Sala monitoringu

First topic message reminder :

Jest to przeciętnych rozmiarów pomieszczenie zbudowane na planie kwadratu, wzdłuż którego dwóch stykających się ze sobą ścian ustawiono całą masę ekranów, komputerów i innego - już na pierwszy rzut oka nowoczesnego - sprzętu. Na większości monitorów wyświetlane są obrazy z kamer, lecz sądząc z ich ilości i dokładności można się domyślać, że takich sal może być w ośrodku więcej. Niektóre ekrany ukazują sceny z wnętrz, inne natomiast - z dość dziko się prezentującego terenu na zewnątrz kompleksu. Przy stanowiskach umiejscowiono siedem krzeseł obrotowych, zaś w wolnym rogu pomieszczenia - sporą kanapę. Tuż obok niej postawiono okrągły stolik, natomiast z drugiej strony - wysoką szafę, przypominającą w zasadzie trochę sejf. Podłogę pokrywa błękitny dywan, zaś ściany są koloru białego.

Plan sali:

Z radością spostrzegła, jak pusty karton nagina się pod jej telekinetyczną mocą. Wreszcie poczuła, że odzyskała brakującą część siebie. Wstała, chwiejąc się lekko, lecz nie oczekując niczyjej pomocy, której zresztą i tak by nie uzyskała. Strażnik ignorował ją od samego początku, i nie zapowiadało się na to, by miało ulec to zmianie w najbliższym czasie. Pulsujący ból zdawał się opuszczać jej ciało, choć czuła jeszcze delikatne mrowienie w skroniach. Niemniej, zalała ją fala optymizmu. Odzyskała swoje moce i mogła teraz pomóc swoim przyjaciołom. W dodatku, dzięki tym urządzeniom, mogła przywrócić wrodzone zdolności dwóm innym mutantom. Miała nadzieję, że tyle wystarczy by pokonać całą ochronę i bezpiecznie wrócić do domu. Poprawka, musiało wystarczyć, gdyż rudowłosa nie sądziła, by reszta strażników była równie pomocna. O ile można nazwać to pomocą, a nie częścią jakiegoś misternego planu, w którym wszyscy brali udział.
- Najwyższy, podziemny poziom - powtórzyła powoli, jakby przez chwilę analizowała jego słowa. To znaczyło, że X-menom niewiele brakowało, by w końcu się z tego miejsca wydostać.
Chwyciła pewnym ruchem dłoni urządzenia, ściskając wokół nich palce.
- Dziękuję - rzuciła krótko, spoglądając na mężczyznę, który prawdopodobnie zignorował ten przejaw dobrego wychowania, będąc zbyt pochłoniętym swoimi monitorami. Dziewczyna wyszła z pokoju, mając nadzieję, że uda jej się szybko znaleźć resztę towarzyszy.