Jumanji- rozgrywka

Black spokojnie wracał do domu. Niespodziewanie, zauważył jakąś figurkę leżącą w trawie.
-No No, ciekawe skąd to się tu wzięło?-zastanowił się na głos. Figurka przedstawiała kota. Schował figurkę do kieszeni. Skierował swoje kroki do bloku w którym mieszkał. Po chwili był już na miejscu. Wziął cały swój ekwipunek, a następnie położył figurkę na stole.
-dobra, powiedz mi czym jesteś? Zdradź mi.-skierował nieme pytanie do figurki. Może odpowie.

Kiedy była w parku siedziała i spoglądała w niebo. Zaciekawiona położyła rękę na ławce i poczuła coś dziwnego. Podniosłą po chwili figurkę w kształcie konika. Wzruszyła jedynie ramionami rozglądając się czy ktoś go aby nie zapomniał. Nie widząc nikogo bawiła się figurką w palcach z nudów. Siedziała na ławce i relaksowała się ciepłem, które spływało z nieba, w końcu wolny czas warto jakoś wykorzystać.

Nucąc coś sobie cicho wracał od jednej dziewczyny, którą niedawno poznał. Jej rodzice wybyli z domu, więc warto było u niej posiedzieć. Chociażby po to, aby się odstresować po ostatnich wydarzeniach.
Oczywiście po drodze zrobił sobie zakupy. Wprawdzie gotować za bardzo w hotelu nie mógł, ale jakieś picie i inne rzeczy mógł przecież tam trzymać. Skoro i tak się prawie tam zadomowił. Będzie musiał w końcu pomyśleć nad jakimś mieszkaniem, czy cuś w ten deseń..
W hotelu spokojnie wziął prysznic, przebrał się i zaczął rozpakowywać siatkę. Zdziwiony wyjął z niej figurkę psa i stał, trzymając ją w dłoni, zastanawiając się co to jest i skąd mu się to wzięło.

Sly spacerując po Lesie, rozmyślał nad sensem życia. Rakun radośnie latał wkoło niego. Ponieważ już zmierzchało, wziął cały swój ekwipunek, włącznie z dynamo które zbudował mu Marko.
-Rakun, wracamy do domu?- zapytał się szopa. Ten niespodziewanie wbiegł na drzewo. Sly podniósł głowę i obserwował poczynania Rakuna. Szop wspiął się do jakiegoś gniazda i je strącił.
~ Rakun, tu sadysto! ~przemkło przez głowę Nathana. Rzucił się w stronę gniazda, łapiąc je w powietrzu. Wylądował leżąc. Okazało się że w gnieździe nie ma jaj, jest tylko jakaś figurka orła.
-Co to jest?- zapytał w przestrzeń. Rakun tymczasem zeskoczył z drzewa i wylądował na plecach Sly'a.


//Annie, nie żeby coś, ale Black wziął kota.

Figurka się nie odezwała. Black wziął ją ponownie do ręki
-Czekaj, mam wypowiedzieć magiczne hasło? Abrakadabda?-zapytał cynicznie. Gdy tylko wypowiedział poczuł zawroty głowy. Po chwili wszystko zgasło. Gdy się ocknął, zorientował się że leży na plecach. Natychmiast skoczył stając na równe nogi, oraz wyciągając miecz.
~To jedna z ludnijszych dzielnic miasta. Czemu jest pusta?~ pomyślał. Rozejrzał się. Cały teren wokół niego przypominał makietę. Wszystko zdawało się być jakieś płaskie. Niespodziewanie zauważył kwadratową planszę unoszącą się nad studzienką. Podszedł do niej. Były na niej owa figurka kota, oraz trzy inne. Spróbował podnieść kota. Nie dało się. Sprawiał wrażenie jakby był tam zawsze. Na środku był też jakiś kamień, albo szkło. Leniwie obracając się napis nie wróżył nic dobrego. Gra była chora, ale pozostało mu tylko jedno. Wziął kość i rzucił. Raz się żyje!

Przyglądała się swojej figurce w milczeniu. Była dziwna i mała jakby od jakiejś gry. Po paru sekundach czuła jak kręci się w jej głowie. Po chwili zemdlała osuwając się na plecy w parku. Po jakimś czasie ocknęła się, jednak nie wiedziała gdzie była. Usiadła na ziemi, a po chwili wstała rozglądając się dookoła. Automatycznie złapała zapaliczkę, która miała w kieszeni spodni. Był tu ktoś poza nią i jakaś... gra planszowa? Podeszła bliżej do nieznanego mężczyzny i gry, spoglądając przez chwilę na planszówkę.
-Co tutaj się wyrabia? - mruknęła pod nosem zastanawiając się o co tutaj właściwie chodzi. Zacisnęła mocniej palce na zapalniczce nie wiedząc czy jest tutaj ktoś nastawiony na bitke. Z drugiej strony dziwna planszówka wyglądała dziwnie i nie wiedziała co tutaj się dzieje. Na planszy dostrzegła postać konika, taką samą jaką ona znalazła. Niepewnie wzięła kostkę do ręki i rzuciła nią nie mając zielonego pojęcia co może się stać.

Tak jak i reszta on również stracił kontakt z rzeczywistością i obudził się w.. Hmm.. W czymś, co za bardzo rzeczywiste chyba nie było. Albo też tak nie wyglądało. Rozejrzał się zaskoczony, starając się określić gdzie jest i z pewną ulgą przyjął wiadomość, że nie jest tu sam. Zanim jednak zaczął zawierać nowe znajomości, to wpierw przyjrzał się tej planszy. Cóż.. Czyżby ktoś ich tu sprowadził, aby sobie pograli? Nie bardzo mu się podobał fakt, że ktoś nim zarządza bez jego wiedzy i zgody, no ale skoro już tu jest.. Kto wie, może będzie zabawnie.. Spokojnie zaczął przyglądać się jak najpierw jakiś mężczyzna podszedł i rzucił kośćmi a potem tak samo zrobiła nieznana mu dziewczynka. Cóż.. Nie będzie w tej materii odstawał od grupy. I on również podszedł do studzienki i rzucił kośćmi ciekawy tego co się stanie.

Leżąc na ziemi, Sly spokojnie chwycił figurkę orła. Poczuł zawroty głowy i stracił przytomność. Gdy się cofnął, leżał dalej na brzuchu. Rakun także musiał ją stracić, gdyż leżał bez właśnie na plecach Sly'a.
-Rakun, pobudka.-spróbował go obudzić Nathan. O dziwo, podziałało. Rakun ocknął się. Zszedł z pleców Nathana, i podbiegł do grupki osób stojących wokół studzienki. Zgromadzili się wokół jakiejś planszówki czy czegoś.
-Tia, mam nadzieję że nie przeszkadzam?-zapytał cynicznie. Wziął kostkę i nią rzucił. Pełen obaw obserwował całą planszę.

W dość krótkiej chwili znalazło się tutaj kilka osób, i chyba wszyscy w tym samym celu, dla tej planszówki. Spojrzała po reszcie zebranych nieco podejrzanym wzrokiem. Kiedy ktoś rzucił kostką przyglądała się temu co działo się na planszy, ale nie widziała nic nadzwyczajnego. Po chwili widząc, że jej ruch wzięła kostkę i sama rzuciła. Sama nie bardzo wiedziała o co w tej całej grze chodzi, ale może niedługo się dowie. Miała taką nadzieję.

Przyglądał się spokojnie temu jak inni rzucali, oraz rozglądał się po otoczeniu. Na razie nic się wielkiego nie działo, więc też nic nie musiał robić. Szybko się to jednak zmieniło. Zaczęło wiać. Coraz mocniej i silniej. Powstało tornado. Herbi patrzył na to wszystko zaskoczony. A więc gra miała swoje urozmaicenia. W dodatku teraz była jego kolej. Wiatr ciągnął go w stronę planszy a i tak musiał się do niej dostać, aby rzucić kośćmi. Więc odbił się nogami i samemu skoczył w tę stronę, w locie łapiąc kości i rzucając nimi.