Mieszkanie Damien'a

Mieszkanie w którym mieszkał od dziecka. Po śmierci ojca Damien stał się jedynym właścicielem, gdyż siostra nie rościła sobie praw do lokalu. Mieszkanie znajduje się w niedawno wyremontowanym budynku na W 135th Street o numerze 604.
Nieruchomość wygląda ładnie z zewnątrz, jednak po wejściu przez główne drzwi trafiamy na zniszczoną, szarą i całkowicie pospolitą klatkę schodową, przyozdobioną gdzie nie gdzie przez malunki młodzieży.

Ostatnie drzwi po lewej stronie na parterze należą do Steina. Wykonane z grubego drewna, na pierwszy rzut oka wyglądające na solidne, w porównaniu do innych jakie można zobaczyć na korytarzu. W bogatszej okolicy normalny widok, pospolite drzwi antywłamaniowe kupione u czołowego producenta. Na środku drzwi wizjer, zamalowany przez jakiegoś żartownisia czarnym markerem. Trzy zamki teoretycznie dbają o bezpieczeństwo środka, a całość zwieńcza mocno wytarta, mosiężna klamka.
Przechodząc przez próg, nie uświadczymy niczego nadzwyczajnego, jednak wysprzątana przestrzeń kontrastując z klatką, wprowadza w zaskakująco dobry nastrój.
Pierwszym widokiem jakim zaprasza nas skromne mieszkano jest stara, wysoka na metr dębowa szafeczka na buty, stojąca po prawej stronie. Tuż nad nią zwyczajny wieszak, na którym spoczywa czarny kapelusz, pamiętający minimum lata sześćdziesiąte. Podłoga z ciemnego drewna, trzeszczy niespokojnie pod stopami przypominając o tym, że nadchodzi już czas by już ją wymieniać. Czarny, futrzany dywanik leży kawałek dalej by ogrzać stopy po zdjęciu butów, a jednak nie stać się przypadkową ofiarą ubłoconej podeszwy. Po lewej stronie dwie pary drzwi. Znajdujące się bliżej wyjścia, trochę poszarzałe na skutek zasługi lat prowadzą do piwnicy. Po przemierzeniu trzech stopni przy zapalonym świetle można zauważyć dwie wysokie pod sufit półki. Jedna dostosowana do swojego przeznaczenia -wypełniona butelkami wina, które zbierała matka Damien'a, zaś na tej drugiej spoczywają słoiki i różne inne graty, które nie znalazły swojego miejsca na górze. Na ścianie mały, lufcik nad warsztatowym stołem z szufladkami.
Drugie drzwi z pomalowanego na jasno szary kolor przedpokoju prowadzą do łazienki. Najzwyczajniejszej, wyposażonej w wannę, toaletę i umywalkę. Całą wyłożona jest białymi kafelkami, a poszczególne wykończenia są w stalowym kolorze. Gdyby nie butelka niebieskiego żelu pod prysznic i szczoteczka do zębów pozostawiona wraz z pastą, to całość wyglądałaby jak nowe, dopiero oddane do użytku pomieszczenie. Czyste, schludne, nic zniszczonego.

Idąc na wprost od wejścia wchodzimy do sporego salonu, przedzielonego kuchennym blatem, z materiału który miał przypominać onyks. Pod nim białe szafki do przechowywania najróżniejszych artykułów spożywczych, tuż na przeciw biała lodówka, przyozdobiona starymi rodzinnymi zdjęciami, wśród których znajdą się nawet takie przedstawiające Stein'a w mundurze. Obok zlewozmywak i kolejny mały kawałek blatu o tym samym kolorze, gdzie spoczywa biała, plastikowa suszarka do naczyń. Nad wszystkim wiszą kolejne szafki, gdzie możemy znaleźć tanie kubki, szklanki i talerze kupione na sztuki.
Wracając do głównej części salonu. Dwa sporych rozmiarów okna, wychodzące na podwórko wpuszczają światło, padające na ściany w kolorze butelkowego adamaszku. Na środku stoi biały stolik kupiony, podobny do tych jakie oferuje ikea. Obok niego pod blatem czarna skórzana kanapa, gwarantująca idealne miejsce do oglądania ulubionych seriali na 32 calowym, jednym z pierwszych płaskich telewizorów, który stoi po środku czarnej meblościance. Spoczywają tam różne książki, pierdółki. Wszystko wysprzątane i zadbane, a to że ktoś ostatnio korzystał z tego miejsca może zdradzić tylko na wpół zapełniona popielniczka pozostawiona na jednej z półek. W tym pomieszczeniu podłoga została wymieniona na jakieś jasnobrązowe panele, w których odbija się biały sufit ozdobiony żyrandolem antykiem. Sporą część zajmuje okrągły dywan z takiego samego materiału jak w przedpokoju.

Dwa pokoje znajdujące się za aneksem kuchenny nie doczekały się całkowitej renowacji. Zarówno prowadzą do nich, jak i są wyłożone takimi samymi, jasnymi panelami jak w salonie. Skręcając w prawo trafiamy na małą sypialnie z łóżkiem pod jedynym oknem. Obok niego szafka nocna z czerwoną, starą lampką i duża szafa w której mężczyzna składuje ubrania. Skręcając zaś w lewo mamy pokój zaaranżowany na własną pralnie. Pralka. Dwa kosze do prania i suszarka. Tyle. Obydwa pomieszczenia odmalowane są na kolor biały.