Gabinet Emmy

Emma nie potrzebowała telepatii, aby wiedzieć, że jej uczennica nie czuła się teraz komfortowo. Chyba nikt nie lubił być wzywany na dywanik i upominany, a już w szczególności nie wtedy, kiedy sam doskonale wiedział, że zrobił coś niewłaściwego... I tego żałował. Panna Frost nie była zaś okrutna wobec swoich podopiecznych i w związku z tym nie zamierzała zbyt długo bezsensownie przetrzymywać dziewczyny w swoim gabinecie.
Jeszcze podczas odbierania psychicznego przekazu od Liu, kobieta zwróciła się więc na głos do nastolatki, w dalszym ciągu bez problemu dzieląc uwagę pomiędzy obie swoje rozmówczynie i nie zaniedbując żadnej z nich. Mimo to w tym momencie jej spojrzenie znów spoczywało na Laurie, jak miało to miejsce przez większość dotychczasowego spotkania.
- To już wszystko, panno Tromette. Możesz iść - zwolniła dziewczynę, jednocześnie posyłając jej krótki, lekki uśmiech... Dla podkreślenia, że już załatwiła z nią tę sprawę i nastolatka nie była dłużej w kłopotach. Otrzymała pogadankę oraz karę, a przede wszystkim rozumiała swój błąd...  To przecież najważniejsze.
Informacje otrzymywane od kosmitki były interesujące, lecz wciąż niepokojące. White Queen domyślała się, że skoro jej rasa nie tolerowała mutacji, to zapewne nie posługiwała się telepatią, więc tym sposobem nie powinna być w stanie namierzyć dziewczyny... Z kolei badania genetyczne wymagałyby najpierw pojawienia się jakichś podejrzeń wobec konkretnej osoby. Technologia blokująca zdolność przemiany martwiła ją najbardziej. Jeżeli była w stanie objąć spory obszar i do tego jeszcze namierzyć zmiennokształtnych, mogła im zagrozić, ale jeśli nie... To tyczyłoby się jej to samo, co badań genetycznych.
"Będziesz musiała nauczyć się wiele na temat Ziemi, jeżeli zamierzasz na niej pozostać... Na szczęście Instytut jest przede wszystkim właśnie szkołą. Uczęszczanie na zajęcia z naszymi uczniami powinno ci pomóc, a ze swojej strony mogę ci zaoferować trening telepatyczny. Na początek jednak sugeruję przyspieszony kurs języka angielskiego."
Choć jeszcze tego nie wyjaśniła, Emma miała na myśli wgranie informacji bezpośrednio do umysłu dziewczyny. W ten sposób kosmitka otrzymałaby podstawową wiedzę na temat ich języka, a przez jego używanie i ćwiczenie w końcu by się do niego przyzwyczaiła. Z czasem stosowanie poszczególnych zasad i przywoływanie z pamięci słów przychodziłoby jej coraz łatwiej... Praktyka czyniła mistrza.

Choć Laurie nie opuściła jeszcze gabinetu, Emma nie miała problemu z ponownym przejściem w jej obecności do mówienia na głos, kiedy Liu zrobiła to jako pierwsza. Oba te sposoby komunikowania się były dla niej naturalne i normalne, a przełączając się pomiędzy nimi kobieta niemalże nie zauważała różnicy. Samo rozmawianie z kimś na drodze telepatycznej nie wymagało od niej żadnego wysiłku, a już na pewno nie większego od zaangażowania odpowiednich mięśni i narządów w celu wypowiadania się w sposób konwencjonalny.
- Jeżeli będziesz potrzebowała z czymkolwiek pomocy, każdy członek personelu zawsze chętnie służy radą, podobnie jak nasi starsi uczniowie. Przydzielimy ci miejsce w dwuosobowym pokoju, a w najbliższym czasie otrzymasz również sugerowany grafik zajęć, wliczając w to te dodatkowe - wyjaśniła kosmitce rzeczowym tonem, który zawsze przybierała podczas tłumaczenia nowym mieszkańcom tych kwestii. Przyzwyczaiła się już do tego, że ten obowiązek zawsze spoczywał na niej, pomimo dzielenia stanowiska dyrektorki ze Storm. Jednocześnie wysłała też telepatyczne wezwanie do jednego z uczniów, zamierzając oddać Liu pod jego opiekę.
Kiedy tylko zamilkła, panna Frost skoncentrowała się na informacjach, które wygodniej jej było po prostu umieścić w głowie dziewczyny, zamiast po kolei je opowiadać. Choć wcześniej wspomniała o kursie języka, to jednak nie zaczęła od niego, lecz od danych na temat samego budynku. Nie przeniosła do umysłu Liu mapy szkoły, lecz zestaw wskazówek, który powinien pomagać jej dotrzeć do najważniejszych miejsc, zaczynając od dormitorium dziewcząt z zaznaczeniem nowego pokoju kosmitki, przez bibliotekę czy sale lekcyjne, a na stołówce kończąc. Pominęła natomiast pomieszczenia znajdujące się pod ziemią, szczególnie na tych niższych poziomach, do których uczniowie tak czy siak nie mieli wstępu.
Blondynka odczekała kilka sekund, aby dziewczyna mogła oswoić się z nową wiedzą, nim kontynuowała transfer - tym razem przesyłając dziewczynie zasady rządzące językiem angielskim oraz zasób słownictwa na początek. Zadbała też o to, aby w umyśle Liu znalazł się używany przez nich alfabet wraz z odpowiadającymi literom dźwiękami. Nauka czytania wciąż będzie konieczna, ale dzięki temu zabiegowi powinna pójść o wiele szybciej.
- Zapewne zdążyłaś się już zorientować, że we wnętrzu budynku możesz wyglądać jak tylko zechcesz, lecz wychodząc będziesz musiała przypominać zwykłego człowieka, aby nie zwracać na siebie uwagi. Instytut zadba o to, abyś została zaopatrzona we wszystkie niezbędne dobra, takie jak ubrania, przybory toaletowe i inne potrzebne ci rzeczy. Sądzę, że w tej chwili to już wszystko, chyba że masz do mnie jeszcze jakieś pytania - to powiedziawszy, Emma uniosła zachęcająco brew, zapraszając Liu do zabrania głosu.

Emma nie zdążyła od razu odpowiedzieć na pytanie kosmitki, gdyż przeszkodziło jej w tym najpierw pukanie do drzwi, a następnie ich otworzenie. Kobieta spodziewała się przybycia kolejnego gościa, bo w końcu sama dopiero co zaprosiła go do gabinetu, więc tylko przeniosła spojrzenie na wchodzącego do środka chłopaka i kiwnęła głową na jego słowa. Z ponownym zabraniem głosu poczekała aż do momentu, gdy Laurie w końcu opuściła pomieszczenie.
- Liu, to jeden z naszych starszych uczniów, Jay Guthrie. Panie Guthrie, mogę liczyć na to, że zajmie się pan nową koleżanką? - jej pytanie było tak naprawdę retoryczne, gdyż odpowiedź nie pozostawiała żadnych wątpliwości, przynajmniej w jej opinii. Grzeczny i dobrze wychowany Icarus nie odmówiłby jej pomocy w takiej kwestii, czyż nie? W dodatku był dojrzalszy i bardziej odpowiedzialny od większości swoich rówieśników, dzięki czemu panna Frost wiedziała, iż mogła z czystym sumieniem powierzyć mu opiekę nad Liu.
Skoro zaś to zostało wyjaśnione, blondynka ponownie skupiła wzrok na kosmitce. Gdyby zamierzała odnieść się do innego tematu, być może kontynuowałaby rozmowę na głos, nie przejmując się obecnością Jay'a. Podstawowe sprawy szkolne nie były żadną tajemnicą, większość uczniów przechodziła przez podobną procedurę i dowiadywała się tych samych rzeczy. Dziewczyna spytała jednak właśnie o utrzymywanie czegoś w tajemnicy - i dlatego White Queen zdecydowała się znów odezwać do niej telepatycznie.
"Mieszkańcy Instytutu potrafią zachować dyskrecję i nie dyskryminują nikogo ze względu na pochodzenie czy rasę. Dbamy o to. Mogą być zaskoczeni czy zaciekawieni tym, że przybyłaś z innej planety, ale nie powinno to być dla nich problemem. Mimo to im więcej osób wie, tym bardziej rośnie niebezpieczeństwo, że informacja zostanie przekazana dalej, niekoniecznie z ich winy. Omówię twoją sytuację z personelem, aby był gotów zareagować w obliczu zagrożenia ze strony Skrulli, ale decyzję w sprawie uczniów pozostawię w twoich rękach. Daj mi znać co postanowisz."
Pomimo takiego ujęcia tematu Emma nie sądziła, aby utrzymywanie tajemnicy było absolutnie konieczne. W końcu nikt nie będzie mógł zdradzić Liu bez zaszkodzenia przy okazji samemu sobie... I reszcie szkoły. Niepokoił ją problem telepatów czy kontroli umysłowej, ale rozbijał się dokładnie o to samo, o czym myślała już wcześniej w kwestii Liu. Jak długo Skrulle nie wiedziały gdzie jej szukać, nie miały powodu, aby zainteresować się Instytutem, a w dodatku najprawdopodobniej nie posiadały własnych mentalnych mocy, skoro tępiły mutacje. Musiałyby więc nawiązać z kimś współpracę, to zaś spory wysiłek - jak na wytropienie jednej, nieszkodliwej osoby.

Z/t dla Laurie.

Tak jak wcześniej w przypadku Laurie, tak i teraz Emma była w stanie prowadzić dwie niezależne od siebie rozmowy, jedną na głos, drugą zaś telepatycznie. W związku z tym mogła niemalże od razu odpowiedzieć na pytanie Jay'a, uprzednio poświęcając jedynie krótką chwilę na przemyślenie poruszonych przez niego kwestii. Co prawda umieściła w głowie Liu wskazówki odnoszące się do poruszania po szkole, ale zapewne byłoby lepiej, gdyby już teraz przebyła te trasy osobiście... A z kimś bliższym sobie wiekiem - oraz stojącym na równej jej pozycji - będzie też mogła swobodniej porozmawiać. Sama dziewczyna również zdawała się być tego zdania...
- Wycieczka połączona z relacją z życia Instytutu będzie idealna. Liu wie gdzie znajduje się przeznaczony dla niej pokój, więc to najlepiej przy nim zakończcie oprowadzanie. Dziękuję, mój drogi - zwróciła się do chłopaka, a w następnej sekundzie nadała do kosmitki telepatyczny przekaz, mający dodatkowo rozjaśnić jej sytuację... Bo część odpowiedzi i tak znalazła się już w jej słowach skierowanych do Jay'a.
"Teraz możesz wybrać się na spacer po szkole, po nim zaś powinnaś trochę odpocząć. Jeżeli będziesz miała jakieś pytania, nie wahaj się ich zadawać. Ach, a wakacje oznaczają, że w tej chwili zajęcia odbywają się w trybie nieco innym od typowego. Przede wszystkim są o wiele mniej liczne, gdyż skupiamy się na tych, które wiążą się z rozwojem wyjątkowych zdolności naszych uczniów."
Po wysłaniu tego komunikatu White Queen sięgnęła ku swojemu laptopowi i zamknęła go, tym samym wywołując jego wygaszenie. Nie wyłączała go jeszcze całkowicie, bo zamierzała zabrać go ze sobą z gabinetu do sypialni i tam popracować nad kilkoma rzeczami. W jej prywatnym pokoju w znacznym stopniu rosły szanse na to, że nikt jej nie będzie przeszkadzał, chyba że w jakiejś pilnej sprawie. Tego właśnie potrzebowała... Tuż obok większego zaangażowania ze strony Storm.
- Sądzę, że to już wszystko. Możecie iść - odezwała się ponownie na głos, jednocześnie przenosząc spojrzenie pomiędzy obojgiem młodych. Zaraz potem sama podniosła się z miejsca, sygnalizując im w ten sposób, że również zamierzała opuścić gabinet. Najpierw poczekała oczywiście na reakcję swoich uczniów, ale jeżeli żadne z nich nie miało kolejnych pytań i oboje skierowali się do wyjścia, to po pożegnaniu się z nimi wzięła laptopa na ręce i również wyszła na korytarz, po drodze gasząc światło. Zamknęła jeszcze drzwi na klucz i wreszcie udała się do swojego pokoju.

Z/t?