzy i wróciła do zamku czekając do magicznej godziny ,umalowała się i pod nadzorem straży zeszła po pozłacanych schodach i zeszła do tłumu gości witając się z gracją księżniczki .Gdy nagle go sali weszła kobieta w kapturze i za pomocą magi zniszczyła kolię Cristal,a ją zepchnęła na panele .
....Cristal otworzyła oczy i rozejrzała się znów była w pokoju do ćwiczeń wspomnienia jednak były bardzo żywe jak by to się działo tu .Więc do nich znów wróciła .

Rafael pomógł podnieść się siostrzenicy ,a wtedy kobieta tajemnicza zdjęła kaptur i ku przerażeniu wszystkich odkryła swoją tożsamość była to Biggi na piersi miała ślady zaschniętej krwi ,a pod prawą ręką trzymała zakrwawioną szkatułę .Była blada prawie martwa ,a jednak żyła stała przed wszystkimi obojętna bez emocji .

-Biggi to ty ? -zapytała z uśmiechem na twarzy Cristal ,ale ta tylko podeszła do niej i wręczyła jej szkatułę plamiąc jej suknie krwią .
-Otwórz !-oznajmiła władczo ,a zamiast oczu została biała plama .
Cristal otworzyła i ujrzała martwe serce nie biło ,co przeraziło stojącego obok Rafael .
-Czarna Magia nigdy nie była w naszej rodzinie i nie będzie .-oznajmił i odepchnął mocą swoją siostrę ,stanął naprzeciwko Cristal .
-Nie wiem dlaczego to zrobiłaś Biggi ,ale nie jesteś jedną z nas odejdź .-oznajmił
-Stop miałam jej list zamierzała to zrobić z miłości .-oznajmiła zrozpaczona Cristal ,a Rafael obrócił się się i spoliczkował ją .

Wtedy Cristal się ocknęła wiedziała dobrze iż to była jej wina ,gdyby jej nie zaznajomiła z Garethem nie stało się by to co się stało ,ale dosyć myślenia o przeszłości ,gdyż usłyszała czyjeś kroki więc się schowała za ścianą i spoglądała z ukrytka jak mężczyzna zamaskowany wchodzi do sali ale upuściła szklankę i tym samym zdradziła swoją pozycję względem mężczyzny więc nie pozostało jej nic innego niż wyjść ,ale zakręciła butelkę i odłożyła ja w kont ,a następnie wyszła za zaułka i podeszła do niego .
-Kim jesteś i jakie masz intencję wobec mnie ,Jam jest Cristal Magnus Piaffallo córka Joahim Magnus I .-oznajmiła i dygnęła delikatnie skłaniając się dając mu do zrozumienia iż pochodzi z królewskiej rodzinny

Zwiedzanie apartamentu zaprowadziło go do sali ćwiczeń, nie wiedzieć czemu. Znaczy Fantomex wiedział, ale nikt inny wiedzieć nie musi, nie? Chociaż może sam zainteresowany tego nie wie? W sumie to ja sam nie wiem, takim dobrym manipulatorem jest nasz Charlie. Może po prostu chciał poćwiczyć, a ja robię z niego nie-wiadomo-jak-wielkiego-złodzieja-i-szpiega.
Charlie oparł się o framugę, obserwując wyłaniającą się z mroku dziewczynę. Złota skóra, spiczaste uszy... Stark widocznie wysłał zaproszenie nawet do Nibylandii, czy innej krainy Oz. No cóż. Nie jemu oceniać, kto może zasilać szeregi znajomych Iron Mana. Fantomex uniósł prawą brew do góry i upił nieco ze swojej szklanki.
- Mów mi Adam. I nie mam żadnych planów względem ciebie, Dzwoneczku.
Mówiąc to, ominął ją zręcznie, by podejść do okna. Z kieszeni wyciągnął cygaro i włożył je między zęby. Zapalniczki już nie znalazł. Zaklął cicho.
- Nie masz może zapalniczki? - odwrócił się do Cristal

Zlustrowała wchodzącego podejrzanego jej zdaniem mężczyznę, a może pomyliła imprezy i tu był bal charytatywny lub innego tego typu impreza aż żałowała teraz iż Ruby była na górze zapewne lepiej się bawiła. Zwłaszcza iż nikt nie nazywał jej Dzwoneczkiem to już druga po brokatowej damie nazwa nie licząc elfa dobrze iż szramy po potyczce z Carlosem się wygoiły choć na szyi były widoczne blizny.
- Mam ,ale przeproś mnie za dzwoneczka bo i ja na ciebie mogłabym znaleźć parę paragrafów. Jestem Cristal nie żaden Dzwoneczek czy brokatowa dama czy wy ludzie nie umiecie tego pojąć, a co jak by tu anioł pański wszedł.-oznajmiła nieco oburzona wyjmując zapalniczkę i bawiąc się nią.
-Jedno słowo ,a dam ci ją .-oznajmiła.


Dalej nie stosujesz się do zasad poprawnego pisania, które próbujemy Ci wpoić, a poza tym - o ile mi wiadomo Fantomex używa iluzji, aby prezentować się jak każdy normalny człowiek... Nie rób tych wielgachnych odstępów między wyrazami! Spację wciskaj PO przecinku czy kropce! Jeśli nie będziesz tego robić, to gwarantuję, że będę kasował Twoje posty i polecą ostrzeżenia.
~ Loki

Odwrócił się w stronę nieznajomej z podniesioną lewą brwią. Jego minę można opisać jako coś między "cholera, wdepnąłem w gumę do żucia" a "dziewczyna, którą starałem się poderwać cały wieczór, nie mówi w żadnym znanym mi języku". Nie żeby Cluster miał zamiar podrywać Cristal. Najmniejszego.
- O... Kej? - powiedział tylko, starając się ogarnąć, co ta do niego mówi. Nic to, wygląda na to, że po prostu wylewa na niego wszystkie swoje żale. Bywa.
Nie mając absolutnie żadnego pojęcia, czego się spodziewać po tej rozmowie(rzecz wręcz nieprawdopodobna, zważywszy na jego mutacyjne talenta), wyciągnął z ust cygaro i zakręciwszy nim, niczym rewolwerem, schował do kieszeni.
- Więc... Czemu tu sama siedzisz?
Nie prowokuj rozmowy!
- Czekasz na kogoś?
Tu twój zdrowy rozsądek, słyszysz mnie? Tylko nie...
- Na księcia z bajki?
...to. Teraz uciekaj.
Ale Fantomex nie uciekał. Zapytacie, czemu? A kto go tam wie?

Wiesz jak to jest kiedy wszyscy cię wytykają bo błyszczysz w moim przypadku tak to własnie jest .Tak wyglądam jak posypana brokatem z elfimi uszami ty nazwałeś mnie dzwoneczkiem zapewne ,gdzieś pod poduszka jest Piotruś Pan .Ja czuje się jednak samotna i odtrącona .-oznajmiła patrząc mu prosto w oczy widać było iż nie kłamie iż tak właśnie z nią jest bo nie siedziała by tu samotna .A jej siostra musiała być jej przeciwieństwem zapewne.
-Jeśli nie będziesz chciał rozmawiać ze mną możesz wyjść dla wszystkich przecież jestem dziwadłem .-oznajmiła i znów westchnęła po czym znów spojrzała na niego.
-A ty tu co robisz prócz ucieczki od narastającego tłumu ludzi jaki pojawia się u Stark w rezydencji oby ona przetrzymała to bo inaczej Armagedon bliski .I To nie z winny Lokiego ,ale Tonego i jego chęci pobicia rekordu Guinnessa .-oznajmiła i sięgnęła do bluzy i wyjęła pastylki .
-Chcesz pigułkę G. przynajmniej będą musieli mnie wynieść ,a Ruby będzie mogła mnie ubezwłasnowolnić tak jak pragnął tego ojciec .

Pokręcił głową. Nie, nieważne że jest sztucznym tworem wyhodowanym z komórek rasy, o której przeciętny Amerykanin nawet nie słyszał. Nie, nieważne że jedynym celem jego istnienia jest eksterminacja. Nieważne też, że jeszcze niedawno był tylko narzędziem. Cristal nie musiała jednak o tym wiedzieć, nie?
- Masz rację. Nie wiem. W sumie to mam całkiem udane życie.
Narzekanie na bycie "dziwadłem" przyjął ze stoickim wręcz spokojem. A  Bóg i wszyscy czytelnicy mu świadkiem: miał wielką ochotę się roześmiać. I chociaż może uchodzić za mistrza ukrywania emocji w kategorii "śmiertelnik", z trudem się powstrzymywał.
Kim jest "dziwadło" w świecie, gdzie nieudany eksperyment zmienia człowieka w istotę o sile miliona słońc? Gdzie wybuch bomby nie zabija, a zmienia w monstrum, które ma moc niszczenia całych miasteczek? Gdzie wystarczy rzucić kamieniem, by trafić w kosmitę, boga, demona, czy herosa znanego z mitów i legend? W końcu, gdzie wystarcz mieć (nie)szczęście urodzić się  z odpowiednim zestawem genów, by zyskać unikatowe zdolności? Na tym tle spiczaste uszy wypadają blado. Jak opryszczka przy dżumie.
Takie też przemyślenia przeszkodziły Fantomexowi w wysłuchaniu kolejnego chaotycznego słów Cristal. A to, co usłyszał nasz ulubiony złodziej-mutant-akrobata(według najnowszych sondaży przeprowadzanych wśród piękniejszej części superbohaterskiego świata wyprzedza Gambita o jakieś miliard punktów), raczej nie nadawały się do zrozumienia. Widocznie rozmówczyni nie mówiła w żadnym znanym mu języku.
- tak właściwie to szukałem łazienki. I się zgubiłem. Będę już leciał.
Najgłupsza wymówka świata. Charlie zaklął w myślach - ma trzy mózgi, a nie mógł wymyślić czegoś lepszego. Nic to, Cluster woli użalać się nad swoim brakiem wyobraźni gdzie indziej. Gdzieś, gdzie jest dobry alkohol i piękne dziewczyny też są. Czyli nie tutaj.
Odwrócił się na pięcie i skierował w stronę wyjścia, zupełnie ignorując wzmiankę o pigułkach. Charlie to nie Oprah, nie ma obowiązku ratowania życia. A jak ktoś chce je sobie odebrać, nie jest nawet ono warte ratowania. Każdy ma jakieś problemy i każdy powinien sam pilnować swojego podwórka. A to, że największym problemem Starka będzie martwe ciało w jego domu... To już problemem Fantomexa nie jest.
Nie, jednak nie może tak po prostu wyjść. Nie bez stosownego komentarza, jakiego ta jakże dramatyczna scena wymagała.
- Pigułki lepiej popić - postawił butelkę na progu - Nie chcemy przecież, by nam się Dzwoneczek udławił.
Nie czekając na ripostę - której pewnie i tak by nie zrozumiał - po prostu wyszedł. Tęsknił za normalnymi ludźmi.  A po scenie, której był właśnie świadkiem, do "normalnych" mógłby zaliczyć nawet Deadpoola.

[z/t]