Otoczenie budynku

First topic message reminder :

Budynek znajduje się w dość odosobnionym miejscu. Otacza go las - choć trzeba przyznać, że przy samej bazie jest dość rzadki - a w pobliżu leży również jezioro. Główny dojazd prowadzi na przód ośrodka, który należy okrążyć, aby dotrzeć na parking - duży i przystosowany do służenia w razie czego jako lądowisko.

Dzięki jej pochodzeniu, nie musiała długo leżeć w szpitalu i czekać, aż wszystkie kości prawidłowo się zrosną. Nie była w stanie określić tego, ile dni minęło od jej przypadkowego lądowania w ludzkim świecie, ale zapewniano ją, iż nie było to dużo. Wreszcie jednak przeniesiono ją spod obserwacji w bazie S.H.I.E.L.D. do miejsca, które stać się miało czymś w rodzaju nowego domu. Skuld nie wiedziała jednak, że jej ruchy dalej są śledzone - nigdy nie wiadomo, kiedy ponownie będzie trzeba ją uspokoić. W tej chwili dano jej jednak chwilę spokoju, zwłaszcza, iż jej wilk przejawiał oznaki zaniepokojenia o swoją panią.
Przybycie dziewczęcia na początku było wyłącznie słyszalne. Gdzieś w oddali rozległ się dźwięczny śmiech oraz wesoła melodia skrzypiec, kilka dłuższych chwil później ziemia mogła lekko zadrżeć. Nie minęło pięć minut, a pojawiła się pomiędzy drzewami, podskakując radośnie i grając. Wybuchała śmiechem za każdym razem, gdy towarzyszący jej wilk podskakiwał, próbując ją naśladować. To właśnie była przyczyna małych trzęsień ziemi - Gnýr miał wielkość konia, a wagę zapewne podobną, jeśli nie większą. W zębach trzymał włócznię Skuld, a do grzbietu przyczepiona była torba i tarcza dziewczyny. Swój "nawszelkowypadkowy" miecz nosiła na plecach, ale nie tylko przez to mogła rzucać się w oczy. Jej ubiór zdecydowanie odbiegał od normalności w tym świecie. Niestety, nie miała ani ziemskich pieniędzy, ani przyjaciół, którzy pomogliby jej zmienić swój wygląd. Cudem chyba tylko zastąpiła swój osobliwy hełm na zwykłą opaskę na czoło.
Choć była blisko innego młodego Avengersa, stała do niego tyłem i nie zauważyła go. Biały czworonóg starał się czerpać jak najwięcej radości z bliskości swojej właścicielki, przez co również zignorował chłopaka. Przechylał głowę, z zaciekawieniem słuchając ostatnich nut wypływających spod smyczka.

- Mógłbym przysiąc, że przebiega tędy sam Hulk, ale skoro to tylko ty... To cóż... Raczej jestem z lekka niezadowolony, że to jednak nie on. - Powiedział Patriot do niezainteresowanej nim jeszcze dziewczyny w rynsztunku godnym bardziej bóstw z innego wymiaru czy wojowników średniowiecza. I nuż zdziwiłby się o wiele wcześniej z tego powodu, gdyby nie fakt, że z kimś takim jak ona miał akurat ostatnio okazję rozmawiać. Zresztą.. Ostatnio stał się wylew tego rodzaju bohaterów... Thor, Vision... Wszyscy Ci pochodzili albo z innego wymiaru albo byli z kosmosu... Czy zatem jesteśmy tutaj świadkami jakiejś cichej infiltracji, która następnie ma zapoczątkować ziemski Ragnarok?
- Twój strój... Jest trochę niepasujący. Zaczekaj tu chwilę. - Eli obrócił się na pięcie i poszedł do bazy. Po chwili wrócił przebrany w swoje zwyczajne ciuchy, trzymając w rękach jakieś luźne dżinsy i koszulkę. Koszulka szczególnie była rozciągnięta ze względu na... atuty dziewczyny. - Noo.. Przebierz się gdzieś i wyruszymy na miasto kupić ci coś. Oby tylko SHIELD zwróciło mi pieniądze, bo dziadkowie mnie zabiją. Oby... - Westchnął nastolatek, ostatnio słowo dodając już wtedy, gdy dziewczyna zniknęła. A gdy tylko wróciła, powiedział jej jeszcze coś o zostawieniu wierzchowca i poszli.

[z/t x2]