Otto "Doctor Octopus" Octavius

Imię i nazwisko: Otto Gunther Octavius

Pseudonim: Doctor Octopus

Rasa: Człowiek

Miejsce pochodzenia: Nowy Jork

Wiek: około pięćdziesięciu lat

Frakcja: złoczyńcy

Wygląd: Niski mężczyzna krępej postury o brzydkiej, pucołowatej twarzy. Przez większość życia śmiano się z jego fryzury „od garnka”, obecnie nieco zarósł więc włosy ma podługawe. Wśród nich widać już ślady siwizny. Oczy zwykle skupione wytrzeszczają się wściekle gdy wpada w szał a usta rozdziawiają się szeroko jak gdyby rzeczywiście był krewnym ośmiornicy. Przez większość czasu pozornie spokojny, jego twarz nie zdradza emocji w czasie gdy głowę pochłaniają kalkulacje i rozważania. Jednak gdy mówi o tym, co dla niego ważne w oczach mu błyszczą ogień i furia człowieka, którego zbyt wiele razy w życiu upokarzano.
Nosi okulary, które z powodu licznych batalii są przygotowane na ciężkie obrażenia. Właściwie bardziej już przypominają gogle niż zwykłe szkiełka.
Zwykle ubiera się w opinający płaszcz koloru czarnego lub butelkowej zieleni. Do jego pleców w wyniku wypadku na stałe przymocowany jest biotechnologiczny panel z którego wysuwają się cztery ultrawytrzymałe stalowe macki.

Charakter: Otto jest maniakiem. Szaleńcem, bezgranicznie wprost skoncentrowanym na swoich celach. Jeżeli coś go zajmuje natychmiast staje się obsesyjny, nie spocznie dopóki nie dopnie swego. Wie, że jest jednym z największych umysłów na planecie, ludzie spoza świata nauki to dla niego mrówki, ich życia nic nie znaczą. Rozum jest dla niego najwyższą wartością a metodzie naukowej poświęcił bez reszty swoje życie, gdy wszystko inne z czasem okazywało się bezwartościowe. Wychowany przez matkę ma słabość do kobiet, nie czerpie satysfakcji z ich krzywdzenia. Na swój pokrętny sposób jest staroświecki. Pomiędzy aktami czystej przemocy i bestialskiego terroru odnaleźć można przebłyski tego ognia, który stanowi istotę jego obsesji - umiłowania porządku. Dla ludzi, którzy nie potrafią nadążyć za jego nieustającą gonitwą myśli Octavius jest po prostu niezrównoważonym szaleńcem, miotającym się od skrajnego, cichego introwertyzmu do napadów wrzeszczącej patologicznej agresji. Podczas gdy za tym całym chaosem kryje się prawdziwy, głęboko skrzywdzony człowiek który przypadkiem - na nieszczęście ludzkości - jest geniuszem.

Umiejętności:
-Inteligencja i wiedza - Dock Ock jest przede wszystkim geniuszem. Naukowcem wykształconym w kierunku atomistyki i fizyki kwantowej, jednym z najwybitniejszych w tej dziedzinie na kuli ziemskiej. Genetyka, elektronika i cybernetyka to również sfery jego ekspertyzy.
-Geniusz strategiczny - Otto jest błyskotliwym strategiem i przywódcą, co jest sumą wrodzonego poczucia wyższości i zaawansowanej zdolności kalkulacji. Jedyną słabością tej jego ważnej cechy jest obsesyjna natura. W 99% przypadku Doktor potrafi poradzić sobie lepiej niż ktokolwiek inny. Tam gdzie inni załamią ręce on zoptymalizuje rozwiązania, udoskonali technologie, usprawni pracę. Jeżeli jednak da się sprowokować do gniewu, cała zdolność dowodzenia znika, ustępując miejsca białej gorączce i furii.
-Budowa robotów - Octavius wykorzystuje często roboty zwiadowcze i bojowe tzw. octo-boty, które kontroluje zdalnie.


Moce:
-Stalowe macki - przytwierdzone na stałe do kręgosłupa cztery ramiona czynią z Doktora Octopusa potężnego przeciwnika. Mają one siłę zdolną bez trudu powalać mury, unosić samochody osobowe a także miażdżyć swoich wrogów, nawet tych obdarzonych supersiłą lub wytrzymałością. W miarę upływu lat Otto opanował kontrolę nad mackami w takim stopniu, że umożliwiają mu poruszanie się z dużą szybkością, pozwalają mu się również wspinać. Jedna macka ma maksymalną długość około dziesięciu metrów.

Broń:
j.w.

Ekwipunek:
-Pas z ładownicami. A w nich: gumowe rękawiczki, proste narzędzia laboratoryjne, multitool. Plastikowe torebki na próbki.

Historia:
Otto urodził się w patologicznej rodzinie. Ojciec był furiatem który na każdym kroku wyładowywał swoją agresję na dziecku, matka zaś była nadopiekuńcza i apodyktyczna. Już w dzieciństwie konceptualizował wartości matematyczne i fizyczne o których nie miał prawa wiedzieć a w miarę nauki w szkole okazywały się istnieć i mieć swoje nazwy. Był ponadprzeciętnie inteligentny a przy tym cichy.
Gdy dojrzewał, agresja którą przez lata inwestował w niego ojciec zaczęła dawać o sobie znać i przekładać na skłonności sadystyczne, rosła również jego mania wyższości. Stawał się okrutny i wyrachowany wobec wszystkich ludzi, którzy przez lata szkalowali go jako otyłego kujona, ale nie tylko wobec nich.
Z czasem był już zbyt zajęty sobą i swoimi badaniami, żeby ktokolwiek miał dla niego znaczenie. Wyjątkiem była matka, wobec której Otto był posłuszny i którą traktował z namaszczeniem jako jedyną osobę na świecie, która okazała mu dobroć. Przez krótki czas spotykał się z kobietą - Mary Alice Burke, jednak matka szybko zakazała mu spotkań utrzymując, że nie jest ona dla niego dobrą partią.
Przed trzydziestką był już uznanym i szanowanym na całym świecie ekspertem w dziedzinie atomistyki. Jego wynalazek, elektroniczny panel kontrolowany za pomocą impulsów neuronowych i wyposażony w potężne ramiona pozwalał mu na precyzyjne operowanie obiektami w zamkniętej strefie obiętej silną radioaktywnością. Pewnego dnia zdarzył się wypadek i promieniowanie wydostało się na zewnątrz. Nastąpiła eksplozja w wyniku której Octavius trafił do szpitala. Jakiś czas spędził w śpiączce. Gdy się wybudził zorientował się, jak bardzo przemieniła go katastrofa. Część panelu wrosła w jego kręgosłup a elektronika połączyła się na stałe z układem nerwowym. Zmieniło się wówczas również coś w jego głowie.
Ogarnięty pustą wściekłością wziął za zakładników personel szpitala, wtedy to stoczył swoją pierwszą walkę ze Spider-Manem, które odtąd miały się stać integralną częścią jego życia.
Tak oto na przestrzeni lat Spider-Man stał się jego nemesis. Gdziekolwiek Octavius spróbował postawić swoją stopę, gdziekolwiek spróbował podejmować swoje nielegalne badania, realizować swoje plany, Spider-Man pojawiał się jak królik z kapelusza by pokrzyżować mu szyki. Zupełnie, jak gdyby tylko na to czekał. Octopus powołał do życia grupę superzłoczyńców Sinister Six, aby położyć kres działalności zamaskowanego człowieka-pająka, co z początku odnosiło rezultat. Z czasem jednak Spider-Man znajdywał sposoby, żeby wyjchodzić ze starć obronną ręką, więc Otto raz za razem trafiał do więzienia.
W pewnym momencie sprzymierzył się z największym wrogiem Spider-Mana, Green Goblinem. Współpraca dobrze się układała, Osborn dał Octaviusowi do dyspozycji dobrze wyposażone laboratorium, razem udoskonalali swoje technologie i przygotowywali się do wielkiego starcia. Jednak po jakimś czasie wyszło na jaw, że ich cele i priorytety są odmienne. Goblin w swoim szaleństwie przekonany, że nieporozumienie wynika z rozbieżnych doświadczeń życiowych postanowił (!) zabić jedyną kobietę, którą w życiu kochał Octavius - Mary Alice Burke, którą zaraził nieuleczalną chorobą.
Otto wpadł w szał i rozpacz, jednak nie udało mu się zgładzić Normana. To wydarzenie zmieniło trochę jego nastawienie a jego ślepa furia, skierowana przeciwko Spider-Manowi ostygła.
Pod koniec lat 90tych Doktor Octopus zginął z rąk Kaine’a - klona Petera Parkera aby ostatecznie po kilku latach zostać przywróconym do życia przez kult tzw. „Prawdziwych Wyznawców”. Chcieli oni wykorzystać intelekt Octaviusa, przy czym w koniec końców nie udało im się uzyskać nad nim kontroli.
W 2003 roku podjął próbę zdemaskowania Spider-Mana medialnym szantażem. Porwał w tym celu palestyńskiego ambasadora, co natychmiast spotęgowało antyamerykańskie nastroje na bliskim wschodzie. Niewiele brakowało a doszłoby do przelewu krwi ale i tym razem został on powstrzymany. Octavius spędził jakiś czas w rządowym więzieniu aby wreszcie uciec. Na kilka lat zniknął z afisza. Przez ten czas podróżował, gromadząc środki finansowe - ponad piętnaście milionów dolarów na tajnych kontach bankowych organizowanych przez Antoine Moranta, bankiera współpracującego z wieloma superzłoczyńcami.
W ostatnim czasie powrócił do Nowego Jorku.

Myślę, że odpowiednią frakcją będą inni bohaterowie. Akcept.

***

Po edycji tylko dodam, że praktycznie wszystko da się zniszczyć, adamantium również, choć jest to trudne.

***

Po kolejnej edycji - podane w historii lata mogą wywołać nieścisłości, więc trzymałbym się ich bardzo luźno, ale poza tym zatwierdzam.