Samantha Hudson

Imię i nazwisko: Samantha Hudson.

Pseudonim: Brak.

Rasa: Kiedyś z pewnością uważano ją za istotę ludzką. Potem okazało się, że należy do ludzi zwanych mutantami. Jednak obecnie w wyniku dobrze widocznych drastycznych zmian stała się kimś, a raczej czymś innym. Fizycznie jest więc tylko po części człowiekiem.

Miejsce pochodzenia: Los Angeles, stan California w USA.

Wiek: Z wyglądu można ją ocenić na 20-23 lata, choć w rzeczywistości liczy ponad 43.

Frakcja: Inni bohaterowie

Wygląd:Pierwsze co rzecz jasna rzuca się na oczy to oczywiście jej wygląd zewnętrzny, inaczej zwany fizycznym. Da się u niej dojrzeć oznaki jej dawnego człowieczeństwa jak na przykład humanoidalne kształty czy jej ludzka twarz, lecz poza tymi elementami w żadnym przypadku nie przypomina tej osoby jaką była dawniej. Przed zniknięciem wyglądała na typową dziewczynę. Studentkę, która dopiero co wchodziła w dorosłe życie, a jej głównym zmartwieniem były dziwne zdolności, które objawiały się u niej od jakiegoś czasu. Miała wtedy też zaledwie około 160 centymetrów wzrostu i ważyła od 58-62 kilogramów. Miała długie brązowe włosy, piwne oczy, jasną, choć nieco opaloną karnację - niczym specjalnym się nie wyróżniała. Potem jednak zniknęła na długie dekady i powróciła kompletnie odmieniona. Jej ciało stanowi teraz pancerz wykonany z mocnego materiału. Praktycznie ten pancerz jest jej ciałem. Posiada odcienie fioletowe i ciemne. Dla ludzi przypominałoby łuski gadów czy też mitycznych smoków. Jej oczy zmieniły barwę na fioletowe. Na twarzy oraz na innych częściach ciała ma widoczne charakterystyczne jasnofioletowe linie. Jej wzrost zwiększył się do ponad 173 centymetrów wraz z wagą ciała, która w jej obecnej postaci wynosi prawie 77 kilogramów, lecz gdy przybiera ludzką postać, by nie zadziwiać innych swym (obecnie) prawdziwym wyglądem ta wartość spada do 70 kilogramów. Posiada jeszcze wiele innych cech sprawiających, że nie przypomina już tak bardzo człowieka. Tą która równie mocno rzuca się w oczy jest fakt posiadania czegoś w rodzaju skrzydeł wyrastających jej z pleców. Nie są to prawdziwe skrzydła, choć nie da się też określić cóż to jest za twór. Sprawia on jednak wrażenie jej dodatkowych kończyn, gdyż potrafi tego używać do różnych czynności, np. w walce. Nawet jej włosy zostały odmienione. Mimo, że w głównej części stanowią ten sam materiał co reszta jej ciała to jednak nie są one tak sztywne przez co w doskonały sposób imitują normalne włosy. Przypominają swym ułożeniem typowe dredy, zaś część jej włosów z przodu nieco wystaje z głowy w formie małych kolców. Posiada także urządzenie w kształcie zegarka, które pozwala jej przybrać bardziej ludzką postać. Jest ona opracowana w formie noszonego zegarka na ręce. W tejże postaci wygląda jak człowiek, ma nawet dawny (piwny) kolor oczu.

Charakter: Ciężko w sumie jest ją czasami odgadnąć, bowiem nie jest zbyt ufnie nastawiona względem obcych osób. Nie ważnym jest w sumie to jaka była wcześniej, bowiem w wyniku utraty pamięci zatraciła się też część jej charakteru, którą powoli "zbudowała" na nowo. Bardzo ceni sobie dane słowo. Wprawdzie, jak zostało wcześniej wspomniane, nie od razu potrafi innym zaufać, lecz gdy już do tego dojdzie to potrafi być wyczulona w kwestii zaufania. Ogólnie nie lubi kiedy ktoś ją okłamuje, tym bardziej jeśli działa to na jej szkodę. Z tego też powodu nie lubi zbytnio tajemnic. Jak na ironię sama ma parę tajemnic jak chociażby fakt ukrywania tego kim, albo raczej czym jest. Potrafi być konsekwentna dążąc do wytyczonego przez siebie celu. Rzadko kiedy poddaje się chyba, że nie widzi innej alternatywy. Nie można jej nazwać chodzącą pesymistką, lecz również nie optymistką. Należy do złotego środka realistów. Mimo to biorąc pod uwagę pesymizm-optymizm to jednak częściej zdarzają jej się "napady" tego drugiego. Głównie dlatego, bo uważa że już nic gorszego jej nie spotka od tego co ją już zdążyło dopaść. Czy jednak naprawdę tak myśli? cóż, tak twierdzi to jest pewne. Z pewnością można powiedzieć też, że jest ostrożna i odpowiedzialna. Do tego stopnia, że zdaje sobie sprawę iż zwykli ludzie nigdy nie zaakceptują jej takiej jaką jest teraz. Nie chce też innym robić krzywdy dlatego ukrywa chociażby swoje prawdziwe JA, gdyż wie iż inni mogliby chcieć skrzywdzić ją, a ona mogłaby nieumyślnie sama coś im zrobić. Mimo to jednak nie należy do osób nie posiadających żadnego sumienia. Stało się to przyczyną tego, że nie jest w stanie patrzeć na czyjeś krzywdy czy wyrządzane zło. Jako przyjaciółka potrafi być oddana swoim bliskim i dbać o nich najlepiej jak potrafiłaby. Można by nawet powiedzieć, że czasami bardziej obchodzi ją dobro innych niż jej własne. Jest też jednak druga strona medalu, ponieważ względem wrogów potrafi się zachowywać zupełnie inaczej. Pomijając fakt, że zupełnie im nie ufa, ale tym bardziej nie darzy sympatią. Mimo że jest rozsądną osobą to jednak wie, że czasami trzeba robić rzeczy konieczne. Dlatego niekiedy zniża się do pokonywania zła mniejszym złem. Nie są to częste przypadki, lecz jednak występujące od czasu do czasu. Liczy się jednak fakt, że stara się przezwyciężać swoje "wewnętrzne demony".
Umiejętności: Samantha jest sprytna i inteligentna, wie jak zachować się w danej sytuacji. Dość dobrze zna się na grze na gitarze, którą miała szansę opanować odkąd powróciła. Zna się też dość dobrze na informatyce. Nauczyła się wszystkiego co wie odkąd wróciła. Musiała w końcu jakoś zaaklimatyzować się w społeczeństwo ponownie, więc poszła na studia informatyczne. Oprócz tego potrafi dość dobrze walczyć zarówno własnymi pięściami i nogami jak i posiadanymi przez siebie skrzydłami. Nie pamięta jednak aby kiedykolwiek ćwiczyła jakiekolwiek sztuki walki czy trenowała. Musiała się więc tego nauczyć w okresie kiedy była uznana za zagubioną, a z którego niewiele pamięta, prawie nic, choć pamięć z czasem wraca. Dodatkowo jest dość zwinna, szybka oraz posiada dużą siłę fizyczną.

Moce: Z czasów przed swym tajemniczym zniknięciem Samantha była psionikiem, czyli innymi słowy posiadała moce mentalne takie jak telekineza. Ów niezwykłe zdolności zyskała, ponieważ była mutantem i objawiły się one u niej już wcześniej niepokojąc przy tym rodzinę. Kiedy po dekadach od swojego zniknięcia powróciła jej zdolności psioniczne okazały się być zwiększone. Dodatkowo zyskała twór w postaci swego rodzaju skrzydeł, które są dla niej niczym dodatkowe kończyny. Potrafi ich używać zarówno w walce jak i przy ich pomocy podnosić się prawie pół metra nad ziemią. Nie wiadomo do końca czy jest to związane z jej zdolnościami mentalnymi czy jej "skrzydłami", lecz jest w stanie przez pewien czas unosić się nad ziemią w formie lewitacji. Mówiąc dosłownie, latać. Jak wszystko inne jest to jednak męczące, więc po pewnym czasie musi przestawać. Zyskała jeszcze jedną dodatkową moc. Dzięki zdolnościom regeneracyjnym, których wcześniej nie posiadała, potrafi sama wyleczyć swoje rany. Sprawia to więc, że przykładowo jej skrzydło odcięte potrafi po chwili odrosnąć, a rana postrzałowa po jakimś czasie znika. Dodatkowo zdolności regeneracyjne wydłużają jej życie, lecz rzecz jasna nie czynią jej nieśmiertelnej. W końcu jak każda osoba wciąż może zginąć, lecz prawdopodobnie nie ze starości. Dzięki swym zdolnościom potrafi na dosłownie chwilę podnieść do około 500 kilogramów, a w normalnych warunkach jedynie do 400 kilogramów.

Broń: Jej jedyną bronią w czasie ataku lub obrony są jej własne zdolności fizyczne oraz moce, które posiadła.

Ekwipunek: Wiele zwyczajnych rzeczy jak telefon komórkowy plus do tego zegarek urządzenie w kształcie zegarka, które miała przy sobie kiedy powróciła po wielu latach zaginięcia. Dzięki niemu jest w stanie przybrać ludzką postać. Jest to jedynie hologram, lecz w realistyczny sposób imituje postać człowieka dzięki czemu pozwala Samanthcie przebywać wśród innych bez obaw o własne czy ich bezpieczeństwo.

Historia: Wszystko ma swój początek i to było niezmienne od zawsze. Tak też już pozostanie. Z Samanthą było podobnie, a momentem początkowym były jej narodziny w roku 1970 w Los Angeles, w stanie California. Dość spory odstęp czasu biorąc pod uwagę czasy obecne, lecz były ku temu powody. W każdym razie wraz z jej narodzinami nic nie zapowiadało, że w przyszłości będzie ona wyjątkowo. W pozytywnym czy negatywnym sensie? To już zależy od punktu widzenia. Była normalną dziewczynką, która dorastała, a potem poszła do przedszkola i do szkoły. Miała dobre oceny, rodzinę, przyjaciół. Zupełnie nic nie zapowiadało tego, że w późniejszym okresie swojego życia zaczęła wykazywać oznaki niezwykłych zdolności. Wpierw ograniczało się to do pojedynczych unoszących się w jej pobliżu przedmiotów. Z czasem gdy była coraz starsza jej moce również się rozwijały co jednak nie oznaczało, że w pełni potrafi nad nimi kontrolować. W jej pobliżu działy się różne dziwne rzeczy, których inni ludzie w ogóle nie potrafili wyjaśnić. O dziwo nie przypisywano tego Samanthcie. W końcu unoszący się kubeł na śmieci czy ławki, albo wielkie pudło były dla nich czymś niezwykłym i byli tak zdziwieni, że nawet nie myśleli o tym, by kogokolwiek obwiniać za to. Głównie dlatego, że mutancie byli wtedy dla świata zjawiskiem nie znanym. Tak, Samantha należała do tych, których określa się mianem mutantów. Była zakłopotana i roztrzęsiona tym co się wokół niej dzieje. Bała się komukolwiek o tym mówić, lecz rodzice prędzej czy później domyślili się, że to jej sprawka. Bardzo jednak kochali córkę i z tego powodu nie mieli zamiaru jej odtrącać tylko dlatego, że była jaka była. Chcieli jej pomóc tylko jak? Nie było żadnych miejsc, które pomagałyby osobom jak Samantha. Musieli sobie radzić sami. Ta jednak dość poważna sprawa nie przeszkodziła jej w tym aby starać się funkcjonować dalej normalnie w społeczeństwie. Uczyła się dość dobrze, a koledzy i koleżanki nawet się domyślali tego kim naprawdę jest. Potem jednak przyszedł czas gdy szła na studia wybierając psychologię jako swój kierunek. Po pewnym czasie z dnia na dzień zniknęła zupełnie bez powodu, kiedy szła do domu odwiedzić rodziców. Nikt nie potrafił jej odnaleźć i choć rodzina jeszcze przez długi czas próbowała to jednak policja uznała, że albo uciekła z domu, albo została porwana i najprawdopodobniej zamordowana. Było to w 1993 roku, kiedy miała zaledwie 23 lata. Przez kolejne dwie dekady nie było o niej żadnego słuchu. Sama obecnie nie jest w stanie powiedzieć co się z nią działo, bowiem kompletnie nic nie pamięta. Jej pamięć jest szczątkowa, a wiele myśli widzi jakby przez mgłę. Wie tylko, że była w innym miejscu. Najwyraźniej jednak dużo się działo przez ten cały czas. Jedyne co bardzo dobrze pamięta od momentu swego zaginięcia to powrót. Ów zdarzenie miało miejsce dwa lata temu gdy na planetę spadał deszcz meteorytów. Samantha po prostu obudziła się wtedy w lesie przygnieciona metalowymi szczątkami. Kiedy udało jej się wydostać zobaczyła, że okolica wokół niej wygląda jakby coś tu przed chwilą spadło. Wszędzie zgliszcza i dym. Ona jednak nie wiedziała skąd się tu wzięła. Spojrzała się w niebo i zobaczyła wiele punkcików spadających na niebie. To był wspomniany deszcz meteorytów. Wtedy nawet nie wiedziała kim jest. Miała jeszcze kompletną amnezję. Usłyszała, że ktoś się zbliża. Zobaczyła nawet światła nadchodzącej w jej kierunku. Pod wpływem chwili postanowiła uciec z miejsca uprzednio zabierając urządzenie w kształcie zegarka, które miała na prawej ręce. Do tej pory nie jest w stanie wyjaśnić co się z nią działo przed tym wydarzeniem. W ciągu tych dwóch lat wiele sobie przypomniała z poprzedniego życia, a z okresu po zaginięciu niewiele. Raptem tyle, że dało jej to więcej pytań niż odpowiedzi. Miała dużo czasu myśleć nad tym i owym, przypominając sobie raz po raz tamtą noc przed dwoma laty. Wszystko co pamiętała z miejsca zdarzenia wskazywało jej, że musiała wraz z deszczem meteorytów dotrzeć na Ziemię. Nie wiedziała tylko jakim cudem znalazła się poza planetą. Wydawało jej się wtedy to dziwne, ponieważ nie wierzyła w kosmitów i te sprawy. Dopiero jakiś czas temu, gdy Ziemię zaatakowała obca rasa Samantha zaczęła wierzyć, że być może naprawdę cokolwiek się z nią działo przez te 20 lat była poza Ziemią. Wszystko to co pamiętała na to wskazywało. Wciąż jednak nie wiedziała co się z nią działo, jakim cudem stała się tym czym jest teraz i przede wszystkim dlaczego to własnie ją to spotkało. W ten czy inny sposób wiedziała, że ponownie musi jakoś zaistnieć na Ziemi. Przez pierwszy rok ukrywała się przypominając sobie czasy przed rokiem 1993. Odkryła również, że urządzenie, które miała przy sobie było nowoczesnym hologramem, który potrafił realistycznie odwzorowywać inne istoty. Dzięki temu jest obecnie w stanie przybierać bardziej ludzką postać. Dodatkowo samo urządzenie jest w stanie przybierać dowolną formę. Z czasem Sam uznała, że chyba lepiej będzie chodzi z zegarkiem na ręce niż dziwne wyglądającą maszyną. Po ponad roku ukrywania się, gdy przypomniała sobie większość z jej dawnego życia, zdecydowała się zaaklimatyzować do nowych czasów. W końcu nie było jej 20 lat. Ten rok starczył jej aby przyzwyczaić się do nowej sytuacji, wtopić się w społeczeństwo, a nawet udało jej się uzyskać możliwość pójścia na studia. Chciała nawet odszukać rodziców i dowiedzieć się co z nimi jest. Wprawdzie odkryła, że wciąż mieszkają w Los Angeles, lecz mimo ogromnych chęci ostatecznie zdecydowała się z nimi nie zobaczyć. Uznała, że nie zrozumieliby jej sytuacji. Mogliby ją nawet uznać za potwora, a tego bała się najbardziej. W taki oto sposób Samantha dotrwała do chwili obecnej i stara się jakoś dalej żyć i korzystać ze swojego "daru" we właściwy sposób.

Tak jak ustalaliśmy na cb, czyli ze zdolności psionicznych tylko telekineza - w normalnych warunkach do około czterystu kilogramów, a w porywach pięćset. Poza tym wszystko okej, więc akcept.